คณะกรรมการนักเรียนเกิดรัก

ลำดับตอนที่ #14 : [[คณะกรรมการนร.เกิดรัก]]:ยัยเพื่อนใหม่

“นี่ๆๆๆ นั่งได้แล้ว >O< เดินเหมือนเป็นบ้านตัวเองงั้นแหละ เอ้าๆๆๆ เร็วๆ >O< แพรวพลอยเธอจะเดินอีกนานไม๊ มินนี่นั่งได้แล้ว >O< ส่องอยู่นั่นแหละผู้ชายเนี่ย”



เสียงของอาจารย์ที่ปรึกษาประจำห้องที่พวกเราเคารพรักได้ออกแนวสั่งเชิงด่าไปในตัว



“เงียบได้แล้ว ห้องเรียนไม่ใช่ตลาด =O= ”



“อ้าว ^^ อาจารย์เมื่อกี้ด่าป่ะค่า.......”เสียงของชั้นดังขึ้นที่อาจารย์พูดจบ



“ชั้นชมพวกเธอมั้ง -O-;;;;; เร็วเลยๆๆๆๆ วันนี้มีเด็กใหม่มาเรียน”



“ว๊าย >O< เด็กใหม่เค้าจะหล่อไม๊แก”เสียงยัยมินนี่ดังนำชาวบ้านมา



“นั่นดิแก ถ้าหล่อนะ โอ๊ย >O< สุดยอดลาบปาก”เสียงยัยเพื่อนของมินนี้ก็ดังตามมา ชั้นล่ะอยากให้พวกยัยนี่ตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ด้วยยิ่งดี



“นี่มินนี่ =O= เงียบได้แล้วพวกเธอน่ะ”นั่นโดยเต็มๆ



“แต่อาจารย์ค่ะ ^O^ มินแค่จะอยากเห็นหน้าเพื่อนใหม่ก็เท่านั้น”



เจ๊แกหยิบแป้งในกระเป๋าสีชมพูคู่กายออกมา แล้วเริ่มโปะหน้าตัวเอง



“มินนี่ ห้องเรียนไม่ใช่ร้านเสริมสวย >O< หยุดเสริมได้แล้ว”โอ้ อาจารย์ชั่งกล้า



ยัยมินนี่รู้สึกเจ๊แกจะเสียความรู้สึกอย่างมาก



“วันนี้มีนร.ใหม่มาจะให้พวกเธอรู้จักเป็นผู้หญิง ^^ แล้วฝากดูแลเค้าด้วย”



ทันทีประตูห้องเรียนเปิดออก



สาวน่ารัก ใส่แว่น ผมยาวรวบสูง ยัยนี่น่ารักชะมัด



“โอ้ >O< พระเจ้า”



เสียงจากไอ้บ้ากามประจำห้อง มันมีนามว่าเบิ้มค่ะท่านผู้อ่าน ม่อสาวทุกคนที่ขวางหน้า แต่ไม่มีใครเล่นกับมันเลยสักคน สมองมันดันฉลาดซะด้วย



“สวัดดีค่ะ ^^ รัตทิวา วัฒนา เรียก วา ก็ได้ค่ะ”สาวน้อยนามว่าวาแนะนำตัวเองกลับเพื่อนๆ



“แน่นอนคับ ^^ เรียกวาแน่นอนแต่เติมว่าวาน่ารักได้ไม๊คร๊าบบบบบ”เสียงเจ้าเก่า นามเบิ้มนั่นแหละค่ะ



“ -O- สมพบมากไปแล้วนะแก”



“555555555”ขำลั่นห้องสิค่ะ



“โหย >_< อาจารย์ผมเปลี่ยนชื่อแล้ว ^^ วิลลี่อาจารย์รู้จักป่าวคร๊าบบบบบบบ”



อ่อ ใช่ เบิ้มเค้าเปลี่ยนชื่อตัวเองจาก สมพบเป็นวิลลี่ ทั้งๆที่หน้าตาพี่แกออกไปทางยิ่งยงซะส่วนใหญ่



