ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Frist Kiss ของช้านนนน >.
"อืม........ม" ฉันตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย และบิดขี้เกียจไปมา
'แต่ เอ๊ะ ! ที่นี่มันที่ไหนกันนะ'
ในขณะที่ฉันเอามือคลำๆที่นอน เพื่อจะหาแว่นอยู่นั้น
"อ๊ะ ! ตื่นแล้วเหรอ" เสียงใครก็ไม่รู้ดังอยู่ใกล้ๆฉันนี่เอง ที่สำคัญเป็นเสียงผู้ชายด้วยนี่สิ - . -*
"คะ...ใครน่ะ" ฉันหันไปทางต้นเสียง ทั้งๆที่ตายังมองไม่ค่อยชัดเท่าไหร่
"ให้ตายสิ เธอจำอะไรไม่ได้เลยรึไง" เอ~ นี่มันเสียงนายคอปนี่นา - -a
"แว่น.....แว่นฉัน" ฉันเอามือคลำๆที่นอนไปมาอย่างรวดเร็วเพื่อเร่งหาแว่น
"อ่ะ ! นี่แว่น" แล้วฉันก็รู้สึกถึงมืออุ่นๆเอาแว่นมาใส่ที่มือของฉัน
ฉันรีบเร่งใส่แว่นอย่างรวดเร็ว รีบมากจนขาแว่นเกือบทิ่มตา :P
"นี่...นายคอป นายพาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย!!!! " ฉันพูดเสียงดัง
"ก็เธอกินเบียร์เข้าไปจนเมาหลับ แถมยังอ้วกใส่เสื้อฉันอีก แล้วฉันก็ไม่รู้ทางไปบ้านเธอด้วย ฉันไม่ให้เธอนอนข้างถนนก็ดีเท่าไหร่แล้วนะ"
".....ฉันจะกลับหล่ะ" ฉันพูดหลังจากนิ่งไปชั่วอึดใจ
"เธอไม่เปลี่ยนเสื้อก่อนเหรอ"
เมื่อได้ยินดังนั้นฉันจึงก้มลงมองที่เสื้อผ้าของตัวเองโดยอัตโนมัติ
"ว๊ายยยยย!! นี่เสื้อผ้าใครเนี่ย นายทำอะไรช้านนน!!!" นายคอปอย่าบอกนะว่านาย....แงๆ T^T นายเห็นแม้กระทั่งบาร์เซียของฉันด้วย โธ่! ชีวิตที่แสนจะสะอาดผุดผ่องของฉัน >_<
"จะบ้าเหรอ หุ่นกระดานอย่างเธอเนี่ยนะ ใครจะไปทำอะไรลง"
"......." ฉันมองนายคอปอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
"นี่ ไม่เห็นจะต้องมองฉันอย่างนั้นเลยนี่นา ฉันไม่คิดอะไรหรอกน่า อ่ะ! นี่ชุดนร.เธอ" นายคอปพูดพร้อมกับหยิบชุดนร.ของฉันมาให้
'จะไม่ให้ฉันคิดได้ยางง้าย >< '
ฉันรับเสื้อมาจากมือของนายคอป ซึ่งชุดอยู่ในสภาพที่ซักรีดแล้ว และพับไว้อย่างเรียบร้อย
"นี่นายซักเองเลยเหรอเนี่ย" ฉันพูดพลางดมกลิ่นหอมของเสื้อที่เพิ่งซักเสร็จใหม่ๆ
"ก็ใช่น่ะสิ รีดให้แล้วนะเนี่ย" คอปตอบพร้อมกับเปิดตู้เย็นหยิบกาแฟกระป๋องออกมา 2 กระป๋อง
"นี่....."
