คณะกรรมการนักเรียนเกิดรัก

ลำดับตอนที่ #6 : [[คณะกรรมการนร.เกิดรัก]]:ปาร์ตี้และวันวานของเคียว

“โหย..........ใครฟ่ะ =O=;;;;; แมร่งมาทีกรุครึ้มไปเลย”คำทักทายจากพี่จินที่มอบให้เฮียจิ้วของกรุ



“ ^-^ กรุทำให้เมิงครึ้มมานานแระล่ะ”พี่จินไม่น่าพูดเลยฟ่ะ มันยิ่งหลงตัวเองบ่อยๆอยู่



“ว้าว OoO วันนี้มาปิ๊งเลยนะพลอยจ๋า.......”พี่เก่งเดี๋ยวนู๋ลอย ^0^



“ตรงไหนว่ะ -_- ”



ง่ะ~ =_+;;;; ไอ้ตาบ้าอำนาจเรียวผู้ไม่น่าจะยกย่องพูดมาได้ ตรงไหนว่ะ ฉันจะฆ่านาย



“เอ้า -_- เมิงพูดได้ไงว่าตรงไหน น้องเค้าออกจะดูดีกว่าคนที่เมิงควงมาวันนี้”พี่จินจ๋า....นู๋รักพี่จัง ^o^



ทุกคนหันไปมองสาวๆที่นั่งอยู่ที่โต๊ะในสวนโต๊ะนึง



“อ๊ายยยยยยย ^O^ เพชรมาแล้วหรอ”ยัยสาวเปรี้ยวสาวเดี่ยวกระโปรงสั้นส้นสูงวิ่งมากอดคอเฮียจิ้ว



“ -_- ปล่อยได้แล้วเชอร์รี่”



ให้ตายเหอะเชอร์รี่หน้าตาออกไปทางอีสานบ้านเฮา =O=



“ก้อเพชรอ่ะแหละ -.- ทำไมวันนั้นถึงทิ้งเชอร์รี่ไว้ที่โรงแรมคนเดียวล่ะ”



ทิ้ง???? โรงแรม????



OoO เฮียจิ้วกรุหน้ามืดขนาดนั้นเลยหรือไงฟ่ะ -_-\";;;;



“ก้อวันนั้นช่วยไม่ได้นี่ -_- ฉันไม่มีอารมณ์เธอก้อยังลากฉันไป”



นิสัยหื่นแบบแกมีด้วยหรอว่ะที่จะไม่มีอารมณ์อ่ะห๊า... -O- ไอ้เฮียจิ้ว



“แต่ว่า -_- ”



“พอเลยๆ -_- วันนี้น้องฉันมาด้วยไม่ต้องพูดต่อเลย”



มันเพิ่งรุสึกตัวมั้งว่าฉันกำลังจะเขมือบมันเนี่ย =_=



“อะไรอ่ะเพชร -.- ทำไมอ่ะน้องเพชรก้อเหมือนน้องเค้านั่นแหละ ^^ ”



แต่ฉันไม่อยากเป็นน้องเจ๊อ่ะ -_-\"



“เฮียจิ้วเค้าไปหาเพื่อนนะ -_- ”ฉันค้อนพี่ที่รักนะเนี่ย



เห็นไอ้เคียวยืนอยู่บนระเบียงของบ้านหลังเล็กกำลังกระโดดโบกมือเรียกฉันอยู่



“ -_- จะไปไหน”เฮียจิ้วหูหนวกหรอไงกัน



“ไปหาไอ้เคียว -_- ”ฉันชี้ไปหาไอ้เคียวที่กำลังโดดไปโดดมา



“เออๆๆ ตามใจแก ^^ มีไรโทรเรียกฉันเอาแล้วกัน”เปลืองว่ะ โทรให้โง่บ้านติดกันแค่นี้



ฉันเดินไปที่บ้านหลังเล็กไอ้เคียววิ่งลงมาอย่างแรก



“เฮ้ยไอ้พลอยทำไมวันนี้แก..... OoO ”มันอึ่งแหะ สวยอ่ะดิ โหะๆๆๆ



“ทำไม ^^ ”เก๊กรอรับคำชมเต็มที่



“ ^0^ ดูเป็นคนมาก”มันเข้ากะพี่ชายฉันได้เลยว่ะไอ้บ้านี่



“ -_- แกอยากตายแล้วเกิดใหม่ม่ะ”



“ขอโทด ^-^ ไปๆๆๆ เพื่อนๆฉันอยู่ข้างบน”มันลากฉันเหมือนเป็นสิ่งของอย่างนึงไปที่ห้องมัน



“ ^0^ เชิญคร๊าบ......”มันเปิดประตูให้



โหยยยยย ห้องมันกว้างโคดแต่ทำไมมีคนอยู่กลุ่มเดียวฟ่ะ



“มานั่งนี้ๆๆๆ ^^ ”มันลากฉันไปนั่งที่โซฟาที่มีกลุ่มเด็กผู้ชายแระผู้หยิง1คน ถ้าผู้หญิงนั้นจำไม่ผิดมันคือไอ้มิ้น....