“อ่ะ ^^ รัตทิวาไปนั่งข้างๆแพรวพลอยป่ะ”



รัตทิวายิ้มให้อาจารย์ก่อนที่จะเดินมานั่งโต๊ะข้างๆชั้นที่ยังว่างอยู่



“หวัดดี ^^ เธอเป็นรองหัวหน้าห้องใช่ป่ะ”ยัยนี่มนุษย์สัมพันธ์ดีชะมัด



“อือ ^^ ชั้นแพรวพลอย”



“ชั้นรู้แล้วล่ะ ^O^ แถมเธอยังเป็นแฟนกับประธานนร.ปี2ด้วยนี่”



เหอะๆๆ ยัยนี่รู้ดีจังแหะ



“ ^^;;;;; แหะๆๆ”ชั้นได้แต่ยิ้มแห้งๆ



“อือ ส่วนชั้นธัญธิดา ^^ เรียกมิ้นก็ได้นะ”ยัยมิ้นเริ่มแนะนำตัวเอง



“อ่อ... ^O^ เธอนี่แฟนคิวห้องBใช่ม่ะ”



เอือก ยัยมิ้นกับชั้นมองหน้ากัน



“ไม่ต้องงงขนาดนั้น ^^ ชั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่ปลาพวกเธอคงรู้จัก”



(- -)(_ _)(- -)(_ _) ชั้นพอจะเข้าใจ หรือพยายามอยู่ก็ไม่แน่อ่ะ



“นี่ไงชั้นก็ฝากเนื้อฝากตัวกับพวกเธอด้วยแล้วกันนะ เพราะไงชั้นก็มาใหม่”



(- -)(_ _)(- -)(_ _) ชั้น2คนก็ได้แต่พยักหน้าอีกครั้ง





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“ >O< ไอ้ไม้เสียบผี.........”เสียงไอ้คนที่ชั้นแทบจะฆ่ามันนำมาเป็นอย่างแรก



“ -_- อะไรของเฮีย”ดีนะที่หมดคาบแล้วไม่งั้นคงโดนอาจารย์คาบไปแด๊กส์อีกแน่



“เออ เมิงไป =O= กะ....กิน”มันเกิดอาการค้างค่ะ



“ไอ้เฮียจิ้ว เฮ๊ย !!! เป็นไร O.O ”ชั้นจำมันเขย่า



“ป่ะป่าว >_< แต่ว่านั่นใครอ่ะ”มันชี้ไปที่ยัยวาที่ยืนอยู่ข้างหลังชั้น



“อ่อ....เด็กใหม่น่ะ ชื่อวา เป็นเพื่อนเค้าเอง”



“วาๆๆๆ มานี่ดิไปกินข้าวกัน -_- เอ่อ...นี่เฮียเพชรพี่ชายชั้น ^^ แล้วนี่ก็วาเพื่อนใหม่เค้า”ชั้นแนะนำวาให้เฮียจิ้วที่ค้างไม่เลิก



“ ^O^ หวัดดีคับ”



“อือ -_- ดี”ง่ะ ยัยวาทำหน้าเสียงนิ่ง งงค่ะ ปกติผู้หญิงที่แนะนำตัวกับเฮียจิ้วแถมจะไปแนะนำถึงอกเฮียจิ้วแต่นี่กลับเมินด้วยซ้ำ



“เอ่อ.....^^ ไปกินข้าวด้วยกันไม๊”เฮียจิ้วเริ่มจะทำอะไรเพื่อนเค้าเนี่ย



“ชั้นมีขา -_- ไม่ต้องชวนก็ไปเองได้ ป่ะพลอยกินข้าว”



เพล้ง!!!!



