คณะกรรมการนักเรียนเกิดรัก

ลำดับตอนที่ #13 : [[คณะกรรมการนร.เกิดรัก]]:การลงโทดนิดๆกับไม่ใช่ตัวตนของเจ๊

ติ๊ด ติ๊ด



“ฮัลโหล คับเจ๊ =O= เอ่อ.... ห๊า >O< เจ๊ไม่เอา อ่ะ คับๆๆ TTOTT ก็ได้ๆๆ เย็นนี้นะคับ ทั้งหมดนะคับ ได้คับ หวัดดีคับ”พี่ชายสุดหล่อของชั้นทำหน้าตาสยองหลังจากวางโทรศัพท์



“ทำไม ^O^ ใครเค้าโทรมาทวงตังเมิงหรอ”



พี่เก่งพูดออกแนวให้ขำแต่มัน.....



“ไอ้บ้าขำไม่ออกวุ้ย >O< เจ๊ปลาแกรู้เรื่องแล้ว TT^TT เค้าบอกว่าเย็นนี้ไปหาเค้าที่คอนโดด้วย TTOTT ”



“ +O+ ห๊า.......”



ทุกคนอุทานออกมาพร้อมกัน ชั้นกับไอ้มิ้นมองหน้ากันงงๆ อะไรมันจะตกใจขนาดนั้น



“เอ่อ.... ^^;;;;; เฮ๊ย เพชรกรูกลับก่อนนะติดธุระว่ะ ที่คลีนิควันนี้คนเยอะซะด้วย”พี่จินลุกขึ้น



“เออ กรูด้วย ^^;;;;;;;;;;;;;;; ใช่ๆๆๆแม่กรูเค้าจะให้กรูไปช่วยเค้าเช็คของ เฮ๊ยกรูกลับก่อนนะ”พี่เก่งลุกตามอีกคน



“ไอ้เก่งแม่เมิงไม่ได้อยู่ที่บ้าน =O= แม่เมิงไปประชุมที่เชียงใหม่ ส่วนเมิง ไอ้จิน >O< ร้อยวันพันปีเมิงไม่เคยจะไปช่วยที่คลีนิค วันนี้เกิดอาการตัวร้อนหรือไงห๊ะ”



เฮียจิ้วกำลังจะเขมือบหัวเพื่อนทั้ง2 -_-;;;;;



ทำไมพวกพี่แกไม่โกหกให้เนียนกว่านี้ว่ะ -O-



ทั้งพี่เก่งและพี่จินถึงกับหน้าซีดแล้วยอมนั่งลงที่โซฟาเหมือนเดิมแต่โดยดี



“ =O= ทำไมอ่ะเฮีย”ชั้นถามด้วยหน้าตาที่ซื่อมั่กๆ ถึงความจริงมันจะกลับกันก็เหอะ



ควับ !!!!



ทุกคนหันมามองชั้นเป็นตาเดียว TT^TT ง่า.....เค้าถามไรผิดหยอ



“ TOT ไม่ต้องตอบก็ด้ายยยยยย (- -)(_ _) ”ชั้นก้มหน้า ดูหน้าแต่ล่ะคนเครียดกันจัง





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“ฟังกรูนะ TT^TT ถ้าใครตายหรือเกิดอะไรขึ้นมาอย่าลืมศพกรูล่ะ TTOTT ”เฮียจิ้วมองขึ้นไปบนคอนโด



“พี่ =O= อย่าว่าแต่พี่เลยพวกผมจะรอดหรือป่าวเหอะ”ฟิวพูดลอยๆ



เหอะๆๆ ^^;;;; ทำไมทุกคนมันดูเหมือนว่าอมทุกข์ไว้งั้นแหละ



“พลอยฟังชั้นน้า... TTOTT ถ้าเกิดเค้าเป็นอะไรแกอย่าทิ้งชั้นนะเฟ้ย”เคียวหันมาทำตาซึ้งแล้วจับมือชั้น



“เออ ^O^ ชั้นจะไม่ทิ้งแก”เล่นบทตามนั้นไปยัยพลอยนางเอกของชั้น



“ง่า.... TOT แน่น้า”เคียวทำหน้าอ้อน โอ๊ย >O< เพื่อนชั้นมันจะน่ารักไปแล้วนะเนี่ย



“เออๆๆๆ -O-;;;;; แต่ว่าแกรีบๆปล่อยมือชั้นเหอะว่ะ ดูนั่นดิ”