“หวาดดี แหะๆๆๆ ^_^ ”ไอ้มิ้นแกนะแกไมมาโพล่ที่นี่ฟ่ะ



“ ^^ เอ่อ.....นี่ไอ้ฟิวกะไอ้โอแล้วก้อไอ้คิว”เคียวทำไมเพื่อนแกแต่ละคนน่าตาดีจังฟ่ะ



“ดีคับ ^O^ ฟิวห้องBคับผม”คนที่ชื่อฟิวทักฉันให้ตายเหอะคนอะไรดูดีชะมัดผิวขาว ตากลมโต ผมสีน้ำตาลเข้ม ท่าทางจะมีสาวติดตรึม



“อ้าวๆๆๆ =O= ไอ้ฟิวงูแผ่แม่เบี้ยแล้วนะนั่น นี่เพื่อนกรุนะเมิง อย่าเชียว”อ้าว.....ไอ้เคียวนั่นมันสุดหล่อฉันเลยนะ +_+



“โหยยยย ^^ เพื่อนเมิงก้อเหมือนเพื่อนกรุ......”เค้าพูดพลางซดไวน์ในแก้ว



ให้ตายไอ้พวกนี้อายุแค่นี้กินไวน์ ชิชะ!!!! เค้าขอสปายมีป่ะง่ะ เหอะๆๆๆ



“เอ่อ.....เราขอตัวแปปนะ ^-^ ”ไอ้มิ้นมันเหมือนรู้ว่าฉันกำลังจะฆ่ามัน มันเลยรีบขอตัวออกมาแล้วไม่ลืมที่จะลากฉันออกมาด้วย......



“ -_- อธิบายมา”นี่แหละคือสิ่งที่อยากจะถามตั้งแต่ข้างในแล้วไอ้มิ้นเพื่อนรัก



“แกจะฆ่าฉันเลยม่ะ ^^ ”



“ -_- คิดอยู่”



“เอ่อ....คือว่างี้นะ -O- ฉันเป็นแฟนกะคิว”



ให้ตายเหอะ TOT คิว หนุ่มตี๋เนี่ยนะ โอ้พระเจ้าจอช คิวผู้หน้าสงสารคิดสั้นชัดๆ T^T



“แล้วไง -_- ”



“เอ้า O_o ก้อแค่นี้แหละ”ทำไมมันสั้นจังว่ะ



“คบกันเมื่อไหร่ -_- ”ฉันกำลังทำหน้าจะเขมือบมันแต่ในใจฉันเสียดายคิวง่ะ T^T ไอ้พลอย....นั่นมันแฟนเพื่อนเลยนะเว๊ย... อย่าลืมดิเมิง



“ ^^ ก้อตั้งแต่ก่อนเปิดเรียนนั่นแหละ”อย่าหลบหน้ากรุดิว่ะ



“แล้วทำไมแกไม่บอกฉัน -_- ”ฉันเริ่มเดือดแล้วง่ะ



“ ^^ ก้อฉันนึกว่าคิวจะเล่นๆเพราะคิวเป็นเสือผู้หญิงขึ้นชื่อคนนึงเลยนะ”อ่อหรอ ตอนนี้ฉันหิวแล้วอ่ะเพื่อนเลิฟแต่ยังคงวางฟอร์มเข้มอยู่



“อ่อ แกก้อเลยไม่บอกฉัน =_= ”



(- -)(_ _)(- -)(_ _) รับง่ายๆเลยเพื่อนกรุ - -\"



“แต่แกมีความสุขฉันก้อไม่ยุ่งว่ะ -_- แล้วแต่เหอะเพราะฉันมันคนไร้คู่อยู่แล้ว ^^ ”ประชดนะเนี่ย คนออกจะน่าตาดีเมื่อไหร่กรุจะได้มีคู่ฟ่ะ



“ ^O^ แกไม่โกรธฉันใช่ม่ะ”



“เออ -_- ”



“ ^^ ดีมากเพื่อนรัก”ฉันไม่อยากรักแกเลยว่ะไอ้เพื่อนเวง -.-;;;;



