คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พัดลมโซ่ >//////
https://www.facebook.com/profile.php?id=100001315958288 นี่เฟสเอิร์ธทักได้ ไม่กัด ไม่หยิ่ง
เอิร์ธ สรุปออกมาแล้วว่าจะแต่งเรื่องสั้น จะลงตอนวันอังคารล่ะกัน
อ๋อ เอิร์ธมีโพลมาถามอีก ตอบด้วยละ
ต่อๆๆ ไปอ่านเลย
ตอนนี้ผมอยูบนเตียงกับนิวครับกำลังจะนอนแต่คนข้งผมมันหลับไปตั้งแต่อยู่ข้างล่างแล้วล่ะ
“แม่ครับผมแอบรักโซ่ครับแม่ฮือออออ”นิวมึงจะรู้ไหมว่ามึงละเมออะไร แล้วมันก็เอื้อมมือมากอดผม ถึงแม้ว่าผมจะตกใจแต่คงต้องรับกอดมันไว้ ก่อน
“แต่ว่าผมต้องทำใจใช่ไหมครับ เพราะยังไงเข้าคงไม่สนใจคนอย่างผมหรอก แต่ทำไมเขาชอบให้ความหวังผมล่ะเขาจะรู้ไหมว่าผมเจ็บ”กูขอโทษ
“แม่ครับ ถ้าผมบอกความลับนี้ออกไป ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมใช่ไหม ฮืออออออออ”มันคงยังร้องไห้ไม่หยุด
ผมกอดมันจนมันหลับไปอีกรอบ ไม่คิดว่ามันจะเจ็บกับการกระทำของผมขนาดนี้ ผมอยากจะปลุกมันขึ้นมาพร้อมกับคำขอโทษมากมาย แต่ยังไงมันก็คงจะต้องคบกับฟ้าแล้วนิวจะได้ลืมผม เฮ้อผมไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว คงต้องดำเนินชีวิตในวันพรุ่งนี้ให้เป็นปกติที่สุด
~~~~~~ตอนเช้า~~~~~~
“นิวคร้าบบบบ กินข้าวป่ะ”ผมพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด เพราะกลัวมันรู้ว่าผมรู้ว่ามันชอบผม
“เป็นไรมากป่ะ”ผมผิดปกติขนาดนั้นเลยหรอ
“ป่าวครับ อืมนิวกินเฮอะ”ผมรู้สึกแปลกๆที่มีความอึดอัดยังไงไม่รู้มันดูห่างเหินมาก
“กูไม่กินล่ะ ไปเถอะ”มึงทำไมไม่ชอบกินข้าว
“เพราะมึงไม่กินข้าวงี้แหละ มึงเลยผอม”ผมเซ็งมันจริงๆ
“ปะ ไปเถอะ”มันเริ่มที่จะเร่งผม และดันให้ผมเดินไปขึ้นรถ
ตลอดเวลาที่นั่งรถมาผมแทบไม่ได้คุยกับนิวเลย ไม่รู้เป็นอะไร มันดูห่างเหิน อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก จนมาถึงโรงเรียนดีหน่อยที่ไอ้เคนกับไอ้เจย์มันมาแล้ว
“นิว กูขอคุยกับมึงหน่อย”ไอ้เจย์ที่มันดูจะจริงจังมากกว่าปกติ
“อืม”แล้วมันก็แยกกันออกไปคุยนอกห้อง
EnD Part Soo
“มึง ทะเลาะกับโซ่หรอ”ทันทีทีเดินออกมานอกห้อง เจย์มันก็ถามผมทันที
“ป่าว หรอกกูแค่กลัว”ไอ้เจย์มันรู้เรื่องทุกอย่างเลย แม้กระทั่งเรื่องที่ผมชอบโซ่มันก็รู้ มันถึงแรดใส่ผมไง
“มึงกลัวอะไร”
“กูกลัวที่จะรักมันมาก จนตัดใจไม่ได้ กลัวความเจ็บปวด กลัวที่จะเสียมันไป”ผมแทบจะร้องไห้ออกมาแต่ต้องทนเก็บเอาไว้ เพราะคำว่ากลัวไง
“มึงร้องไห้ออกมาเลย”
“ไม่ กูจะไม่ร้องไห้ให้มันอีก”ผมร้องไห้ทุกครั้งที่มันไปกับฟ้าหรือคนอื่นๆ
“งั้นมึงยิ้มซิ”
“^_^”ผมได้แต่ยิ้มตาที่มันบอก
“ยิ้มกว้างๆแบบนี้ ^________________^”เจย์มันมักจะปลอบใจผมทุกครั้งเลย
“ยิ้มแบบมึง ปากกูคงฉีกพอดีอ่ะ”ผมที่เมื่อกี้แทบจะร้องไห้ยังยิ้มได้กับอาการแรดของมัน
“ป่ะ เข้าห้องกัน”แล้วมันก็กระโดดขี่คอผมเข้าห้อง หนักนะสัส
“นิวมึงคุยไรกัน”โซ่มันตะคอกถามผมใช่ไหม
“อ๋อพวกกูคุยเรื่องธุระนิดๆหน่อยๆ”ไอ้เจย์ที่เพิ่งกระโดดลงมาจากหลังของผมเมื่อกี้พูดขึ้น
“กูถามนิวไม่ใช่มึง เสือก”เหมือนว่าไอ้โซ่มันจะอารมณ์ไม่ดี
“โซ่ ฟ้ามาหา”เคนที่ใช้เวลาส่วนตัวอยู่กับการนอนหลับเป็นส่วนใหญ่ พูดและชี้ไปทางหน้าห้อง
“เดี๋ยวกูมาเคลียร์”มันพูดทิ้งท้ายแล้วเดินอย่างลั้นลาไปหาฟ้าที่อยู่หน้าห้อง
“ไม่เป็นไรนะ นิวไม่มีไรมากหรอก”ไอ้เจย์มันเดินมาแตะไหล่ผมและเดินไปนั่งเก้าอี้มัน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 5 นาทีผ่านไป ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“ลั้นลา เรื่องมะกี้ไม่ต้องห่วงน๊า ลั้นลา มีความสุข”ไอ้โซ่เดินมาลั้นลากว่าเดิมอีก
“ปัญญาอ่อนล่ะมึงอ่ะ มีความสุขอะไร”ผมที่ชักหงุดหงิดกับอาการลั้นลาของมัน มีความสุขอะไรนักหนา
“กูมีแฟนแล้วโว้ยยยยยย น้องฟ้าเขามาขอกูเป็นแฟน กูเลยตกลงปลงใจแต่งงานกัน”ฮะ แฟนนี่โซ่มีแฟนแล้วจริงๆ ทำไมมันเจ็บหัวใจอย่างนี้ มันมีความรู้สึกเหมือนโดนไฟ้ช๊อต เหมือนโดนมีดจิ้มกลางใจเหมือนฟ้าผ่าทุกสิ่งทุกอย่างขาวโพลน
ตอนนี้ไม่ค้างงงงงงง ดีใจด้วยยยยยย >______<
555 เม้นด้วยก็ๆได้ ฝากดูแลสลิมด้วยยยยยยยย จั๊วฟฟฟฟฟ คนที่ดูแลสลิม
ความคิดเห็น