ชั้นมีความรู้สึกว่ามีรังสีอะไรสักอย่างพุ่งตรงมาทั้งชั้นนะ =_= และก็ถูกเพราะเป็นสายตาของนายปลาคราฟ



“เออว่ะ ถ้าชั้นไปปล่อยรับรองไม่ต้องถึงมือเจ๊ปลาแน่ -O- ”เห็นด้วยเพื่อนรัก



“ ^^;;;;; อ่ะแฮ่มๆ น้องชายของพี่มาหาพี่หน่อยเร็ว”เสียงที่ดูแล้วเหมือนไม่มีอะไรแต่ที่เห็นได้ชัด นายปลาคราฟนี่กัดฟัน ^^



“พลอย TT^TT กรูตายแน่เลยไม๊”



เคียวหันมามองหน้าชั้น



“ก็... =O= ”



“ไอ้เคียว >O< เมิงมานี่ไอ้น้องรัก”เสียงอมหิตชัดๆ



“ TTOTT คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบ (- -)(_ _) ”



เคียวเดินไปหานายปลาคราฟแต่โดยดี ชั้นรู้ว่าแกจำใจเคียว เคียวเดินไปถึงนายปลาคราฟอย่างแรกที่โดนคือ การตบหัวแล้วเตะไปอีกหลายดอก





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





ก๊อก ก๊อก



ชะแว่บบบบบบบ!!!!!



ทันทีที่ประตูเปิดออกมาพวกเราทุกคนก็พบกับรังสีอย่างนึงพุ่งตรงออกมาทันที



เอือก =O=;;;;; สีหน้าของเจ๊แกที่เปิดต้อนรับด้วยที่หน้าที่นิ่งมาก แต่ทำไมมันมีความรู้สึกว่าข้างในนั้นเหมือนห้องดับจิตเลยฟ่ะ



“เชิญ -_- รออยู่นานแล้ว”งืม เนี่ยแหละคือคำต้อนรับของเจ้าของห้อง



พวกเราเดินเข้าไปห้องเจ๊แกหรูมาก แต่มันก็เริ่มเหมือนห้องดับจิตอยู่ดีแหละ -_-“



“เอ่อ..... ^^;;;;; เจ๊ห้องสวยเนอะ”ชั้นพยายามจะทำให้บรรยากาศมันดีขึ้น



“หรอ ^O^ แต่ว่าแกกับไอ้มิ้นเข้าไปอยู่ข้างในก่อนป่ะ ชั้นมีเรื่องจะสอบสวนหน่อย แกก็ไปเล่นเน็ตตามสบายเลยนะ ชั้นเปิดไว้รอแล้ว ของกินก็พร้อมไว้แล้วในห้อง เชิญ!!!!”



ง่ะ +O+ ทำไมคำสุดท้ายถึงเน้นจังฟ่ะ



“ =_= คร่า......”



ชั้นกับยัยมิ้นเลยต้องทิ้งผู้หน้าสงสารทั้งหลายไว้ในห้องก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องที่เจ๊แกออกแนวกำชับให้เข้าไป





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“ -_- ไอ้เรียวอธิบายมา”เจ๊ปลาถามเรียวเพื่อนผมด้วยน้ำเสียงเรียบ



“.......”เงียบ มันไม่ตอบ



“ >O< ไอ้เพชรอธิบายมา”เสียงเจ๊ปลาตวาดพวกผมถึงกลับสะดุงขึ้นมาซะงั้น ยูมิทำไมตอนที่เจ๊แกถามเรียวถึงนุ่มนวลแล้วถามชั้นอย่างกะอะไรก็ไม่รู้เนี่ย



“คือว่าเจ๊..... T^T ผมไม่มีอะไรแก้ตัวคร๊าบบบบบบบบ”



(- -)(_ _) ผมก้มหน้าลงเหมือนรับผิดที่สุด



“หรอ >O<;;;;;; แล้วเมิงรู้ไม๊ว่าจะมีผลอะไรตามมา”เจ๊ปลาตวาดพวกผมอีกครั้งแล้วก็กลัวเจ๊แกได้อีกครั้ง



“พวกเมิงไม่ต้องตอบก็ได้ >O< แต่ที่แน่ๆไอ้รร.กุลยามันไม่ยอมแน่ รร.เราอุตส่าห์ไปเป็นมิตรกับพวกมันแล้วนะ แล้วพวกเมิงรู้ไม๊ว่ามันยากขนาดไหนกันกับการที่ไปส้รางมิตรกับโจรแบบนั้นน่ะ”