ฉันโดนมันลากกลับเข้ามาที่เดิมด้วยรอยยิ้มสำหรับมันอ่ะแต่หน้าฉันเนี่ยดิมันเหมือนอะไรสักอย่างอ่ะ



“เออ...พลอยแกจะดื่มไร ^O^ ”อือนะ ทันทีที่ฉันนั่งไอ้เคียวมันก้อเริ่มบริการ



“ =_= อะไรก้อได้”ฉันกำลังมองไอ้เพื่อนรักที่นั่งสวีทกะคิว



“ไวน์พอได้ม่ะ ^^ ”โหย....มันสรรหา - -\";;;



“ ^-^ เอาเป็นสปายแทนได้ม่ะ”แหะๆๆ มีต่อลองด่ามันอยู่หยกๆ



“ได้ๆๆ ^O^ ฟิวจัดให้”อ้าว....ฉันสั่งไอ้เคียว ฟิวจัดให้ซะงั้นฟ่ะคนเรา =O=



“เออ พลอยพรุ่งนี้กี่โมงนะ ^^ ฉันไปรับแกเอาม่ะ”เออ เคียวฟามคิดดีฟ่ะ ฉันจะได้ไปต้องคอยนั่งมอไซค์ซิ่งของเฮียจิ้วฉัน



“ ^O^ พรุ่งนี้แกไปรับฉันก้อได้สัก7โมงเครม่ะ”ทันใจดีจังแหะแปปเดียวฟิวกลับมาพร้อมสปาย



“ได้ เด๋วฟิวไปรับ ^^ ”มันมาจากไหนเนี่ย ฟิวเอ๋ย....



“ -_-;;;; มันบอกกรุไม่ใช่เมิง”เคียวหันไปมองเพื่อนที่กำลังทำหน้าหนาพอควร



“แต่ว่านะเรามาอยู่บนนี่เจ๊ปลาแกจะไม่ว่าเอาหรอ -_- ”นี่แหละคือสิ่งที่ฉันกลัว TOT



“ไม่มั้ง ^^ เจ๊แกไม่ค่อยสนเด็กปี1หรอก พวกเรามาเฮฮากันแบบเด็กๆดีก่าเยอะ”เสียงของโอที่นั่งเงียบมานานได้ดังขึ้นบ้างแย๊ว คนอะไรน่ารักจัง ^^ พูดน้อยอีกด้วยแหะตอนแรกนึกว่าเป็นใบ้



“แล้วพรุ่งนี้เนี่ยดิ แกไม่มีปัญหาอยู่แล้วใช่ม่ะเคียว -_- ”ฉันกินสปายไปครึ่งขวดแระ หน้าขาวๆเริ่มออกอาการแดงฟ่ะ



“เออ ^^ ไม่มีปัญหา”แล้วมันก้อซดเบียร์ต่อไป



“ =O= เปิดเพลงดิไอ้เคียวเด๋วกรุหลับ”เสียงของคิวดังขึ้นซะบ้างหลังจากที่พี่แกนั่งสวีทกะไอ้มิ้นมานาน



เคียวเดินไปเปิดเพลง อือ T^T เพลงเศร้าทั้งนั้นแบบนี้เมิงไม่ต้องเปิดก้อได้มั้ง ยิ่งเปิดยิ่งง่วง -O-



“เมาหรอพลอย ^^ ”โอที่นั่งทำตาโตเหมือนปกติ พี่แกกินไปได้3แก้วที่ยังคงกระดกอย่างต่อเนื่อง



“ป่าวอ่ะ ^O^ แค่มึนๆ”ฉันนั่งคุยอยู่กะโอแล้วก้อเคียว ที่เหลืออ่ะหรอสลบไปหมดแล้ว



พ่อฟิวสุดหล่อนอนหมดสภาพพี่แกกินไปเยอะพอควรเหมือนกัน =_= ฉันรู้สึกเหมือนว่าข้างล่างเค้าจะหนุกกันมากเลย



“เออ พลอยจะลงไปข้างล่างกันม่ะล่ะเผื่อเจ๊ปลาแกจะใช้งาน”เคียวฉันเดินยังไม่รุจะตรงเลยรึป่าวนะเนี่ย - -\"



“ได้ๆๆ ^^ แล้วโอจะลงไปด้วยกันป่ะ”โอกินเป็นแก้วที่4แล้วนะเนี่ย พี่แกยังไม่หยุด หน้าไม่แสดงถึงความมึนเลยแหะ



