ดาวนำโชคตัวน้อยของทั้งครอบครัว

คาริริน ตาขึ้นมาแล้วเห็นนั่นก็คือผู้หญิงคนนึงในชุดจีนโบราณเก่าซ้ำซอกแต่ก็ยังคงมีกลิ่นอายของความสูงศักดิ์อยู่ในที 

    ลูกสาวตัวน้อยของแม่เสียงของหญิงคนนั้นเอ่ยด้วยความอ่อนโยนก่อนจะเอ่ยกับเธออีกว่า   

       “หลังจากนี้หากไม่มีแม่แล้วเจ้าตัวต้องอดทนที่จะอยู่ในบ้านของท่านตาเพื่อเราท่านพ่อของเจ้ารู้หรือไม่ ในตอนนี้นั้นท่านพ่อของลูก ได้รับมอบหมายงานใหญ่ถึงแม้ว่าจะหายไปนานมากแต่ลูกไม่ต้องห่วงนะบิดาของเจ้าจะต้องกลับมาแต่ร่างกายของแม่คุณอยู่รอ ก็คงจะรอต่อไปไม่ไหวแล้วจากก้อนแป้งน้อย  อดทนไว้นะลูก เชื่อฟังครอบครัวท่านตานะในช่วงแรกอาจจะลำบาก ” ……..

ทุกอย่างพันเงียบสงัดไม่สามารถได้ยินเสียงคำสุดท้ายได้เลยเป็นเสียงลมหายใจแผ่วเบาสุดท้ายของผู้เป็นมารดาและเหม่อมองหน้าบุตรสาวอันเป็นที่รักของทั้งสองนึกถึงชายหนุ่มที่เฝ้าบอกรักตนและบอกให้อดทนรอ ข้าสัญญาว่าข้าจะกลับมาหาเจ้า 

   รอจนผ่านมา 1 ปีจนมีเจ้าก้อนแป้งอยู่ในท้องแต่จุดหมายสักฉบับก็ไม่ส่งมาถึง ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นไรบ้างนะเจ้าคะ……..