ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : รองประธานกรรมการคุมกฏคนใหม่
เ้าวันรุ่ึ้น อายาะื่นสายนิหน่อย เพราะ้อทำานหนั 3 วันิันโยแทบไม่ไ้พั
"ฮ้าววว" หิสาวหาว พลาเาหัวเบาๆ แล้วมอไปที่นาฬิาปลุ อนนี้บอเวลา 7.00 น. แล้ว
อายาะละเียอย่าเื่อ้า อาบน้ำแ่ัวอย่าัวเีย ่อนะนึึ้นไ้ว่าวันนี้เธอ้อไปทำสรามับเียวยะ ประธานรรมารุมอี
"เอาหล่ะ...สู้เ้า อายาะ"
หลัามาถึโรเรียนแล้ว อายาะ และทุนในมรม็มารวมัวันที่หน้าห้ออประธานรรมารุม
"เ้ามา..." เสียทุ้มภายในห้อ บออนุาอย่าเย หลัาที่อายาะเาะประูแล้ว
"..." เียวยะ เยหน้าึ้นมามอผู้มาเยือน แ่็้อแปลใเล็น้อย ับำนวนแที่เยอะอย่าไม่าิมา่อน
"ันนำเินแสนเยนมาให้แล้ว่ะ..." สีหน้าริั ออายาะ และทุน ทำให้เียวยะรู้ว่า พวเธอสามารถหาเินแสนเยนมาไ้ริๆ
"..." เียวยะ รับเ็เินสไป และ็ไปสะุับื่อ ฮิบาริ โยโะเ้า
'แบบนี้เอสินะ' เ้าเ้าใทุอย่าึ้นมาทันที
"แล้ว...เรื่อถอนประาศยุบมรมล่ะะ" ฮานะถามอย่าหวาๆ
"ไ้...ผมะถอนประาศยุบมรมทำนมออ" เียวยะอบพลาเอาเ็ใส่ในลิ้นัโ๊ะทำานอย่าไม่ยี่หระ
ทุนในมรม หันมายิ้มให้ันอย่าีใ
"ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้ว...เิ" ายหนุ่มพูเสียเรียเล็น้อย
เียวยะไม่ิเลยว่าแม่อเ้าะมาอยู่เบื้อหลัอเรื่อนี้ แ่เ้ารู้ว่ายัไแม่็ไม่ทำเรื่อที่ไร้เหุผลแน่ บาทีนมอพวมรมทำนม อาะถูใแม่อเ้าริๆ็ไ้ แ่วามพยายามออายาะทำให้เ้ายอมแพ้
เลยริๆ ไม่ิว่าเธอะมีวามมุ่มั่นนานี้...เียวยะหยิบเ็แสนเยนาลิ้นัึ้นมาูอีรั้ เ็แผ่นนี้ึ่่อนหน้านั้นมันเยอยู่ในมือเล็ๆออายาะ...เียวยะยิ้มับัวเอ เ้าเป็นอะไรไปเนี่ย...
อายาะับทุนลับไปที่ห้ออมรม ถึะเป็นห้อๆเิม แ่วามสุที่เปี่ยมล้นอทุน ็ทำให้บรรยาาศภายในห้อเปลี่ยนไปอย่าสิ้นเิ ่อนเ้าเรียนทุนไุ้ยันเี่ยวับแผนิรรมมรม
และมีารโหวประธานมรมนใหม่ ึ่ทุนโหวให้อายาะ
"ะ...ะีเหรอ ันเพิ่เ้ามรมมาเอนะ" อายาะอบอย่าไม่มั่นใ