“ไม่อ่ะ -O- เดี๋ยวเค้าอยู่ข้างบนเนี่ยแหละ”โอเติมเบียร์แก้วอีกครั้ง มันแก้วที่5แล้วนะเนี่ย = =\"



“อือๆๆ ตามใจ =O= ”ฉันเดินตามไอ้เคียวออกไปจากห้อง มันมึนจังง่ะ



“ ^^ เดินไหวไม๊แกอ่ะ”อือนะ รู้สึกแกหน้าแดงแล้วดุดีว่ะเคียว



“ไหวดิ ^O^ พลอยซะอย่าง”ฉันค่อยๆเดินลงบันไดที่มันคดเคี้ยวเบี้ยวไปเบี้ยวมา แมร่งบันไดเมื่อไหร่จะตรงฟ่ะ = =\"



“บันไดบ้านแกทำไมสร้างแปลกงี้ฟ่ะ +O+ ”ฉันจับราวบันไดให้แน่นพอควร ทำไมวันนี้กินแค่2ขวดกรุยืนไม่ติดแย๊วง่า......



“ ^^ มันปกติดีทุกอย่างแต่แกอ่ะไม่ปกติ”อือ หรอ เปนงั้นจิงดิ O_o เอ๋......หลอกด่ากรุป่ะเนี่ย



“เออๆๆ เบาๆๆ ^^ ”มันกลัวฉันตกไปตายมากเลยนะเนี่ย



“ไอ้พลอย !!!!”เสียงสยองดังมาจากสวนหน้าบ้านทันทีที่ฉันถึงประตู - -\"



“ O_O แกกินกี่ขวดเนี่ย”อือ เฮียจิ้วมันจะเขมือบหัวฉันแล้ว



“2เอง ^O^ ฉันไม่เป็นไรหรอก”ทุกคนหันมามองฉันกะไอ้เคียวที่เดินออกมาเป็นตาเดียว



“เป็นเด็กเป็นเล็กตั้ง2ขวด -_- กินเหล้ากินเบียร์มันไม่ดีรู้ป่าว”พอจบประโยคพี่แกก้อกระดกเบียร์ที่ถืออยู่ในมือเข้าปาก



“ว่าแต่ฉัน - -\" แกก้อหยุดกินก่อนดิว่ะ”ฉันนั่งลงที่โต๊ะพี่ชายที่รัก งานนี้มันบอกโนแอลกอฮอล์แมร่งมีเต็มโต๊ะเลยว่ะ



พวกๆเจ๊ปลากำลังคุยกะพวกเด็กปี1อยู่นั่นแหละ มีแต่พวกฉันที่นั่งอยู่ข้างบน



\"พลอยมานั่งด้วยกันดิ ^^ \"เจ๊ปลามีไข้แหะ - -\"



\" ^^ ไม่เป็นไรอ่ะพี่ปลา\"ฉันบอกปัด



“พลอยฉันขึ้นข้างบนก่อนนะ -_- ”ไอ้เคียวได้ไงฟ่ะ



“ =_= จะไปไหนเคียว”เสียงไอ้บ้าอำนาจนั่นเรียกเคียว



“เรื่องของฉัน >O< นายอย่างยุ่งได้ไม๊”เคียวเดินต่อ



“ >O< ฉันเป็นพี่นายนะ”เรียวขึ้นเสียง พวกฉันงง +_+



“เป็นพี่งั้นหรอ -_- ฉันไม่เคยมีพี่เข้าใจไม๊ฉันเป็นลูกคนเดียวที่ไม่มีแม่ ^^ ”เคียวพูดประโยคนี้แล้ววิ่งขึ้นบ้านไป



“เฮ้ย !!! O_o เคียวรอด้วย”ฉันหันไปมองโต๊ะพี่ชายฉันที่ทำหน้างงกันอยู่แล้วตามไอ้เคียวเข้าบ้านมันไป



ฉันวิ่งตามมันกลับไปที่ห้องเดิมแต่ว่าที่ห้องนั้นเคียวไม่ได้อยู่



“โอไอ้เคียวอ่ะ =O=;;;; ”ฉันเหนื่อยนะเนี่ยคนไรวิ่งเร็วชะมัด



“ไม่เห็นนี่ -_- อยู่ระเบียงกว้างป่าวไปดูดิ”โอสาบานได้เลยว่าพี่แกยังไม่เลิกกระดกเบียร์



ฉันวิ่งไปเรื่อยจนเจอระเบียงกว้าง ขนาดบ้านหลังเล็กยังวิ่งหอบขนาดนี้ถ้าบ้านที่ไอ้บ้าอำนาจนั่นอยู่มีหวัง ใหญ่เท่าวังเลยไม๊



“เคียว”ฉันลงไปนั่งข้างๆมันที่เก้าอี้ตรงระเบียงกว้าง



“ ^^ แกรู้ใช่ม่ะว่าฉันเป็นน้องเรียว”ทำไมบรรยากาดมันครึ้มแบบเนี่ย



“อือ....”



