ก๊วนนักเรียนป่วน! อลวนโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก!? (บารามอส)

ลำดับตอนที่ #4 : ~[เขาว่ากันว่า คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย... แล้วห้าคนล่ะจะเกิดอะไรขึ้น??]~

และแล้ววันเปิดรับ สมัครนักเรียนก็มาเยือน (โคตรเร็ว - __  -)

ลานกว้างในรั้วโรงเรียนเอดินเบิร์ กคึกคักไปด้วยเด็กหนุ่มเด็กสาววัยสิบห้าปีที่มารอทดสอบและสอบสัมภาษณ์เพื่อ เข้าเรียนที่นี่

โดยหารู้ไม่ว่า...

ทั้งโรงเรียนไม่มี ทั้งมหาปราชญ์เลโมธี ไม่มีทั้งคณะอาจารย์ พูดง่ายๆ คือ...

ไม่มีใครเลยสักคน

... คงต้องยกเว้น เด็กสาว เอ๊ย เด็กหนุ่มหนึ่งคน ผู้กำลังยกมือกอดอกเดินวกไปวกมาบนยอดหอคอยเอดินเบิร์ก แน่นอนว่ายังมีรูกว้างขนาดใหญ่ยังคงอยู่ ถ้าหากเจ้าตัวไม่คิดจะซ่อมมันน่ะนะ

เอาไงดี?

แต่ ไม่ทันได้คิด อะไรมากมาย เสียงพูดคุยจากข้างนอกก็ดังแว่วเข้ามาบ่งบอกให้รู้เลยว่ามีคนมาบุกรุกยอด หอคอยเอดินเบิร์กโดยไม่ได้รับอนุญาต วาเลนเซียกระตุกยิ้มหัวเราะหึหึ ก่อนจะย่องๆ ไปที่ประตูแล้วแนบหูฟัง

“โร จริงเปล่า ที่บอกว่า มหาปราชญ์เลโมธีกับคณะอาจารย์แอบหนีไปเที่ยวพักร้อนกันแล้วนะ” (เฟริน)

“แล้วนายคิดว่าจริงหรือเปล่าล่ะ” (โร)

“อ้าว ไหงงั้นละ ก็นายเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ” (เฟริน)

“ก็นะ...” (โร)

“โร อย่ามากวนประสาทฉันสิฟ่ะ…. ถ้าโดนจับได้ว่าแอบมาที่ยอดปราสาทเอดินเบิร์ก มีแต่ตายกับตายชัดๆ” (เฟริน)

“ไม่เห็นต้อง คิดมาก ถ้าตายก็ตายกัน 4 คนเนี่ยแหละนะ” (คิล)

“ 3 คน” (คาโล)

“โห คาโลถ้านายไม่อยากมาก็กลับไปเลย ฉันอยู่กับคิล และโรก็ได้” (เฟริน)

“นั้นแหละ ถึงกลับไม่ได้” (คาโล)

“ไอ้ก้อนน้ำแข็งเดินได้ พอบอกให้กลับก็ดันไม่กลับ ประสาทกลับแล้วมั้ง” (เฟริน)

“เฟริน นายควรจะไปเช็คสมองมากกว่ามั้ง ฉันว่า” (คิล)

“เห็นด้วย” (โร)

“ไหงงั้นล่ะ” (เฟริน)

“จ๊ะเอ๋!”

“อ๊ากกก ผะ.... ผีหลอก”

หมับ!

ผลัวะ!

พลั่ก!

เคร้ง!

ตูม!

“..... เค้าไม่เกี่ยวน๊า” วาเลนเซียพึมพำอย่างแผ่วเบา... นัยน์ตาคู่กลมโตสีเขียวมรกตมองภาพเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วกลืนน้ำลายเฮือก ใหญ่... แค่เธอ เอ๊ย เขาพูดคำว่า ‘จ๊ะเอ๋’ เองนะ...

นอกนั้น... เค้าไม่เกี่ยวจริงๆ ด้วย...

เหตุการณ์ที่จะ อธิบายต่อไปนี้.... วาเลนเซีย ออเรนจ์ผู้นี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ ทั้งสิ้น (ย้ำมาก แม้ตัวเองจะเกี่ยวเต็มๆ )

เริ่มจากที่เฟริน ตกใจจนกระโดดเข้าไปกอดคาโล

คิลที่เผลอถอยหลัง หลบตามสัญชาติญาณ

โรที่เอาถ้วยน้ำชามาจิบ โดนคิลที่ถอยหลังมาชนแตก แล้วก็พากันตกบันได แน่นอนว่าก่อนที่ทั้งสองคนจะตกไปนั้น ได้เซไปโดนคาโลเล็กน้อย

แต่...นั้น ทำให้สมดุลของคาโลพังลง เนื่องจากเฟรินโถมตัวเข้ามาทำให้คาโลยืนเกือบจะตกบันไดอยู่แล้ว... แล้วดันมาโดนคิลกับโรเซไปโดนอีก!!

ทั้งหมดจึงกลิ้ง หลุนๆ ลงจากยอดหอคอยเอดินเบิร์ก ลงไปจนสุดด้านล่าง... โดยมีเด็กสาว เอ๊ย เด็กหนุ่มยืนมองดูดูสายตา... อืม...

เค้าไม่เกี่ยวแล้ว กันนะ

คิดแล้ว วาเลนเซีย ก็เดินหันหลังกลับเข้าห้อง แต่ทว่าความคิดสุดแสนบรรเจิดก็แวบเข้ามาในหัว จนสองเท้าที่จะก้าวหยุดลง

.... อืม....

คงไม่เป็นไรมั้งนะ

แผนการลากรุ่นพี่ รุ่นเก่าทั้งสี่ร่วมลงโลง เอ๊ย ร่วมแผนการจึงเริ่มขึ้น....