"ีสิ อายะันี่แหละ เหมาะที่สุแล้ว" เียวโะ เ้ามาุมมืออายาะ
"ส่วนรอประธานเราโหวให้พี่ฮานะ ส่วนฝ่ายบัีให้พี่เียวโะ่ะ" รุ่นน้อพูเป็นเสียเียวัน ราวับว่า ไุ้ยลันมา่อนยัไยัั้น
วันนี้ารเรียนออายาะ ผ่านไปไ้้วยี มีมึนๆับวิาิศาสร์นิหน่อย แอบีบบ้าในวิาประวัิศาสร์ นถูทำโทษให้ไปอบำถามหน้าห้อ
"อายะั เราไปินมื้อเที่ยที่สนามันเถอะ" เียวโะับฮานะเอ่ยึ้นในเวลาพัเที่ย
"ป่ะ ํนำลัหิวเลย" อายาะหยิบล่อ้าวที่ทำเอออมาาระเป๋า
ระหว่าทาที่ทั้สามำลัมุ่หน้าไปที่สนาม้าล่า ็้อพบับฝูนที่ำลัมุูอะไรสัอย่าอยู่ที่บอร์ิประาศที่ระเบียออาาร
"เอ่อ...มีเรื่ออะไรเหรอะ" เียวโะเินไปถามเ็ผู้หินหนึ่ที่ำลัยืนอ่านประาศ
"ือว่า มีประาศำแหน่รอประธานรรมารุมน่ะ่ะ"
"เอ๊ะ...แ่ำแหน่นั้นไม่เยมีมา่อนเลยนี่นา" ฮานะั้้อสัเึ้น
"ใรันนะ..." เียวโะแหวฝูนเ้าไปเพื่ออ่านประาศ ส่วนอายาะับฮานะยืนอยอยู่ใล้ๆ
"ยะ...แย่แล้วววว" อยู่ๆเียวโะ็พุ่พรวออมา สีหน้าใ
"อะไรเหรอเียวโะั" อายาะเ้าไปถาม้วยวามเป็นห่ว
"รอ...รอประธานรรมารุมน่ะ"
"รอประธาน? ทำไมเหรอ..." ฮานะถามอย่าสสัย
"ในประาศบอว่า ผู้อำนวยารไ้ลื่อแ่ั้ให้ อายะั เป็นรอประธานรรมารุมน่ะสิ"
"ห๊าาาาาา"
อายาะำลัวิ่ ุหมายือห้ออประธานรรมารุมนั่นเอ หลัาที่เาะประูแบบลวๆแล้ว เธอ็เปิประูเ้าทันที โยไม่รอให้เ้าอห้ออนุา่อน
"มาแล้วเหรอ..." เียวยะนั่เอเนอยู่บนโฟาสีำ
"..แฮ่ๆ.." อายาะหอบหายใ เพราะเบิ่วิ่มาอย่ารวเร็ว
"นั่นโ๊ะทำานอุ ผมให้น่วยยมาให้แล้ว" เียวยะี้ไปที่โ๊ะทำาน ที่ั้อยู่้านอผนัห้อ
"ันไม่ไ้มาที่นี่เพื่อทำานนะ อีอย่าไอ้ำแหน่รอประธานรรมารุมอะไรนั่น มันหมายวามว่าไ.." เมื่อหายเหนื่อยแล้ว อายาะ็เริ่มระหน่ำำถามทันที
"ผมยื่นเรื่อให้ผู้อำนวยาร แล้วท่าน็อนุมัิแล้ว" ายหนุ่มพูพลาหาว
"แ่เรื่อนี้ ันไม่ไ้รับรู้อะไร้วยเลยนะ..." อายาะเริ่มหา่อทาปิเสธ
"ผมว่าุเหมาะสมับำแหน่นี้ ูาานประุมผู้ปรอที่ผ่านมา ึ่ผู้อำนวยาร็เห็น้วย..."
