ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF]ฝันกลายเป็นจริง[sihan]
“อ๊ะ....อย่า.ฮะ..ฮัน”เสียงปฏิเสธเชิงมีความสุข
“ชีวอนวันนี้ฉันขอลุกมั่งนะแม้พักนี้แกเล่นสวยซะแม้แต่คังอินมันหวั่นไหวเลย”ฮันพูดและไม่รอช้าเอา
เนื้อแข็งไส่เข้าไปทางช่องแคบของซีวอน
“อ๊ะ..อือ เอาอกไปนะโว๊ย”ซีวอนบอกเริ่มที่จะขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถสู้ร่างข้างบนได้
“อือ....วอนเวลานายโดนจะน่ารักอย่างนี้จะสวยได้ขนาดนี้รู้งี้ฉันกดนายนานแล้ว”ฮันพูดและเริ่มขยับ
เข้าออกเปนจังหวะ
“อ๊ะ..จะ..เจ็บโว๊ย”ซีวอนเริ่มขัดขืน...........
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“เฮ้ยยยฝันไรวะเนี้ย”เสียงซีวอนสบถกับตัวเอง
“ซีวอนเป็นไร”เสียงคิบอมวิ่งเข้ามาดูซีวอน
“เฮ้ยคิบอมฉันฝันว่าฮันกดฉันว่ะ”ซีวอนบอกบอกเสียงตื่นกลัว
“ฮะ55พี่ฮันเนี้ยนะพักนี้เคะแตกจะตาย”คิบอมพูดเฉิงปลอบใจพร้อมกับตบบ่าเพื่อนและเดินออกๆไปหารู้
ไม่มีคนได้ยินนั้นคือบุคคลที่3ที่พวกเค้าพูดถงอยู่เมื่อตะกี้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผมฮันคยองคับผมได้ยินเจ้าซีวอนมันคุยก่าคิบอมให้ตายเถอะมันจะดูถูกผมเกินไปและนะก็ทุกทีผมจะ
โดนซีวอนมันกดก็จริงแต่ผมไม่ได้เต็มใจหรอกเพราะวอนมันชอบใช้กำลังแต่คราวนี้มันจะดูถูกกันเกินไป
และดีอย่างนี้ผมต้องเอาคืนแต่ไอ้การลุกมันทำไงอ่ะคับว่าแต่ช่างเถอะๆๆๆผมไปจัดการแผนของผมก่อน
อย่างนี้ต้องพึ่งยาปลุก
ผมเริ่มลงมือทำข้าวผัดปักกิ่งให้ซีวอนกินแต่ไม่ลืมที่จะไส่ยาก๊ากกกกกกกกกเห็นมันอยากกินอยู่ผมทำ
เสร็จก็เดินเอาไปหั้ยวอนกินห้อง
“เอาไปฉันเห็นนายอยากกิน”ผมบอกพร้อมส่งยิ้มให้ชีวอนรับไว้แล้วพร้อมกินมันทันที
“งั้นฉันไปก่อนนะ”ผมบอกปัดและเดินออกมาไว้รอ15นาทีเข้าไปดผลงาน
15 นาทีผ่านไป
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องของชีวอนดูท่ายาจะออกฤทธิ์และ
“อ๊ะ ...ร้อน...ช่วยผมที”ชีวอนเริ่มปลดเสื้อผ้าของตัวเองออก
“ชีวอนนายเป็นไรทำไมนายเป็นแบบนี้”ผมเริ่มถามและห้ามไม่ให้ชีวอนถอดเสื้อ
“พี่ฮันผมอยาก......ช่วยผมที”ชีวอนบอกเสียงกระเส่า
