ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่2 ภารกิจเก้าเอส
“เอ้านี่...งานใหม่ของนาย”
เสียงพูดพร้อมกับไมโครชิปที่โยนโครมลงบนโต๊ะทำงานของผม มันน่าฆ่านัก
“งานอะไรอีกล่ะ เมื่อวานก็เพิ่งเก็บไป”
“เมื่อวานมันแค่ระดับห้าดี กระจอกไป นี่งานใหม่ หัวหน้าสั่งโดยตรงว่าต้องเป็นนายเท่านั้น”
“กำ ซวยอะไรนักหนา มีอะไรๆยาก ก็เรียกใช้แต่ข้า ทำไมหัวหน้าไม่ให้แกทำมั่งฟ่ะ”
ผมบ่นกับเพื่อน มันน่าโมโหอย่างยิ่ง
ในบ้าน กันซ์ นี้ค่าจ้างที่ได้รับมาหลังจากงานเสร็จ จะถูกโอนเข้าบัญชีกลาง เวลาจะซื้อของหรือใช้จ่ายอะไร ให้ไปเบิกและต้องแจ้งรายละเอียดให้ครบถ้วน ไม่งั้นไม่จ่าย
ผมได้งานแต่ละที โหดๆทั้งน้าน ส่วนเพื่อนผมได้แต่งานเล็กงานน้อย สบายจะตาย แถมได้เงินเท่ากัน ไม่คุ้มเลย
“ก็แกดันเสือกเก่งทำไมล่ะ หัวหน้าเลยใช้แต่แก คราวหลังหัดทำพลาดมั่งสิ เค้าจะได้ลดเกรดแกลงมา คราวนี้รับรอง ได้แต่งานง่ายๆเพียบ”
“เออ ก็เข้าท่าดีแฮะ แต่ไม่ล่ะ ไม่อยากโดนเก็บเงียบ”
“ตามใจ แนะนำแล้วไม่เอา ก็ไม่ว่าอะไร”
มันบอกผมเสร็จ แล้วมันก็เดินจากไป ทิ้งผมกับงานใหม่ของผม ซึ่งยังไม่รู้เลยว่าเป็นอะไร
ผมเสียบไมโครชิปแผ่นนั้น ลงในโฟนไกด์ของผม รายละเอียดในนั้นต่อนข้างมากที่เดียว เสียเวลาบูทเครื่องอยู่แป๊บหนึ่ง รายละเอียดงานที่จะต้องทำก็ผุดขึ้นมาหยั่งกะดอกเห็ด เมื่ออ่านจบ เสียงโวยวายของผม ก็ดังลั่นทั่วบ้าน
“ไม่เอ้าโว้ย งานอะไรก็ได้ แต่งานนี้ไม่เอา ยากตายชัก”
ปี๊บ................นักฆ่าระดับเอส หมายเลขหกหกเก้า เชิญพบที่ห้องประชุมสี่ด่วน ปี๊บ............
เสียงเครื่องคอมอัตโนมัติเรียกตัวผมดังขึ้นทั่วทั้งตึก อะไรกันอีกล่ะวะทีนี้
ผมพุ่งทะยานด้วยความรวดเร็ว เพื่อให้ไปถึงที่หมายนั้นอย่างรีบเร่ง
คลิก...
เสียงประตูถูกเปิดออกพร้อมกับลำแสงร้อนฉ่าพุ่งผ่านเฉี่ยวหัวผมไป ชนิดที่เส้นยาแดงผ่ามหาร้อยล้าน
ฟุบ!
ฟุบ!
“ยังคงว่องไวตามเคยนะ หกหกเก้า นั่งก่อนสิ”
เสียงทักมาจากบุคคลในห้องนั้น และเป็นบุคคลเดียวกับที่ยิงปืนลำแสงอิเล็กตรอนผ่านหัวผม จนชีวิตเกือบจะหาไม่
“เอ่อ......หวัดดีครับหัวหน้า”
ผมเอ่ยทักทายสั้นๆ เพราะตอนนี้ใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย (เกือบถูกยิงตาย ใครหัวใจเต้นปกติก็บ้าแล้ว)
“หึหึ บอกกี่ครั้งแล้ว ว่าให้เรียก บอส”
แล้วมันต่างกันตรงไหนล่ะ ระหว่างหัวหน้า กับบอส
“ขอโทษครับ ผมชอบลืม”
“หึหึ ไม่ใส่ใจเสียมากกว่ามั้ง”
“ก็...ทำนองนั้นครับ ว่าแต่มีอะไรหรือครับ ถึงเรียกมาด่วนอย่างงี้”
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เรื่องเกียวกับงานที่นายได้รับมานั่นแหละ ว่าแต่ เปิดดูบ้างหรือยังล่ะ”
“แหะๆ ยังเลยครับ”
(โกหกไว้ก่อน เผื่อได้รายละเอียดเพิ่มเติ่ม)
“งั้นไม่ต้องเปิดหรอก ฉันจะบอกให้เลยก็แล้วกัน งานนี้เป็นงานที่ค่อนข้างเสี่ยง เธอคืดว่าพอจะทำไหวไหม”
“นักฆ่าทุกคนต้องเสี่ยงอยู่แล้วครับ”
“ดี งั้นก็เตรียมตัวเตรียมใจให้ดีล่ะ เพราะงานนี้เป็นงานระดับเก้าเอส”
“โห เก้าเอสเชียวเหรอ”
หากทุกท่านงง ผมจะบอกให้ว่า ในบ้านกันซ์นี้ มีงานอยู่หลากหลายประเภท เรียงตามลำดับหมายเลขหนึ่งถึงเก้า
หมายเลขหนึ่ง คือการถ่ายภาพ
หมายเลขสอง คือการสอดแนม
หมายเลขสาม คือการจารกรรม
หมายเลขสี่ คือการพลิกรูปคดี
หมายเลขห้า คือการสังหารบุคคล ภายในประเทศ
หมายเลขหก คือการสังหารบุคคลนอกประเทศ
หมายเลขเจ็ด คือการสังหารบุคคลทุกที่รอบจักรวาล
หมายเลขแปด คือการสังหารบุคคลต่างจักรวาล
หมายเลขเก้า คือการสังหารบุคคลต่างภพต่างมิติ
ส่วนระดับความยากง่ายจะเป็นตัวอักษรแทน โดยเรียงตามนี้
จี แทนง่ายสุดๆ
เอฟ แทนง่ายมา
อี แทนง่าย
ดี แทนปานกลาง
ซี แทนยาก
บี แทนยากมาก
เอ แทนยากสุดๆ
เอส แทนเป็นไปไม่ได้
แล้วงานที่ผมได้รับคือเก้าเอส แปลได้ว่า งานสังหารบุคคลต่างภพต่างมิติ ระดับที่เป็นไปไม่ได้ โอ้พระเจ้าแล้วผมจะทำได้ไหมเนี่ย ถึงว่า เสี่ยงอย่างที่ หัวหน้า เอ้ย! บอกบอกจริงๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น