"ันอปิเส..." อายาะเริ่ม
"ถ้า...ุิะปิเสธล่ะ็ ผมะเอาเ็แสนเยนนั่นืน ยัไมัน็เินอแม่ผมละนะ แล้วมรมทำนมะเป็นยัไ่อ ุรู้ใ่ไหม.." เียวยะพูแทรึ้นมา่อนที่อายาะะพูบะอี
"นีุ่ิะแบล๊เมล์ันเหรอ.." หิสาวรู้สึเหมือนเลือำลัึ้นหน้า
"ถ้าุิแบบนั้น็ามใ..." เ้าัวำลัเอนัวลบนโฟาพลาหลับา
"ฮึ้ย..." เมื่อทำอะไรไม่ไ้อายาะึหันหลัลับเพื่อะออไปาห้อ
"ทุรั้ที่มีเวลาว่า ุ้อมาทำานที่ห้อนี้นะ..." ายหนุ่มพูามหลัเธอมา อายาะหันไปมอ พบว่าเ้าำลันอนหลับาอยู่
สถานที่่อมาที่เธอมา ือ ห้อผู้อำนวยาร
"ผู้อำนวยาระ ือหนูไม่ไ้มีวาม้อารที่ะเป็น รอประธานรรมารุมเลยนะะ"
"แ่ผมลับเห็น้วยับประธานฯ นะ ผมเอ็ไ้เห็นมาเแล้วถึวามพยายาม และวามมีประสิทธิภาพในารทำานอุ...ุโอุมูระ"
"แ่ว่า...หนูเป็นประธานอมรมทำนมอยู่นะะ" อายาะยัพยายาม่อรอ
"ประธานมรมทำนมอนนี้ ให้ ุุโราวะ ฮานะรับผิอบแล้ว ผมหวัว่าุะไม่ทำให้ผมผิหวันะ อีอย่าประาศ็ออไปแล้ว อย่าทำให้ผมเสียหน้าเลยนะ" ผู้อำนวยารมัมือแบบนิ่มๆ ยิ้มอย่าใีมาให้เธอ
"...ทราบแล้ว่ะ หนูเป็น็ไ้่ะ..." อายาะพูเสียอ่อนล ไม่มีหนทาแล้วสินะ
"ถ้าั้น็เริ่มานไ้เลยนะ านอประธานรรมารุมน่ะเยอะ"
"่ะ...ั้นหนูอัวนะะ" อายาะโ้ำนับให้ผู้อำนวยาร ่อนะออมาาห้อ
"เฮ้ออออ" เมื่อปิเสธไม่ไ้ เธอ้อ้มหน้า้มายอมรับำแหน่นี้แล้วสิ
"อโทษ้วยนะะทุน พี่ไม่ไ้อยู่เป็นประธานมรมทำนมแล้วละ่ะ" อายาะเอ่ยเสียเศร้าับทุนในมรม อนพัลาวัน
"ไม่เป็นไร่ะ พี่อายาะ"
"นั่นสิ อายะั เป็นรอประธานฯ แ่็ยัมาเที่ยวที่มรมไ้นี่นา" ฮานะับมือเธอแล้วบีบเบาๆอย่าให้ำลัใ
"นั่นสินะ..." อายาะยิ้มแนๆให้ทุน ในใ็ยัยอมรับำแหน่นี้ไม่ไ้อยู่ี
อยู่ๆประูห้อมรม็เปิ ทุนหันไปมอโยไม่ไ้นัหมาย แผู้มาเยือน็ือ ฮิบาริ เียวยะ นั่นเอ เ้าเ้ามาในห้อแล้วมอวาไปทั่วห้อเพื่อมอหายัยัวแสบที่เ้า้อลาไปทำานให้ไ้
"นีุ่มาทำไมน่ะ..." อายาะเินเ้าไป่อว่าเียวยะ
"...." เ้าไม่พูอะไร แ่ำลัมอหน้าเธอเหมือนเริ่มโรธ
"พูอะไรบ้า...." อายาะยัพูไม่ทันบ ้อมืออเธอ็ถูเียวยะวยแล้วลาเธอออไป
"ปล่อยนะ.." อายาะพยายามสะบัมือออ เท้าพยายามิพื้นไว้ แ่มีเหรอะสู้แรอเียวยะไ้ อนนี้ร่าอเธอำลัถูเ้าุระาลับไปที่ห้อประธานฯ
"..." ายหนุ่ม็ยัไม่พูอะไร
"ปล่อยันนะ..." อายาะปล่อยหมั้ายที่ยัเปนอิสระอยู่ แ่ปราว่าเ้าสามารถรับไ้อย่าสบาย เลยลายเป็นว่า อนนี้สอมืออเธอำลัโนเ้าพันธนาาระแล้ว
"..." เ้ายิ้มเย็นยะเยือมาให้หล่อน
"ปล่อยนะ ปล่อย..." อายาะพยายามิ้นให้หลุ
"ปล่อยเธอนะ..." อยู่ๆ็ไ้ยินเสียอบุลปริศนา อายาะรีบหันไปมอเ้าายี่ม้าาวทันที ทาเิ นั่นเอ