"หือ? มีอะไรเหรอ" คอปหันมาถามฉัน
"ออกไปจากห้องนี้ก่อนสิ ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"
"คร้าบๆ องค์หญิง" คอปเดินออกไป พร้อมกับปิดประตูให้
แต่สักพักนายคอปก็เปิดประตูแล้วทำหน้าทะลึ่งๆใส่ฉัน ดีที่ฉันยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้านะเนี่ย ฉันจึงหยิบหมอนบนเตียงปาไปที่หน้านายคอป แต่เสียดายที่นายคอปปิดประตูหลบไปทันซะก่อน ฉันจึงเดินไปที่ประตูแล้วกดล็อคที่ลูกบิดประตูทันที
เมื่อฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็เดินออกมาจากห้อง ภายในบ้านของนายคอปตกแต่งด้วยภาพถ่ายวิวสวยๆมากมาย โดยเฉพาะภาพพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นหรือกำลังตกดิน
"ภาพพวกนี้นายถ่ายเองเลยเหรอ" ฉันถามพร้อมกับมองภาพพระอาทิตย์ในบรรยากาศต่างๆอย่างเพลิดเพลิน
"อืม" นายคอปตอบฉัน ตอนนี้เขากำลังเช็ดเลนส์กล้องถ่ายรูปอยู่
"รูปนี้สวยจังเลย" ฉันรู้สึกประทับใจกับภาพพระอาทิตย์กลางท้องฟ้าสีชมพูยามเย็นมากๆ
"อ้อ ชอบเหรอ เอาไหมล่ะ ฉันยกให้"
"จริงเหรอ" ฉันยิ้มพร้อมกับหันไปมองนายคอป
"เดี๋ยวฉันเอาไปใส่กรอปใหม่ให้นะ แล้วเดี๋ยวเย็นนี้จะเอาไปให้" นายคอปพูดพลางปลดรูปออกจากฝาพนังบ้าน
"ขอบคุณค่ะ...." ฉันพูดออกมาจากใจจริง นายคอปหันมาสบตาฉันอย่างตรงๆ แพขนตา กับคิ้วเข้มๆนั่น ช่างดูดีจริงๆ ฉันค่อยๆสำรวจใบหน้าของนายคอปอย่างใกล้ๆ โดยไม่รู้สึกตัวเลยว่านายคอปกำลังเดินเข้ามาใกล้ๆ ฉันค่อยๆสำรวจจมูกที่มีดั้งได้รูป แล้วริมฝีปากที่.... แต่ฉันยังไม่ทันที่จะคิดอะไรต่อ ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรอุ่นๆมาแตะที่ริมฝีปากฉันเบาๆ ฉันรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว นี่...นี่ที่เขาเรียกกันว่าจะ....จะ...จูบเหรอ อ๊าย >< ฉันหลับตาปี๋ด้วยความอาย พอนายคอปถอนริมฝีปากออก ฉันก็ลืมตามองเขาอย่างเก้อเขิน นายคอปก็เหมือนว่าจะรู้สึกตัวแล้ว เขาหันหลังกลับไปทำเป็นกำลังประกอบกล้อง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันรู้สึกเข่าอ่อนยวบยาบ 'อธิบายมานะ นั่นมัน...นั่นมันจูบแรกของฉันนะยะ' ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำปิดประตู แล้วดิ้นๆกระทืบเท้าปึงปังๆอย่างกับว่าเคยเป็นอริกับพื้น อย่างเจ็บใจ ><
หลังจากระบายอารมณ์กับพื้นห้องน้ำแล้วฉันก็เดินออกมา พยายามไม่มองตานายคอป ดูเหมือนนายคอปจะเขินฉันด้วยนะ เพราะเขาก็หลบๆตาฉันอยู่เหมือนกัน
"เรา...เรา ไปร.ร.กันดีกว่านะ เดี๋ยวไปสาย ฉันจะขับไปส่งเธอเอง" นายคอปพูดอย่างเก้อเขิน
"อืม..." ฉันพยักหน้าหงีกๆ อย่างเกินความจำเป็น
