คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 : หา? ไปญี่ปุ่น..
เฮือก! ฝันแบบนี้อีกแล้วหรอ? ตั้งแต่วันนั้น... ให้ตายสิ!! นี่มันสายแล้วนะเนี่ย ทำไมนาฬิกาไม่ปลุกว่ะ...ดับอนาถ นาฬิกาตกพื้นถ่านหลุด ตั้งแต่ตี2 คงจะปลุกได้เหอะ =.= แต่นี่มันก็สายมากแล้วนี่นา....งั้นนอนต่อไปจะเป็นไงมั่งน้า Zzz....
ก๊อกๆๆ
"คุณหนูค่ะ คุณท่านให้มาเรียกน่ะค่ะ" เสียงเคาะประตู ดังขึ้นขัดจังหวะการนอน ที่พึ่งล้มตัวไม่ถึงนาที ก็ได้ๆ ไม่นอนก็ได้
"งั้น เดี๋ยวฟาลงไปค่ะ"เมื่อตอบรับเสร็จก็ทำการยันตัวจากที่นอน มือที่ค่อนข้างจะยาวและเรียวกว่าผู้หญิงทั่วไป คว้าเอาผ้าขนหนูขาวสะอาด ตรงไปยังห้องน้ำ เพื่อชำระร่างกาย
เสียงฝีเท้ากึ่งหนักกึ่งเบา เดินเยื้องย่างลงมาจากชั้นบน เผยให้เห็น เด็กสาวผมยาวระต้นคอ มองดูไปคล้ายเด็กผู้ชาย ที่ยังวัยละอ่อนน่าขบเผาะ คนที่เป็นบิดาผู้บังเกิดเกล้า(เสริมให้ดูดี)มองผู้เป็นลูก ใครกันจะโชคดีได้เท่าเขา มีลูกสาวที่ดูเป็นทั้งหญิงและชาย T_T ด้วยความสูงกว่า 175 ทำให้เหมือนเด็กผู้ชายเสียมากกว่าผู้หญิง ทั้งท่าทางและนิสัย
"ป๋า มีอะไรจะคุยกับฟาหรอ" เด็กสาวถามหน้านิ่ง
"มานั่งก่อนสิ จะได้กินไปคุยไป" เธอไม่ขัดศรัทธา เลื่อนเก้าอี้นั่งทันที
"ป๋า อยากให้ลูกไปอยู่กับอาที่ญี่ปุ่น" มือที่กำลังยื่นออกไปหยิบขนมปังหยุดชะงัก
"หืม ทำไมล่ะป๋า ตอนนี้ฟาก็จะจบม.5แล้วนะ ทำไม ไม่รอเข้ามหาลัยก่อน??"ฉันถามด้วยความสงสัย
"มันก็ไม่มีอะไรหรอกฟา เรื่องนี้เราต้องคุยกับอาเอง ป๋าก็ยังไม่รู้เรื่องเลย แต่อาเค้ากำชับมาว่า ฟาต้องไปให้ได้" อืมม ฉันไม่มีปัญหาหรอกนะ ที่จะไปน่ะ แต่ใครบางคนคงไม่ยอมแน่ๆ
ณ โรงเรียนxxx
"ว่าไงนะ!! แกจะไปญี่ปุ่น!!! ไปทำไม แล้วแกจะอยู่ยังไง แล้วฉันจะทำยังไง แล้วๆๆๆ..."
"ใจเย็นๆ ฉันมีธุระน่ะ เหมือนอาเค้าจะมีเรื่องให้ช่วยเลยต้องไป ส่วนแกน่ะ อยู่ที่นี่เหมือนเดิมเนี่ยแหละ" ตอบด้วยหน้านิ่งกวนประสาท
"ได้ไงอ่ะ ฉันจะปล่อยแกไปเผชิญโลกกว้างได้ยังไง แล้วถ้าเกินแกไปเดินอยู่ในที่แหล่งมั่วสุมล่ะ ใครจะช่วยแก!! ไม่น้าาา ฟาน้อยๆของช้านน.."
ป้าบ!!
"เว่อร์ -_-||" ตอบด้วยใบหน้าฉาบปูนซีเมนต์
"คนอุตส่าเป็นห่วง ตบมาได้! หัวคนนะเว้ยย!!"
นี่ล่ะ คนที่มีปัญหากับเรื่องนี้มากที่สุด...
"แล้วแกต้องไปทำอะไรถึงญี่ปุ่นเลยว่ะ??"
ก่อนหน้านี้หลังทานข้าวตอนเช้าเสร็จ....
ติ๊ดๆๆ
เสียงโทรศัพท์เข้า เป็นใครไม่ได้นอกจากอา
ฟา:ฮัลโหล
อา:ไงหลานสุดที่รักของอา~
ฟา:...
อา:หลานคงรู้เรื่องที่อาอยากให้มาญี่ปุ่นแล้วสินะ?
ฟา: ค่ะ รู้แล้วป๋าบอกฟาแล้ว แล้วเรื่องที่อยากให้ช่วยคืออะไรค่ะ?
อา:หลานรักของอา ช่างฉลาดเสียจริง เอาล่ะเข้าเรื่องล่ะนะ หลานคงรู้ว่าอานั้นก่อตั้งโรงเรียน แต่ช่วงนี้โรงเรียนของอานั้น มีเรื่องแปลกๆ ที่อาไม่สามารถ จัดการด้วยตัวเองได้
ฟา:เพราะงั้นอาเลยอยากให้ฟาไปจัดการให้??
อา:ก็ไม่เชิงหรอกฟา อาแค่อยากให้ฟามาเรียนที่นี่เพื่อนที่จะได้ จับตามอง นักเรียนที่น่าสงสัยล่ะนะ
ฟา:น่าสงสัย? ยังไงค่ะ โรงเรียนอาเป็นโรงเรียนชั้นนำ มีปัญหาที่อาหรือครูคนอื่นแก้ไม่ได้ด้วย หรอ??
อา:มันก็ใช่ แต่ว่ากฎของโรงเรียนอานั้น ได้ระบุไว้ว่า อาจารย์ไม่มีสิทธ์ก้าวก่ายเด็กนักเรียน(ยกเว้นถ้ามีหลักฐานในการทำผิดในเรื่องร้ายแรง)
ฟา:งั้น จะให้ฟาไปตอนไหนล่ะ?? อา:พรุ่งนี้!!
ฟา:เฮ้ย! ไรเนี่ยย บอกวันนี้ไปพรุ่งนี้(หน้าหายนิ่งชั่วขณะ) อา:เรื่องนี้มันด่วนจริงๆหลานรัก >.<
ฟา: =_= เฮ้ออ งั้นอาคงต้องรออีกสักพัก เพราะ ฟาต้องจัดการเรื่องลาออกแล้วก็ ซื้อตั๋วเครื่องบินด้วย คงเร็วสุดอาทิตย์หน้า
อา:ไม่ต้องรอหรอก อิอิ เพราะอาให้พ่อเราจัดการไว้เรียบร้อยล่ะ (ใครพี่ใครน้อง :|)
ฟา:งั้นแค่นี้ล่ะ..
อา:เฮ้ย!!เดี๋ยวก่อน..
ความคิดเห็น