ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GunZ นักฆ่าโลกอนาคต ภาค1 กำเนิดนักฆ่า

    ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่9 ดวลอีกรอบ

    • อัปเดตล่าสุด 16 ม.ค. 52


    เอี๊ยดดดดดดดด!
    ในที่สุดรถสีเงินคันงามก็หยุดสนิทลงที่ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ก่อนที่จะ
    เอ้าลงได้แล้ว
    คิลบอกพร้อมกับเปิดประตูลงจากรถ
    แล้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ
    โอเชน่าถามพร้อมกับก้าวลงจากรถเช่นกัน
    ข้าวเที่ยงไง หรือเธอไม่หิว
    คิลย้อนกลับ โอเชน่าได้แต่ยิ้มแหยๆเพราะตอนนี้ท้องของเธอร้องเสียงดังเสียยิ่งกว่าเสียงรถไฟเสียอีก
    ทั้งสองพากันเดินหาร้านอาหารภายในห้องจนในที่สุดก็พบกับร้านอาหารที่ต้องการ
    นายพาฉันมากินบะหมี่ที่ศูนย์อาหารเนี่ยนะ
    โอเชน่าโวยขึ้นทันที
    อ้าวว ทำไมล่ะ หรือว่าเธอกินไม่เป็น
    คิลถามกลับด้วยสีหน้าบ๊องแบ๊วสุดๆ (น่าเตะมันสักป้าบ)
    โหย ตอนแรกไอ้เราก็นึกว่ามีรถหรูจะกินอาหารที่มีคลาสกว่านี้ซะอีก เห็นเดินเลือกร้านโน้นร้านนี้ แต่ละร้านที่เลือกก็ดูไฮโซทั้งนั้น
    โอเชน่าบ่นอย่างเสียมิได้
    เอ้าๆ มัวแต่บ่นจะกินมั้ยเนี่ย อุตสาห์ซื้อมาให้
    คิลบ่นบ้าง พลางยื่นชามบะหมี่ที่ซื้อมาให้กับโอเชน่า
    กินก็ได้
    โอเชน่ารับถ้วยบะหมี่มาพร้อมกับเติมเครื่องปรุงและบ่นพึมพำไปด้วย
    ฮึ่มอีตาบ้า คอยดูนะแม่จะ ฟุบ (พริกหนึ่งช้อน)
    อะไรกันนักหันหนาฟะ ฟุบๆ (น้ำส้มสายชูสองช้อน)
    เอาแต่สั่งๆๆบ่นๆๆ ฟุบๆๆ (น้ำปลาสามช้อน)
    ปัดโถ่เว้ย อะไรดลใจก็ไม่รู้ให้ไปรับคำท้ามัน ฟุบๆ (พริกอีกสองช้อน)
    เฮ้ยๆ ใส่เยอะขนาดนั้นเธอจะกินได้เหรอ
    คิลถามขึ้น ทำให้โอเชน่าสดุ้งสุดตัวพลางก้มลงมองที่ชามตัวเองพร้อมกับทำตาปริบๆ ก่อนที่จะ
    ได้ๆสิ แค่นี้เอง ฉันไม่ได้ปากบางเหมือนนายนะ
    โอเชน่าตอบกลับอย่างกลัวเสียฟอร์ม พร้อมกับยกบะหมี่ในชามซดพรวดๆๆ
    ไง แค่นี้เองโถ่เอ้ย จิ๊บๆ
    โอเชน่ายิ้มพร้อมกับวางชามลงกับโต๊ะในขณะเดียวกัน ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับน้ำตาที่เริ่มปริ่มๆขอบตา
    หึหึ เธอนี่โกหกไม่เนียนเลยนะ เอ้านี่กินซะจะได้หายเผ็ด
    คิลพูดพลางยื่นเนยแข้งสองก้อนให้กับโอเชน่าซึ่งตอนนี้เริ่มสวมบทบาทดาราเจ้าน้ำตา
    แงๆ เผ็ดอ่ะ
    โอเชน่าร้องพร้อมกับพยายามกลืนเนยแข็งลงคอ
    เฮ้ย ใครบอกให้กลืน เขาให้เคี้ยวจะได้หายเผ็ด
