ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คณะกรรมการนักเรียนเกิดรัก

    ลำดับตอนที่ #3 : [[คณะกรรมการนร.เกิดรัก]]:พวกเฮียฉันคงจะป๊อบจิงแหะ

    • อัปเดตล่าสุด 25 เม.ย. 48




    “กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!! ”เสียงนาฬิกาปลุกจากห้องเฮียจิ้วนั่นแหละ มันเป็นเสียงที่ห่วยที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา -O-



    “โอ๊ย.... !!! กะจะปลุกให้ตื่นทั้งซอยเลยหรือไงกันว่ะ -O- ” “กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงง !!! ”



    “ไอ้บ้ากดทิ้งดิว่ะ !!!! -O- ” “กรี๊งงงงงงงงงงงงงง !!! ”



    “ -O- ไอ้เฮียบ้ากดทิ้งได้แล้วโว๊ย...... !!! ” “กรี๊งงงงงงงงงงงง !!! ”ฉันเอาหมอนอุดหู -O- ไอ้เฮียบ้า นาฬิกาห้องตัวเองแต่ปลุกถึงชาวบ้านเลย ดูมันๆยังไม่กดทิ้ง



    “โอ๊ย.........กดปิดได้แล้ววววว >O<\"\"\"\" !!!!! ” “แปก !!! ”เสียงนาฬิกาปลุกเงียบลง ฉันพร้อมจะนอนต่อ แต่.....



    “ตื่นได้แล้วโว๊ย........ !!! ” “ปังๆๆ !!! ”ไอ้เฮียบ้า โรคจิต คนจะนอนนะเนี่ย -O-



    “วันนี้ไปรร.เป็นวันที่2เองนะยัยไม้เสียบผี แกจะตื่นหรือไม่ตื่น >_< !!!! ”ฝันไปเหอะ ฉันยังคงนอนต่อไป



    “พลั่ก !! ” “ตุบ !! ” “โอ๊ย !! >O< ไอ้บ้า !! ”มันเข้ามาในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ฟ่ะ



    “นี่ไม่มีวิธีที่นุ่มนวลก่านี้หรือไงกัน โอ๊ย.....!!!! T^T ”พี่แกเล่นถีบฉันลงจากเตียง เหอะๆๆ มันแรงสัตว์ไถ่นากินหญ้าเจงๆ



    “ =O=อย่างแกถ้านุ่มนวลนะ ฉันไปนุ่มนวลกะคนอื่นดีก่าฟ่ะ นุ่มนวลกะแกเสียเวลา”เอ้าไอ้ปากสุนัขนี่ พี่ชายฉันใช่ม่ะนั่น ฉันอยากจะฆ่าไอ้พี่บ้านี่อีกคนแระ



    “ -O- โหย....ดูแมร่งพูด จะไปไหนก้อไปเลยไป๊ !!! ”ฉันไล่ประชดนะเนี่ย



    “เออ ไม่อยากอยู่นานหรอกฟ่ะ แมร่งคุยกะไม้เสียบผีแล้วหมดรม ^^ ”โหยยยย นี่พี่ชายแท้ๆนะเนี่ย กัดกะฉันได้ทุกวัน มันอยากจะกัดจนให้หูหายไปข้างแน่ๆ



    ฉันค่อยๆหอบสังขาลเดินไปห้องน้ำแต่ก้อ



    “ขอก่อนแระกัน” “ปัง !!! ”ไอ้เฮียบ้ามันแย่งอาบน้ำอีกแล้ว.....



    “งั้นฉันไปอาบข้างล่างแล้วกัน -O- ”



    “เฮ้ย.... !! ไม่ได้ๆๆๆๆๆ เด๋วฉันไปข้างล่างเอง แกอาบบนเนี่ยแหละ”พี่กรุไข้ขึ้นแน่ๆ มันถึงได้ให้ฉันอาบข้างบนเนี่ย



    ฉันไม่ค่อยสนเท่าไหร่เลยอาบน้ำให้เสร็จ แต่งตัวให้เรียบร้อย



    เฮ้อ.....



