ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คณะกรรมการนักเรียนเกิดรัก

    ลำดับตอนที่ #2 : [[คณะกรรมการนร.เกิดรัก]]:ให้ตายเหอะพระเจ้าแกล้งลูกชัดๆ

    • อัปเดตล่าสุด 25 เม.ย. 48




    “เคียว!!!!”เสียงคนเรียกเคียวหลังเพียงฉันกับเคียวเดินออกมาจากห้องชุมได้ก้าวเดียว



    “นี่เคียวหยุดฟังพี่ก่อนได้ไหม”ไอ้บ้าเรียววิ่งมาคว้าแขนของเคียวไว้ ฉันงงนะเนี่ย +O+



    “ฉันไม่เคยมีพี่ชาย”เคียวตอบด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวพร้อมกับสะบัดมือของเรียวออกจากแขนของเค้า ทำให้สีหน้าของเรียวซีดลง ฉันอึ่งสิ มันเกิดอะไรขึ้นกัน =_+\"



    “นี่นายจะใจแข็งไปถึงไหนกัน”เรียวมองเคียว ในสายตาของเค้าทั้งว่างเปล่า ฉันยืนอยู่เหมือนเจือกในตัว =o=



    “ฉันไม่ได้ใจแข็ง แต่ฉันไม่เคยมีพี่อย่างนาย”เค้าพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา พี่ไม่มีพี่ไรกันฟ่ะ =_=;;;;



    เคียวลากฉันออกมาทันที เรียวทรุดตัวลงอยู่ที่หน้าห้องประชุมอยู่อย่างนั้น ท่านผู้อ่านงงเหมือนฉันไม๊ค่ะ =_+;;; ดิฉันทั้งงงและอึ่งค่ะ OoO





    ++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++





    เคียวเดินมาส่งฉันที่ห้องเรียนโดยที่เค้าไปได้พูดถึงเรื่องเรียวเลยแม้แต่นิด แต่เค้าก็ทำเหมือนไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นด้วยซ้ำ แต่ฉันอยากรุนะเนี่ย ขอเจือกสักนิด



    “เธอไม่ต้องไปฟังอะไรหรอกนะ เมื่อกี้มันเรื่องเข้าใจผิดเล็กน้อยน่ะ ^^ ”เคียวขยี้หัวฉันอย่างเอ็นดูก่อนที่เค้าจะเดินกลับห้องไป อ๊ากกกกกกกกกกก น่ารักชะมัด >O<



    “นี่ๆๆๆ ทำไมแกมากับตาเคียวของฉันได้ ^^ ”ยัยมิ้นบ้าเพื่อนฉันพูดด้วยท่าทีที่จินตนาการถึงหน้าเคียวที่แสนจะน่ารัก เหอะๆๆ



    “เค้าเป็นของแกเมื่อไหร่ย่ะ -_-\";;;;; ”ฉันหันไปหามิ้นที่นั่งมองหน้าฉันอยู่



    “นี่ เค้าเป็นของฉันตั้งแต่เมื่อเช้าย่ะ คนอะไรหล่อชะมัด ^^ ”ยัยมิ้นทำท่านั่งฝันต่อ



    “ฉันมีเพื่อนอย่างนี้ด้วยหรอเนี่ย =o=;;;; ”ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง ฉันลองนึกคำพูดของเรียวและเคียวดู คำพูดของเคียวมันแฝงไปด้วยความแค้นเต็มที่ ส่วนเรียวก้อเหมือนสายตาที่ทั้งอ้อนวอนแระขอร้อง เราจะไปคิดมันทำไมฟ่ะ ไม่เกี่ยวกะเราสักหน่อย



    แต่ถ้าจำไม่ผิดนะนามสกุลของเค้า2คนจะเหมือนกันแหะ =o= แต่เรื่องของบ้านเค้านิ่ เราจะเจือกคิดไมเนอะๆๆๆๆ



    “เอานร.เริ่มเรียนกันได้แล้ว”อาจารย์ได้เดินเข้ามาเริ่มเตรียมสอนทำให้ฉันกลับมาสนใจกับการเรียนอีกครั้ง เดะเรียนเกินไปแระฉัน





    ++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++





    เลิกเรียน......



