~ *_* ~หนุ่มฮ๊อตสุดเฮี้ยวกับสาวเซี้ยวสุดเฮ้ว~ *-* ~

ลำดับตอนที่ #5 : robber - robber dragon 49.999%

หลังจากนั้น อาจารย์เค้กก็ไปทำแผลให้นายเวร์ แต่พอเก็บอุปกรณ์ทำแผลเสร็จเท่านั้นแหละ มีโทรศัพท์เข้ามาบอกให้อาจารย์รีบไปประชุมด่วย เลยทำให้เรา 2 คนต้องอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง

“เอ่อ นี่แพม ฉันขอโทษนะ ที่ทำขาเธอเจ็บน่ะ “เวร์ พูด

“อืม ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง เด๋ยวก็หายแล้ว ว่าแต่นายเถอะมีเรื่องต้องเข้าห้องพยาบาลอาทิตย์ละ 4 ครั้งเลยหรอ แล้วพีชกะพอชเป็นแบบนี้บ้างมั้ย” ฉันถามออกไปเพราะความสงสัย

“งั้น แสดงว่าเธอยังไม่รู้เรื่องแก๊งน่ะสิ”เวร์ถามฉัน

“แก๊ง ๆอะไรหรอ พีชกะพอชไม่เคยบอกเลย”ฉันทำหน้างง

“อ่ะ เดี๋ยวผมอธิบายให้ฟัง ตอนแรกน่ะมันเป็นแค่กลุ่มเฉยๆ มีคนตั้งชื่อให้พวกเราว่า robber ที่แปลว่าโจรน่ะ เอาง่ายๆคือ ร๊อบเบอร์ จอมโจรสุดหล่อ ที่คอยปล้นหัวใจสาวๆไปไง ชื่อนี้พวกนั้นตั้งให้ ซึ่งสมาชิกในกลุ้มมี ผม พีช พอช ริว เดย์ ได บีม เซีย และก็ไอค์ 4 คนหลังเธอคงไม่รู้จักใช่มั้ย เดี๋ยวอีกหน่อยเธอจะรู้จักเองแหละ”เวร์ พูดเหมือนกับภูมิใจมากๆเลยที่ได้อยู่เป็นสมาชิกในกลุ่ม

“แล้วไงต่อล่ะ”

“ต่อมา เราก็ตกลงกันว่าจะตั้งเป็นแก๊งขี้นมา จาก robber เป็น robber dragon เอาให้มันยิ่งใหญ่กว่าเดิม ส่วนการเลืกหัวหน้า ก็จะทำการต่อสู้กันเอง ใครชนะจะได้เป็น dragon คนที่ได้เป็นน่ะ รู้มั้ยใคร ก็พี่ชายเธอไง ส่วนรองเป็น ผม กับพอช ลงมาก็เป็นเดย์ ริว ได บีม เซีย ไอค์ ส่วนพวกลูกน้องก้จะเป็นแค่ robber เท่านั้น”

“อ่า พี่ฉันเก่งขนาดนั้นเลยหรอ”ฉันอึ้งมากๆ แต่ก็ว่าแหละ ตระกูลฉันปู่ กะตา มาเฟียเก่า เลยมีการต่อสู้ สืบทอดมาถึงรุ่นหลาน

“เก่งไม่เก่ง เอาโรงเรียนแถบนี้แล้วก็ที่อื่นมาเป็นลูกน้องแล้วเยอะอ่ะ ตั้งแต่พี่เธออยู่ ม.4 น่ะ”

“แต่โรงเรียนที่พีชเอาไม่ได้โรงเรียนนึง” น้ำเสียงของเวร์รุ้สึกจะเคียดแค้นโรงเรียนนี้มากเลยนะเนี่ย

“โรงเรียนอะไรหรอ”ฉันถามออกไปอย่างสงสัย

“ก็โรงเรียน........ไงเธอรู้จักปะ เห็นเค้าบอกว่า หัวหน้าโรงเรียนนั้เป็นผู้หญิงและก็เป็นดาวโรงเรียนด้วย สวยน่ารักอีกตะหาก ลูกน้องบอกว่าพอพีชเห็นแถบจะคุกเข่าลงต่อหน้าเลย เพราะคนนั้นเก่งมากๆอ่ะ เอาชนะพี่เธอได้

“.........................” เงียบซิคับ เพราะไอ้ผู้หญิงคนนั้นน่ะ ฉันเองไง คิดหรอพี่จะกล้าสู้กับฉัน ที่ชนะน่ะ เพราะพี่ไม่ทำอะไรเลยน่ะ ยืนเฉยๆอย่างเดียว

“แพมเงียบทำไมล่ะ รู้จักเธอคนนั้นด้วยหรอ”เวร์ ถามอย่างงง

“อืม รู้จักดีด้วยล่ะ” ฉันตอบไป