ไอ้เฮียจิ้วยืนอึ่ง



“พะ....พลอย เมิง OoO เมิงเห็นอย่างที่กรูเห็นไม๊ เค้าเมินคนอย่างกรู TT^TT พลอย ได้ไงฟ่ะ TTOTT ยัยนี่เป็นดี้หรือไงกัน หรือกรูไม่หล่อห๊า TTOTT ”มันเริ่มจะออกอาการคิดมาก



“เมิงหล่อแล้ว ใจเย็นๆๆ”เรียวหันไปบอกเฮียจิ้วที่เดินอย่างสติแตก น่าสงสารพี่ชายชั้นจัง



“วาทำไมแกถึงเมินพี่ชั้นล่ะ ^^ ”ชั้นเดินกับยัยวาและยัยมิ้นค่ะ เพราะดูท่าพี่ชายชั้นมันยังสติไม่คืนเลย



“.......”เงียบ



“ =O= หรือว่าแกเป็นดี้”นั่นแหละยัยมิ้นตรงประเด็นชั้นอยากถามอยู่เหมือนกัน



“ไอ้บ้า >O< เธอ2คนเนี่ยนะ คิดได้ไงว่าชั้นเป็นดี้ -_- ชั้นมีแฟนอยู่แล้วจะให้มาทำตาหวานใส่พี่เธอเหมือนคนอื่นๆได้ไงกัน”



“ =O= อ่อ......”เสียงพวกชั้นลากยาว



“ห๊า.... >O< มีแฟนแล้ว”ชั้นประสานเสียงกับยัยมิ้นแล้วหันไปมองหน้าไอ้เฮียจิ้วที่ยังอึ่งไม่เลิก



“อือ ^^ ”



ให้ตายเหอะจอช มีแฟนแล้วเฮียชั้นก็อดอ่ะดิ ทำไงดีฟ่ะเนี่ย อุตส่าห์จะให้เฮียจิ้วจีบเปงแฟนซะหน่อย



ยัยวายิ้มเริงร่าต่อไป แต่พวกชั้นเนี่ยดิ ยังต้องพยายามสร้างความมั่นใจให้พี่ที่รักอยู่



“เฮียจิ้ว -O- อย่าทำหน้างั้นดิฟ่ะ”ชั้นรีบเดินมายืนข้างๆพี่ชายที่เดินก้มหน้ามาตลอด



“......”มันไม่ตอบแต่กลับเงยหน้าขึ้นมาแล้วทำปากแบะ



“พลอยเมิงรู้ไม๊ TT^TT กรูเกิดมา16จะ17ปี ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่กรูยิ้มให้แล้วเมินกลับใส่กรุหรอกนะ TTOTT ”มันระบายให้ชั้นพูดเป็นน้องฟัง



“เรื่องแค่นี้มันจะคิดอะไรมากมายกัน ^^;;;;; ”ชั้นตบหลังพี่ชายเบาๆ



“กรูเสียฟามรู้สึกว่ะ TT^TT เมิงก็รู้ดี แต่ไม่เป็นไร ^O^ ยัยนี่มันต้องเจอไอ้เพชรคนนี้หน่อยแล้ว”เฮียจิ้วเริ่มแผนการปัญญาอ่อน



“เฮียนั่นเพื่อนเค้านะ -O- อย่าคิดอะไรบ้าๆเชียวแถมวามันก็มีแฟนแล้ว”ชั้นมองหน้าเฮียจิ้วที่มองยัยวาด้วยสายตาบ๋องแบ๋ว



“ =O= เพื่อนเมิงแล้วไง”งืมนะ เพื่อนชั้นแล้วไง



“ถ้าเฮียจีบวามันได้แล้วทำไมไม่จีบมิ้นมันด้วยเล่า -_- ”ชั้นถามไปดักคอเล็กน้อย



“ไอ้มิ้นมันอยู่กับเมิงตั้งแต่ประถม >O< กรูก็เห็นมันทุกวันจะให้กรูจีบมันได้ไงฟ่ะ อีกอย่างกรูก็เห็นมันเป็นน้องอีกคน”งืม ขอให้มันจริง



“แต่ยังไงเฮียก็ห้ามทำอะไรวาเป็นอันขาด -O- น้อยคนที่จะตามเฮียทัน”