    “พลอยวันนี้แกกลับกับฉันไหม ^^ ”ไอ้บ้ามิ้นถามฉัน



    “ =_+ แกจะบ้ารึป่าว บ้านฉันกับแกมันคนละทิศเลยนะ”ฉันหันไปมองหน้ายัยมิ้นอย่างงงๆ ฉันงงมากนะเนี่ย



    “โถ่.....ก้อ”ยัยมิ้นพยายามจะพูด



    “พลอยมีคนมาหา”นายต้นก้อหัวหน้าห้องฉันนั่นแหละเรียกฉันให้ออกไปนอกห้อง เฮียฉันมาหามั้ง



    “ =_= มีไรหรอ o_o อ้าวนายเองหรอ”ฉันทักเคียวที่ยืนอยู่หน้าประตู



    “กลับบ้านด้วยกันม่ะ ^^ ”กลับบ้าน ห๊า.......เคียวชวนฉันกลับบ้านงั้นหร๋อ เค้ายิ้มน่ารักจัง >_<



    “อือๆก้อได้”ฉันเดินเข้าไปหยิบกระเป๋า ในเมื่อวันนี้พี่ชายที่รักเค้าเล่นบอลอีกแน่ๆ



    “มีคนไปส่งซะแระ งั้นฉันก้อกลับบ้านดีกว่า”ยัยมิ้น แกประชดชัดๆ



    “ย่ะ”ฉันทิ้งคำนี้ไว้ให้เพื่อนที่รัก



    “ =_= นี่บ้านนายอยู่แถวบ้านฉันหรอ”ฉันมองเคียวที่เดินทำเหมือนหยิ่งเก๊กเท่ห์อีกตังหากแต่ดูนิสัยแล้วไม่บ้าก้อปันยาอ่อน



    ฉันเพิ่งจะย้ายมาอยู่ที่บ้านนี้ได้ไม่ถึงอาทิตย์ ที่จริงเฮียของฉันต้องรีบมารร.แต่เช้าเพราะบ้านไกล แต่พอฉันเข้ารร.นี้ได้จึงได้ย้ายบ้านมาโดยที่ไม่ไกลนัก ก้อสบายฉันน่ะสิ



    “อือ”ตอบสั้นแหะ - -\"



    “แต่ฉันไม่เคยเห็นนายเลยนะ >< ”ฉันมองเคียวนิดๆ



    “ฉันอยู่แต่ในบ้านไม่ค่อยได้ออกไปไหนเท่าไหร่ ถ้าออกก้อไม่อยู่แถวนี้หรอก”งืมมมมม เค้ามองเข้าไปในสวนของบ้านหลังนึงแล้วหยุดที่ประตูรั้วบ้านหลังนี้



    “ถึงบ้านฉันแล้ว”เคียวบ้านนายหรอเนี่ย มันกว้างนะมีบ้าน2หลังอยู่ในรั้วบ้านเดียวกัน



    “เธอคงเดินกลับบ้านเองได้ใช่ม่ะ ^^ ”เคียวนายไม่น่าจะถามนะ



    “ได้สิทำไมจะไม่ได้ งั้นฉันไปก่อนนะ ^^ ”ฉันเดินออกมาทันที



    จากบ้านของเคียวถัดมา1ซอยเท่านั้น ฉันมาหยุดหน้าบ้านหลังนึง เป็นบ้านที่มองจากข้างนอกแล้วมีความอบอุ่นอยู่มากทีเดียว ฉันเดินเข้าไป



