คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : กอดที่รัก =////=
อีกซักตอนหน้าเอาให้จบเลยดีไหม 5555
เอาให้พี่นิวตายเลยดีป่ะ จะได้จบๆไป
ไปอ่านเลยยยยยยยย
Part Soo :)
“นิว นิว นิว เชี่ยนิววววววววว”ตอนนี้ผมเรียกนิวเป็นร้อยรอบแล้วแต่มันมัวแต่เหม่อตั้งแต่ที่ผมบอกว่าคบกับฟ้าล่ะ ผมก็ไม่อยากจะทำยังงั้นหรอก แต่ผมกลัวทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ผมไม่รู้ว่าผมชอบนิวหรือชอบฟ้ากันแน่ คุณรู้ไหมกว่าผมจะกล้าบอกนิวเรื่องที่คบกับฟ้า ผมทำใจตั้งนาน จะพูดก็กลัวนิวจะเจ็บ กลัวว่านิวจะเสียใจ นี่ผมแคร์นิวขนาดนี้เลยหรอ ??
“กูๆ ขอโทษ มีอะไรรึป่าว”นิวพูดด้วยเสียงที่เศร้าลงจนดูออกได้ชัด
“ป่าวหรอกเห็นเงียบๆไป”
ตอนเวลาเรียนนิวยิ่งดูเหม่อเข้าไปอีก ผมเริ่มใจคอไม่ดีล่ะ กลัวนิวจะเป็นอะไรไป กลัวทุกอย่างกลัวนิวจะทิ้งผมไป ตอนเลิกเรียน
“นิว ป่ะกลับบ้านกัน”ผมเดินไปสะกิดมันคิดว่าพูดธรรมดามันคงไม่รู้สึกตัวหรอก
“อืม”
“พี่โซ่ ค่ะไปส่งฟ้าหน่อยได้ไหมค่ะ”ฟ้าเพิ่งเดินมาจากไหนไม่รู้แต่ที่รู้คือผมต้องเลยว่าจะไปส่งใคร
“มึงไปส่งฟ้าเหอะ กูกลับกับไอ้เจย์ก็ได้”มันพูดโดยไม่สนใจใครก้มหน้าก้มตาหาของอยู่นั้นแหละ แต่เสียงมันสั่นๆเหมือนคนร้องไห้
“ฝากดูนิวด้วยนะเจย์”ผมพูดแล้วเดินไปข้างหน้าห้องที่ฟ้ายืนอยู่
EnD Part Soo
“ฮืออออออออออออออ”ตอนนี้โซ่ออกไปส่งฟ้าแล้ว ผมก็ได้แต่หันไปพึ่งไอ้เจย์ทันที
“ไหนว่ามึงจะไม่ร้องไห้ให้มันอีกไง”ไอ้เจย์มันพูดพลางเอื้อมมือมาลูบที่หัวผม
“กูไม่อยากอยู่ที่นี่อีก”ผมคงต้องย้ายโรงเรียนถ้าอยู่ต่อคงมีแต่เจ็บ
“มึงจะไปไหน”เจย์ที่ปล่อยมือจากหัวผมแล้วถามขึ้น
“กูไม่รู้กลับบ้านเถอะ”แล้วผมก็เก็บของเตรียมไปร้องที่บ้านต่อ
“ถึงบ้านมึงล่ะ”นี่ผมเหม่อจนถึงบ้านเลยหรอ
“กูจะมานอนบ้านมึงนะ”
“ไม่ต้องก็ได้กูอยู่คนเดียวได้”มึงมากูจะร้องไห้ยังไง
“เดี๋ยวมึงก็ร้องไห้จนไม่ได้นอนอีก”ทำมาเป็นรู้
“กูสัญญา เกี่ยวก้อยจะไม่ร้องไห้อีก”ผมยื่นนิ้วก้อยให้มันเกี่ยวแล้วเดินเข้าบ้าน
ฮืออออออออออ T_T ทันทีที่ถึงห้องนอนผมก็ทิ้งตัวลงเตียงที่ผมเคยนอนกับมันอยู่หลายครั้ง ทำไมมันเศร้า เพราะผมเองที่ไปมัวหวังอะไรลมๆแล้งๆ ผมต้องตัดใจให้ได้
“คนหล่อโทรมารับด้วย รับด้วยย หล่อเชี่ยไร หลงตัวเอง”ใครโทรมาตอนนี้ว่ะ กำลังเศร้า :(
“ฮัลโล”เบอร์แปลกนี้หว่า
“นิวรึป่าวววววววววว”มันจะลากเสียงเพื่อ
“อือ คุณเป็นใคร”ผมอยากจะวางสายแล้วแม่ง
“โหยยย ลืมเขาแล้วหรอ”ใครว่ะ
“อือ แล้วใคร”ผมเลือกที่จะถามไปตรงๆเลย
“โอ๊ตสุดที่รักไง”โอ๊ตไหนว่ะ
“อ๋อ ใครว่ะ”
“สัด ได้ข่าวว่ามึงอกหัก เป็นแฟนกับกูป่ะ”อ๋อผมนึกออกแล้วว่ามันเป็นใคร
“แล้วมึงอยู่ตั้งเมกาจะมาเป็นแฟนกับกูได้ไง”ผมจำได้ล่ะ มันย้ายไปอยู่เมกากับพ่อแม่มันตั้งแต่ม.ต้นล่ะ
“ตอนนี้กูอยู่หน้าบ้านมึงอ่ะ ลงมารับที่รักเลย”เวรมันกลับมาตั้งแต่เมื่อไร
“เออ สัสเดี๋ยวลงไป”ผมเช็ดคราบน้ำตาแล้วเดินลงไปข้างล่าง
“ที่รัก คิดถึงที่รักจังเลยมามะกอดกัน”แล้วมันก็ดึงผมไปกอดทันที
“ไม่ต้องเสียใจนะ เป็นแฟนกับกูก็ได้”มันกระซิบที่ข้างหูผม
“เชี่ยไรล่ะ กูเพิ่งอกหักมะกี้เองนะ”ผมกระซิบมันตอบ
“เข้าบ้านกันเถอะ”มันคลายกอดออกแต่ไม่ยอมปล่อยผมให้เป็นอิสระ
“ก็ปล่อยกูดิ”ผมพูดพลางดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของไอ้เชี่ยโอ๊ต =//////=
“ปล่อยก็ได้ เข้าบ้านไปต่อนะที่รัก”แล้วมันก็เดินเข้าบ้านไปอย่างมีความสุข
“เออ ตกลงมึงจะเป็นแฟนกับกูไหม”มันถามทันทีที่นั่งโซฟา รีบไปไหนว่ะ
“อืม เป็นดีไหมว่ะงั้น..................”
และแล้วพี่นิวก็ตกเป็นของพี่โอ๊ต จบ!!!! เอางี้เลยป่ะ
5555 เม้นน้อยกันเนาะ เสียใจ เศร้า ดองดีไหม ??
เอิร์ธว่าเม้นมันน้อยกว่าที่คนกดเฟบ อีกอ่ะ
เซ็งอ่ะ เศร้า คนที่อ่านแล้วไม่เม้นขอให้ได้แฟนขี้เหร่ :p แปร่ๆ
ความคิดเห็น