“หึ หึ ^O^ น่าขำไม๊ล่ะ ฉันไม่เคยเห็นว่ามันเป็นพี่ฉันเลยสักนิด”ทำไมน้ำเสียงเคียวมันถึงเฉยฉาแบบนี้ล่ะ



“มันฉันยังไม่อยากจะเจอเลย ^^ ”เค้ายิ้มมุมปาก



“แต่เรียวเค้าก้อเป็นลูกพ่อเดียวกะแกนะ”



“ไม่ใช่!!! ฉันไม่เคยรู้จักไอ้หมอนั่นเลยแม้แต่น้อย ยิ่งสิ่งที่แม่มันทำกับแม่ฉันทำให้ฉันยิ่งตัดสิ้นอะไรได้ง่ายขึ้นอีกเยอะ”ให้ตายเหอะ ผู้ชายที่อยู่ข้างๆฉันนี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคือเคียว ผู้ชายที่เข้ม บ้า ปันยาอ่อน



“แม่ฉันต้องมาตายก้อเพราะมัน เพราะไอ้พวกบ้านใหญ่นั่น”สายตาที่เคียดแค้นและเกียดชังมันมาอยู่กับเคียวคนที่ดูร่าเริงตลอดเวลา



“ไอ้เคียว...”ฉันได้แค่จับมือเพื่อนเพื่อปลอบใจเท่านั้น



“ถ้าวันนั้นแม่ฉันไม่ไปบ้านใหญ่หลังนั้น แม่ฉันก้อคงจะไม่ตาย ทำไมกันอ่ะพลอย ทำไมต้องเป็นฉันและแม่ฉันด้วย”น้ำตาของเคียวมันไหลออกมาไม่หยุด TOT ฉันจะร้องตามมันแล้วนะ



\"เพราะมันกับแม่ของมันทำให้ฉันดูไม่ดีเลยในสายตาของพ่อ ทุกอย่างฉันต่ำกว่ามัน การเรียนหรือว่าอะไรพ่อฉันไม่เคยเอ่ยชมฉัน ชมอยู่ได้กับไอ้บ้านั่น\"เคียวยังคงร้องไห้ ส่วนฉันก้อร้องตามมันอยู่



++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++



“ชิโอะวันนี้ไปที่บ้านใหญ่ด้วยนะ”เสียงของคนล่างใหญ่สั่งชิโอะผู้ที่เป็นแม่ของเคียว



“แต่คุนค่ะ เมกิเค้าอยู่บ้านนี่ค่ะ”



“ไม่มีแต่ คุนต้องไป วันนี้6โมงเย็นเชิญที่โต๊ะอาหารด้วย”



“แม่ฮะ ^^ วันนี้แม่จะไปบ้านนู้นหรอฮะ”เสียงใสๆของเด็กผู้ชายคนนึง วัยเพียง7ขวบ



“ใช่จ๊ะ ^^ วันนี้แม่จะต้องไปบ้านนู้น เคียวกินข้าวคนเดียวได้ใช่ไม๊”ผู้เป็นแม่ถามลูกที่ทำตาแป๋ว



“ได้ฮะ ^O^ แม่อย่าลืมมากู๊ดไนท์ผมนะ”เคียวซึ่งยังเป็นเด็กไม่รู้เรื่องอะไรก้อได้วิ่งขึ้นไปบนห้องเพื่อเล่นกะหุ่นยนต์ตัวโปรดต่อ



ชิโอะเตรียมตัวที่จะไปบ้านใหญ่ โดยที่จะเกิดอะไรขึ้นบ้างก้อไม่รุล่วงหน้าได้



“มาแล้วหรอ”เสียงผู้หญิงคนนึงได้ดังขึ้นทันทีที่ชิโอะถึงประตู



“อือ”ชิโอะตอบได้แค่นั้นแล้วเดินไปในครัว



“นี่.....วันนี้ไม่ต้องลงครัวหรอก รอทานอย่างเดียวก้อพอ”น้ำเสียงของเมกิดังขึ้นอีกครั้ง