“ได้นายขอร้องเองนะว่าแต่ลุกมันทำไงล่ะ”ผมถามชีวอนกลับ
“.........”มันเงียบคับงั้นทำอย่างกับมันอย่างที่มันทำกับผมและกัน
ผมจูบและเริ่มเอาลิ้นเข้าไปในโพรงอุ่นของวอนทำมันหวานอย่างนี้นะลิ้นของผม2คนหยอกล้อกัน
อากาศใกล้จะหมด ผมเริ่มซอกไซ้คอของซีวอนและเล่นกับยอดอกสีชมพู
“อือ...อ๊ะ.....”ผมลากลิ้นจากยอดอกชองชีวอนมายันท้องน้อยชีวอนมันเคลิ้มคับอย่างนี้ต้องแกล้ง
“ชีวอนพี่ลืมไปพี่มีอดรายการตอนนี้พี่ไปก่อนนะ”ผมบอกชีวอนและหยุดทำและหันจะออกนอกห้อง
ชีวอสะดุ้งกับคำพูดของผม
“ไม่นะกลับมาทำต่อเลย”วอนบอกเชิงสั่ง
“พี่ล้อเล่นน่ะ”ผมบอกและเริ่มจัดการกับกางเกงของชีวอนและเริ่มเอาเนื้อแข็งของชีวอนเข้าไปในปาก
และขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ
“อ๊ะ....อือ..พี่ฮันไม่ไหว...”วอนเริ่มถึงขีดสุดและปล่อยน้ำขุ่นขาวออกในปากของผมหั้ยตายสิทำมัน
มันรุ้สึกดีของคนที่เรารักเนี้ยผมไม่ได้รุ้สึกรังเกียจเลย
ผมเริ่มเอาของเล่นไส่เข้าไปทางช่องแคบของชีวอนและให้มันสั่นคาอยู่อย่างนั้นและปล่อยให้ชีวอนขยับ
เอง
“อ๊ะ...อือพี่ฮัน......ทำให้หน่อย”มันเริ่มอ้อนอีกและผมล่ะหมั้นไส้อย่างนี้ต้อง..... ผมเริ่มขยับเร็วๆ
และแรงจนชีวอน
“อือ..อ๊ะ....เจ็บ....เอาออก”ผมเอาออกและเอาของผมเข้าแทนทำไมช่องแคบของวอนถึงกระชับแบบ
นี้ผมเริ่มขยับจากช้าและเร็วขึ้นเรื่อยจนผมเริ่มเหนื่อย ต้องให้ซีวอนมาทำให้ผมหายเหนื่อยยผมจับตัวชี
วอนให้มานั่งอยู่บนตัวผมและให้ชีวอนเริ่มขยับบนตัวจากช้าและเริ่มเร็วและแรงขึ้นให้ตานสิทำไมมัน
สุขอย่างนี้
“อ๊ะ..อีกสิชีวอน” ผมเริ่มของมั่งแต่ชีวอนเหนื่อยเลยไม่ขยับต่อตอนนี้ผมค้างแล้วผมจัดการให้วอนมา
อยู่ข้างล่างและเริ่มขยับต่อเพราะอาร์มตอนนี้จะถึงขีดสุดแล้วผมเอาออกและเอาไปปล่อยน้ำรักบนตัวชี
วอน ผมก็ไปหาผ้ามาเช็ดให้ชีวอนแต่ตอนนั้นมันนอนหลับอย่างสบายมันแต่กดต่ออีกรอบแต่ผมขอ
นอนก็นะหมดแรง
เช้าอีกวัน
“เฮ้ย......”เสียงของชีวอนตะโกนหลั่นบ้าน
“เป็นอะไรไปหาตะโกนซะ”ผมถามขนาดที่ตาปรือ
“ไม่จริงใช่ไหมเมื่อคืน”ชีวอนถามผมทั้งที่หน้าตกใจ
“จริงและฉันชักมีอาร์มและสิ”ผมบอกและเริ่ม...
