คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter 3 : : สามตัวป่วน
- ตอนที่ 3 -
สามตัวป่วน
“ เห้ยยยย!!! เกิดอะไรขึ้น!? ” สามเสียงประสานด้วยความตกใจ!!...
ด้วยเสียงปิดประตูของจุนโฮนั้นช่างเบาเหลือเกิน..(?) เบาจนผู้มาเยือนใหม่ใจหายใจคว่ำวิ่งกระหือกระหอบเข้ามาดูบ้าน
ของพวกเข้าทั้นที่!!! ต่างก็พาคิดกันไปต่างๆน่าๆ...
เมื่อเห็นว่าบ้านของพวกเข้ายังอยู่ครบสามสิบสอง( นี้บ้านนะโว้ยย!!! ) ..ก็พากันถอนหายใจกันยกใหญ่...
“ เห้อออออ~…คิดว่าระเบิดลง ฉันละใจหายใจคว่ำหมด ”
หนุ่มหน้าหวานบ่นกระปอดกระแปดออกมาราวกับคนแก่…
“ ย๊าาาาา!!! แค่ให้ดูแลบ้านไม่กี่วันก็ทำบ่ได้บ่!!!! ”
หนุ่มแดกูพูดจาติดสำเนียงด่า (ชานซอง)มักเน่ของวงอย่างฉุนๆ...
“ นี้นายอยู่บ้านดีๆกับเขาไม่ได้หรอชานนนน ซองงงงง~...”
หนุ่มน้อยแก้มอูมก็พูดจา ‘ซ่ำเติม’ เขาด้วยอีกคน ก่อนจะเดินมานั่งลงข้างๆชานซอง ....แถมยังส่งยิ้มระรื่นมาให้อีกนะ
นั้น [ = * = ]
“ มีความสุขมากหรือไงอูด้ง!!!! ”
ชานซองส่งสายตาค้อนน้อยๆไปให้อูยองที่นั่งทำแก้มอูมอยู่ข้างๆเขา..
“ มากอะ!! กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ”
....ดูมันขำ….
“ หยุดขำเดี่ยวนี้นะไอด้งงงงงงงง”
..ชานซองบีบแก้มอูบทั้งสองข้างของอูยองด้วยความหมั่นไส้....
“แอ้วอันอะอังอับใอ้อัวเองหอุดอำไอ้ไออะ( แล้วฉันจะบังคับให้ตัวเองหยุดขำได้ไงละ) ...กร๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!! ”
...ดูมันทำ...
“ โอ๊ยยยยยยยยยยยยย!!! ตบหัวผมทำไมอะคุณฮยอง!!! ”
คุยกับอูยองอยู่ดีๆ พี่คุณก็เดินมาตบหัวผมซะงั้น(?)
“ แล้วนายมายุ้งกับอูยองของฉันก่อนทำไมละ ...”
นิชคุณพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย..แต่กลับมีแววอาฆาตที่เปร่งออล่าสีดำที่เต็มไปด้วยรังสีอำมหิตแผ่ออกมาตามตัว(อะไรจะ
ขนาดนั้น)... เห็นแบบนั้นชานซองถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก!!!
“ฮยองคิดมากไปปะเนี้ย~ อยู่กันมากี่ปีแล้วครับ!! ”
“ ฉันรู้หรอกน่า ~ ก็แค่ล้อแกเล่นเท่านั้นแหละ ”
นิชคุณพูดติดตลกพร้อมกับลงมานั่งขั้นกลางระหว่างชานซองกับอูยอง..
นี้ขนาดล้อเล่นนะคุณฮยอง....
“ แล้วจุนโฮหายไปไสละ!? บ่เห็นมาฮับฮยองเลย~…”
คิมมินจุนเดินเข้ามาถามชานซองด้วยท้าทางร่างเริงแจ่มใส...แต่ก็ต้องหยุดความ ‘อะเลิท’ ของตัวเองไว้ เมื่อเห็นหน้าตา
เหมือนจะร้องไห้ของ (ชานซอง) มักเน่ของวง..
“ ทำไมทำหน้าเหมือน ‘หมีถูกทิ้ง’ แบบนั้นละชานซอง!? ”
อูยองถามเพื่อนรักด้วยความห่วงใย ...
...แค่ถามผิดเวลาไปหน่อย...
ไอคำว่า ‘หมีถูกทิ้ง’ มันดังก้องวนไปวนมาอยู่ในหัวของคนตัวสูงอย่างช่วยไม่ได้
‘นี้เขาถูกทิ้งจริงๆหรอเนี้ย!!!!’
เมื่อเหล่าฮยองเห็นชานซองทำตัวเหมือนหมีถูกดูดวิญญาณ ก็พอเดาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างที่พวกเขาไม่อยู่บ้าน
ได้แล้วละ..
“ นี้ทะเลาะกับจุนโฮอีกแล้วละสิ? ” นิชคุณเลิกคิ้วถามชานซองอย่างรู้ทัน..
“ เห้ออ!! ก็ประมาณนั้นแหละฮะคุณฮยอง… ”
ชานซองตอบนิชคุณพร้อมกับถอนหายใจออกมายกใหญ่..
“ไปทำอะไรให้โฮมันโกรธอีกละ!? ”
อูยองชะโงกหน้าไปถามชานซองอย่างคนอยากจะรู้…
“ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!! อูด้ง....นายพอจะรู้ไหมว่าฉันทำอะไรผิด!!? ”
ชานซองพยายามมองหาที่พึ่งสุดท้าย...แต่
“ นายอยู่ด้วยกันยังไม่รู้...แล้วฉันไปญี่ปุ่นมาจะรู้ได้ไงละไอบ้า!! ” อูยองมองเพื่อนรักอย่างขำๆ
‘ไอนี้ท้าจะเป็นเอามาก’
ความคิดเห็น