BTS X YOU [YOONGI X YOU]Little Kids ผมทำเพื่อนท้อง!

ลำดับตอนที่ #7 : Little Kids >> Chapter 6 [Namjoon Part]

T
B

Select AllCopy To Clipboard

**อาจจะมีคำหยาบคาย เพื่ออรรถรสของนิยาย**  

KIM NAMJOON PART

'พวกมึง กูฝากจองกุกด้วย ทั้งในมอและนอกมอ'

ผมพูดทิ้งท้ายแล้วจับมือพี่จินออกจากห้องนั้นไป

"อะไรเนี่ยจุน จะไปไหน!"

"ไปข้างนอกครับ"

ผมได้ยินพี่จินโวยวายผมจึงได้แค่พูดแบบนั้นไปก่อนจะพาพี่จินขึ้นรถแล้วนั่งสักพัก

'อัพทวิตเตอร์'

TWITTER

KIMNJN924 @KIMNJ94 : 1minute

'กูไม่ปล่อยให้มึงมายุ่งกับน้องกูหรอก...#IHATEAMI!'

Retwit 294    Like 492     

หลายเดือนมานี้ผมยังไม่ได้อัพทวิต 

"แกทำไมไม่คุยกับน้องดีๆ จะพาลใส่น้องทำไม น้องก็มีจิตใจนะจุน!"

"ผมแค่เป็นห่วงน้องครับพี่! อย่ายุ่งได้ป่ะ!"

ระหว่างทางที่อยู่ในรถพี่จินก็นิ่งเงียบไม่คุยกับผมเลยสักนิด นอกจากจะถามเรื่องราวเมื่อกี้

"อย่าตะคอกใส่พี่นะจุน พี่ไม่ชอบ!"

"ขอโทษครับ"

ผมแค่เป็นห่วงทุกคน กลัวจะเป็นอันตราย แล้วอีกอย่างจองกุกก็มีคู่อริด้วย

"พี่โกรธผมหรอครับ?"

"......."

โอ้ยตาย!!! แฟนยังมางอนกูอีก

"พี่จินครับ ผมขอโทษนะ"

ผมเลี้ยวรถจอดข้างๆฟุตบาททันที

"ไม่เงียบแบบนี้สิครับ ผมใจไม่ดีเลย"

พี่จินก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ท่าเดียวไม่ตอบหรือเงยหน้ามามองผมเลยแม้แต่นิดเดียว

"พี่จินครับ ผมขอโทษ ผมโมโหไปหน่อยอ่ะ"

"ทำไมต้องมาลงที่พี่..."

ไปไม่เป็นเลยครับผม ไม่โกรธกันสิพี่จิน

"เงียบทำไมล่ะ? อยากเลิกหรอ?"

"มะ ไม่ครับๆๆๆ ผมไม่อยากเลิกนะพี่"

"ตอบพี่ก่อน"

ต้องตอบสินะครับทุกคน ทำไงดีเนี่ย จะบอกว่าไม่มีใครให้ลงงี้อ่อ ไม่ๆๆ ไม่ได้ๆเดี๋ยวโดนเข้าใจผิดอีก

"ไม่ตอบ ก็พาฉันกลับโรงบาล!"

พี่จินเป็นไรว่ะเนี้ยยย พี่จินไม่เคยพูดว่า 'ฉัน' กับผมเลยนะ

"พี่เป็นอะไรครับ ผมแค่ไม่ชอบที่ไอ่จองกุกมันไปคุยกับคนที่ผมไม่ชอบหนิครับ"

"ชีวิตใคร ชีวิตมันสิ ไปบังคับน้องทำไม ฉันไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆ"

"แถมยังทำโทรศัพท์น้องพังอีก ทำไมเป็นคนแบบนี้ว่ะ!!"

พี่จินคงไม่ชอบผมมากสินะ ที่ผมทำแบบนี้ ผมกลัวว่าหลังจากนี้ไป น้องชายของผม และพี่จินจะเป็นอันตรายมากกว่าพวกเพื่อนๆของผม ผมจะไม่ให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับพวกของผมแน่นอน และที่สำคัญเตี้ยก็ยังท้องอยู่ด้วย ผมไม่อยากให้เธอเครียด

"ที่ผมทำไปเพราะน้องนะครับ แล้วก็เป็นห่วงพี่ด้วย"

"เพราะน้องกับฉันหรอ! หึ!"

"พี่จิน พี่อย่าเป็นแบบนี้สิครับ"

"ถ้าแกบอกน้องแล้วน้องไม่ฟังก็ชั่งมันไปสิ ถ้ามันเจอกับตัวจะได้รู้สำนึกซะบ้าง"

"ครับพี่"

"เลิกกันมั้ยจุน พี่ว่าจุนไม่พร้อมมีพี่นะ"

'เลิก' อีกแล้วหรอเนี่ย ผมไม่เคยรักใครเท่าพี่จินมาก่อนเลย ผมไม่มีวันเลิกแน่ๆ จำคำผมไว้นะครับทุกคน

"เลิก? ไม่ครับพี่ ผมไม่เลิก!"