“ไม่นะ”ชีวอนบอกและเริ่มวิ่งนี้ เฮ้ออผมขอจบไว้แค่นี้คับผมจะกดวอนได้อีกหรือไม่คิคิคไม่บอกไปและ
คับ
~END~
“ชีวอนวันนี้ฉันขอลุกมั่งนะแม้พักนี้แกเล่นสวยซะแม้แต่คังอินมันหวั่นไหวเลย”ฮันพูดและไม่รอช้าเอา
เนื้อแข็งไส่เข้าไปทางช่องแคบของซีวอน
“อ๊ะ..อือ เอาอกไปนะโว๊ย”ซีวอนบอกเริ่มที่จะขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถสู้ร่างข้างบนได้
“อือ....วอนเวลานายโดนจะน่ารักอย่างนี้จะสวยได้ขนาดนี้รู้งี้ฉันกดนายนานแล้ว”ฮันพูดและเริ่มขยับ
เข้าออกเปนจังหวะ
“อ๊ะ..จะ..เจ็บโว๊ย”ซีวอนเริ่มขัดขืน...........
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“เฮ้ยยยฝันไรวะเนี้ย”เสียงซีวอนสบถกับตัวเอง
“ซีวอนเป็นไร”เสียงคิบอมวิ่งเข้ามาดูซีวอน
“เฮ้ยคิบอมฉันฝันว่าฮันกดฉันว่ะ”ซีวอนบอกบอกเสียงตื่นกลัว
“ฮะ55พี่ฮันเนี้ยนะพักนี้เคะแตกจะตาย”คิบอมพูดเฉิงปลอบใจพร้อมกับตบบ่าเพื่อนและเดินออกๆไปหารู้
ไม่มีคนได้ยินนั้นคือบุคคลที่3ที่พวกเค้าพูดถงอยู่เมื่อตะกี้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผมฮันคยองคับผมได้ยินเจ้าซีวอนมันคุยก่าคิบอมให้ตายเถอะมันจะดูถูกผมเกินไปและนะก็ทุกทีผมจะ
โดนซีวอนมันกดก็จริงแต่ผมไม่ได้เต็มใจหรอกเพราะวอนมันชอบใช้กำลังแต่คราวนี้มันจะดูถูกกันเกินไป
และดีอย่างนี้ผมต้องเอาคืนแต่ไอ้การลุกมันทำไงอ่ะคับว่าแต่ช่างเถอะๆๆๆผมไปจัดการแผนของผมก่อน
อย่างนี้ต้องพึ่งยาปลุก
ผมเริ่มลงมือทำข้าวผัดปักกิ่งให้ซีวอนกินแต่ไม่ลืมที่จะไส่ยาก๊ากกกกกกกกกเห็นมันอยากกินอยู่ผมทำ
เสร็จก็เดินเอาไปหั้ยวอนกินห้อง
“เอาไปฉันเห็นนายอยากกิน”ผมบอกพร้อมส่งยิ้มให้ชีวอนรับไว้แล้วพร้อมกินมันทันที
“งั้นฉันไปก่อนนะ”ผมบอกปัดและเดินออกมาไว้รอ15นาทีเข้าไปดผลงาน
15 นาทีผ่านไป
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องของชีวอนดูท่ายาจะออกฤทธิ์และ
“อ๊ะ ...ร้อน...ช่วยผมที”ชีวอนเริ่มปลดเสื้อผ้าของตัวเองออก
“ชีวอนนายเป็นไรทำไมนายเป็นแบบนี้”ผมเริ่มถามและห้ามไม่ให้ชีวอนถอดเสื้อ
“พี่ฮันผมอยาก......ช่วยผมที”ชีวอนบอกเสียงกระเส่า
“ได้นายขอร้องเองนะว่าแต่ลุกมันทำไงล่ะ”ผมถามชีวอนกลับ
“.........”มันเงียบคับงั้นทำอย่างกับมันอย่างที่มันทำกับผมและกัน