    คิลร้องเสียงหลง
    แล้วทำไมไม่บอกให้มันเร็วกว่านี้เล่า
    โอเชน่าเอ็ดเข้าใส่ น้ำตาของเธอตอนนี้หลั่งออกมาเป็นสายพร้อมกับใบหน้าที่แดงเสียยิ่งกว่าลูกตำลึง
    ง่ำๆๆๆๆ
    โอเชน่าเคี้ยวเนยอน่างรีบเร่ง
    แค่กๆ น้ำๆ ขอน้ำหน่อยมันฝืดคอ
    เอ้านี่ ใจเย็นๆ ค่อยๆกลืน
    คิลยื่นแก้วที่ใส่นมเต็มปรี่ให้
    โอเชน่าเห็นแก้วนมก็ออกอาการฉุนๆ
    ฉันอยากได้น้ำ ไม่ใช่นม ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง
    ใครบอกว่าตอนเผ็ดให้กินน้ำ งี่เง่า ยิ่งกินก็ยิ่งเผ็ดสิ กินนมนี่แหละดีที่สุด หายเผ็ดเร็วกว่ากินน้ำ
    คิลย้อน โอเชน่าได้แต่ยิ้มแห้งๆ ก่อนที่จะรีบคว้าแก้วนมแล้วซัดนมทั้งหมดลงท้อง
    เฮ่อ นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว แทบแย่แน่ะ
    โอเชน่าถอนหายใจอย่างหมดแรง หลังจากที่ผ่านการกินบะหมี่มหาวิบากมาแล้ว
    ก็ใครใช้เธอให้อวดดีล่ะ เป็นไง สภาพดูไม่ได้เล้ย
    คิลบ่นยิ้มๆ โอเชน่าได้แต่จ้องตาเขียวก่อนที่จะสะบัดหน้าพรืดหนีไปอีกทาง
    ทั้งสองพากันเดินดูของ ที่มากมายก่ายกองในห้างสรรพสินค้า ก่อนที่คิลจะชวนโอเชน่าไปทางแผนกเครื่องกีฬา
    ทั้งสองช่วยกันเลือกดูของอย่างสนใจ ก่อนที่คิลจะหยิบไม้เทนนิสขึ้นมาอันหนึ่ง
    ว้าว ดูสิ มันสวยจังเลย
    คิลอุทานอย่างตื่นเต้น โอเชน่าซึ่งหมั่นไส้ (มานาน) จึงแขวะเข้าให้
    แล้วที่นายจับขึ้นมาเนี่ย เล่นเป็นหรือไง
    แน่นอน ฉันเล่นเป็น แล้วเธอล่ะ
    คิลถามกลับ
    เป็นอยู่แล้ว เก่งใช่ย่อยนะจะบอกให้
    โอเชน่าโต้กลับอย่างไม่ยอมแพ้
    งั้นถ้าเสร็จหลังจากนี้เราไปดวลเทนนิสกันเอาป่ะ
    คิลท้าซึ่งๆหน้า ซึ่งโอเชน่าก็พยักหน้าตกลงพร้อมกับแอบลอบหมายมั่นปั้นมือไว้ว่า จะแก้แค้นในคราวที่แพ้บาสซะอย่างสาสม
    ทั้งคู่เลือกไม้เทนนิสมาคนละอันแล้วเดินไปหาพนักงานพร้อมกับยื่นความประสงค์ที่จะขึ้นเอ็นไม้เทนนิสใหม่ ซึ่งแน่นอนว่าราคาของไม่เทนนิสของแต่ละคนนั้นย่อมไม่ใช่ถูกๆ
    ทั้งหมดหนึ่งพันสี่ร้อยห้าสิบสองดอลล์ค่ะ
    พนักงานคิดเงินที่เป็นผู้หญิงตอบจากเครื่องคิดเงินพร้อมกับรับเงินมาจากคิลแถมยังแอบลอบโปรยยิ้มหวานให้แก่เด็กหนุ่มเสียจนโอเชน่าหมั่นไส้ขึ้นมาตะหงิดๆ
    หลังจากได้ไม้เทนนิสมาแล้ว ทั้งสองก็พากันไปเดินเลือกซื้อชุดที่จะใช้ใส่เล่น แถมทั้งคู่ยังซื้อรองเท้าใหม่กันคนละคู่อีกด้วย