“กรูไม่ทำไรก็ได้ฟ่ะ T^T แต่ว่า..... >O< เมิงรีบเดินได้ไม๊ กรูหิว”



มันเปลี่ยนอารมณ์เร็วดีจังพี่ชายชั้น



“ ^^;;;;; เออๆๆ”



ชั้นเดินตามหลังพวกนั้นอยู่กับเฮียจิ้ว ยัยวาร่าเริงสุดแถมเข้ากับพวกเพื่อนๆและพี่ๆชั้นได้ทุกคน ขอยกเว้นเฮียจิ้วคนนึงนะ



“วาๆๆๆๆ”เสียงนี้ดังขึ้นยัยวาหันไปทันที



“พี่นัย”เสียงยัยวาเรียกกลับไป ทำให้ทุกคนตาค้าง



มีแค่ชั้น ยัยมิ้นกะพวกเคียวที่ตีหน้าตาย เค้าค้างกันเพราะ?????



“ >O< ไอ้เชี้ยนัย”พวกพี่ๆชั้นประสานเสียง





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“อ่ะ OoO พวกเมิง”



“หึ -_- กรูก็นึกว่าใครเป็นแฟนยัยนี่ซะอีก”เฮียพูดด้วยเสียงที่ดังพอควร



“พวกเมิงอย่าพูดห ม าๆนะ >O< กรูรุ่นพี่เมิงนะเนี่ย”ชายหนุ่มที่ชื่อนัยยืดอก ทำให้เห็นได้ชัดว่าเค้าเป็นนร.ปี3



“รุ่นพี่ที่หน้าเคารพซะไม่มี ^O^ คนอย่างเมิงน่าเคารพด้วยหรอฟ่ะ”เพชรเริ่มออกอาการโกรธจัด



“เพชรเมิงใจเย็น =_= อ่อแล้วนี่มารับแฟนเมิงไปแดกข้าวใช่ม่ะ เชิญ”เก่งกวาดมือเป็นการเชิญให้นัยเดินไปหาวาที่ยืนทำหน้าไม่พอใจ



“ไปวา ^^ อย่ามัวแต่มาย่งุกับไอ้พวกปีนเกลียวเลย”นัยลากวาออกไปทันที



“อะไรกันว้า >O< ปีนเกลียวบ้านเฮียดิ”ไอ้เคียวตะโกนตามหลังทั้งคู่ที่เดินออกไป



“พลอย เมิงดูเพื่อนเมิงด้วยนะ -_- ระวังให้ดีไอ้นัยมันเลวสุดขั้ว”เฮียจิ้วพูดเบาๆกับชั้นแล้วเดินซื้อข้าวทันที



เชื่อไม๊ค่ะท่านผู้อ่าน พวกพี่แกมาด่ากันกลางโรงอาหาร แล้วด้วยความที่เป็นคณะกรรมการนร.ที่คนรู้จักกันทั้งรร. มันเป็นเรื่องที่แย่ที่สุดสำหรับชั้นเลย TT^TT แต่ยังไงเฮียจิ้วของชั้นก็ยิ่งทวีความโหดของมันเพิ่มขึ้นอีกค่ะ



“เง้อ......”ชั้นทำเสียงออกมาเบาๆ



“ยัยบ้า เดินไปได้แล้ว คนเค้าหิวอยู่เนี่ย”สิ้นประโยคตาบ้าเรียวนี่ก็ลากชั้นเดินทันใด





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





ตลอดการกินอาหารมื้อนี้มันเป็นมื้อที่เงียบมาก หลังจากที่ชั้นโดนไอ้เฮียจิ้วตะวาดไป1ที ทุกคนก็ได้แต่นั่งนิ่ง ไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้น



“เรียวนายเหยียบเท้าชั้นนะ =.= ”ชั้นบ่นอุบอิบ



“เอ้า -.- ใครสั่งให้เธอเอาเท้ามาขวางชั้นล่ะ”ตานั่นเริ่มเถียง



“เอ้า =o= นายนี่นะ”ชั้นเริ่มฉุน คนอะไรเหยียบเท้าคนอื่นแล้วไม่ขอโทษ



“นี่ -_- จะกัดกันอีกนานป่ะ”