ชิโอะจึงออกมาจากครัวเพื่อที่จะไปห้องกลาง



“ชิโอะเธอไปตามคุนพี่ลงมาทานข้าวสิ เค้าคงจะอยู่ห้องสมุดนั่นแหละ”เมกิสั่งชิโอะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้



“ได้”ชิโอะไม่ตอบโต้อะไรไปมากนัก



ชิโอะเดินขึ้นไปตามคุนพ่อของทั้งเรียวและเคียวได้ลงมาจากห้องสมุด



“แม่เพียร แม่เพียร”



“ขา.....คุนเมกิ”แม่เพียรเปงแม่บ้านคู่กายของเมกิ



“ไปจัดการตามแผนได้แล้ว”เมกิพูดอย่างเรียบง่าย....



“ค่ะ”แม่เพียรลุกเดินจากออกไปทันที



++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++



“คุนค่ะลงไปทานอาหารได้แล้วนะค่ะ”ชิโอะเคาะประตูห้องสมุด



“เดี๋ยวฉันลงไป”



“ค่ะ”



ชิโอะเดินออกมา



“ชิโอะ”เสียงเมกิจากทางด้านหลัง ทำให้ชิโอะหันหลังให้ทางลงบันได



“อือ”



“ฉันว่าถ้าไม่มีแกอยู่ในสายตาฉันจะดีกว่านะ”



“หมายความว่าไง”



“แกโง่จริงหรือแกล้งโง่กันแน่ ถ้าไม่มีแกสักคน คุนพี่เค้าก้อคงอยู่กับฉันมากกว่านี้”น้ำเสียงที่ดุแล้วมีความแค้นเล็กๆผสมอยู่



“แต่ว่าฉันเป็นพี่เธอนะ”



“ใช่แกเป็นพี่ฉัน แต่แกก้อคอยทำตัวเด่นกว่าฉันทุกอย่าง แต่เรื่องนี้ฉันคงต้องขอแล้วล่ะ”เมกิพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา



“แกจะทำอะไรฉัน”ชิโอะถอยหลังไปเรื่อยๆด้วยความกลัวเพราะเมกิถือมีดไว้



“ฉันจะไม่ให้มือของฉันเปื้อนเองหรอก”



ชิโอะเดินมาอยู่สุดแผ่นไม้ของบันได



เมกิใช้ด้ามจับของมีดสะกิดหัวไหล่เธอเบาๆ



ชิโอะดิ่งลงจากบันไดกลิ้งลงไปเหมือนก้อนหินกลมๆ



“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”เสียงของชิโอะดังขึ้นไปทั่ว แล้วเงียบลงเมื่อถึงขั้นสุดท้าย



“เสียงอะไรกัน”เสียงของคนร่างใหญ่ดังขึ้น



“ชิโอะค่ะชิโอะตกบันไดค่ะคุนพี่”เมกิเสแสร้ง



“ชิโอะ”ชายร่างใหญ่วิ่งลงมาด้วยความเร็ว



ร่างที่นอนแน่นิ่งไปมีเลือดออกจากหัวอย่างมาก



“ชิโอะ ชิโอะ”คนร่างใหญ่ประคองชิโอะไว้



“คุนค่ะ ฝะ..ฝาก เคียว ด้วยนะค่ะ”จบประโยคเธอก้อขาดใจไปทันที



“แม่ฮะ”เสียงของเด็กน้อยวิ่งมาหาร่างของแม่เค้า



“เคียวแม่เค้าไปสบายแล้วลูก”พ่อได้กอดเคียวไว้



\"แม่ไหนแม่บอกว่าวันนี้จะมากู๊ดไนท์ผมไง แม่ แม่ฮะพูดกับผมหน่อยสิ แม่.....\"เด็กชายคนนี้เค้าหมดทุกสิ่งแล้ว



เค้าเป็นแค่ลูกเมียน้อยจะเอาอะไรมากมายกับบ้านใหญ่ตรงนี้



เคียวหันไปมองเมกิที่ยืนยิ้มอยู่ด้วยสายตาที่เจ็บแค้นอย่างมาก ถึงเค้าจะเป็นเด็กเค้าก้อพอจะแยกอะไรออก



++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++



“ฉันเห็นทุกอย่าง TOT ตั้งแต่การพูดคุยกันของแม่ฉันแล้วท่านตกลงมา ฉันเห็นทุกอย่างจริงๆ”เคียวยังคงระบายความแค้นออกมาเรื่อยๆให้ฉันฟัง