ผมจูบและเริ่มเอาลิ้นเข้าไปในโพรงอุ่นของวอนทำมันหวานอย่างนี้นะลิ้นของผม2คนหยอกล้อกัน
อากาศใกล้จะหมด ผมเริ่มซอกไซ้คอของซีวอนและเล่นกับยอดอกสีชมพู
“อือ...อ๊ะ.....”ผมลากลิ้นจากยอดอกชองชีวอนมายันท้องน้อยชีวอนมันเคลิ้มคับอย่างนี้ต้องแกล้ง
“ชีวอนพี่ลืมไปพี่มีอดรายการตอนนี้พี่ไปก่อนนะ”ผมบอกชีวอนและหยุดทำและหันจะออกนอกห้อง
ชีวอสะดุ้งกับคำพูดของผม
“ไม่นะกลับมาทำต่อเลย”วอนบอกเชิงสั่ง
“พี่ล้อเล่นน่ะ”ผมบอกและเริ่มจัดการกับกางเกงของชีวอนและเริ่มเอาเนื้อแข็งของชีวอนเข้าไปในปาก
และขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ
“อ๊ะ....อือ..พี่ฮันไม่ไหว...”วอนเริ่มถึงขีดสุดและปล่อยน้ำขุ่นขาวออกในปากของผมหั้ยตายสิทำมัน
มันรุ้สึกดีของคนที่เรารักเนี้ยผมไม่ได้รุ้สึกรังเกียจเลย
ผมเริ่มเอาของเล่นไส่เข้าไปทางช่องแคบของชีวอนและให้มันสั่นคาอยู่อย่างนั้นและปล่อยให้ชีวอนขยับ
เอง
“อ๊ะ...อือพี่ฮัน......ทำให้หน่อย”มันเริ่มอ้อนอีกและผมล่ะหมั้นไส้อย่างนี้ต้อง..... ผมเริ่มขยับเร็วๆ
และแรงจนชีวอน
“อือ..อ๊ะ....เจ็บ....เอาออก”ผมเอาออกและเอาของผมเข้าแทนทำไมช่องแคบของวอนถึงกระชับแบบ
นี้ผมเริ่มขยับจากช้าและเร็วขึ้นเรื่อยจนผมเริ่มเหนื่อย ต้องให้ซีวอนมาทำให้ผมหายเหนื่อยยผมจับตัวชี
วอนให้มานั่งอยู่บนตัวผมและให้ชีวอนเริ่มขยับบนตัวจากช้าและเริ่มเร็วและแรงขึ้นให้ตานสิทำไมมัน
สุขอย่างนี้
“อ๊ะ..อีกสิชีวอน” ผมเริ่มของมั่งแต่ชีวอนเหนื่อยเลยไม่ขยับต่อตอนนี้ผมค้างแล้วผมจัดการให้วอนมา
อยู่ข้างล่างและเริ่มขยับต่อเพราะอาร์มตอนนี้จะถึงขีดสุดแล้วผมเอาออกและเอาไปปล่อยน้ำรักบนตัวชี
วอน ผมก็ไปหาผ้ามาเช็ดให้ชีวอนแต่ตอนนั้นมันนอนหลับอย่างสบายมันแต่กดต่ออีกรอบแต่ผมขอ
นอนก็นะหมดแรง
เช้าอีกวัน
“เฮ้ย......”เสียงของชีวอนตะโกนหลั่นบ้าน
“เป็นอะไรไปหาตะโกนซะ”ผมถามขนาดที่ตาปรือ
“ไม่จริงใช่ไหมเมื่อคืน”ชีวอนถามผมทั้งที่หน้าตกใจ
“จริงและฉันชักมีอาร์มและสิ”ผมบอกและเริ่ม...
“ไม่นะ”ชีวอนบอกและเริ่มวิ่งนี้ เฮ้ออผมขอจบไว้แค่นี้คับผมจะกดวอนได้อีกหรือไม่คิคิคไม่บอกไปและ
คับ
~END~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น