ยากง่ายปนกัน แต่ละวันเคลื่อนเข้ามา

ลำดับตอนที่ #1 : อุปสรรค์แรก

เช้าวันหนึ่ง ณ.บ้านหลังหนึ่ง����
���� (นึก)เช้าแล้วสินะ เช้าแล้วก็ต้องตื่น แต่ว่านะแผนที่วางไว้ในหัวทำไมมันถึงได้โล่งแบบนี้นะ กี่โมงแล้วนะ แค่เลี้ยวมองนาฬิกายังไม่อยากจะทำเลยงั้นเหรอฉันน้าฉัน

���� ***ตื่นได้แล้วนะ ตื่น ตื่น ตื่น นับถอยหลังแค่ 10 น่ะโอเคไหม***

���� (บรรยาย)ฉันมักจะพูดกับตัวฉันเองบ่อยๆ ฉันมักจะให้อีกด้านหนึ่งของความคิดที่ฉันสมมุติเอาเองว่ามี คอยเตือนสติฉัน และครั้งนี้ก็เป็นครั้งหนึ่งที่ฉันทำ จริงๆแล้วพรุ่งนี้ฉันจะต้องไปโรงเรียนแล้ว เป็นการเรียนเทอมสุดท้ายก่อนการเอ็นทรานซะด้วยสิ วันนี้ฉันวางแผนไว้ว่าจะตื่นไวแต่ทำไม มันยังไม่ลุกจากที่นอนที่แสนสบายนี้อีกนะ

���� ***10
���� 9
���� 8
���� 7
���� 6
���� 5
���� 4
���� 3
���� 2
���� 1
���� ลุก***

���� (นึก)โอ๊ย...ไม่อยากจะลุกเลยยยย

���� (นึก)<ย้อนไประหว่างช่วงที่กำลังนับถอยหลัง>10 วิเองเหรอ เหมือนกำลังต่อสู้กับอะไรสักอย่างเลยนะแค่เปลี่ยนจากท่านอนเป็นท่านั่ง ไม่นึกเลยว่ามันจะยากขนาดนี้ <6�5..>จะหมดเวลาแล้วต้องเก็บช่วงเวลาสุดท้ายให้เต็มที่
���� (บรรยาย)ฉันกอดหมอนของฉันซะแน่น ทั้งเอาหน้าถูหมอน ทั้งอย่างนี้สลับไปมาจน การนับถอยหลังถึง1�
���� (นึก)ถึง 1 แล้วเอาล่ะนะ~~~~~~~~~~~

���� (บรรยาย)และแล้วฉันก็เปลี่ยนจากนอนเป็นนั่งจนได้ในที่สุด อย่างกะผ่านอุปสรรค์อันใหญ่หลวงไปได้ แต่มันยังไม่จบ

���� (พูด)กี่โมงแล้วนะ�...7 โมง สายไปหน่อย จริงๆมันต้องตื่น 6 โมงถึงจะดี อืม... ตื่นแล้วจะทำอะไรดีล่ะ ชั่วโมงคิดอะไรไม่ออกเลยฉัน คุณพ่อ คุณแม่ของฉันก็คงจะกำลังเตรียมตัวไปทำงานกัน งั้นฉันขออีกสักชั่วโมงนะ เฮ้อ~~

���� (บรรยาย)ฉันลุกสำเร็จแต่ว่า สุดท้ายฉันก็ล้มตัวนอนอยู่ดี เฮ้อ ฉันน้าฉัน แต่ก็นะเป็นการเริ่มที่ดีแล้วกันนะ

