Tarnos ลิขิตแห่งวีรชน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

อาณาจักรทาร์นอส

            ถ้าให้พูดถึงอาชีพที่สวัสดิการดีที่สุด คงหนีไม่พ้นอาชีพที่ได้ขึ้นชื่อว่าเกิดมาเป็นชายชาตรีทั้งทีต้องเคยคิดอยากเป็นกันร้อยละเก้าสิบเก้าเป็นแน่ อาชีพนั้นคือ อัศวิน แข็งแกร่ง องอาจ และสูงศักดิ์ นับได้ว่าต่อให้มีลูกโหลก็เลี้ยงดูได้สบายๆ ดังนั้นอัตราเฉลี่ยอัศวินที่เป็นผู้ชายจึงมากกว่าผู้หญิงแบบไม่ต้องสงสัย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีผู้หญิงที่คิดจะเป็นอัศวินเลย เพราะบางปีอาจมีอัศวินหญิงถึงสิบคนเลยทีเดียว

            ส่วนอาชีพอื่นที่รองลงมาก็คือ ผู้ศรัทธาแห่งความมืด ยังไงละ เอ๋ จะบอกว่าอาชีพผิดศีลธรรมแบบนี้ทำไมถึงบูมได้งั้นหรอ โธ่พวกคุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ถ้าหากพวกคุณเจอปีศาจที่มาบุกถ่มอาณาจักรนับร้อยนับพันตน ต่อจากนั้นให้เลือกระหว่าง อัศวินหนึ่งกองร้อย กับผู้ศรัทธาแห่งความมืดเพียงห้าคน คุณจะเลือกใคร แน่นอนก็ต้องเป็นผู้ศรัทธาแห่งความมืดอยู่แล้ว ทั้งคาถาเวทมนต์ต่างๆเวทอันเชิญศาสตร์มืดเอย เวทสาปแช่งเอย เพราะฉะนั้นในยามศึกสงครามจึงขาดผู้ศรัทธาแห่งความมืดไปไม่ได้

            ในเมื่อมีผู้ศรัทธาแห่งความมืด ก็มีผู้ศรัทธาแห่งแสงเช่นกัน แต่เป็นที่น่าเสียดายที่ยิ่งนานวัน อาชีพที่เป็นกำลังสำคัญในยามศึกกลับค่อยๆ หายไปเรื่อยๆ คงเป็นเพราะสวัสดิการช่างน้อยนิดบวกกับลำบากในการประกอบอาชีพนี้ที่ทั้งต้องมีความสามารถทั้งศาสตร์ต่อสู้ ศาสตร์เวทย์เยียวยา ดังนั้นถ้าหากคิดอยากเป็นอาชีพจำพวกช่วยเหลือ รักษา ทุกคนจึงหลีกเลี่ยงไปประกอบอาชีพ แพทย์หลวง หรือไม่ก็นักบวชที่มีสวัสดิการดีแทน

            แต่ก็มีอยู่อาณาจักรหนึ่งที่ยังสามารถรักษาสมดุลของสายอาชีพเหล่านี้ไว้ได้ อาณาจักรทาร์นอส อาณาจักรที่ได้ชื่อว่าสร้างอัศวินแข็งแกร่งที่สุดไว้มากมาย ทั้งอัศวินดาบโล่ อัศวินพลทวน หรือแม้กระทั้งอัศวินมังกรที่แทบไม่มีแล้วบนโลกนี้

            “ท่านพ่อค่ะ หนูตัดสินใจแล้วว่า โตขึ้นหนูจะเป็นอัศวินเหมือนท่านพ่อได้ไมค่ะ”เด็กสาวพูดอย่างจริงจังหลังจากฟังนิทานจบ

เธอฝันมาตลอดว่าจะเป็นอัศวินเหมือนท่านพ่อให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็จะเป็นอัศวิน ต่อให้ยากลำบากยังไงก็จะเป็นให้ได้!!

            หลังจากเห็นท่าทีจริงจังเป็นมั่นเป็นหมายของลูกสาว ผู้เป็นพ่อมีหรือจะไม่ดีใจ แถมยังอยากเป็นอัศวินเหมือน ‘เขา’ ด้วยแล้ว ถ้าเขาไม่สนับสนุนสุดแรงคงไม่ได้

เขายิ้มให้อย่างอ่อนโยน “ได้อยู่แล้วละลูก” ก่อนจะลูบหัวลูกสาว พร้อมทั้งเอ่ยเสริมต่อ “ลูกจะต้องเป็นอัศวินที่สง่างามที่สุดเท่าที่เคยมีมาแน่ๆ”

            “จริงนะค่ะ !!” เด็กสาวร้องขึ้นอย่างดีอดดีใจ ก่อนจะรีบสวมกอดผู้เป็นพ่อ เธอดีใจมากจนลืมไปว่าบนเตียงเธอยังมีน้องชายวัยแปดขวบอยู่อีกคน

            เด็กชายยังคงเงียบ

ผู้เป็นพ่อเมื่อเห็นท่าของลูกชายเงียบอยู่นานจึงเอยถามอย่างกังวล “แอชเชอร์ มีอะไรหรือปล่าวลูก”

พอได้ยิงผู้เป็นพ่อถาม แอชเชอร์ก็ไม่รอช้า รีบเอยสิ่งที่ตนเองพึ่งตัดสินใจไปทันที “ท่านพ่อ ผมตัดสินใจแล้วฮะ ว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร”เขาทำหน้าจริงจังแน่วแน่ยิ่งกว่าพี่สาวตน

            ผู้เป็นพ่อพยักหน้า “งั้นหรอ แอชเชอร์ โตขึ้นลูกอยากเป็นอะไรละ คงเป็นอัศวินอยู่แล้วสินะ” ประโยคหลังเขาไม่ได้เอยออกไปเพราะอาจเป็นการทำลายความตั้งใจของลูกชายที่อุสส่าห์กะทำให้เขาเซอร์ไพรซ์ได้

            “ผมอยากเป็น ผู้ศรัทธาแห่งแสง ฮะ!!”

            “ห๊ะ !?”