คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : chapter 5 : : แผน!?
- ตอนที่ 5 -
แผน!?
“ ไงครับนูนอ~ ”
ชานซองส่งยิ้มหวานกระชากใจสาวๆมาให้อีกจุนโฮที่ตอนนี้แข็งเป็นหินไปแล้ว
เมื่อคนตัวเล็กเปิดประตูห้องออกมาก็เจอเขากับ ‘หมีขั่วโลก’ ที่กำลังยืนกร่างอยู่หน้าประตูห้องเขา
แล้วไหนบอกจะไม่มาให้เห็นหน้าอีกไงหะ!!!!!!!....
แล้วไอหมีที่ยืนค้อมหัวชาวบ้านอยู่นี้เขาเรียกว่าอะไร!!!!!...
เมื่อเรียกสติมาได้จุนโฮก็พยายามจะปิดประตูหนี แต่ก็คงไม่ทันเสียแล้ว!!
คนตัวสูงคว้าข้อมือของคนตัวเล็กเอาไว้ก่อนจะดันให้จุนโฮเขาไปในห้อง และไม่ลืมที่จะปิดประตูล็อคลงกลอนให้คน
ตัวเล็กอีกเสดสับ!!.. โดยที่เจ้าของห้องไม่ต้องเปิดปากสั่งเลยด้วยซ้ำ…
“ ย๊าาาา!!! นี้ใครอนุญาตให้นายเข้ามาในห้องฉันหะ!!!!! ”
“ ไม่เป็นไร ฉันอนุญาตตัวเองได้นะ…”
ไม่พูดเปล่าชานซองยังส่งยิ้มระรื่น ทั้งสองแขนก็สอดเข้าที่เอวคอดของจุนโฮอย่างรู้งาน ....
“ ยังมาพูดอีก!!! ออกไปได้แล้วไอบ้าชาน!!!! ”
“ นี้ฉันต้องพูดอีกกี่ครั้งหะนูนอ...ฉัน!!!...ไม่!!!...ไป!!!”
ชานซองตอบกลับจุนโฮด้วยเสียงชัดถอยชัดคำและออกเสียงเน้นคำว่า ‘ฉันไม่ไป’ แบบที่ใครเห็นก็รู้สึกคันไม้คันมือ
ขึ้นมาเลยที่เดียว...
“ แต่ฉันสั่งให้นายออกไป!!...เอร๊ยยยยยยยยยย!!! ”
ขาทั้งสองของอีกจุนโฮลอยขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว ชานซองไม่ยอมปล่อยให้คนตัวเล็กยืนด่าเขาเฉยๆแน่ละ สองแขน
แกร่งช้อนคนตัวเล็กให้ลอยขึ้นจากพื้นอย่างง่ายดาย ก่อนจะเดินอาดๆตรงไปที่เตียงสีเข้มของจุนโฮ... ( กดเลยค่าาาา กดเลยยย )
โครมมมมมมมมมม!!!!!
“โอ้ยย!!! ฉันเจ็บนะ วางให้เบาๆไม่เป็นหรือไงหะ!!! ”
“ เอ้า!!! ว่าฉันได้ไงอะนูนอ ก็นายเล่นดิ้นไม่หยุดแบบนี้อะ ”
“ ย๊าาาา!!! นั้นปากนายหรอชาน ”
“ ก็มันจริงอะนูนอ!!! ”
ถึงตอนนี้ดูท้าสงครามโลกครั้งที่ 4 กำลังจะเกิดขึ้นในห้องนอนอีกแล้ว... เหล่าฮยองทั้งสามก็ค่อยมองหน้าห้องจุนโฮกัน
เป็นระยะๆ ก่อนจะหันมามองหน้ากัน นี้ถ้าทะเลาะแบบนี้บ่อยๆมีหวังคงต้องแยกกันอยู่แล้วมั้ง (?)
“ คุณนี่ ~ คุณนี่บอกให้ชานซองมันง้อจุนโฮยังไงหรอเสียงดังจัง ? ”
‘จาง อูยอง’ หันไปถามแฟนสุดที่รักอย่างนิชคุณด้วยความสงสัย
“ คุณนี่ก็ไม่รู้เหมือนกันอูยอง... ”
“เอ้า!?”
พออูยองได้ยินคำตอบของนิชคุณก็ถึงกับเหวอไปเหมือนกัน...
“ แล้วคุณนี่ไม่รู้ได้ไงอะ!? ” คนแก้มอูมถามพร้อมขมวดคิ้วให้กับนิชคุณ
“ ก็คุณนี่ไม่รู้จริงๆนิ(?)…
… คุณนี่แค่บอกให้ไอชานมันไปเคาะประตู แล้วก็บอกจุนโฮประมาณว่า ‘ฉันจะไม่ง้อนาย แล้วนะ’ พอจุนโฮเห็นชาน
มันเงียบไปก็คงใจอ่อนยอมเปิดประตูมาเอง...ไม่ได้บอกให้มันบุ่มบ่ามเข้าไปในห้องแบบนั้นซะที่ไหนกัน!! ตอนที่บอกไปคุณนี่
ก็คิดว่ามันจะไปรอที่ห้อง ให้จุนโฮตามไปง้อมัน กลายเป็นว่ามันถือไพ่เหนือกว่า!! ...ใครจะไปคิดว่ามันจะสมองเท่าเม็ดถั่ว
เขียวแบบนี้ละ…”
“ โถ่!!! คุณนี่ คุณนี่ก็น่าจะรู้ว่าอย่างชานมันคิดออกแค่เรื่องกินเท่านั้นแหละ ”
อูยองได้แต่มองหน้าห้องเพื่อนรักด้วยความกังวล
‘ นี้เขาจะช่วยอะไรได้ไหมนะ? ’
“ อย่าห่วงเลยน่า~ อูยอง!! มันไม่เป็นไรกันหรอก เดี่ยวก็คืนดีกัน...จะว่าไป ตั้งแต่กลับมาเราก็ยังไม่ได้นอนกันเลยนะ
อูยอง นั่งเครื่องนานๆคุณนี่เหนื๊อย~เหนื่อย คุณนี่ว่าเราไป ‘นอน’ กันดีกว่าเนอะ ”
“ เอร๊ยยยยยยยยยย!! คุณนี่ปล่อยผมนะ!!!! ”
ยังไม่ทันที่อูยองจะตอบตกลง นิชคุณก็อุ้มคนแก้มอูมขึ้นตรงไปยังห้องนอนของเขาแล้ว และกิจกรรมยามค่ำคืนของ
ทั้งสองคนก็เริ่มขึ้น...
‘ดูท้าฉันคงช่วยอะไรนายไม่ได้แล้วแหละจุนโฮ ฮือออออออ!!!!!!!’ ( T^T )
***กิจกรรมยามค่ำคืนนี้คือ “นอน”นะค่ะนอน แค่นอนเฉยๆ คิดอะไรกันค่ะคุณผู้อ่าน คิคิคิ
ความคิดเห็น