    “กลับมาแล้วค่ะ”ฉันส่งเสียงให้คนในบ้าน



    ฉันลืมไป - -\" ฉันอยู่บ้านกะพี่แค่2คนนี่ แต่ก้อทักเป็นปกติแล้ว



    “เฮียจิ้ว ยังคงไม่กลับมาใช่ไม๊เนี่ย”พี่ชายฉันเองง่ะ ตานี่ชอบกลับช้าอย่างมาก ที่จิงเรียกเฮียเพชรก้อได้นะแต่ที่เรียกจิ้วก้อตาเฮียแกมันเหมือนไม่มีอ่ะเลยเรียกเฮียจิ้วส่วนใหญ่



    ฉันเดินขึ้นห้องแล้วปิดประตู



    “เฮ้อ....”ฉันคิดเถิงม๊ากะป๊าจัง



    ฉันหยิบไดอารี่ขึ้นมาเขียน เล่มนี้เวลาฉันคิดเถิงป๊ากะม๊าหรือบางทีอยากจะเล่าอะไรให้ท่านฟังก้อจะใช้การเขียนแทนนี่แหละ



    “ป๊าค่ะ ม๊าค่ะ อยู่บนนั้นสบายดีหรือป่าว วันนี้ไปรร.วันแรกเลยนะ ก้อสนุกดีนะค่ะ ป๊ากะม๊าเห็นหนูหรือป่าว แถมได้เป็นรองหัวหน้าอีกตังหากแน่ะ รองหัวหน้าไม่ว่าหนูยังได้เป็นรองประธานนร.อีกนะค่ะ อือตาบ้านั่นมันชนหนูอ่ะค่ะม๊า เค้าไม่ขอโทดหนูสักคำนั่นมันบ้าจริงๆนะค่ะม๊า แถมต้องไปทำงานร่วมกับเค้าอีก ปีนี้หนูอยู่กับยัยมิ้นอีกแล้วนะค่ะ ป๊าอือหนูได้ห้องเอเลยนะค่ะ ป๊าฝันไว้ไม่ใช่หรอ อือหนูคิดถึงป๊ากะม๊าที่สุดนะค่ะ”



    ฉันเขียนไดอารี่เสร็จก้อล้มตัวนอนทันที



    ป๊ากะม๊าฉันเสียไปเมื่อ3ปีก่อน ท่านประสบอุบัติเหตุ แต่ว่าฉันก้ออยู่กะป้าจนก่อนเข้ารร.นี้พวกฉันก้อแยกกันออกมา  ป๊ากับม๊าให้ป้าฉันดูแลเรื่องเงินให้  ก้อเลยสบายหน่อยน่ะ





    ++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++





    “ปัง ปัง ปัง !!! ”เสียงเคาะไม่สิไม่ใช่เคาะกระแทกประตูมากกว่า - -\"



    “นี่ๆ จะกินข้าวไหมยัยไม้เสียบผี !!! ”เสียงตาบ้าพี่ชายฉันนั่นแหละ = =\"



    “อะไรกันเล่าคนจะนอน -o- ”ฉันเอาหมอนปิดหู คนจะนอนชอบกวนประจำ



    “ถ้าไม่ออกมาเฮียจะกินข้าวส่วนของแกนะ”พี่ชายฉันตะโกนเข้ามาอีกครั้ง



    ไม่ทันขาดคำพูดของเฮียจิ้ว ประตุก้อเปิดพร้อมกับคนทำหน้าบูดคนนึง ก้อฉันเองนั่นแหละ -O-



    “งกจังนะแก เรื่องกินเนี่ย ^^ ”เฮียจิ้วแกขยี้หัวช้านนนนนนนน อ๊ากกกกกกกก ฉันจะถีบเฮียให้ตาย



    “ทำกับข้าวไว้ให้แล้ว ไปล้างหน้าไป แล้วรีบลงไปกินข้าววันนี้มีเพื่อนเฮียมาด้วย ^^ ”เฮียลากฉันแล้วจับโยนใส่ห้องน้ำ



    “เพื่อน คงเป็นพวกพี่จินแหละมั้ง -O- ”ฉันมองตัวเองในกระจกพวกเพื่อนๆเฮียที่มาก็เห็นจะมีแค่3คนแต่มีคนนึงที่ไม่เคยมาเลยเห็นเฮียจิ้วพูดถึงบ่อยๆแหะว่าเพื่อนคนนี้ไม่มีเวลาเลย



