ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยตัวร้ายยยยยยกับ นายจอมเเสบบบบบ

    ลำดับตอนที่ #2 : นี่ฉันต้องจะต้องเจอกะเเกอีกหรอเนี่ย

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ย. 48


    ++โอ้ย...เปิดเรื่องเเปบ--ดองมานนาน--ทำยาจีนได้เเล้วอ่า++

    ++กลับมาเเต่งต่อ_มีคนเรียกร้อง_อยากจะรุว่าจาเรียกร้องทามมาย++

    ++ฮะ--MR.Kim--โห--ก็คนมานนึกไม่ออกนิหน่า++

    ++เเป่ว.....ซะงั้นนะ++

    http://www.dek-d.com/entertain/viewlongc.php?id=67736&chapter=1&title=โอยะ%20ไอตัวเเสบ%20ไอตัวซวย                        



    ใครไม่เคยอ่านก็ไปดูตอนเเรกก่อนนะ



    ความเดิมตอนที่เล้ว- - เมื่อ500ล้านปีก่อนหน้าพุทธศักราช



    (Blue_Candyฟ้าใสได้เจอกะไอ้ตัวเเสบเเล้วทั้งคู่ก็มีปากเสียงกันพอลงรถปรากฎว่ายังต้องมาอยู่รร.เดียวกันอีก- -โอ้จอรช์

    มานจาฆ่ากันตายมั้ยเนี่ย--เรื่องราวจาเปนไงต่อติดตามชมต่อได้เลยจ้า)



    นี่นายนายมาอยุ่ที่นี่ได้ไงเนียบอกชั้นมาดีๆนะไม่งั้นน่วมเเน่

    (Blue_Candy- - โหดจริงโว้ยเเม่คุณ)



    อ่าวก็ผมเรียนที่นี่อ่ะ- -ไอ้ตัวเเสบบอก

    (Blue_Candy- -เออจิงของมันถ้าไม่ได้เรียนที่นี่มันจะมาที่รร.เเกทำไม)



    อย่ามาทำเป็นหาเรื่องน่ะ

    (Blue_Candy- -อะโหเค้าจามาเรียนหาว่าเค้าหาเรื่องเมิงอีก- - เจริญล่ะ)



    เปล่านะผมจะตามคุณมาทำไม- -(มันคิดในใจ ยัยเบื๊อกเอ๋ย- -สวยเเต่เซ่อว่ะ) ไอ้ตัวเเสบบอก

    (Blue_Candy- - ด่าเค้าอีกเมิง)



    นี่นายคิดอะไรอ่ะ- -ว่าฉันเป็นยัยเบื๊อกหรอ ฟ้าใสบอก



    ..........ไอ้ตัวเเสบงง



    (เเล้วมันก็คิดว่า- -นี่กุคิดดังเกินไปหรอเนีย- -อะโหเเม่เจ้า--อ่านความคิดคนออกเร็วมาก)



    (Blue_Candy- - สุดยอดดดนางเอกของเราคัดมาจากพวกมีพลังจิตงับ555)



    เเล้ะเเล้วรังสีอำมะหิตก็เลิ่มเเพร่กระจาย



    ไอตัวเเสบหันไปมองหน้าฟ้าใสคิดในใจ- -ซวยเเล้วกุ เเละทั้งสองก็วิ่งไล่กันจนหมดช่วงพักก่อนเข้าเรียน



    ไอตัวเเสบวิ่งไปที่เเอบโรงยิม- -ฟ้าใสก็จึงเข้าไปหาตัวที่โรงยิมเช่นกัน



    กรึกๆ....เสียงเปิดประตู



    นี่นายออกมาเดี๋ยวนี้นะ- -ยัยฟ้าเรียก

    (Blue_Candy- - ไปเรียกอย่างง้านใครมานจาออกมาฟระ)