    “เฮียจิ้วววววววววววววววววว !!!!! >_< ”ฉันวิ่งลงบันไดมาพร้อมกระเป๋า



    “เอ้า....นาย !!! =O= ”ไอ้ตาบ้าคุนชายเรียวยืนกินน้ำอยู่หน้าตู้เย็นของบ้านฉัน



    “ -_- อะไรยัยไม้เสียบผี ฉันได้ยินเธอแหกปากตั้งแต่ข้างบนแล้ว”ฉันมีชื่อนะเนี่ย ไอ้บ้าอำนาจไอ้บ้านี่ตีได้เป็นหน้านิ่งอย่างเดียวหรือไง



    “ฉันชื่อพลอย ไม่ใช่ไม้เสียบผี =_=;;;; ”ฉันจ้องหน้าตาบ้านี่ เมื่อคืนเค้าค้างกันที่บ้านฉันงั้นหรอ



    “หาววววว หวัดดีน้องพลอย =O= ”เหอะๆๆ พี่จินไม่มีใครหรอกแหะ เดินหาวมาแต่ไกล



    “ =_= เมื่อคืนนอนที่ไหนกันเนี่ย”บ้านฉันเริ่มจะเป็นที่พักอาศัยกลุ่มพี่ๆฉันแระ



    “ห้องรับแขก -_-\" ”ห้องรับแขกเนี่ยนะ



    “ห้องเฮียจิ้วก้อมีนอนไมไม่นอนอ่ะ =_= ”ห้องพี่ชายฉันก้อออกจะกว้างง่ะ แล้วมานอนไรกันตรงนี้หว่า



    “ -_- ห้องเพชรมันให้ไอ้เรียวไปนอนอ่ะ”ไอ้คุนชายเนี่ยนะ >O<



    “แล้วคนที่กดนาฬิกาปลุกทิ้งเมื่อเช้าก้อ =O= ”ฉันหันไปมองตานั่นที่กำลังจะเขมือบฉัน.... โอ้ไม่นะอย่าเขมือบช้านนนน ฉันสู้ตายนะจะบอกให้



    “ใช่ฉันเอง ลำคานอ่ะแหกปากสู้เสียงนาฬิกาอยู่ได้ -_- ”เออแหกปากสู้เสียงงั้นหรอ



    “นี่นายด่ากันนี่ >_< ”ฉันอยากจะเอาตานี่ยัดตู้เย็นตอนนี้



    “นี่ เรียกให้มันถูกๆหน่อยสิจ๊ะ -_- ”ปรื้อ.....ขนลุก เรียกให้มันถูกๆหน่อยสิจ๊ะ ให้ตายเหอะพูดสยองมั่ก



    “ค่ะคุนพี่ !! -_- ”ฉันไม่สบอารมนะเนี่ย



    ฉันเดินกระแทกเท้าไปห้องรับแขกแล้วเปิดทีวี เหอะๆ พี่เก่งยังนอนอยู่เลย แต่เหมือนว่าจะเตรียมพร้อมแล้วอ่ะอยู่ในเครื่องแบบนร.อ่ะนะ



    “ =_= นี่ยัยไม้เสียบผีเดี๋ยวแกซ้อนรถฉันไปใช่ม่ะเช้านี้”เฮียจิ้วแมร่งเท่ห์ชะมัดว่ะ ภูมิใจในตัวพี่ชายอย่างมาก



    “เออ -_- หรือจะให้ฉันคลานไปล่ะ”



    “อย่างแกลมพัดก้อปลิวแล้ว >_< ”เอ้า เมื่อกี้ฉันประชดนะเนี่ย



    “เออจำไว้ =_= ”



    “นี่ ยัยไม้เสียบผีวันนี้มีประชุมนะ >O< ”ประชุมฉันไม่อยากไปเลยนะเนี่ย แต่เอาว่ะหน้าที่นี่ทำไงได้



    “เออๆๆ -_- ”ฉันพูดแค่นั้น ฉันไม่เข้าใจไม้เสียบผีแล้วหนักหัวใครม่ะ



    “ >O< เอ้าไอ้บ้าไปกันเหอะป่ะ”พี่ชายที่ฉันแสนจะเคารพมันอ่ะนะ โยนหมวกกันน็อกมาให้ เฮ้อ....เซรงจิตอ่ะ



