คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Station of The Dead
ครืน...ปึ๊ง... เสียงประตูบานใหญ่ปิดลง ทางข้างหน้ายังไม่มีกระทั่งเเสงสว่างใดๆ
เขาทั้งสองเดินย่างก้าวเข้าไปตามเส้นทางที่สายไฟจากไฟฉายส่องถึง
ซักพัก สายตา ของเขาก็ปรับสภาพได้สุดปลายทางเป็นห้องกระจก 2 ข้าง
มีผุ้คน อยุ่ตรงข้าม 2 ฝั่งใส่ชุดเหมือน มนุษย์อวกาศยืนกดปุ่มจากเเท่นบังคับอะไรซักอย่าง ซักพักก็มีเสียงพุดขึ้น
" ระบบชำระล้างไวรัส จะเริ่มใน อีก 3 2 1 " ทันใดนั่น ก็มีไอควันสีเทาฟุ่งเข้ามาใส่พวกเขาฟุ้งเต็มไปหมด เขาเเละเธอต่างทุรนทุรายเเต่ไม่นานนักควันพวกนี้ก็ถูกสูบกลับเข้าไปในช่องอากาศ
ตุ๊บ...เสียงใครบางคนสลบไป ชายหนุ่มหันมองข้างๆเเน่นอน เด็กสาวคนที่มากับเขานั่นเอง ซักพักนึงเขาก็อุ้มเด็กสาวเข้าไปข้างใน ภายในสถานที่ที่เรียกว่า
"ที่หลบภัยฉุกเฉิน001"มีเพียงผุ้คนประมาน 30 คนที่ทำงานพลุกพล่านอยุ่ในนี้ ส่วนใหญ่ ไม่เป็นหมอ พยาบาล ก็ เป็นนักวิทยาศาสตร์ น้อยคนนักที่จะเป็นนักประดิษฐ์ รีเบลได้เเบกเด็กสาวส่งให้พยาบาลไปดูเเลเธอต่อเมื่อหมดหน้าที่ของเขา
เขาก็เดินเพ่นพ่านอยุ่ภายในนั้น ด้วยความที่ไม่รุ้จักใครเลยเขาก็เดินจนถึงห้องทดลองอาวุธ004 เขาเปิดประตูเข้าไป ความรุ้สึกเเรกที่รุ้สึกได้ เปรี๊ยงงง...
ที่เเก้มของเขามีรอยเลือดไหลออกมา เด็กหนุ่มตกใจกลับสิ่งที่เกิดขึ้น
"ผมบอกเเล้วใช่ไหม ว่าใครจะเข้าให้เคาะประตูหน่ะ"นักประดิษฐ์หนุ่มหัวขาวคนนึงพุดขึ้น หลักฐานของเขาคามือ ปืนสั้นคุ่ 2 กระบอกที่เหมือนมีการดัดแปลงเเล้ว
"ขอโทษครับ" ผมรีบกล่าวขอโทดก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป เเต่ก็มีเสียงขัดขึ้น
"นายหลบกระสุนผมได้ นายนี่น่าสนใจนะ มานี่ก่อนสิ..."
ผมคิดในใจ "หลบยังไงฟร่ะ เต็มเเก้ม !!"
"ฮิโระ หรอ?" ผมหลุดปากพุดออกไปถึงสิ่งที่ผมคิดในใจ
"นายรุ้จักชั้นได้ยังไง ?" เด็กหนุ่มหัวขาว สวนทันที
"รีเบล นายจำชั้นไม่ได้หรอ ?"
"ชั้นไม่เคยรุ้จักนาย..."เสียงเเข็งๆของเขาตอบกลับมา
ผมยืนอึ้งๆกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อ ฮิโระ คือเพื่อนสนิทของผมเองเเต่เมื่อก่อนเขาผมดำนะ = =
ความคิดเห็น