    ไม่งั้นวชั้นจาเข้าไปหานายข้างในโรงยิมละนะ

    (Blue_Candy- - ไปดิใครดึงขาไว้)



    --------เเล้วปฏิบัติการคนหาก็เริ่มขึ้น------------



    นี่ไงฉันเจอเเกเเล้วไอตัวเเสบ - -ฟ้าใสพูด

    โอ๊ยเจ็บๆเบาจิ ไอตัวเเสบตะโกน





    เเอ๊ดดดด....ปัง....กรึกๆ

    เสียงประตูปิด เเล้วล็อคกุญเเจอย่างดี



    เฮ้ยยยยยยย........นายเราจะทำไงดีอ่ะ- -ฟ้าใสอุทาน



    ทำอะไรอ่ะ - - ฮะเรางง - - อิอิ- -หรือว่าหนาวจาให้เราช่วยกอดให้ก้ได้- -ไอตัวเเสบพูดอออกเเนนวววกวน.B.aT.a

    (Blue_Candy- - เด๋ยวเมิงได้ซวยอีกหรอก)



    โฮ่....ไอ้Wellเอ๋ย- -ไม่รู้หรอว่าเราถูกขังอยู่อ่ะ ฟ้าใสอุทาน



    ไอตัวเเสบตกจัย--ง่ะ ซะงั้นทามมายเจอกะมันเเล้วซวยทุกทีเลยวะ

    (Blue_Candy- - คงจาเปนเพระพรมชะตาฟ้าลิขิต- -ชีวิตเลยเป็นเเบบนี้ 555 ทนหน่อยน่าจาเปนพระเอกต้องอดทน)



    นี่นายไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอไง ว่าเราถูกขัง- - ฟ้าใสอุทาน



    เฮ้ยอย่าตกใจไปดิกลอนประตูมันอยู่ข้างในไม่ใช่หรอ- - ไอตัวเเสบบอก ไปไปดูกัน เลย

    (Blue_Candy- - เออความคิดดี)





    ง่ะ...................ไม่จิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง



    ไอตัวเเสบตะโกน





    ก้บอกเเลยว่าถูกขัง - - ฟ้าใสตอบ



    เฮ้อ---------ซะงั้นเเนะ(หน้าเเตกเลยกรู)ไอตัวเเลสบพูด





    โอยะ.....หิวขิวข้าวอ่ะ- -นายมีหนมอะไรกินบ้างป่าว- -ฟ้าใสพูด



    มีอ่ะผมมีข้าวกล่องนึง- -น้ำอีกขวด เพิ่งซื่อมะกี๋ก่อนที่จะมาวิ่งหนีคถนนี่เเหละ--ไอตัวเเสบพูด



    เท้าความเเปบ- -สังเกตุได้ว่าฟ้าใส ยัยทะโมนของเราไปทะเลาะกะพี่ชายเลยไม่ได้กินอะไรนะ



    อ่ะ.....เร็วๆจิฉันหิวข้าว- -ฟ้าใสพูด



    นี่ไงงงงงงงง--ไอตัวเเสบเเกะกล่องข้าวเเล้วพบกับข้าวผัดกระเพาไข่ดาว



    อ๊ะๆเเปบเรามี 1 +1 เท่ากับ2คนนะมันนับ เเต่ว่าช้อนมันมีอันเดียวอ่ะ จากินไง - -ไอตัวเเสบสงสัย

    เอางี๋ดีกว่าเรามาเเบ่งครึ่งกันผมกินก่อน



    (Blue_Candy- - เมิงเปนสุภาพบุรุษมากเลย)