เจ๊ปลาทำสีหน้านิ่งแต่น้ำเสียงมันทำให้รู้ถึงว่าตอนนี้เจ๊แกพร้อมที่จะฆ่าทุกคนได้ -_-“



“วันนี้กรูจะไม่ว่าอะไรพวกเมิงหรอกนะ =_= แต่ให้พวกเมิงรู้ไว้ว่าตอนนี้พวกเมิงไม่ปลอดภัยเป็นคณะกรรมการนร.กันภาษาอะไรถึงไปตีกับรร.อื่นเค้าแบบนี้”



“โหย.... >O< เจ๊แต่ว่ามัน”



“เมิงเงียบไอ้เก่ง >O< กรูรู้ว่ามันท้าพวกเมิงก่อนถ้ามันไม่ท้าพวกเมิงคงไม่ทำ ไม่น่าล่ะวันนี้ถึงหยุดกันพร้อมหน้าเชียวนะพวกเมิง พวกเมิงฟังกรูนะ ^^ กรูจะขอคุมความประพฤติพวกเมิงทุกคนให้มารายงานตัวกับกรูเช้า กลางวันแล้วก็ก่อนกลับบ้านด้วยเป็นเวลา1อาทิตย์”



“ >O< ห๊า.....”พวกผมประสานเสียง ให้ตายการคุมประพฤติของเจ๊ปลาแกมันเป็นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับพวกผมเลยนะ TT^TT



“ไม่ต้องหา ^O^ แล้วอีกอย่างห้ามพวกเมิงโดดเรียนเป็นเวลา1อาทิตย์”



เนี่ยแหละคับอีกข้อที่มันยากโคตรยากเลย TTOTT



“ TTOTT คร๊าบบบบบบบ”พวกผมก็ได้แต่ยอมรับความผิด



ไอ้รร.กุลยารับรองรร.ผมกับรร.มันจะต้องกลับมาเหมือนเมื่อก่อนแน่นอน





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“ ^^ พลอยแกทำไรอยู่อ่ะ”เสียงเจ๊ปลาดังขึ้นมา เค้าประชุมกันเสร็จแล้วหรอเนี่ย



“ ^O^ ก็เล่นเอ็มอ่ะเจ๊”ชั้นเห็นเจ๊ปลาทำหน้าสบายใจอย่างมาก



“เจ๊ฆ่าพวกข้างนอกไปแล้วหรอ >O< ”ไอ้มิ้นก็เด้งตัวเองขึ้นมาจากเตียงทันที



“ป่าว ก็แค่ลงโทษเล็กๆเองว่ะ ^^ นิดๆแค่นี้พวกมันไม่ตายหรอก”เจ๊แกยิ้มนิดๆ ทำไมเจ๊ไม่เอาให้ตายไปเลยก็ไม่รู้โดยเฉพาะไอ้เฮียจิ้วอ่ะ



“อ่อ หรอเจ๊ ^O^ เออแต่ว่าวันนี้ทำไมเจ๊รู้ข่าวล่ะ”ชั้นละสายตาจากคอมหันมาหาเจ๊ปลาที่นอนแผ่อยู่บนเตียง



“นี่แก =_= แกก็น่าจะรู้นะว่าชั้นมันมีคนน้อยๆสักที่ไหนที่รู้จัก เค้ามีอะไรก็ช่วยรายงานชั้นกันหมดแหละ”เหอะๆๆ เชื่อเจ้าคร่ะ



“เออ ^^ เจ๊แล้วเมื่อไหร่เจ๊จะมีแฟนสักทีล่ะเนี่ย.....”ชั้นยิงคำถามไป ตั้งแต่ชั้นเข้ามาในรร.นี้ยังไม่เห็นเจ๊แกจะควงแฟนเดินเลยนี่ฝ่า



“อ่ะแน่ ^O^ แสดงว่ามีหนุ่มในดวงใจแล้วอ่ะดิ”ยัยมิ้นไปกระแซะเจ๊ปลา



“อะไรเล่า ///>O_


“ ^^ แกว่าหนุ่มคนนั้นเค้าเป็นใครฟ่ะ”ยัยมิ้นหันมาถามชั้นที่ยังนั่งเล่นเอ็มต่อ



“ชั้นจะไปรู้ไม๊  =O= ”



“เออ จำไว้ =_+ ”



แน่ะมีการให้จำไว้อีกเพื่อนชั้น



ชั้นกับยัยมิ้นเดินออกมาจากห้องของเจ๊ปลาก็พบกับศพนอนกันเกลื่อนพื้นห้อง



“เฮ๊ยๆๆๆ >O< กินข้าวๆๆๆ”



ควับ!!!!