    “นี่ ถ้าเฮียจิ้วขับไม่ดีขึ้นมานะแล้วได้ไปเจอป๊ากะม๊าเฮียตายคนแรกแน่ !!! ”เฮียฉันซิ่งโคดก้อจิงแต่ฉันชินซะแล้วอ่ะ



    “คร๊าบบบบ เจ๊ กัวตายแล้วก๊าบบบบ T^T ”เออพูดดีให้งี้ตลอดเหอะ



    ฉันขึ้นซ้อนรถไอ้เฮียบ้าเพื่อนๆตัวดีของเฮียฉันก้อบิดรถตามๆกันมา เหอะๆ มันจะแข่งกันทำไมเนี่ย



    “เฮียจิ้ว !! -_- ”ฉันเรียกเฮียที่กำลังบิดรถแข่งกะพวกพี่จินอย่างเมามันส์



    “เฮียจิ้ว !!!! -_-\" ”ฉันเรียกมันเป็นรอบที่2แระนะ



    “ไอ้จิ้ว !!!! >O<;;;; ”



    “ไรของแก -_- ”เออนั่นแหละ เรียกดีๆไม่ชอบ



    “หัวแกเสียทรงแล้ว -_- ”



    “เอี๊ยดดดดดด”เสียงเบรกรถ >O< ฉันแถบจะกระเด็นจากการซ้อนท้ายรถเฮียที่รักอย่างมาก



    “จะเบรกไมว่ะ =O= ”ฉันเกือบหน้าทิ่มเพราะแกนะเนี่ยไอ้เฮียจิ้ว



    “แปปดิ แมร่ง เสียทรง -_- ”เฮียฉันค่อยๆจัดทรง เออ แมร่งคนเราเมื่อกี้ยังเห็นบิดอยู่เลย



    “แมร่งรายว่ะ =O= แค่นี้ถึงกะเบรกเลยหรือไง”เสียงของไอ้บ้าอำนาจนั่นอ่ะ ฉันไม่เข้าใจพวกพี่ๆฉันมันเป็นคณะกรรมการนร.ได้ไงว่ะ



    ใครตาถั่วมาเลิกพรรคของพี่แกเนี่ย.....



    “เออๆๆ เสร็จแล้วๆ -_- ”ไอ้เฮียที่รักก้อเริ่มบิดอีกครั้ง เฮ้อ....ฉันมีความรุสึกว่าวันนี้จะสายแล้วแหะ



    พวกฉันมาถึงหน้ารร.พร้อมกะหัวที่เริ่มยุ่ง ไอ้พี่บ้าไม่เข้าใจแกจะซิ่งหาพระแสงไรฟ่ะ



    “นี่ไอ้ไม้เสียบผีเอาม่ะ -_- ”ไอ้พี่ชายสุดที่รักส่งหวีมาให้ฉันทันทีที่จอดรถ



    “เออ =_= ”ฉันหยิบหวีแบบไม่ค่อยจะใส่อารมนัก



    “ฉันจะขึ้นห้องไงว่ะ T^T ”ฉันหันไปมองหน้าพี่ชายที่กำลังเสริมหล่อ มันจะเสริมไรนักหนาว่ะ



    “ไอ้เรียวเมิงไปส่งน้องกรุด้วยนะ -_- ”โยนเฉยเลยเฮียกรุ



    “เอ้า ไมต้องเปงกรุว่ะ =O= ”เออนั่นดิ ทำไมต้องเปงอิตาบ้าอำนาจนี่ด้วยอ่ะ>O<



    “เมิงคิดดูนะเพราะเมิงเป็นประธานปี2ใครเค้าจะมากล้าหือ.... -_- ”ก้อฉันคนนึงอ่ะเฮียจิ้ว



    “เอางี้ขึ้นไปส่งด้วยกันทั้งหมดเนี่ยแหละ”พี่จินตัดสินง่ายไปม่ะ -_-\"



    แค่มาเรียนสายถึงกลับให้หนุ่มหล่อ เฟียว นิสัยเวงขึ้นไปส่งเลยหรอเนี่ย แล้วไปกันทั้งก๊วนด้วยนะ ให้ตายเหอะโรบิ้น T^T



    ฉันเดินขึ้นตึกเรียนด้วยการก้มหน้าตลอดเพราะอะไรน่ะหรอก้อผู้คนมองฉันตลอดเวลาอ่ะดิ นี่แหละคือสิ่งที่แย่ที่สุด