    ไม่เอาอ่ะ.......ช้านหิวววววว ฉ้านจากินก่อน

    ไม่เอาผมก็หิวเปนนะคุนเเล้วข้าวกล่องนี้ผมก็ซื้อมา



    เดี๋ยวฉันซื้อใช้เลย3กล่องอ่ะ



    ไม่เอาอ่ะ.......ผมหิวนะ

    ทั้งสองเถีงกันโดยที่ตกลงกันว่าจะผลัดกันกินคนละคำ



    อ่ะคนกินก่อนดิ- -ตามครึ่งใครครึ่งมันนะ



    อืมมมมจัยจ้า



    เเล้วทั้งสองก็ผลัดกันกินไปคนละคำ



    นี่นายชื่ออะไรอ่ะฟ้าใสถาม





    ผมชื่อ เเมทอ่ะ เเล้วเทออ่ะ - - ฟ้าใส รัตนาร หรือจาเรียกว่าฟ้าก็ได้- - ใสก็ได้



    ฮะ----พรืดๆๆไอตัวเเสบสำลักน้ำ เเสดงว่าคุณก็เปนลูกสาวนักการเมืองอ่ะดิ





    อืมช่าย....ฟ้าใสตอบ



    อ้าวมะกี๋ผมไม่ทันสังเกตพ่อคุณอ่ะ ไอตัวเเสบบอก



    (Blue_Candy- - ไอเซ่อเอ๋ย)







    เออไม่เปนไร--ฟ้าใสบอก



    เดี๋ยวก่อนนะฟ้า -- เเสดงว่าเทอก็อยู่ที่บ้านรัตนากรอ่ะสิ ไอตัวเเสบตกใจ



    อืมช่ายยยยยยยยยย

    เเล้วนายรู้จักบ้านฉั้นได้ไงอ่ะ



    เออเอาเหอะน่า--เเปบๆถามก่อน



    ฟ้านอนอยู่ชั้นไหน ของบ้าน ไอตัวเเสบถาม



    ชั้น 3



    ฮะ--------ซะงั้น



    เเล้วห้องนอนอยู่ริมไหนผั่งที่เป็นถนนทางเดินออกป่าวไอตัวเเสบถามอย่างสงสัย



    อืม--นายเก่งมากๆเลยอ่ะเดาถูกด้วย--เปนหมอดูได้นะเรา



    (Blue_Candy- - ยังไม่รุอีมันไม่บังเอิญไปหน่อยหรอที่ไอตัวเเสบจะรุอ่ะ)



    เฮ้ยเเล้วนายรู้ได้ไงอ่ะ- - ฟ้าใสสงสัย



    เออ-ออออ--เเปบถามต่อ ไอตัวเเสบถาม



    เเล้วเมื่อเช้าคุณโยนอะไรลงมาเป่า ไอตัวเเสบถาม



    เอะ....ก็มีเเต่ไอนาฬิกาปลุกบ้าๆนั่นะ



    .........................................................จึ๊ก...................ความคิดโผล่เข้ามาในสมองไอตัวเเสบ



    อ่า.....ในที่สุดก็รุตัวยัยเบื๊อกที่โยนนาฬิกาลงมา ไอตัวเเสบตอบ



    เเล้วนายรู้ได้ไงว่าเป็นชั้น



    ก็บ้านรัตนากร มีลูก 3 คน

    2คนเป็นผู้ชาย 1 คนเป็นผู้หญิง นั่นก็คือเทอ



    เเล้วคิดดูใครบ้ามันจะโยนนาฬิกาลายคิดตี้สีชมพูลงมา เเถมของนอกเเพงด้วยนะมันก็มีเเต่เทออ่ะ ไอตัวเเสบพูด



    ไอบ้า...........ฟ้าใสตะโกนเเล้ววิ่งหนี



    ไอตัวเเสบก็วิ่งตามบังเอิญจังหวะน้านยายฟ้าสะดุดเเล้วไปจุ๊บใส่ไอ้ตัวเเสบเข้า

    ................



    ..........นี่ตาบ้าเเกปล่ยช้านได้เเล้ววน่า............................................











    ...................................................................................................................................................................................

    (Blue_Candy- - เรื่องราวจะเป็นอย่างไรโปรดติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ)









































































































































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×