ทุกศพเมื่อกี้กระเด้งตัวกะทันหันแล้วหันหน้ามามองชั้น O_O



“พลอยยยยย >_< แกช่วยชั้นด้วยดิ”เคียวเริ่มอ้อนแล้วเกาะหลังชั้นเหมือนทุกๆวัน



“พลอยจ๋า TT^TT ฟิวกำลังลำบากอย่างแรงเลยพลอย”โอ๋ๆๆ น่าสงสารจังเยยง่า.....ฟิว ทำหน้าตาดูดีซะ



“พลอยน้องเลิฟมาให้เฮียกอดทีมา ^^ เร็วๆ”



อึก +O= เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นมาซะงั้นเลยหรอเนี่ย



“โอ๊ย >O<;;;;; เฮียจิ้วปล่อยเค้าน้า.......”



เฮียจิ้วพี่แกกอดโคตะระแน่น =_=;;;;;; เกิดอาการรักชั้นกะทันหันหรือว่าพี่แกจะฆ่าชั้นกันแน่



“พลอยเมิงฟังกรูนะ TT^TT เจ๊ปลาเค้าให้พวกกรูไปรายงานตัวเช้า กลางวัน เย็นเลยง่า.... TTOTT แถมห้ามพวกกรูโดดเรียนอีก พลอยไปพูดกับเจ๊แกให้หน่อยดิ”



เฮียจิ้วทำหน้าอ้อนสุดๆ พี่ใครฟ่ะดูดีเหลือเกิน



“ไม่ =_= ก็ดันไปตีกับเค้ากันเองนี่ เค้าช่วยอะไรไม่ได้หรอกหน่า”



“แต่มันทรมานนะเฟ้ย TT^TT กับการที่กรูตื่นสายไม่ได้ แถมกรูก็ห้ามโดดเรียนอีกง่า.... TTOTT ”



“ไม่ได้ -O- ”



“เออ >O< จำไว้แมร่ง”



ตุบ!!!!



“ไอ้เฮียจิ้ว >O< ทำไมต้องจับเค้าทุ่มด้วย มานี่เดี๋ยวนี้นะเฮียจิ้ว”



ดูมันรักน้องสาวอย่างชั้นมากค่ะ แค่ไม่ทำตามที่มันสั่งพี่แกถึงกับทุ่มชั้นลงไปที่โซฟา TT^TT แล้วชั้นก็กำลังจะกระโดดถีบมันได้อยู่แล้วเชียว เจ็บใจจริงๆ TTOTT



“เลิกเล่นได้แล้วทั้งคู่เลย ^O^ มากินๆๆๆ แล้วอย่าลืมว่าพรุ่งนี้รายงานตัวกับชั้นตอน7โมงเช้า”



“ห๊า OoO เจ๊เมื่อกี้เจ๊ไม่ได้บอกไว้นะ”เฮียจิ้วท้วงทันใด เพราะพี่แกตื่นอย่างน้อยก็7โมงแล้ว



“ชั้นก็บอกอยู่นี่ไง ^^ มากินๆๆๆ ตักกันเอาแล้วไปหามุมเลยไป๊ เฮ๊ยๆๆๆ ไอ้ฟิวเปิดทีวีดิ บอลคู่นี้กรูลุ้นอยู่”



โอ้จอช เจ๊ปลาช้านนนน >O< ทำไมถึง ผู้หญิงที่ห้าวได้ใจมากกกกกกกกกก



ชั้นถือจานข้าว2ใบเดินไปที่ระเบียงห้องซึ่งมีนายปลาคราฟนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างนอกนั่น



“อ่ะนี่”ชั้นยื่นจานข้าวไปอย่างกลัวๆ



“ ^^ ขอบใจยัยบ๊อง”เหอะๆๆ ขอบใจให้มันไพเราะกว่านี้ไม่ได้หรือไงกัน



“เออ ^^ ตอนเช้าชั้นจะไปรับเธอทุกเช้าแล้วกลับเดี๋ยวชั้นจะมาส่งทุกวัน เคม่ะ”ง่ะ พี่แกจริงจังมากไปม่ะ



“ =_=” ชั้นกลับเองได้หน่า”แก้ตัวคร่ะ เผื่อเลิกเรียนจะได้ไปหาหนุ่มๆรับประทาน โหะๆๆๆๆ ล้อเล่นหน่า นางเอกอย่างพลอยจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร จริงไม๊คร่ะ โหะๆๆๆๆ