เราเดินออกมาจากบ้านนายคอป ทำให้ฉันได้สังเกตบรรยากาศข้างนอกบ้าน ที่นี่เป็นบ้านชั้นเดียวหน้าบ้านมีสวนหย่อมเล็กๆ นายคอปเดินไปสตาร์ทมอเตอร์ไซด์แล้วขับมาจอดตรงหน้าฉัน แล้วส่งหมวกกันน๊อคมาให้ฉันรับมาสวมกับหัวของตัวเองแล้วขึ้นนั่งพร้อมกับจับเสื้อของนายคอปไว้
"นี่ ฉันแค่เสื้อแบบนั้น เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก กอดเอวฉันสิ" นายคอปพูดทั้งๆที่ไม่ได้หันมามองฉันเลย ฉันคิดว่านายนั่นก็แอบยิ้มอยู่แน่ๆเลย -*-
"ก็ได้ๆ กอดเอวก็กอดเอว" ฉันกอดเอวของนายคอปไว้ พารถเริ่มเคลื่อนตัวฉันก็เริ่มเคลื่อนไหวทันทีโดยการเอาเล็บจิกเข้าไปที่หน้าท้องของนายคอปอย่างมันมือ หึหึหึ
"นี่เธอ! จะจิกไปให้ถึง ตับ ไต ไส้ พุง เลยรึไงห๊า"
"สมน้ำหน้า" ฉันพูดอย่างสะใจ
'แต่ เอ๊ะ ! ที่นี่มันที่ไหนกันนะ'
ในขณะที่ฉันเอามือคลำๆที่นอน เพื่อจะหาแว่นอยู่นั้น
"อ๊ะ ! ตื่นแล้วเหรอ" เสียงใครก็ไม่รู้ดังอยู่ใกล้ๆฉันนี่เอง ที่สำคัญเป็นเสียงผู้ชายด้วยนี่สิ - . -*
"คะ...ใครน่ะ" ฉันหันไปทางต้นเสียง ทั้งๆที่ตายังมองไม่ค่อยชัดเท่าไหร่
"ให้ตายสิ เธอจำอะไรไม่ได้เลยรึไง" เอ~ นี่มันเสียงนายคอปนี่นา - -a
"แว่น.....แว่นฉัน" ฉันเอามือคลำๆที่นอนไปมาอย่างรวดเร็วเพื่อเร่งหาแว่น
"อ่ะ ! นี่แว่น" แล้วฉันก็รู้สึกถึงมืออุ่นๆเอาแว่นมาใส่ที่มือของฉัน
ฉันรีบเร่งใส่แว่นอย่างรวดเร็ว รีบมากจนขาแว่นเกือบทิ่มตา :P
"นี่...นายคอป นายพาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย!!!! " ฉันพูดเสียงดัง
"ก็เธอกินเบียร์เข้าไปจนเมาหลับ แถมยังอ้วกใส่เสื้อฉันอีก แล้วฉันก็ไม่รู้ทางไปบ้านเธอด้วย ฉันไม่ให้เธอนอนข้างถนนก็ดีเท่าไหร่แล้วนะ"
".....ฉันจะกลับหล่ะ" ฉันพูดหลังจากนิ่งไปชั่วอึดใจ
"เธอไม่เปลี่ยนเสื้อก่อนเหรอ"
เมื่อได้ยินดังนั้นฉันจึงก้มลงมองที่เสื้อผ้าของตัวเองโดยอัตโนมัติ
"ว๊ายยยยย!! นี่เสื้อผ้าใครเนี่ย นายทำอะไรช้านนน!!!" นายคอปอย่าบอกนะว่านาย....แงๆ T^T นายเห็นแม้กระทั่งบาร์เซียของฉันด้วย โธ่! ชีวิตที่แสนจะสะอาดผุดผ่องของฉัน >_<
"จะบ้าเหรอ หุ่นกระดานอย่างเธอเนี่ยนะ ใครจะไปทำอะไรลง"
"......." ฉันมองนายคอปอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
"นี่ ไม่เห็นจะต้องมองฉันอย่างนั้นเลยนี่นา ฉันไม่คิดอะไรหรอกน่า อ่ะ! นี่ชุดนร.เธอ" นายคอปพูดพร้อมกับหยิบชุดนร.ของฉันมาให้
'จะไม่ให้ฉันคิดได้ยางง้าย >< '
ฉันรับเสื้อมาจากมือของนายคอป ซึ่งชุดอยู่ในสภาพที่ซักรีดแล้ว และพับไว้อย่างเรียบร้อย
"นี่นายซักเองเลยเหรอเนี่ย" ฉันพูดพลางดมกลิ่นหอมของเสื้อที่เพิ่งซักเสร็จใหม่ๆ
"ก็ใช่น่ะสิ รีดให้แล้วนะเนี่ย" คอปตอบพร้อมกับเปิดตู้เย็นหยิบกาแฟกระป๋องออกมา 2 กระป๋อง
"นี่....."