“แกต้องทำใจให้สบายดิว่ะ แกคิดหน่อยดิเคียว แม่แกอาจจะเสียใจอยู่ก้อได้ T^T ”ฉันน้ำตายังคงไหลอยู่ เรื่องเคียวไม่เกี่ยวกะแกเลยไอ้พลอย



มันหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาว่างป่าว



“ท่านคงไม่อยากจะเห็นพี่น้องมาเกียดชังกันแบบนี้หรอกนะไอ้เคียว”



มันหันไปข้างหน้า



“แกคิดแบบนั้นหรอ”ยังมาถามอีกว่ะ



“เออดิ”กรุบอกเมิงได้แค่นี้อ่ะนะเคียว



“แกอย่าถือฉันนะเว๊ย อยู่ดีๆก้อมาระบายให้แกฟังแบบนี้”กรุเพื่อนเมิงนะเนี่ย



“เพื่อนปรึกษาได้ทุกเรื่องอยู่แล้วนี่หว่า ^^ จริงม่ะล่ะ”ฉันยิ้มแห้งๆให้เพื่อนรักที่สีหน้าเริ่มกลับมาเหมือนเดิม



“เออ... ^O^ มีเพื่อนแบบแกก้อดีนี่”



“แล้วแกจะเอาไงอ่ะ”ฉันเริ่มเจือกอีกแย๊วววว



“ขอดูก่อนแล้วกัน ^^ คงต้องใช้เวลาหน่อย”เคียว แกคงคิดอะไรได้บ้างนะ



“ฉันไม่เคยคิดยกโทษให้มันแน่”เคียวพูดพรึมพรำ



“ OoO แกว่าไรอ่ะ”ฉันเริ่มเจือกเปงรอบที่2



“ป่าว ^^ ”แล้วมันก้อชวนฉันคุยต่อ



มันยังมิวายด่าฉันว่าคออ่อน ใครว่าฉันคออ่อนย่ะแค่วันนี้นอนน้อยเท่านั้นแหละ - -\"



“ ^^ แกมันคออ่อน”



“ใครคออ่อน -_- ”



“แกนั่นแหละ ^o^ ”



“ >O< อ่อนที่ไหนเล่า”ฉันจะกินหัวไอ้หล่อนี่แล้วนะ



“ก้อเห็นๆกันอยู่ -_- ”



“ =_= อย่ายิ้มแบบนี้ดิว่ะ”ฉันมองหน้ามันที่ยังคงยิ้มอยู่



“ไมอ่ะ ^^ ”



“ =O= แกมันมีลักยิ้ม”เกี่ยวกันไม๊



“เหอะ ^^ คนมันหล่อ”เออ ไอ้คนดูดี



“งืมนะ ไม่ค่อยเลยฟ่ะ =O= ”



“ไอ้พลอย!!!!!!”เสียงคนบ้าแหกปากอยู่ที่สวน



“ไอ้ไม้เสียบผี”เสียงไอ้เฮียจิ้วนั่นแหละ



ฉันชะโงกหน้าออกไป ดูท่ามันจะออกแนวเมา



“อะไร -_- ”เสียรมนะเนี่ย



“กลับบ้านได้แล้วนี่มันจะตี1แล้วนะ”



ตี1 ไอ้บ้า ทำไมเวลามันเร็วงี้อ่ะ



“เออ -_- เด๋วลงไป”



“เคียวเด๋วดูเพื่อนฉันให้ด้วยนะ ^^ ให้คิวไปส่งมันดีๆด้วยแล้วพรุ่งนี้แกไปรับฉันตอนเช้า”ฉันพูดเหมือนเป็นแม่มันเลย



“คร๊าบบบบบบ ^^ ”



ฉันวิ่งลงมาข้างล่าง ไอ้เฮียจิ้วยังคงโดนแม่เชอร์รี่กอดรัดที่คอ



“ไอ้ไม้เสียบผี >O< แกมาเอาไอ้ปิงตัวนี้ออกทีดิ”นั่นมันเรื่องของแก เกี่ยวรายกะฉันว่ะ



“ -_- จัดการเองดิ”ฉันนั่งลงข้างๆพี่จิน



“เพชร....วันนี้สักคืนไม่ได้หรอไงกัน ^^ อารมมันค้างนะเพชร”โหยยยย เจ๊มีค้างซะด้วย - -\"



“จะบ้าหรือป่าวเนี่ย =O= ฉันจะกลับบ้านแล้ว ปล่อยดิเชอร์รี่”