    พอเสร็จจากซื้อของแล้ว ทั้งสองก็พากันเดินกลับไปยังลานจอดรถ ซึ่งแน่นอนว่าการที่โอเชน่ามาเดินในที่แบบนี้ย่อมต้องมีผู้คนบางคนจำได้ และที่สำคัญ เธอเดินเคียงคู่มากับเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร ดังนั้นการออกมาเที่ยวซื้อของในครั้งนี้ย่อมต้องถูกมือดีแอบถ่ายรูปเอาไปลงข่าวเป็นแน่
    ทั้งสองขับรถออกจากห้าง มุ่งสู่จุดหมายปลายทางนั้นก็คือ สนามเทนนิส (แป่ว พูดซะใหญ่โต)
    หลังจากจ่ายค่าเช่าสนามเป็นที่เรียบร้อย ทั้งสองก็แยกกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า และเมื่อเสร็จแล้วทั้งสองคนก็พากันเดินสู่สนามซึ่งมีผู้คนมากมายหลายคนกำลังเล่นอยู่
    เป็นอันหมดข้อสงสัย เพราะว่าทั้งสองคนต้องกลายเป็นเป้าสายตาของใครต่อใครในสนามอย่างแน่นอน
    ก็โอเชน่านั้นใช่ว่าจะขี้เหร่เสียเมื่อไหร่ เธอสวยเกินกว่าเด็กสาวคนใดนั้นเสียด้วยซ้ำ ยิ่งเธอใส่ชุดเล่นกีฬาอย่างเทนนิสด้วยแล้ว ทำให้สัดส่วนของร่างกายถูกห่อหุ้มน้อยชิ้นลงอย่างช่วยไม่ได้
    ทั้งช่วงขาที่ขาวเรียวงามในกางเกงเทนนิสสั้นเต่อสีขาว และเสื้อเทนนิสแขนกุดสีขาวรัดรูปนั้นก็อีกอย่าง จึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ที่ทั้งหนุ่มแก่เกษียณใกล้โลงตลอดจนหนุ่มน้อยทั้งหลาย ต่างพากันจ้องมาทางโอเชน่า ราวกับจะมองเธอให้ทะลุ
    ส่วนของคิลนั้นก็น้อยหน้าเสียเมื่อไหร่ ก็เจ้าตัวหน้าตาออกจะหล่อเหลาปานนั้น ซ้ำเสื้อผ้าที่ใส่ยังโชว์กล้ามเนื้อของร่ายกำยำแต่พองามของคิล จนสาวๆข้างและในสนามต่างพากันมองคิลพลางน้ำลายไหลยืดๆ
    โหย จะจ้องอะไรกันหนักหนาว่ะ คิดจะมองให้ทะลุเลยรึไง
    โอเชน่าพูดอย่างหัวเสียในขณะที่ทั้งสองพากันเดินไปนั่งที่ม้านั่งข้างสนาม
    ก็ธรรมดา เธอเองก็น่าจะรู้ตัวว่าสวยใช่ย่อยซะเมื่อไหร่
    คิลเอ่ยยิ้มๆ แล้วทั้งสองก็พากันเดินลงสนาม ทั้งสองต่างตีลูกโต้กันไปมาเพื่อเป็นการวอร์ม ก่อนที่จะเล่น
    พร้อมรับการแก้แค้นหรือยัง
    โอเชน่าเอ่ยถามพลางปาดเหงื่อที่เริ่มออก ซึ่งคิลเพียงแค่ยิ้มรับ
    เอาล่ะนะ
    โอเชน่าคำราม พร้อมกับโยนลูกขึ้นฟ้าและง้างไม้สุดหล้า ก่อนที่จะหวดตวัดมันลงมาอย่างรวดเร็ว ในลักษณะปาดเฉียงๆ
    ควับ!
    ลูกเทนนิสกระดอนลงพื้นสนามฝั่งของคิลและดีดออกทางด้านข้างสนามอย่างรวดเร็ว ด้วยสปินของบอลที่ถูกตีมา
    คิลรีบเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว เขาวิ่งไปดักลูกได้ทันก่อนที่ลูกจะกระดอนขึ้นเสียด้วยซ้ำ ก่อนที่จะหวดกลับไปด้วยความเร็วและความแรงที่เพิ่มขึ้นจากเดิมถึงสองเท่า!