“.....”สิ้นเสียงของเฮียจิ้วที่อารมณ์บ่จอยพวกเราก็สงบศึกลงชั่วคราว





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“นี่พลอย ^^ เค้าขอโทษน้า........”เสียงของวาดังทันทีที่ชั้นกลับมาถึงห้องเรียนอย่างปลอดภัย



“เรื่องไรอ่ะ -_- ไม่เห็นมีเรื่องอะไรสักหน่อย”ชั้นตอบอย่างงงๆ



“ T^T ก็เมื่อกี้พี่นัยเค้า......”ยัยวาเริ่มเงียบ



“ไม่เป็นไร ^^ พี่เค้ายังไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย”ฉีกยิ้มเต็มที่ แต่ในใจชั้นอยากจะไปลากคนชื่อในมากัดหูเล่นชั่วคราว พี่แกต้องมีอะไรแน่ๆไม่งั้นเฮียจิ้วไม่เครียดขนาดนี้





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“.........”-_- <<<<< สีหน้าเฮียจิ้ว



“.........”=_= <<<< สีหน้าของชั้น



คือตั้งแต่กลับมาถึงบ้านชั้นกับไอ้เฮียจิ้วก็ได้แต่นั่งเงียบข้างกันทั้งคู่



“ =O= คือ.....ว่า.....”ชั้นพยายามจะทำไม่ให้บรรยากาศมันเงียบ



“ -_- อะไร”เสียงที่ตอบชั้นมาถึงกลับทำให้ชั้นเปลี่ยนใจ



“ป่าว (T^T) (_ _) (T^T) ”ชั้นก็นั่งคอตกต่อไป



เฮียจิ้วไล่ชั้นขึ้นมาอาบน้ำ ไม่เชิงไล่มันเป็นเชิงพูดลอยๆด้วยน้ำเสียงโหดๆมากกว่า



“ -_- เมิงไปอาบน้ำได้แล้ว”



“ (- -)(_ _)(- -) ”ชั้นพยักหน้าง่ายดายแล้ววิ่งขึ้นห้องทันที



เฮ้อ อะไรกัน ทำไมอยู่ๆพี่ชายชั้นถึงกลายเป็นคนที่เหมือนใช้ความคิดขึ้นมานะ(เพชร:อ้าว แสดงว่าปกติกรูโง่หรือไง)



อีกอย่างทำไมทั้งกลุ่มต้องเครียดขนาดนี้ด้วย แต่ ขอยกเว้นนายพี่เรียวนั่นแล้วกันที่เหมือนจะไม่รู้สึกเครียดอะไรกับเค้าเลย เพราะเรียวสามารถกัดชั้นได้ทุกครั้งที่ชั้นเผลอโดยที่ไม่โดนเฮียจิ้วด่าด้วยซ้ำ แต่คนโดนด่ากลับเป็นช้านนนนนน TTOTT



ติ๊ด ติ๊ด ~ ~



“ =O= ฮา......โหลลลลลล”ใครกันฟ่ะ จะหลับจะนอนโทรกวนจัง



“ยัยบ้านี่มันเพิ่งกี่ทุ่มเองเนี่ย ^^ หลับซะและหรอไง”เหอะ นายปลาคราฟตัวดี



“งืมมมมมม =o= ”



“เออ ^^ ลงมากินข้าวด้วย ให้ไว”



“อือๆๆ =.= ”ชั้นตอบไปสั้นๆ



“ OoO ห๊า.......”ส่างทันทีค่ะ ตื่นเป็นตื่นเลย



“กินข้าว >O< หมายความว่าไง”



“เอ้ากินข้าวก็คงไม่ใช่ซักผ้าหรอก -_- ”ดูตอบเข้าคนเรา



“ =_= อันนั้นรู้แต่นายพูดงี้หมายถึงอะไร”