"แต่พี่อยากเลิกหนิ"

"พี่จิน.."

นี่ที่ผ่านมาผมทำอะไรให้พี่จินไม่พอใจเกินไปรึป่าวว่ะ ผมนี่โง่ซะจริงเลยเว้ย!

"เลิกกันเถอะ แล้วโชคดีนะคิมนัมจุน"

"ผมไม่เลิกครับ ไม่ให้พี่ไปไหนด้วย พี่เลิกรักผมแล้วใช่มั้ย?"

"พี่ยังรักจุนเหมือนเดิมนะ แต่พี่ว่าจุนคงยังไม่พร้อมกับเรื่องแบบนี้"

"แล้วที่ผ่านมาล่ะครับ ผมจะทำใจได้ยังไง!"

"ผ่านมาก็ผ่านไป เปิดประตูรถให้พี่!"

"มันไม่มีความหมายเลยหรอครับ สำหรับ3ปีที่ผ่านมา"

ใช่ครับทุกคนอ่านไม่ผิดหรอกผมคบกับพี่จินตั้งแต่ปี1ตอนเข้ามหาลัยแล้ว พี่เขาเป็นหน่วยพยาบาลตอนรับน้อง แล้วผมเกิดอุบัติเหตุตอนร่วมกิจกรรม เลยทำให้ผมเจอกับพี่จิน แล้วรักเขาขึ้นมา

"ผมรักพี่นะครับ ถึงพี่จะเลิกกับผมไป ผมก็จะไม่มีใคร"

"......"

พี่จินไม่ตอบกลับผม แต่เพียงแค่หันหลังพร้อมจะเปิดประตูออกจากรถผมทุกเมื่อ

"พร้อมกลับมาเป็นเหมือนเดิมเมื่อไร่ พี่บอกผมด้วยนะครับ ผมจะรอ จะนานกี่ปีกี่วันกี่เดือนแรมปี ผมก็จะไม่มีใคร ผมจะรอ รอ รอ แค่พี่จินนะครับ ผมรักพี่มากนะ ถ้าพี่จะไปผมก็รั้งไม่ได้อยู่แล้ว แต่ผมจะไม่มีวันให้ใคร เอาพี่ไปหรอกนะครับ เตรียมรับมือการง้อของผมไว้ด้วย โชคดีครับ ที่รักของผม...คนเดียว"

พอผมพูดจบก็ปลดล็อคประตูรถให้พี่จิน และพี่จินก็รีบเดินลงรถของผมอย่างรวดเร็ว แต่ผมทำถูกแล้วหรอ พี่จินจะปลอดภัยมั้ยที่ให้พี่จินลงรถผมไป พี่เขาจะรู้สึกเจ็บแบบผมมั้ย 

"โถ่เว้ย!!!! เชี่ย!!" 

ผมไม่น่าปล่อยพี่เขาไปเลยจริงๆ ตอนนี้ทั้งเครียด ทั้งอะไรหลายๆอย่าง ทั้งกังวล 

ผมออกรถจะกลับไปที่โรงบาล แต่ผมรู้สึกตึบๆ มึนๆที่หัว เหมือนมีอะไรมาถ่วงหัวผมอยู่ ผมขับรถเกินอัตราเลยด้วยซ้ำ และผมเริ่มจะไม่มีสติอยู่กับตัว ใจลอย เหม่อลอย เริ่มไม่รู้สึกตัว...

โครมม!!

'ถ้าผมจะตายตอนนี้ ขอเห็นหน้าพี่จินเป็นครั้งสุดท้าย'

Spoil Chapter 7

"เหี้ยมึง! มันจะเป็นไรมั้ยว่ะ กูกลัว"

"ไม่หรอกมึง อย่าเครียดเดี๋ยวปวดหัวอีกนะ"

"เพื่อนทั้งคนนะเว้ย! ไม่ห่วงเหี้ยละจะห่วงห่าไหนอีก!"

"ทางเราช่วยสุดความสามารถแล้วครับ"

"อะไรนะครับหมอ!!!!"

::Writer Talk::

หือสงสารนัมจุนจังเลย พี่จินก็ใจร้ายเกินไป

ตอนหน้าพี่จินจะมาหานัมจุนที่โรงพยาบาลรึป่าวเนี่ย

ติดตามตอนต่อไปนะคะ คอมเม้นท์เป็นกำลังใจในการอัพนะคะ

รักรีดเดอร์ทุกคนเลยนะคะ

ขอบคุณที่ติดตามกันมานะคะ

แล้วพบกันใหม่

SEE YOU

922017