    “เฮ้ยๆๆๆ นั่นมันพวกประธานนร.ปี2ไม่ใช่หรอ.... นั่นไงพี่เพชร หล่อ เฟียวอ่ะ >_< ”อือ เสียงนร.ปี1นั่นแหละ พี่ชายฉันมันหล่อ เฟียวตรงไหนฟ่ะ =O=



    “นั่นมันรองประธานนร.รุ่นเรานี่หว่า เฮ้ย...น้องสาวพี่เพชรหรอเนี่ย -_-;;;; ”เออ ใช่แล้วมีไรไม๊นั่น



    “นี่ฉันไม่เข้าใจนะว่าทำไมเฮียถึงดังจังว่ะ -_- ”ฉันถามเฮียจิ้วที่กำลังโบกไม้โบกมือให้กะสาวๆที่วี๊ดว๊ายอยู่



    “เอ้า คณะกรรมการนร.ทุกคนดังหมด แต่ดูกลุ่มฉันจะดังสุดๆเลยฟ่ะ 55+”มันภาคภูมิใจมากเลยนะเนี่ย



    “แพรวพลอย รัตนะภากรณ์”เสียงอาจานดังขึ้นในห้องเรียนพอดีกะที่ฉันเดินถึงหน้าห้อง



    “มาแย๊วก๊าบบบบบบ ^^ ”เสียงเฮียจิ้วนั่นอ่ะแหละ แหกปากพร้อมกะดันฉันเข้าห้อง



    “อ้าว....มาสายหรอเนี่ย”อาจานทศแกทำหน้าตาเหมือนว่าไม่ถูกกะพี่ๆฉันงั้นแหละ



    “ป่าวคับ พอดีว่าผมเอาน้องไอ้เพชรไปดูงานที่ห้องคณะกรรมการน่ะคับ -_- ”ไอ้ตาบ้าอำนาจแก้ต่างให้ เฮ้อ...ทำไมฉันถึงต้องมาโกหกอาจานด้วยล่ะเนี่ย....



    แต่รุสึกว่าทั้งห้องตอนนี้มันจะมองพวกเฮียฉันเป็นตาเดียวแล้วนะ แต่รุสึกว่าจะมีสายตาอาฆาตที่สุด แหะๆๆ ไอ้มิ้นเพื่อนเลิฟนั่นแหละ มันจะกินหัวฉันอยู่แล้ว



    “รีบเข้าไปนั่งซะ”อาจานชี้ไปที่โต๊ะเรียนของฉัน



    “อาจานก๊าบบบ ผมไปนะ >O< ”พี่เก่งเฮ้อ...พวกพี่ๆคงอยากโดนอาจานอวยพรด้วยรองเท้าเนอะ



    “เออ จะไปไหนก้อไป -_- ”อาจานพูดแค่นั้นเองหรอค่ะ ไม่ด่าสักหน่อยหรอ



    “ ^^ เด๋วตอนประชุมเจอกัน”อีตาบ้าอำนาจนั่นตะโกนเข้ามาแล้วชีกยิ้ม สาวๆในห้องฉันแทบสลบส่วนฉันน่ะหรอจะอ้วกแล้วอ่ะ =_= ปรื้อ....ขนลุกอย่างแรง



    “ไอ้พลอย !!! ”เสียงสยองทันทีที่ก้นแตะเก้าอี้



    “จ๋า......แหะๆๆๆ ^^ ”ฉันหันไปฉีกยิ้มแห้งๆให้กะไอ้มิ้นที่กำลังจะกินหัวฉันง่ะ T^T



    “เมื่อวานยังด่าเค้าอยู่เลยไม่ใช่หรอไง ไมวันนี้ถึงมาด้วยกัน =O= ”อือ....แกนึกว่าฉันอยากจะญาติดีกะไอ้บ้าอำนาจนั่นนัก



    “ก้อ....”