“ชั้นก็หมายถึงว่าลงมากินข้าวได้แล้ว ^^ รออยู่ข้างล่างเนี่ย หิวจะตายชัก”เรียวบ่นเสียงอ่อน



“โอ๊ย >O< คนบ้าอะไรคิดจะมาก็มา เคๆๆ เด๋วลงไปแระ”ชั้นหอบสังขาลตัวเองอาบน้ำอย่างเร็ว ก็ตั้งแต่กลับมายังไม่ได้อาบน้ำเลยนี่หน่า หยี๋..... แหวะเหม็นเน่าตายแระ



ชั้นอาบน้ำแล้ววิ่งลงมาอย่างไว ทั้งๆที่ตาของชั้นยังไม่เปิดเต็มที่



“อ๊ากกกกกกก >O< ”



โครม!!!



ตุบ!!!!



“ง่า....... TTOTT ”



ยัยพลอยจอมซุ่มซ่ามเริ่มออกอาการแล้วค่ะ เนื่องจากรีบมากเกินไปสะดุดขาตัวเอง ล่วงสิเจ้าคร่ะ ลงมาอย่างสวยงามมาก



“เอ้า >O<;;;;; ยัยบ้าลงมาไงเนี่ย”เรียววิ่งมาที่ร่างของชั้นทันที



“กลิ้งลงมาน่ะสิ TT^TT โอ๊ย....เจ็บๆ TTOTT เบาๆๆๆ”ความเจ็บ อะไรจะทรมานขนาดนี้



“เดินได้ไม๊เนี่ย ^O^ ดูท่าจะไม่ไหวแหะ มาๆๆชั้นอุ้มเอง”



“เฮ๊ย !!! ไม่เอา >O< ปล่อยๆๆๆๆ”



“เงียบเลยนะ ^^ ไม่งั้นชั้นจูบเธอแน่”เรียวขู่ค่ะ น่ากลัวตายล่ะ



“ -.- .........”แต่ชั้นก็ยอมเงียบแต่โดยดี



พี่เรียวอุ้มชั้นมานั่งที่โซฟาห้องรับแขก บ้านมันว่างแปลกๆไงก็ไม่รู้



ตุบ!!!!



“โอ๊ย !!! >O< ตาบ้าชั้นเจ็บอยู่นะ”ชั้นโวยทันที



ไม่โวยก็คงแปลกค่ะ พี่แกเล่นทิ้งชั้นลงโซฟาอย่างจัง



“อ่อ ^^ นั่งแปปนึงเดี๋ยวเอายามานวดให้”แล้วตานั่นก็วิ่งหายขึ้นไปบนบ้านชั้น2



โอ๊ย..... ยัยแพรวพลอยคนเดิมเริ่มกลับมาแล้วหรือไงกันเนี่ย ความซุ่มซ่ามเริ่มกลับมาแล้ว ความซุ่มซ่ามหรือโง่ก็ไม่รู้นะเนี่ย



“ ^O^ มาแล้วๆๆๆๆ”เรียววิ่งลงมาจากชั้น2 เหมือนเด็กๆ



“นี่แล้วเฮียจิ้วไปไหนซะล่ะ =O= ”บ้านมันเงียบเกินไปแล้ว



“อ่อ ^^ ไปช่วยระงับศึกง่ะพร้อมกะแก้แค้นไปในตัว”เรียวหันมาหน้าตาบ๋องแบ๋วใส่ชั้น



ห้ามศึกพร้อมแก้แค้น งงนะคร่ะเนี่ย



“หรอ -_- ”



ตอบซะเหมือนเข้าใจจริงชั้น



“ =_= แล้วนายทำไมไม่ไปด้วยล่ะ”งืม....ช่ายถ้าไปก็ไปกันหมดแต่ทำไมเหลืออีก1นั่งอยู่ข้างๆชั้นเนี่ย



“อ่อ ^O^ ไอ้เพชรมันบอกให้ชั้นเฝ้าเธอไงกลัวว่าจะล้มเวลาอยู่บ้านคนเดียวน่ะสิ”