"..." เียวยะยอมปล่อยมือแ่โยี อายาะึถอยหลัมาสอสาม้าว ลำ้อมือที่ำลัเ็บนิๆ
"เป็นอะไรรึเปล่า อายาะ..." ทาเิเ้าเินเ้ามา พลาถามอย่าเป็นห่ว
"ไม่เป็นอะไรมาหรอ่ะ" ทาเิ มอที่้อมือออายาะึ่อนนี้ำลัแ แสให้เห็นว่าแรบีบอเียวยะไม่ใ่เบาๆเลย
"ทำไม้อทำแบบนี้้วย เียวยะ" ทาเิึ่อนนี้ำลั้อเม็ไปทีเียวยะ ถามเสียเรีย
"ผม็แ่ำลัะพาุรอประธานรรมารุม ลับไปทำานเท่านั้น แ่ที่้อทำแบบนั้น เพราะเธอไม่ยอมามผมมาีๆ"
"็ไม่เห็น้อทำรุนแรแบบนั้นเลย..." ายหนุ่มทั้สอำลั้อหน้าัน ่าฝ่ายเหมือนำลัะินเลือินเนื้อออีฝ่ายให้ไ้
อายาะเห็นท่าไม่ีแล้ว เพราะเธอรู้สึไ้ถึบรรยาาศที่มาุยัไอบล เธอเรว่าทั้สอะทะเลาะมีปาเสียันะ่อน
"เอ่อ...ันะไป่ะ ประธานฯ มีานอีเยอะเลยไม่ใ่เหรอ ันะามุไป่ะ"
"อายาะ..." ทาเิเรียเธออย่าเป็นห่ว
"ไม่เป็นไร่ะ านหนัแ่ไหนัน็สบายๆ่ะ" อายาะยิ้มให้ทาเิ เพื่อให้เ้าสบายใ แ่สายาที่เ้ามออบมา ทำให้เธอรู้สึแปลๆ สายานั้นมันเ็มไป้วยวามเป็นห่วที่เหมือนะเินเพื่อนะแล้ว
"..." เียวยะยิ้มมุมปาแบบเย้ยหยันนิๆไปให้ทาเิ แล้วลับหลัหันเิน่อไป
"ันไป่อนนะะ..." อายาะเินามหลัเียวยะไป ปล่อยให้ทาเิยืนมอนทัู้่เินเลี้ยวหัวมุมระเบียทาเินไป
เมื่อไปถึห้อประธานฯ อายาะ็พบว่า โ๊ะที่น่าะเป็นอเธออนนี้เ็มไป้วยอเอสารอโถึสออ
"มัน...มันอะไรันเนี่ย"
"านอุไ รวสอบเอสารพวนี้ให้หม ภายในวันนี้นะ"
"แ่...เที่ยนี้ยัไ็ทำไม่เสร็หรอ"
"อนเย็นุ็ลับมาทำอีสิ ผมไม่ยอมใหุ้ลับหรอนะ ถ้าานเอสารนี่ไม่เสร็น่ะ" พูไม่พูเปล่า ายหนุ่มยัส่สายาอำมหิมาให้หล่อนอี
"่ะๆ ทราบแล้ว่ะ ประธาน..." อายาะระแทเสียรำว่าประธานอย่าใ
เียวยะมอไปที่หิสาวอย่าเือๆ ึ่เ้าหล่อนอนนี้ ำลัอ่านเอสารอย่าั้ใ รู้สึไม่สบอารม์เท่าไหร่ ทีหมอนั่นยัเรียทาเิๆ ส่วนเ้าเรียประธานๆ
"นีุ่แห้อ ะเ้ามาเมื่อไหร่็ไ้..." เียวยะโยนุแไปที่โ๊ะอายาะ นหล่อน้อส่สายา้อนวับๆมาให้้วยวามไม่พอใ
ในที่สุอายาะ็สามารถัารับเอสารอแรไ้เสร็ เธอยืแนึ้นเพื่อแ้เมื่อย พลามอไปที่ายหนุ่มที่นั่....เอ่อ....หลับ
'อะไรเนี่ย ให้ันมาเป็นรอประธานฯ เพื่อะไ้แอบีบั้นเหรอ' อายาะิพลาระแทเอสารลบนโ๊ะอัวเอ ่อนที่ะเินออไปาห้อ เพื่อไปเรียนาบบ่าย่อ
"เป็นยัไบ้า อายะั ฮิบาริ ทำอะไรเธอรึเปล่า" ฮานะ เียวโะ และทาเิ รีบเ้ามาถามทันที ที่เธอไปถึห้อเรียน
"เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอ แ่นี้สบายๆ แ่านเอสารเอ" เธอยิ่มลับไป เพื่อให้ทั้สามนสบายใึ้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น