    “แพรวพลอย ธัญธิดา”เสียงอาจานทศ แหะๆๆๆ



    “คร่า..... >_< ”ฉันขานพร้อมกันแล้วยิ้มแห้งๆ



    “คุยเรื่องไรกันหรอ”อาจานเค้าจะยิงฉันทิ้งไม๊ โทดฐานเกิดมาหน้าตาดี โหะๆๆ พลอยใจเย็นๆลูก หลงตัวเองมั่กไปแระ - -\"



    “ป่ะ ป่าวค่ะ ไม่มีไรเลยค่ะ ใช่ม่ะๆๆ >O< ”ฉันสะกิดแขนไอ้มิ้น แหะๆๆ ฉันเริ่มชอบโกหกเข้าไปทุกทีแระ



    “งั้นเรียนกันต่อ”อาจานทศหันไปสอนต่อฉันแทบจะคลานได้ เหอะๆๆ ก้อเจ๊แกเล่นเอาฉันเหงื่อตก



    “ =_= ทำไมพวกมินนี้ถึงมองแกแบบนั้นว่ะ”อือ ฉันก้อกำลังจะถามแกว่ะไอ้มิ้น ทำไมมันมองฉันแบบนี้ว่ะ



    “ขนาดฉันยังไม่รุเลย -O- ”ฉันหันมาสนตำราเรียนต่อง่ะ





    +++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก +++





    หมดคาบเรียนตอนเช้า ก้อต่อไปพักกลางวันงั้นหรอ



    “พลอยๆๆๆ”เสียงคนแหกปากเรียกชื่อฉันอยู่หน้าห้อง



    “อ้าว เคียวมีไร ^^ ”ฉันเดินออกมาพร้อมกับยัยมิ้นเพื่อนเลิฟที่กำลังจะลอยได้อ่ะ



    “หวัดดี ^^ ”เคียวหันไปทักยัยมิ้นแล้วยิ้มหวาน



    “ดี ^^ ”มันอายม้วนคับท่าน มันกำมือฉันไว้แน่นเลย



    “วันนี้ไปกินข้าวด้วยกันป่ะ ^^ ”เคียวมองหันฉันแล้วก้อยัยมิ้น



    “เคร”ฉันตอบแล้วค่อยๆลากยัยมิ้นที่กำลังน้ำลายฟูมปากให้ตามออกมา



    “มื้อนี้กินไรฉันเลี้ยงเอง ^^ ”เคียวพามานั่งที่โต๊ะใต้ร่มไม้ร่มรื่นดีจัง



    “จะดีหรอ =_= ”ฉันต้องพูดอ่ะนะ เพราะว่าตอนนี้ยัยมิ้นเหมือนเปงบ้าไปแย๊วอ่ะ เอาแต่ยิ้มแล้วมองหน้าเคียว



    “อือ >_< ดีดิงั้นเด๋วฉันมา”แล้วเค้าก้อเดินออกไป



    “อ๊ายยยยยยยยย !!!! >O< ”นี้แหละคับเสียงยัยมิ้นที่มันเก็บไว้นานอ่ะ



    “ -_- โอ๊ย....หูจะแตก”ฉันอุดหูแล้วก้มหน้าฟุบโต๊ะ



    “ >O< อ๊ายยยยยยยย !!! แกเคียวน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก !!!! ”นั่นแหละอีกคำที่มันจะพูดตั้งนานแระ



    “เออๆๆๆ =_= ”ฉันอุดหูอีกครั้ง



    “นี่เธอใช่ม่ะที่ชื่อพลอยอ่ะ”เสียงแหลมๆของคนๆนึงดังขึ้น



    “เออ มีไร -_- ”ฉันมองหน้ายัยพวกนี้ มันมากัน6คนได้อ่ะ



    “ปากดีไม่ใช่เล่น แกอย่ายุ่งกับเคียวของฉัน”อ่อนึกว่าเรื่องอะไรซะอีก -_-



    “เออ....อันนี้มันห้ามกันไม่ได้หรอกนะ =_= ว่าใครจะยุ่งหรือไม่ยุ่ง”ฉันเริ่มยืนขึ้นประจันหน้าพวกมันกะยัยมิ้น