เอ่อ.....แพรวพลอยอยากบอกค่ะว่า ที่จริงแล้วชั้นจะเป็นคนที่ซุ่มซ่ามพอตัวเวลาที่อยู่คนเดียว ไม่รู้เป็นอะไรของมัน



เรียวเริ่มทายาให้ที่ขาชั้น ทั้งๆทีชั้นพยายามจะแย่งยามาทาเองหลายรอบ ให้ตายเหอะชั้นก็สู้หมอนี่ไม่ได้อยู่ดี



“ปังๆๆๆๆๆ”เสียงประตูดังขึ้น ดึกดื่นแบบนี้ชั้นหวังว่าคนไม่ใช่คนขายเครื่องกรองน้ำหรอกนะ



“ ^^ เดี๋ยวชั้นไปเปิดเอง”แล้วตานั่นก็วิ่งออกไป



“ ^O^ มาแล้วคร๊าบบบบบบบบบ”ชั้นขำในทีท่าที่เค้าวิ่งเหมือนเด็กออกไป



“เฮ้ย!!!!”





++++ คณะกรรมการนร.เกิดรัก ++++





“ >O< ไอ้จินเมิงทำไมสภาพเป็นแบบนี้”เสียงเรียวดังขึ้นทำให้ชั้นค่อยๆคลานมาเกาะประตูห้องรับแขกมองออกมา



“เฮ้ย!!! OoO พี่จิน”



พี่จินมาในสภาพที่ดูไม่น่าจะใช่พี่แกอีกแล้ว เสื้อที่ขาดพอตัว ผมที่ไม่เป็นทรง มีแผลมากมาย เลือดไหลเป็นทาง



“ไอ้เรียวเมิง.....เมิงไม่ต้องพูดมาก รีบไปเลยตอนนี้ ที่....ที่หลังรร.กุลยา พวกไอ้เพชรกำลังแย่ เร็วๆ”พี่จินพูดช้าๆ น้ำเสียงหอบๆ



พี่ชายชั้นกำลังแย่งั้นหรอ นี้มันเรื่องอะไรทำไมพวกผู้ชายถึงชอบทำให้ห่วงทุกทีนะ



“พลอย ชั้นฝากจินมันก่อนนะทำแผลให้มันก่อน เดี๋ยวชั้นมา”เรียวเดินมาหยิบหมวกกันน็อคคู่ใจใส่แจ็คแก็ตแล้วเตรียมเดินออกไป



“ชั้นไปด้วยได้ไม๊”ชั้นตะโกนออกมา



“ไม่ได้ เธอรออยู่นี่แหละ ดูจินมันด้วยนะเออ แล้วโทรตามมิ้นด้วยและกัน”เค้าตั้งท่าจะเดินออกไปอีกครั้ง



“นี่ระวังตัวด้วยนะ แล้วก็เอาทุกคนกลับมาให้ครบด้วย”ชั้นตะโกนก่อนที่เรียวจะเดินออกนอกบ้าน



เค้าส่งสัญญาณมาว่าโอเค แล้วสตาดมอไซค์ออกไป



ถ้าพี่จินกลับมาในสภาพแบบนี้มันคงไม่ใช่เรื่องเล่นๆแล้ว ป๊าม๊า อย่าให้พวกเค้าเป็นอะไรเป็นอันขาดนะ ดูแลพวกเค้าด้วยนะค่ะ คุ้มครองพวกเค้าด้วย พลอยกลัวจัง แต่ป๊ากับม๊าห้ามให้พวกเค้าเป็นอะไรนะค่ะ ชั้นได้แต่ภวานาให้มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นรุนแรง







อินู๋เพ้อ~*



ครบ100%แย๊วววววว ^^



วู้วๆๆๆๆๆ >O< ไงก็ติดตามกันต่อไปนะงับผม



เราจะรอๆๆๆๆๆๆๆ โพสกะคะแนนนะงับ แหะๆๆๆ



คิดถึงผู้อ่านจัง ไปแระ จุ๊บๆ ^O^