    ฉันเดินลงมาที่ห้องกลางซึ่งเป็นทั้งกินข้าว ฉันมาถึงห้องกลางซึ่งทุกคนพร้อมอยู่แล้วมีเพื่อนเฮียจิ้วเพิ่งมาอีก1คน คงเป็นคนที่เฮียเค้าพูดถึงกันบ่อยๆนั่นแหละ



    ชายหนุ่มคนนึงที่มองจากด้านหลังเค้าทำไมถึงดูดีอย่างนี้ล่ะ



    “หวัดดีจ้าพลอย ^^ ”เพื่อนๆเฮียจิ้วหันมาทักทายฉันแต่......



    “นี่นาย !!! OoO ”ฉัน ฉัน ฉันอยากหายตัวไปให้ไวที่สุด



    “เธอ... !!! -_- ”ตาบ้านั่นมองหน้าฉัน



    “เธอ2คนรู้จักกันแล้วหรอ >O< ”เฮียจิ้ว ฉันอยากจะปาดคอเฮีย



    “ -_- ไม่อยากจะรู้จักหรอกนะยัยเด็กขี้โวยวาย”ขี้โวยวายงั้นหรอ



    “ >O< ใคร !!! ใครขี้โวยวายมิทราบแล้วฉันก้อไม่ใช่เด็กๆแล้วด้วยคนไม่มีมารยาท”ฉันกัดตาบ้านี่เต็มที่



    “ -_- ไม่เด็กแต่ดูตัวเธอสิ เหมือนไม้เสียบผี ตัวก้อเตี้ยอีกตังหากแล้วเธอเอาไรมาวัดว่าฉันไม่มีมารยาท”เออ คนมันเตี้ยจะให้ทำไงฟ่ะ



    “ =_=;;;; นายก้อดูตัวเองก่อนได้ไหมล่ะ ผู้ชายบ้าอะไรปากจัดจิงๆ”ฉันแค้นตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะเนี่ย



    “ >_< เฮ้ย....กรุว่านะเรียวเมิงก้ออย่าว่าน้องเค้าเลย ก้อเพราะเมิงปากจัดจิงๆ”พี่จินไม่ต้องห้ามฉันจะกัดกะไอ้บ้าอำนาจนี่ให้ตายกันไปข้าง คอยดู



    “ -_- ฉันไม่อยากจะทำเด็กร้องไห้หรอกนะ”เรียวลงนั่งที่เดิม



    “ =o= ฝันว่าฉันจะร้องไห้”



    “ -_- เฮียจิ้ววันนี้ฉันไม่กินข้าวนะ”ฉันหันไปบอกเฮียที่รักก่อนจะเดินขึ้นห้อง



    “ -_- นี่ผอมจะเป็นไม้เสียบผีอยู่แล้ว ยังจะให้มันน่าเกลียดกว่านี้หรือไง”เสียงตาบ้านั่นยังตามขึ้นมาอีกงั้นหรอ >O<



    “ย่ะ !! ”ฉันแหกปากให้ดังที่สุดแล้ว



    “ปัง !!! ”กระแทกประตู



    “เดี๋ยวประตูห้องพังโว๊ย !!! ”ไอ้พี่บ้าT^T ไม่ห่วงน้องมาห่วงประตู



    “เมิงนี่มันยังไงกันว่ะ กัดกันเหมือนห ม าเชียว”พี่จินหันไปมองไอ้บ้าเรียวที่นั่งอยู่ข้างๆ



    “แล้วเมิงอาฆาตอะไรกะน้องสาวกรุว่ะ ^^ ”เฮียจิ้วถามตาบ้าคุนพี่เรียวที่นั่งกินข้าวอย่างเมามัน



