ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กว่าจะติดแพทย์ มอขอ

    ลำดับตอนที่ #4 : # รำลึกความหลัง : เมื่อตอนม.6 (เทอม1)

    • อัปเดตล่าสุด 8 ธ.ค. 56


    จะเรียกว่ารำลึกความหลังก็ไม่ค่อยถูกป่ะ เพราะพี่ก็ยังอยู่ ม.6อยู่เลย 555
    เอาเป็นว่ารำลึกถึงช่วง ม.6 ก่อนติดมอขอแล้วกันนะ ^^

    พี่จริงจังมากๆตั้งแต่ปิดเทอมใหญ่ค่ะ  ต้องลดคอมพ์ ลดทีวีทุกอย่าง
    เปลี่ยนจากการดูทีวีในเวลาที่ออนแอร์มาเป็นดูย้อนหลัง
    เพราะมันจะได้ไม่เสียเวลาตอนมีโฆษณา
    คอมพ์ก็ลดจากทั้งวี่ทั้งวันมาเหลือวันละ 1-2 ชั่วโมงก่อน
    หลังๆก็ลดเหลือ ครึ่งชั่วโมง - 1 ชั่วโมง ตามสำนึก ฮาาาา
    เวลามีรายการ TV ที่ติดๆก็เลือกที่จะดูย้อนหลังหมดค่ะ
    เพราะพี่ติด The Star   The Voice ไรงี้ 
    แต่บางทีก็ให้รางวัลตัวเอง เช่น พอจบคอร์ส entrance อันยาวนาน
    ก็มีเวลาเล่นคอมพ์วันนึง คือวันนั้นไม่ทำอะไรเลย แล้วค่อยมาอ่านหนังสือต่อ
    หรืออาจจะเป็นอ่านหนังสือนอกเหนือจากหนังสือเรียนซักเล่มสองเล่ม
    (พี่ชอบอ่านหนังสือแนวๆจิตวิทยาอะไรประมาณนี้ก็จะไปซื้อมาอ่าน)
    นอกเหนือจากเรื่องพวกนี้+ตอนเรียนพิเศษ.....พี่ก็อ่านหนังสือเรียน+ทำโจทย์น๊ะจ๊ะ

    >>>>> ตอนเปิดเทอมแรก  พี่มี "กีฬาสี" ด้วยค่าาาา 5555555 +
    โรงเรียนพี่จะให้เด็ก ม.6 จัดการ (โรงเรียนอื่นๆส่วนมากจะ ม.5 ใช่ป่าว)
    เวลาอยู่ที่โรงเรียนก็จะทำกิจกรรมเต็มที่นะคะ อาจจะกลับบ้านเย็นหน่อย
    ก็ต้องเสียสละเวลาเพราะปีที่ผ่านๆมาพี่ๆเค้ายังทำกันได้เลย
    พี่จะกลับถึงบ้าน 5-6 โมง ก็อาบน้ำ  ทำการบ้านนิดหน่อย
    ดูข่าวลุงสรยุธ  (พี่แค่ชอบดู ไม่ได้ดูเผื่อมันออกข้อสอบไรงี้นะ)
    แล้วเวลาอ่านหนังสือคือ 19.00 - 24.00  :) ถ้าไม่มีเรียนพิเศษ
    ถ้าวันที่มีเรียนพิเศษก็จะมีเวลาอ่านประมาณ 21.00 - 24.00
    พูดไปพี่ก็ไม่ได้เป๊ะเวลาขนาดนั้นน๊ะ  บางทีก็เริ่มช้าบ้างไรบ้างด้วยความถเลถไหล
    เพราะบางวันกลับมาจากทำงานกีฬาสี ก็จะเหนื่อย นอนก่อนแล้วค่อยตื่นมาอ่าน
    ตอน 2 ทุ่ม   3 ทุ่ม  4 ทุ่ม 5 ทุ่ม ก็แล้วแต่วัน  #ยืดหยุ่นเยอะไปม๊ะ ๕๕๕๕ +
    แต่โดยส่วนใหญ่จะทำเวลาประมาณนั้นหน่ะจ๊ะ
    >>>>> พอเหลือเวลา 1 เดือนก่อนสอบขอนแก่น.....
    พี่อ่านถึงประมาณตี 1 ตี 2  บางวัน(น้อยวันมากๆ)ก็ถึงตี 3 เลย
    แล้วก็จะเริ่มเร็วหน่อยซัก 18.00 บางวันฟิตๆก็เริ่ม 16.00 หรือ 17.00
    เพราะกีฬาสีเริ่มหมดแล้วด้วย + ไปนอนหลับที่โรงเรียนมา
    (เอ่อะ ! อันนี้ไม่ค่อยดีนะ  ถ้ามีแรงเรียนไหวก็เรียนไปนะคะ)