"หือ? มีอะไรเหรอ" คอปหันมาถามฉัน
"ออกไปจากห้องนี้ก่อนสิ ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"
"คร้าบๆ องค์หญิง" คอปเดินออกไป พร้อมกับปิดประตูให้
แต่สักพักนายคอปก็เปิดประตูแล้วทำหน้าทะลึ่งๆใส่ฉัน ดีที่ฉันยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้านะเนี่ย ฉันจึงหยิบหมอนบนเตียงปาไปที่หน้านายคอป แต่เสียดายที่นายคอปปิดประตูหลบไปทันซะก่อน ฉันจึงเดินไปที่ประตูแล้วกดล็อคที่ลูกบิดประตูทันที
เมื่อฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็เดินออกมาจากห้อง ภายในบ้านของนายคอปตกแต่งด้วยภาพถ่ายวิวสวยๆมากมาย โดยเฉพาะภาพพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นหรือกำลังตกดิน
"ภาพพวกนี้นายถ่ายเองเลยเหรอ" ฉันถามพร้อมกับมองภาพพระอาทิตย์ในบรรยากาศต่างๆอย่างเพลิดเพลิน
"อืม" นายคอปตอบฉัน ตอนนี้เขากำลังเช็ดเลนส์กล้องถ่ายรูปอยู่
"รูปนี้สวยจังเลย" ฉันรู้สึกประทับใจกับภาพพระอาทิตย์กลางท้องฟ้าสีชมพูยามเย็นมากๆ
"อ้อ ชอบเหรอ เอาไหมล่ะ ฉันยกให้"
"จริงเหรอ" ฉันยิ้มพร้อมกับหันไปมองนายคอป
"เดี๋ยวฉันเอาไปใส่กรอปใหม่ให้นะ แล้วเดี๋ยวเย็นนี้จะเอาไปให้" นายคอปพูดพลางปลดรูปออกจากฝาพนังบ้าน
"ขอบคุณค่ะ...." ฉันพูดออกมาจากใจจริง นายคอปหันมาสบตาฉันอย่างตรงๆ แพขนตา กับคิ้วเข้มๆนั่น ช่างดูดีจริงๆ ฉันค่อยๆสำรวจใบหน้าของนายคอปอย่างใกล้ๆ โดยไม่รู้สึกตัวเลยว่านายคอปกำลังเดินเข้ามาใกล้ๆ ฉันค่อยๆสำรวจจมูกที่มีดั้งได้รูป แล้วริมฝีปากที่.... แต่ฉันยังไม่ทันที่จะคิดอะไรต่อ ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรอุ่นๆมาแตะที่ริมฝีปากฉันเบาๆ ฉันรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว นี่...นี่ที่เขาเรียกกันว่าจะ....จะ...จูบเหรอ อ๊าย >< ฉันหลับตาปี๋ด้วยความอาย พอนายคอปถอนริมฝีปากออก ฉันก็ลืมตามองเขาอย่างเก้อเขิน นายคอปก็เหมือนว่าจะรู้สึกตัวแล้ว เขาหันหลังกลับไปทำเป็นกำลังประกอบกล้อง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันรู้สึกเข่าอ่อนยวบยาบ 'อธิบายมานะ นั่นมัน...นั่นมันจูบแรกของฉันนะยะ' ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำปิดประตู แล้วดิ้นๆกระทืบเท้าปึงปังๆอย่างกับว่าเคยเป็นอริกับพื้น อย่างเจ็บใจ ><
หลังจากระบายอารมณ์กับพื้นห้องน้ำแล้วฉันก็เดินออกมา พยายามไม่มองตานายคอป ดูเหมือนนายคอปจะเขินฉันด้วยนะ เพราะเขาก็หลบๆตาฉันอยู่เหมือนกัน
"เรา...เรา ไปร.ร.กันดีกว่านะ เดี๋ยวไปสาย ฉันจะขับไปส่งเธอเอง" นายคอปพูดอย่างเก้อเขิน
"อืม..." ฉันพยักหน้าหงีกๆ อย่างเกินความจำเป็น
เราเดินออกมาจากบ้านนายคอป ทำให้ฉันได้สังเกตบรรยากาศข้างนอกบ้าน ที่นี่เป็นบ้านชั้นเดียวหน้าบ้านมีสวนหย่อมเล็กๆ นายคอปเดินไปสตาร์ทมอเตอร์ไซด์แล้วขับมาจอดตรงหน้าฉัน แล้วส่งหมวกกันน๊อคมาให้ฉันรับมาสวมกับหัวของตัวเองแล้วขึ้นนั่งพร้อมกับจับเสื้อของนายคอปไว้
"นี่ ฉันแค่เสื้อแบบนั้น เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก กอดเอวฉันสิ" นายคอปพูดทั้งๆที่ไม่ได้หันมามองฉันเลย ฉันคิดว่านายนั่นก็แอบยิ้มอยู่แน่ๆเลย -*-
"ก็ได้ๆ กอดเอวก็กอดเอว" ฉันกอดเอวของนายคอปไว้ พารถเริ่มเคลื่อนตัวฉันก็เริ่มเคลื่อนไหวทันทีโดยการเอาเล็บจิกเข้าไปที่หน้าท้องของนายคอปอย่างมันมือ หึหึหึ
"นี่เธอ! จะจิกไปให้ถึง ตับ ไต ไส้ พุง เลยรึไงห๊า"
"สมน้ำหน้า" ฉันพูดอย่างสะใจ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น