ชีวิตมัน*.........

เนื้อเรื่อง

ที่มาของบทความ นาย เอกสรรค์ พี่ระบูล

อ้างอิงจาก ความรู้สึกและประสบการณ์

สิ่งที่ได้  แล้วแต่คุณคิด



                                        หยุดและควรให้เวลากับการอ่าน

ชีวิตจุดเริ่มต้นของชีวิตมันเริ่มที่ตรงไหน

ใครที่จะสามารถบอกได้ว่าชีวิตมันจะเดินทาง

ไปในสิ่งที่เราคิดหรือไม่และมีใครพอจะรู้อนาคตของ

ตัวเราเองบ้างและใครที่กำหนดอนาคตได้บ้าง...

บ้างคนจมกับอดีตที่แสนทรมาร..แต่บ้างคนกลัวกับอนาคต

ที่กำลังจะเกินขึ้น...แต่ขอจงจำเอาไว้ "ชีวิต"มันต้องไปข้างหน้า

ไม่ใช่หยุดอยู่ที่เดิมหรือจมอยู่กับอดีตที่แสน.....

ชีวิตคนเรา...เปรียบเหมือนดินสอสี....อนาคตก็เทียบได้เหมือน

กระดาษสีขาวที่มันไม่มีขนาด..ไม่มีราคา..ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่า

มันใหญ่สักขนาดไหน...แต่สิ่งที่เรารู้คือ...มันมีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด

เหมือนชีวิตเริ่มต้นดินสอก็เริ่มวาดด้วยที่เราไม่สามารถรู้ได้หมดทุกอย่าง

เกี่ยวกับอนาคต.....และเมื่อดินสอหักก็เหมือน..เราต้องเจอกับความลำบากต่างๆ

แต่เมื่อดินสอหมดแท่ง...ก็เหมือนวาระสุดท้ายของ"ชีวิต"

สิ่งที่หลงเหลือคือ

กระดาษ สีขาว

ที่ให้ผู้อื่นได้รับรู้