หลิงหลิน สตรีร้ายกาจ

                ทั้งชีวิต หลิงหลินนับแต่จำความได้ก็อยู่ในบ้านเด็กกำพร้ามาตลอด พอถึงอายุครบสิบปี ก็มีคนมารับตัวหลิงหลินและเพื่อน ๆ ในบ้านเด็กกำพร้าแห่งนี้ ไปยังที่ที่หนึ่งเพื่อฝึกเป็นสายลับและนักฆ่า โดยโดนจับฝึกหนักมาตลอด จากเด็กหญิงไร้เดียงสาชีวิตแสนอาภัพ เติบโตเป็นสาวงามผู้มีพิษสง แม้ไม่ฉลาดเฉลียวเป็นที่สุด แต่ก็อยู่หนึ่งในสิบอันดับนักฆ่าที่ทำภารกิจได้สำเร็จมากที่สุด ในวันที่สามารถเป็นอิสระจากองค์กรแห่งนี้ได้ แต่หารู้ไม่ว่าภาพฝันที่คิดมาตลอดสิบห้าปีเป็นเพียงคำลวง ในเมื่อคิดจะจากไป มีเพียงแต่จะจากตายเท่านั้น วันที่หัวหน้ายิ้มแย้มอย่างใจดี ตัวหลิงหลินเองก็พึ่งรู้ว่าโดนหลอกแล้ว เพราะหัวหน้าไม่เคยยิ้ม นอกเเสียจากจะได้ฆ่าคน แต่เธอจะหนีได้อย่างไร ในเมื่อร่างกายมีระเบิดที่องค์กรฝังไว้ เพียงหัวหน้ากดปุ่มเธอก็จะจากไปทันที เธอได้แต่ปลงใจ ทำใจให้สงบเพียงรอเวลาเท่านั้น ถ้าถามว่าทำไมไม่หาทางดิ้นรน บอกตามตรงเธอไม่รู้จะดิ้นรนให้เหนื่อยไปทำไม เพราะอย่างไรก็ตายอยู่ดี สู้นอนพักผ่อนให้คุ้มกับเวลาที่ว่างอยู่จากที่ไม่เคยได้พักเลย....
                เธอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ แต่ตื่นมาอีกทีก็เจ็บปวดกายไปหมด ได้แต่คิดว่าระเบิดไม่แรงพอให้ตาย แต่กลับทำให้ร่างกายทรมานถึงเพียงนี้เลยหรือ หัวหน้าไม่ปราณีแต่สวรรค์จะปราณีกันหรือ หลิงหลินได้แต่คิดอย่างสงสัยด้วยดวงตานั้นหนักอึ้งเกินกว่าจะลืมได้ ทั้งร่างกายที่ไม่อาจขยับเขยื้อนนี้ แต่ผ่านไปราว ๆ ครึ่งวัน เธอหลับไปอีกหนึ่งตื่น เธอก็ตื่นขึ้นมาพบว่า ที่นี่คือป่า ทั้งไม่ใช่ที่ที่เธอเคยอยู่ และร่างกายนี้ก็หาใช่ของเธอไม่.......