    ตูม!
    โอเชน่าแค้นยิ้มรอลูก ก่อนที่จะคว่ำหน้าไม้ลงเล็กน้อยก่อนที่จะสะบัดมันขึ้น ในลักษณะเฉือนลูกด้านบน!
    ฟับ!
    ส่งผลให้ลูกนั้น พุ่งออกจากไม้เป็นวิธีโค้งซึ่งเต็มไปด้วยการหมุนอย่างรวกเร็ว ลูกนั้นพุ่งสูงผ่านตาข่ายเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ก่อนที่มันจะตกกระทบพื้นและกระดอนดีดขึ้นสูงจากพื้น
    คิลซึ่งรอโอกาสอยู่แล้ว กระโดดขึ้นสูงเหนือลูกพร้อมกับโถมตัวตบลงในทันที!
    ตูม!  
     ลูกตบนั้นพุ่งกระแทกเข้ากับแร็กเก็ตของโอเชน่าที่รอรับไว้แล้วอย่างไม่น่าเป็นไปได้!
    คิลซึ่งบัดนี้ยังลอยตัวอยู่กลางอากาศเบิกตาขึ้นอย่างตกใจกับสปีดความเร็วของโอเชน่า
    ฟาสสปินไรท์ซึ่งช็อต
    โอเชน่าคำรามออกมาพร้อมกับตวัดไม้จากล่างขึ้นบนด้วยความเร็วกว่าลูกเมื่อกี้ถึง 3 เท่าตัว
    วิ้งงงงง!
    การหวดไม้ผ่านอากาศด้วยความเร็วที่สูงมากทำให้เกิดลักษณะการเฉือนกันของอากาศและผลที่ได้ก็คือ ความเร็วและอัตราการหมุนของลูกที่ทำให้เกิดลมหมุนคลุมลูกไว้
    ซูมมมมมม! ตูมมมมมม!
    ลูกเทนนิสพุ่งไปกระแทกกับพื้นสนามอย่างรุนแรง ก่อนที่จะกระเด็นด้วยความเร็วที่เหลืออยู่กระแทกเข้ากับรั้วตาข่ายที่กั้นแต่ละสนามเอาไว้...และ...
    ตูมม!
    ลูกเทนนิสพุ่งทะลุตาข่ายออกไปนอกสนามก่อนที่จะหายลับไป!
    โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห
    เสียงลากยาวดังมาจากทุกทิศทางของสนาม เหล่าฝูงชนต่างพากันอ้าปากค้ากับความสามารถที่แทบจะเรียกได้ว่าเกินมนุษย์ของคนทั้งสอง
    อืมหืม เล่นเอาซะตาข่ายกระจุยเลยนะ
    คิลเอ่ยยิ้มๆ
    โอเชน่ายิ้มตอบ
    เรื่องปกติ
    หลังจากนั้นทั้งสองก็ผลัดกันเสริฟลูกและตีใส่กันราวกับสงครามจนกระทั่ง...
    เกมเซต วอนบาย
    คิลประกาศชัยชนะหลังจากที่แต้มเฉือนกันเพียงแค่แต้มเดียว
    โอเชน่าซึ่งบัดนี้ทรุดตัวลงนั่งอยู่กับพื้นสนามอย่างอ่อนแรงก่อนที่จะเผยอริมฝีปากบางนั้นคลี่ยิ้มออกมา
    เฮ่อ เหนื่อยชะมัด นายนี่มันเหลือเกินจริงๆ
    ขอบใจ
    คิลเอ่ยตอบก่อนที่จะเดินไปพยุงตัวโอเชน่าขึ้น
    เอ้ากลับกันได้หรือยัง ดูท่าคงจะหายซ่าไปบ้างล่ะนะ
    คิลเอ่ยยิ้มๆ ซึ่งโอเชน่าก็หันมาค้อนขวับเข้าให้แต่ก็ยอมให้คิลประคองออกจากสนามแต่โดยดี
    ทั้งสองต่างพากันเก็บของและเดินขึ้นรถ ก่อนที่รถสวยงามราคาที่ไม่อาจคำนวณได้คันนั้นจะพุ่งออกสู่ถนนและขับหายลับไป...
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×