คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : SF: 2North Third
คนเรามักว่ากันว่าเวลาเราเสียใจหรือเจ็บปวด มาก ควรหาที่ระบายแต่ตอนนี้ผมคงทำได้แต่นั่งเขี่ยไอโฟนไปมาๆก่อนความคิดฝั่งชั่วร้ายจะปรากฏขึ้น เอาว่ะ ชีวิตนี้ ไม่เคยเมาขอเมาสักทีเถอะ เผื่อจะลืมความเจ็บปวดไปบ้าง...ผมรู้ครับว่ามันไม่ควร อย่าทำตามกันนะครับ...
ผมเดินกลับมาอย่างโซซัดโซเซมองไปตามถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนห้างใหญ่ตึกสูงของเมืองกรุงรถรายังคงวิ่งไปวิ่งมาเวลาของยามพลบค่ำ...
“มึงอยู่ไหนเนี่ย”ไอ้อ้วนครับมันโทรมา
“เออ เดี๋ยวกุกลับแล้วทำไม”พยายามปรับเสียงให้เป็นธรรมชาติที่สุด
“เดี๋ยวกุไปรับไม่ต้องเลย มึงเมาหรอ ไอ้เลวเดี๋ยวนี้หัดแดกเหล้า ไปกลับบ้านได้แล้ว”ไอ้อ้วนมันเป็นเพื่อนสนิทของผมที่รู้จักผมมานานแล้วครับเลยพอจะรู้กัน
“ม..มึง กูเจ็บว่ะ”ตอนนี้มันคงเป็นคนที่ผมระบายด้วยได้ดีที่สุดแล้วล่ะ
“เออ กูรู้ ไอ้นอทมันโทรมาเล่าให้กุฟังแล้ว”มันพูดเสียงเบาๆ
“เออ เดี๋ยวกุไปรับ”มันตัดสายไปแล้วครับหลังจากที่ผมคุยกับมันปกติผมเป็นคนเงียบๆอยู่แล้วยิ่งตอนนี้ผมคิดว่าผมเงียบ
ยิ่งขึ้นไปอีก ผมมองไปยังรถเมล์สายประจำที่ต้องขึ้นกลับบ้านก็อดจะเจ็บไม่ได้ ภาพในความทรงจำมันยังคงปรากฏวนเวียน
ให้นึกถึง เหอะ ผมหันไปมองด้านข้างขอผมเมื่อรู้สึกว่าที่เริ่มคับแคบลงเพราะฝนเริ่มจะตกปรอยๆแล้ว เหม่อมองท้องฟ้าอีกครั้ง สายฝนบางทีก็ทำให้ดีขึ้นได้เหมือนกัน ผมเดินออกไปปะทะกับความหนาวเย็นของสายฝนที่ตกแรงขึ้นดวงตาของผมพร่าเลือนเพราะความไม่ถนัดกับการต้องใส่คอนแทคเลนซ์ ดวงตามันช่างล้าจนอยากจะหลับตา ผมหลับตาก่อนจะได้ยินเสียง
แตรรถดังขึ้น...
เอี๊ยดดด เปี๊ยนนนน
พลั่ก ....
ร่างของผมถูกฉุดให้หลบรถคันใหญ่ที่กำลังพุ่งเข้ามา จนร่างของเราทั้งสองล้มไปด้วยกันทั้งคู่ ผมคงจะฝันไปใช่มั้ย ผมจ้องใบหน้าของอีกคนด้วยความรู้สึกหลากหลาย ดวงตามักเป็นหน้าต่างของหัวใจ ผมจะค่อยๆประทับริมฝีปากลงเรื่อยจนมันประจบกัน...เป็นการกระทำที่ทำจากหัวใจไม่ใช่อาการมึนเมาทั้งสิ้น...มันช่างเนิ่นนานเกินจนทดแทนความรู้สึก ไม่ล้ำลึก
แต่อ่อนหวาน...เพราะมันเป็นจูบแรก ถึงแม้จะไม่ใช่ของเราก็ตาม ผมทำตามความต้องการของตัวเองอีกแล้วสินะ....
ผลั๊วะ...ผลั๊วะ
“ทำไมทำแบบนี้ ชีวิตนายเองไม่ห่วงตัวเองทำไม”มันผละผมออกก่อนจะแจกหมัดให้ผม หมัดมันไม่หนักมากแต่ทำให้ผมเจ็บปวดได้
“ระ..เราขอโทษ...”ผมรู้ว่าผมผิด ผิดอย่างเต็มประตูเลยล่ะ...บางที หมัดที่ได้มานั้นก็คุ้มค่ากับจูบๆนั้นเหมือนกัน ผมเดินออกไปก่อนจะถูกแรงจากด้านหลังกระชากผมอีกครั้ง
“รู้ไว้ซะ ชีวิตนั้นมันมีคุณค่า อย่าทำแบบนี้ให้เราสมเพศนายมากกว่านี้เลย อกหักแค่นี้ไม่ถึงกับตายหรอก...”
---------------------------------------------->>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
รับดราม่ากันเบาๆนะจ๊ะ 555+
ความคิดเห็น