“ไม่ได้ >O< ไอ้พวกกุลยามันยิ่งจะฆ่าพวกชั้นอยู่ยิ่งเธอนะไม่ต้องห่วงเลยยัยบ๊อง”เฮ้อ พี่แกจริงจังเป็นบ้าเลยแหะ



“ ^^ เป็นห่วงหรือไง”หุหุ เป็นห่วงกันก็ไม่บอกตัว เค้าอายนะเนี่ย โหะๆๆๆ



“ป่าว =_=;;;;; ชั้นแค่กลัวว่าเธอจะไปกัดพวกมันเข้าน่ะ”



เพล้ง!!!!



โอ้ ชั้นจะฆ่าพี่แก โทษฐานดูหมิ่นประมาทคนดูดี >O< ชิชะ ชั้นไม่ไปกัดใครเข้าหรอกหน่า



“ย่ะ >_< พ่อคนดูดี”



“ >O< เฮ”เสียงเฮจากข้างไหนถ้าทายไม่ผิดเป็นเสียงเจ๊ปลาอีกตังหาก



“เห็นไม๊กรูบอกเมิงแล้วเพชร >O< ว่าทีมนี้ตัวเกรงเชียวเฟ้ย”



“เจ๊ ไม่ต้องเลย T^T นี่แค่ครึ่งแรกเอง เหลืออีกตั้งเยอะอย่าเพิ่งสรุปดิเจ๊”เฮียจิ้วพยายามเถียงต่อ



“ก็ได้ๆ ^^ แต่อย่าลืมใครแพ้เลี้ยงข้าวนะเฟ้ย ฮิ้ววววววว”ตอนนี้เจ๊ปลาเหมือนผู้ชายที่อยู่ในร่างของผู้หญิงเลยง่ะ



“ ^^ เจ๊ปลาแกห้าวดีจังแหะ”ชั้นพูดลอยๆแล้วมองบนท้องฟ้าเช่นเดิม



“เจ๊แก -_- เป็นแบบนี้มาได้ปีกว่าๆแล้วล่ะ”เรียวตอบชั้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่มันก็เป็นน้ำเสียงที่ดูนุ่มนวลมากทีเดียว



“ปีกว่าๆ O.O แล้วปกติเจ๊แกไม่ได้ป็นแบบนี้หรือไงกัน”ชั้นมองเรียวอย่างงงๆ ปีกว่าๆเจ๊ปลาแกไม่ได้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกงั้นสิ



“เจ๊แกเป็นคนหวาน -O- สวย แล้วก็ฉลาด แต่มันมากลับกันเมื่อตอนเจ๊แกขึ้นปี2ใหม่ๆนั่นแหละ ชั้นรู้สาเหตุแค่ว่าเจ๊แกอกหักเลยเปลี่ยนไป”



อกหัก อย่างเจ๊ปลาเนี่ยนะอกหัก ผู้ชายสมัยนี่เห็นผู้หญิงเป็นอะไรกันไปหมด



“งั้นหรอ ก็เลยเปลี่ยนตัวเองงั้นดิ ทำไมคนเราถึงต้องเปลี่ยนอะไรเพราะสิ่งๆเดียวด้วยล่ะ”ชั้นถามเรียวน้ำเสียงเรียบๆ



“เพราะความคิดที่เราต้องการลืมอะไรบางอย่างไปด้วยการที่เปลี่ยนตัวเองไงล่ะ แต่การเปลี่ยนตัวเองมันก็อาจจะใช่ว่าจะทำให้มันดีขึ้นเลยนะ เป็นตัวของตัวเอง แล้วพยายามลบความคิดเก่าๆซะยังจะดีกว่า เหมือนชั้นไง”



เรียวเว้นช่วงในการพูดเล็กน้อยแล้วหันมามองหน้าชั้น



“ตอนแรกชั้นก็เป็นเหมือนเจ๊ปลานั่นแหละ พยายามจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้ลืมคนๆนึง แต่มันก็ทำไม่ได้นานหรอกกับการที่มาทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวของตัวเอง จนชั้นมาเจอเธอไงล่ะ ชั้นคิดว่าการที่ชั้นทำแบบนี้มันไม่เห็นจะดีขึ้น เลิกทำเย็นชาแล้วใช้ชีวิตเป็นปกติดีกว่า ไอ้เพชรมันเคยบอกชั้นนะว่ามันมีน้องสาวคนนึงที่เข้มแข็ง ไม่ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครถึงว่าจะเสียใจแค่ไหนก็ตาม แถมอยู่ข้างๆคนอย่างมันเวลามันท้อแท้หรือว่าอะไรน้องสาวมันคนนี้ก็ไม่ยอมห่างมันเลยสักที”