    “อ๊ายยยยยยย !!! แกนะแก ไม่รุซะแล้วว่าใครเป็นใคร”มันเริ่มวีนอ่ะ



    “ฉันจำเป็นต้องรู้หรอ -_- ”ฉันไม่อยากจะเดือดนะ



    “ยัยปากดี !! ”มันง้างมือยกขึ้น



    “เธอจะทำอะไรน่ะ !! ”เสียงนี้จะดังทำไมอ่ะ กำลังคันมืออยู่นะเนี่ยเคียว



    “เคียว.... !!! ”พวกยัยนั่นหน้าเริ่มเหลือ2นิ้วเลย



    “ฉันถามว่าเธอจะทำอะไร !!! ”เค้าหน้าตาเริ่มสยองแล้วแหะ



    “ก้อยัยนี่มายุ่งกะเคียวทำไมล่ะ”ฉันชื่อพลอยไม่ใช่ชื่อยัยนี่สักกะหน่อย



    “เค้าจะยุ่งหรือไม่ยุ่งไม่ใช่ธุระอะไรของเธอเลย ฉันขอบอกไว้เลยนะว่าอย่ามายุ่งกะฉันแล้วก้อพวกของเพื่อนฉันอีก”โอ้....โรมิโอ เอ๊ย... !!! คนล่ะเรื่องแระ ให้ตายเหอะเคียวสุภาพบุรุษเกิดไปแล้วนะเนี่ย ใจละลาย ใจละลาย ใจละลายละลาย โอ๊ย... !!! เปงเพลงอีกนั่น



    “แต่ว่า...”



    “ไม่มีแต่ !!! ไปได้แล้วก่อนที่ฉันจะดึงพลอยไม่อยู่”อือถูกของเค้านะเพราะว่าตอนนี้ยัยมิ้นพยายามดึงฉันอยู่ ฉันอยากจะคย่ำยัยบ้านี่เต็มที



    “ก้อได้”ยัยพวกนั้นกำลังจะเดินผ่านฉันแต่ก้อ



    “จำไว้ถ้าเธออยู่คนเดียวเมื่อไหร่เธอไม่เหลือแน่”มันพูดเบาๆก่อนจะเดินจากไป เหอะๆๆ เหมือนหนังไทยไม่มีผิด



    “โหยยย !!! แน่จิงมาซึ่งๆหน้าดิว่ะ >O< โหยยย อย่านึกนะว่าฉันไม่กล้า ไปไหนเล่า =_= มานี่ก่อนดิ”ฉันพยายามจะวิ่งไปแล้วก้อแหกปากอยู่อย่างนั้น



    “พลอย ใจเย็นๆ ของกินอยู่ที่โต๊ะแล้วไปกินกันก่อน”เคียวปล่อยฉันดิว่ะ จะไปชกปากมัน =O= แมร่งเอ๊ย....



    “แมร่งไรก้อไม่รุมาถึงก้อด่าปากดี ไอ้บ้า -O- ”แล้วฉันก้อยักขนมปังเข้าไป1คำ เคี้ยวๆๆๆแล้วกลืน



    “แน่จิงมาดิว่ะ -O- ”ฉันหยิบเข้าปากอีกคำ



    “โหยยย พูดมาได้ -O- ”แล้วฉันก้อหยิบขนมปังเข้าปากอีกคำ



    “นี่ =_= จะบ่นอีกนานม่ะนั่น”เคียวทำหน้าแบบว่าแกจะเอายังไงประมานนั้นเลย



    “เครๆๆ ไม่บ่นก้อได้ว่ะ -O- ”แล้วฉันก้อแย่งขนมจากมือเคียวมากินอีก



    เนี่ยแหละโมโหหิวอ่ะ แหะๆๆๆ ยัยมิ้นก้อนั่งมองเคียวด้วยสายตาหวานนนนนนนนนน จนมดขึ้นเต็ม ฉันล่ะเซรงจิงๆ แต่ยังเจ็บใจยัยพวกนั้นไม่หาย อยู่คนเดียวเมื่อไหร่เธอไม่เหลือแน่ โหยยยยย เด๋วก้อตะบันหน้าหักซะเลย



    [~_yumi japan_~]



    ฮิ้ววววว



    มาอัพแย๊วววววว



    แง่มๆๆๆ ไงก้อฝากไว้ด้วยแระกันนะจ๊ะ



    อีกเรื่องนึงนะ



    http://www.dek-d.com/entertain/view.php?id=29894&from_entertain=1



    สาวแจ๊สปะทะหนุ่มเบรกแดนซ์



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×