“ไม่ ^^ ”เชอร์รี่ดูท่าพี่แกจะเมาซะไม่มี



“เธออย่าให้ฉันไม่ใช้งานเธอเลยนะ =_= ”พี่กรุยังจะไปใช้งานเค้าอีกเนอะ



“ถึงเพชรไม่ใช้เค้าก้อเต็มใจนะ ^^ ”พี่แกยอมเสียตัวฟรีได้เลยหรอฟ่ะเนี่ย



“โอ๊ย..... ฉันไม่เอา >O< ไปเอาใจไอ้เรียวนู้นวันนี้เผื่อจะได้เยอะ ไปเลยๆ”



“ O_o อย่าโยนดิว่ะ”ไอ้บ้าอำนาจทำหน้าเหวอ



“ไม่เอาอ่ะ ^O^ เรียวใช้งานหนัก”



ให้ตายเหอะพี่แกเลือกคนด้วยหรือไงกัน



“งั้นฉันกลับบ้านก่อนแล้วกัน =_=  พรุ่งนี้อย่าลืมงานนะเมิง”เฮียจิ้วพยายามจะแกะมือยัยบ้าเชอร์รี่ที่เกาะติดป็นปิงเลย



“ไปกลับบ้าน ^^ ”ที่งี้ล่ะเรียกกรุกลับ



ฉันเดินพ้นบริเวณบ้านของไอ้ตาบ้านั่นแล้วก้อเริ่มถามคำถาม



“ฉันไม่เข้าใจ -_- ทำไมพวกคณะกรรมการนร.ถึงทำตัวได้แบบไร้สาระจังฟ่ะ - -\" ”ไอ้พลอยแกจิงจังไปม่ะ



“คณะกรรมของเราถึงจะทำตัวแบบนี้มันก้อยังทำงานเรียบร้อยอยู่นะเว๊ย >_< ”มันพูดง่ายไปม่ะ



“อ่อหรอ ^O^ แล้วไหนบอกวันนี้โนแอลกอฮอล์ไง”มันหน้าซีด



“เค้าบอกโนเฉพาะบางคนเท่านั้น ^^ ขนาดแกยังกินเลย”เกี่ยวกันไม๊ มันมั่วนี่หว่าไอ้เฮียจิ้ว



“เกี่ยวไรกะฉันเนี่ย -_- ”



“ -.- แต่ว่าถ้าพรุ่งนี้แกไม่ตื่นฉันฆ่าแกแน่”เฮียจิ้วววว นู๋จะโดนฆ่าจิงดิ



“ขนาดนั้นเลย O_o ”



“ไม่เชื่อแกก้อคอยดูแล้วกัน ^^ ”



เอือก.... เสียงกลืนน้ำลายให้ตายเหอะ ทำไมน้ำลายมันเหนียวๆฟ่ะ



ฉันแยกกะเฮียจิ้วกลับไปที่ห้อง



ฉันลองนึกดูนะมันก้อน่าเห็นใจเคียวมัน



จากที่จะต้องเสียคนที่ตัวเองรักมากที่สุดไปงั้นสิ แล้วต่อหน้าต่อตาตัวเองด้วยแล้ว



เป็นฉัน ฉันก้อคงจะเจ็บเหมือนไอ้เคียวมัน



++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





[~_yumi japan_~]



ชะแว่บ ^^ ค่อยๆแปลงกาย



โจ๋เรนเจอร์ แปลงร่าง ^O^



ขอโทดด้วยยยยยยยย T^T เค้าบอกว่าจะมาอัพประมาณวันที่16ง่า...



แต่ว่าการรวมญาติครั้งนี้มันเลยเวลามา1วัน TOT เลยกลับมาถึงนี่ก้อ16แล้วเลยยังไม่ได้อัพง่า....



มันเมื่อยง่วงด้วย แหะๆๆๆ ^^ ก้อเลยยังไม่ได้อัพ



ตอนนี้ก้อเลยย้อนเรื่องของเคียวให้ดูนิดนึงน้า.....



^O^ อาจจะงงกันบ้างทำไมคณะกรรมหารนร.ถึงนั่งดื่มของเมาๆกัน - -\"



เราอาจจะเห็นคณะกรรมการนร.ในแบบดีๆกันมาเยอะแล้ว ^^ ตอนนี้ก้อเลยเอาแบบ



ซ่าส์ๆแต่รับผิดชอบกับงานมาให้ได้อ่านกันอ่ะนะจ๊ะ ^^



วันนี้ก้อเลยแก้ตัวมาอัพให้ยาวขึ้นอ่ะนะงับผม T^T



ตอนต่อไปก้อรอกันหน่อยนะจ๊ะ



มีไรแอดมาคุยกันได้ girl_indy@hotmail.com