ใบหน้าของเรียวเริ่มมีรอยยิ้มบางๆ



“ TTOTT ”



“เอ้า O.O ยัยบ้าร้องไห้ทำไม”



“มันซึ้งนี่หน่า TT^TT โดยเฉพาะตรงที่เฮียจิ้วพูดกับนาย มันทำให้ชั้นรู้ว่ามันก็รักน้องอย่างชั้นเหมือนกัน”



“ยัยบ๊อง ^^ เธอเนี่ยนะ ไม่น่าล่ะไอ้เพชรมันบอกว่าน้องสาวมันบ้า”



“ว่าไงนะ TTOTT ”



รู้สึกชั้นจะซึ้งกับคำพูดของเฮียจิ้วที่พูดถึงชั้นได้ไม่ถึง5วิ มันก็เริ่มกลับมาเป็นการอาฆาตมันแทนอีกแล้ว



“ป่าวๆๆๆ ^O^ แต่ว่าเวลาเธอร้องไห้นี่ก็น่ารักดีนะ”



“ ///TTOTT/// ”



ง่า ชั้นหน้าแดงพร้อมร้องไห้ โอ้แบบว่านางเอกบ้าหลายอารมณ์



“ยัยบ้าหยุดร้องได้แล้ว ชั้นยิ่งไม่ชอบเห็นใครร้องไห้อยู่”



“ TT^TT ”



“แน่ะ ยังไม่เลิกร้องอีกยัยบ๊อง”



“ TTOTT ”



“เธอนี่มันจริงๆเลยแหะ”



เรียวคือผู้ชายคนนึงที่ชั้นรู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วอบอุ่น ถึงเค้าจะมีความทรงจำไม่ดีมากมายเหมือนกับชั้นก็จริง แต่การที่เค้าเปิดใจ พูดตรงๆ บอกถึงความรู้สึก ชั้นคิดว่าชั้นเริ่มชอบเค้านะ แต่มันก็อยู่ในขั้นที่เริ่มรู้สึกดีๆด้วยบ้างแล้ว ชั้นต้องเริ่มเปิดใจให้เค้าให้มากกว่านี้ อย่างที่เค้าเปิดใจให้ชั้น



ส่วนเฮียจิ้ว พี่ชายคนเดียวที่ชั้นมีในชีวิต ถึงบางทีชั้นกับเฮียจะมีเถียงกันบ้างตามภาษาพี่น้อง แต่ยังไงเฮียจิ้วก็ยังเป็นพี่ชายที่แสนดีของชั้นอยู่ เรา2คนจะผลัดกันดูแลกันและกัน ถึงบางทีพี่ชายคนนี้จะทำเหมือนไม่ห่วงชั้นก็เหอะ แต่ยังไงชั้นก็ยังรักพี่คนนี้อยู่ดี







[~_yumi japan_~] [25/05/05]



ง่า....ชะแว่บ TTOTT



แหะๆๆ ยูมิไม่ได้มาอัพนานมั่กเจ้าคร่ะ TT^TT เนื่องจากเน็ตหมด ยูมิขอรับผิดแต่โดยดี (- -)(_ _)



มาอัพช้าแถมสั้นอีก ง่า....อย่าเพิ่งทิ้งยูมิน้า......TTOTT ไงก้อมาแวะๆกันบ้างล่ะ



ยูมิกำลังแต่งอีกตอนอยู่นะ ใจเย็นๆนิดนึงเด๋วมาอัพแน่นอนคร่า ^O^



ขอบคุนท่านผู้อ่านที่ยังไม่ทิ้งยูมินะ TT^TT ซึ้งค่ะซึ้ง



ท่านนักอ่านเงาเจ้าขา.... TOT คือแบบว่าช่วยเม้นกันนิดนึงก้อยังดีนะเจ้าคร่ะ



เป็นกำลังใจเล็กๆของยูมิอ่ะค่ะ T^T ไม่งั้นยูมิคงจะไม่มาอัพอีกนาน แหะๆๆ



มีไรแอดมาได้นะค่ะ girl_indy@hotmail.com



วันนี้บะบายเจ้าคร่ะ ^^