คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter 7 : : เรื่องที่เข้าใจผิด!!
- ตอนที่ 7 -
เรื่องที่เข้าใจผิด!!
3 อาทิตย์ก่อนการประท้วงครั้งใหญ่ของ อีจุนโฮ
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่งในโซล
“ ไงชาน รอนานไหม ”
อีจุนโฮ เดินเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามคนตัวสูง ก่อนจะส่งยิ้มน่ารักไปให้
“ ไม่นานหรอกครับ… แต่ถึงจะนานยังไงชานก็รอนูนอได้อยู่แล้ว ...ตลอดชีวิตก็รอได้นะ”
“ แหะๆๆๆ”
และคำพูดหวานเลี่ยนของชานซองก็ทำเอาผู้ฟังอย่างจุนโฮถึงกับสำลักน้ำกันเลยที่เดียว
“ นูนอเป็นไงมั้ง อะไรกันแค่นี้ต้องสำลักกันเลยหรอ”
“ ถามได้... แล้วนายสั่งอะไรยังอะ?”
“ นูนออยากกินอะไรละ สั่งเพิ่มได้นะ ชานยังสั่งไปไม่เยอะเท่าไหร่หรอก”
“ งั้นฉันขอซุปสาหร่ายเพิ่มและกัน ”
เมื่ออาหารถูกนำมาจัดวางบนโต๊ะ…จนไม่มีที่จะวางแล้ว อยู่ๆคนตัวสูงก็พูดขึ้นมาหลังจากที่เงียบมาได้ซักพัก...
“ ...นี้นูนอ กางเกงพึ่งซื่อมาใหม่หรอ ทำไมชานไม่เคยเห็นนูนอใส่ตัวนี้มาก่อนเลยอะ”
ชานซองกำลังพูดถึงกางเกงขายาวรัดรูป สีดำเป็นเงาที่จุนโฮกำลังใส่อยู่
“ ฮื้ม? อ้อ...ชานรู้ได้ไงเนี้ย ฉันพึ่งซื้อมาเมื่อสองวันก่อนเอง สวยป่ะ? ”
“ อื้มมมมมมม ..มันก็สวยอะ แล้วปกตินูนอก็ใส่ไซด์นี้ป่ะ?”
“...นายจำไซด์กางเกงฉันไม่ได้หรือไง..ทำไมอะ ?”
“ ...ชานว่ามันดูแน่นไปนะ ...”
กลับมาที่ห้องนอนของอีจุนโฮ
“ ก็ฉันมันอ้วนนิ ใช่สิ!!!!!!!!! ”
….เหวอสิ
พอรู้ต้นเหตุของสงครามโลกครั้งที่ 3 ก็ทำเอาคนตัวสูงลมจับได้เหมือนกัน ที่งอลมาทั้งหมด...เพราะเรื่องแค่นี้เนี้ยนะ!!!!!
“ โถ่!!!นูนอ ทำไมไม่ถามชานก่อนเล่า ชานไม่ได้หมายความว่านูนออ้วนซะหน่อยอ่า!!!!!”
“ ย๊าาา!!!!! ก็ที่นายพูดมันหมายความว่าฉันอ้วนชัดๆ!!! ”
…เงียบ...
“ ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ชานซองมองหน้าจุนโฮอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“ ขำอะไรของนายห๊ะ!!!!”
ชานซองค่อยๆวาดวงแขนแข็งแกรงไปโอบรอบเอวของคนตัวเล็กเอาไว้ ก่อนจะดึงคนตัวเล็กให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอด
“นี้...นูนอ ที่ชานบอกว่ากางเกงนูนอมันแน่นไป ชานไม่ได้หมายความว่านูนออ้วนขึ้นหรอกนะ”
คนตัวสูงก้มลงมองคนตัวเล็กในอ้อมแขน แต่ดูท่าแล้วคงยังงอลเขาอยู่แน่ๆ ก็เล่นทำเป็นไม่สนใจเขาอีกแล้ว แต่เขาก็รู้ดี
ถึงแม้จุนโฮจะทำเป็นไม่สนใจ แต่จริงๆแล้วคงกำลังตั้งใจฟังอยู่… แค่นี้ก็พอแล้ว...
“ ชานหึงหนะ...”
“หื้ม!!?”
แล้วจุนโฮก็ต้องเงยหน้าขึ้นมามองคนตัวสูงที่ตอนนี้หน้าแดงไปจนถึงหูแล้ว...
….“หึง” งั้นหรอ....
“ไม่ต้องมามองเลย!!นายไม่รู้ตัวจริงๆหรอจุนโฮ ว่านายใส่แน่นๆแบบนั้นมันทำให้นาย...”
คนตัวเล็กตั้งใจฟังชานซองเต็มที่ แต่ดูท่าคนตัวสูงจะพูดช้าเกินไป ไม่ทันใจเอาซะเลย!!
“ฉันทำไมเล่า!!?”
...จะพูดก็พูดให้มันเร็วๆหน่อยได้ไหมห๊ะ!!!...
“มันก็ทำให้ฉันอยากกินนายไงละ!!!”
พวงแก้มใส่ขึ้นสีโดยอัตโนมัติ ไอหมีพุดบ้าอะไรก็ไม่รู้!! อยากกงอยากกินอะไรกัน...
“ไอบ้า!! ไอลามก!! ออกไปจากห้องฉันเลยไป!!!”
แล้วคุณหนูอีจุนโฮก็เริ่มออกลายอีกครั้ง ...เฮ้อออออ ~ เหนื่อยอีกแล้วสินะไอชาน
...สงสัย..
‘คืนนี้คงต้องง้อกันทั้งคืนแล้วละมั้ง!!’
.…แล้วชานซองก็ง้อจุนโฮ(จนเสียงร้องดัง)ทั้งคืน....
____________________________________________________________________________________________________
เย้ๆๆ จบแล้วกับช็อตฟิคเรื่องแรกในชีวิต ตอนจบอาจจะไม่ได้ดังใจนิดหน่อย (เพราะไม่ได้ต่อฉากบนเตียง) 555+
ก็กะว่าจะหัดแต่งช็อตฟิคไปเรื่อยๆจนกว่าจะฝีมือเข้าขั้น จะแต่งฝึกยาวออกมาให้อ่านนะค่ะ
แล้วถึงตอนนั้น...รับรองว่ามีฉากบนเตียงแน่นอน เอร๊ยยยย!!รับรองว่าจบสมูทกว่านี้แน่นอนค่ะ
เบาๆอย่างที่บอก โชคดีกับการคัมแบคของป๋าๆนะค่ะ BYE~
ขอฝากรูปที่ไรท์เตอร์วาดเล่นๆด้วยครับ!!!
bye..
ความคิดเห็น