    “ก้อเมื่อเช้าอ่ะดิข้ากำลังรีบ ดันมาเดินชนกะยัยนี่เข้าฉันก้อเลยไม่ได้ขอโทษ เท่านั้นแหละโวยวายซะดังลั่นเลย”เรียวทำหน้าเหยเก เหอะๆๆเหงว่าเปงเพื่อนพี่นะเนี่ย.....>_<



    “น้องกรุไม่ยอมใครหรอก กะพี่ชายอย่างกรุมันยังไม่ยอมเลย”เฮียรอให้เพื่อนๆเฮียกลับไปให้หมดก่อนเหอะ ฉันปาดคอเฮียจิงๆด้วย





    ++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++





    “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!! ” “ปัง !!!! ”



    “เอ๊ย !!! เด๋วห้องพังโว๊ย !!! =O= ”การตะโกนของไอ้เฮียบ้าสุดที่รักดังขึ้นอีก



    อ๊าก...นั่นเสียงฉันเองอ่ะ - -\"



    ปังก้อถีบกำแพง แหะๆๆๆ ว่างจัดอ่ะ = =\";;;;



    “ไอ้บ้า ไอ้เวง ไอ้คนชั่ว อ๊ากกกกกกกกกกกก !!!! >O< ” “ปัง !!! ”เสียงฉันอีกครั้ง - -\"



    “ไอ้เวงไม้เสียบผี !!! เด๋วห้องพังนะวุ้ย ฉันขี้เกียจหาช่างมาซ่อม”เออ ไอ้ห่วงบ้านมากกว่าน้อง แมร่ง พี่กรุหรือเนี่ย -O-



    “ไอ้ ห่ า ส์ เรียวกรุว่านะน้องกรุแค้นเมิงชิบหายจริงๆว่ะ - - ”อือ....ถูกต้องนะคร๊าบบบบบ เฮียกรุรุด้วยหร๋อ แสนรุแหะต้องให้กระดูกเปงรางวัลสักกะหน่อย



    “กรุก้อสู้ได้ว่ะ เด็กตัวกะเปี๊ยก..... -_- ”เรียวแกตาย....



    “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!! ฉันไม่เอาแกไว้แน่ >O< ” “ปัง!!!”



    \"กรุน่าจะซื้อกระสอบทรายไว้ให้แมร่งว่ะ\"ไอ้พี่เวง แน่จิงก้อซื้อมาดิว่ะ จะเตะทั้งคนซื้อทั้งกระสอบเลย



    รุสึกว่าตอนนี้ทุกคนกำลังเหมือนรุ ว่าฉันจะฆ่าไอ้บ้าอนาจนั่นแน่ๆ ฉันจะจับไอ้บ้านั่นปาดคอ แล้วเอามาสับๆๆๆๆๆ ใส่ถุงแล้วทุบต่อ แล้วค่อยเอาไอบ้านั่นหมกส้วม  



    เฮ้อ......สบายใจขึ้นไม๊เนี่ยยยยยย



    ตาบ้านั่นตีเป็นหน้าเดียวหรือไงกัน ไอ้บ้า ไอ้คนไร้มารยาท ไอ้บ้าอำนาจ ไอ้หน้าวอก ไอ้คนเลว ชิชะ!!! มาแล่นกะยัยพลอย เด๋วได้ตายอ่ะ





    [~_yumi japan_~]



    ฮิ้วววววววว ยูมิมาลงแระอีก1ตอน แหะๆๆๆ ตอนนี้ระบายความแค้นจากเจ้าเรียวออกไปนิดหน่อย



    ไม่รุแหละ ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยแล้วกัน ถึงชื่อเรื่องมันจะไม่ดึงดูดนะ แต่ว่าเนื้อเรื่องรับรองหนุกแน่ๆ



    ฝากอีกเรื่องด้วยแล้วกันนะ สาวแจ๊สปะทะหนุ่มเบรกแดนซ์



    ก้อเราจะพยายามมาอัพให้เร็วที่สุดนะ แต่ถึงปิดเทอมเราก้อยังไม่ค่อยว่างเลยอ่ะ ฝากด้วยๆๆๆๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×