    >>>>> ตอนแรกพี่คิดว่าจะวางแผนให้ ม.6 ไม่มีเรียนพิเศษแล้ว
    แต่มันทำไม่ได้คะ มันจะแน่นเกินไป จนเรียนไม่ได้ประสิทธิภาพ
    ทำการบ้านไม่ทัน  ค้างการบ้านเป็นดินพอกหางหมู สรุป ไม่ได้อะไร
    พี่เลยเลือกวิชาที่ค่อนข้างถนัดมาเรียนใน ม.6 เทอม 1 (คอร์ส entrance)
    เพราะคิดว่าถึงยังเรียนไม่จบแต่ก็พอมีความรู้จากคอร์สย่อยๆไปสอบขอนแก่นได้
    แล้วก็เอาคอร์สตะลุยโจทย์มาเรียนเทอมนี้ด้วย + ไทย-สังคม (กลัวลืมหน่ะ)

    แต่   แต่   แต่ !
    เรื่องมันก็ไม่ได้ง่าย  ไม่ได้ราบรื่นขนาดนั้นหน่ะสิ
    ปัญหาที่เกิดขึ้นกับพี่ก็คือ  เวลาอ่านหนังสือไม่ค่อยมีสมาธิ
    ปัญหามันก็เกิดขึ้นบ่อยๆซะด้วย   ชอบคิดเรื่องนู้นเรื่องนี้
    พี่ก็จะนั่งสมาธิ สวดมนต์  ไม่ก็นอนพัก (บางทีก็นอนยาวถึงเช้า 55)



    เกือบทุกๆคนพอมาถึง ม.6 เนี่ย  อาการเครียดมหาศาลก็จะตามมา
    เพราะพี่มีความหวังไม่ว่าจากตัวเอง พ่อแม่
    พี่มีความฝัน ที่มันไม่รู้จะสำเร็จสมดังความตั้งใจหรือไม่
    พี่มีความกดดัน ที่เกิดจากการกดดันตัวเอง
    เคยลองคุยกับเพื่อนๆแล้วทุกคนก็เกิดอารมณ์แบบนี้กันทั้งนั้น
    เหตุผลก็ basic มากๆคือ  เป็นลูกคนโตของครอบครัว
    แถมในตระกูลก็ไม่เคยมีคนเป็นหมอก่อน หรือ.....
    ญาติเก่งมาก  แถมตัวเองมีพี่ที่ติดไปก่อนหน้านี้ หรือ.....
    ตัวเองเป็นคนเดียวในพี่น้องที่ค่อนข้างจะเรียนเก่ง
    ทุกคนเลยคิดว่าจะต้องติดแน่ๆ (ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงใช่ไหม๊ อิอิ)
    ที่พูดมาคืออยากจะบอกว่าน้องๆไม่ได้เป็นคนเดียวหรอกคะ
    ทุกคนเครียดเหมือนกันหมด  พี่ก็เคยร้องไห้มาแล้ว 2-3 รอบ
    เป็นเรื่องธรรมดามากๆ  เครียดได้พอเป็นแรงผลักดัน
    แล้วมาอ่านหนังสือต่อซ๊ะน๊ะจ๊ะ ^^"

    เหตุผลอีกอย่างนึงที่ทุกคนเครียดกันคือการที่ "ไม่อ่านหนังสือ"
    ระงับความเครียดได้ง่ายๆคือ  ไป  อ่าน  หนัง  สือ  ซ๊ะ !!!!!!!!!
    พี่ว่าอ่านไปจะไม่เครียดเท่ากับที่ไม่อ่านแล้วมาบ่นใน FB  TW อีกนะ

    ชรุ๊ฟๆ จร้าาาาาา  : ]

    P.S.อาจจะมีคนสงสัยรึป่าวว่าทำไมพี่อยากเข้าขอนแก่นจัง
    เหตุผลก็เพราะมันประกาศเร็ว อยากสบายใจเร็วๆ 555
    แล้วอีกอย่างคือพี่ชายก็อยู่ที่ขอนแก่น  พ่อแม่จะได้สะดวกเวลามาหาไรงี้
    เหตุผลสำคัญที่สุดที่เอาที่นี่เลยก็เพราะกลัวไม่ติดที่อื่นแหละ
    ไม่อยากเสี่ยงอีก เพราะเคยเสียใจมาแล้วตอนติดตัวสำรอง mdx
    ยังคงจำได้ตราตรึงใจ  ร้องไห้หนักมากทีเดียว หุหุ

    P.S.2 มีอีกอย่างนึงที่อยากฝากไว้คือ  พี่อยากให้ทุกคนลองสนามสอบไว้นะ
    อย่างขอนแก่นจะมาเร็ว  บางคนจะคิดว่าไม่พร้อมแล้วก็ไม่ไปสอบ (พี่ก็ไม่พร้อม100%หรอก)
    เราจะได้ไม่ตื่นเต้นกับสนามต่อๆไปมากนัก มีสติเยอะขึ้น
    แล้วก็รู้จักวิธีบริหารเวลาในการทำข้อสอบมากขึ้น
    ที่สำคัญจะได้รู้ว่าเราไม่แม่นเนื้อหาส่วนไหน จะได้หลับมาอ่านๆๆๆเพิ่มเติมเน๊าะ

    -----------------------------------------------------------------------------------------------

    ต่อไปจะพบกับ   อ่านยังไร หนังสือเล่มไหน : วิชาชีววิทยา   3<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×