เจ้าหญิงสุดร้ายกับเจ้าชายเพลย์บอย

ลำดับตอนที่ #3 : chapter 3

Chapter 3

“นี่...อิ๊ง...เป็นไงบ้างอ่ะ” เพลงถาม

“เป็นไรเหรอ” ชลธารถามกลับ

“ก็หน้าเธอมันซีดๆอ่ะ”เพลงพูดพร้อมกับรูปหน้าของชลธาร

“อ๋อ..เปล่าหรอก...”

“นี่..เพลง  ฉันหน่ะไว้ใจเธอและก็รักเธอมากที่สุดเลยนะ....”ชลธารพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าเพลง

“เป็นอะไรอ่ะ..ไมพูดยังกับว่าเราจะแยกจากกันงั้นแหล่ะ”เพลงพูดพร้อมกับจ้องหน้าชลธาร

“คือว่า...เปล่าหรอกไม่มีอะไร”

“นี่มาดเจ้าหญิงนิ่งยิ้มยากของเธอหายไปไหนแล้วหล่ะ”เพลงพูด

“ป่ะ..กลับบ้านกัน” เพลงพูดจบก็ดึงมือชลธารและเดินนำไป

เมื่อทั้งคู่เดินไปถึงประตูห้องเรียนทั้งคู่ก็ต้องหยุดเมื่อ

“องค์หญิงเพคะ” เสียงของผู้หญิงดังขึ้นจากข้างหน้าของชลธาร

“......” ชลธารมองด้วยความตกใจ

“วันนี้องค์หญิงมีรายการต้องเสด็จไปเสวยพระกระยาหารค่ำที่บ้านสุรวดีเพคะ”ผู้หญิงคนนั้นรายงาน

“แล้วคุณเป็นใคร.....ถึงต้องคอยมาสั่งฉันแบบนี้...”ชลธารถาม

“ขอประธานอภัยเพคะองค์หญิง...” หญิงคนนั้นพูดพร้อมกับก้มหัว

“หม่อมฉันคือ คนที่มีหน้าที่อารักขาองค์หญิงเพคะ หม่อมฉันชื่อเกตุแก้วเพคะ”

“หมายความว่าเธอจะต้องคอยมาตามรายงานฉันอย่างนี้หน่ะเหรอ...”ชลธารพูด

“เพคะองค์หญิง..”เกตุแก้วตอบกลับพร้อมกับก้มหัว

“กรรมอะไรของฉันนะ.......” ชลธารบ่นพึมพำกับดัวเอง

“เชิญทางนี้เพคะองค์หญิง..”เกตุแก้วพูดพร้อมกับเดินนำ

“นี่..จะให้ฉันไปไหนหล่ะ..”ชลธารถาม

        ชลธารเดินตามเกตุแก้วไปจนถึงรถเบนซ์สี่ดำเงา....

“เชิญเพคะองค์หญิง”เกตุแก้วพูดจบก็มีชายใส่แว่นดำสวมสูทดำทั้งชุดมาเปิดประตูให้ชลธาร

“องค์หญิงต้องเสด็จไปทรงลองชุดที่ร้านเพคะ” เกตุแก้วพูดขึ้นพร้อมกับดูรายการที่เธอถืออยู่

“แล้วเจอกันนะ..เพลง” ชลธารทำหน้าเศร้าและขึ้นรถไป

…………………….. …………………………..

“นี่..คุณเกตุแก้ว..ฉันขอไม่เอาชุดที่เป็นกระโปรงอย่างนี้ไม่ได้เหรอ”ชลธารพูดพลางกับใช้มือจับกระโปรงและมองดูรอบๆตัวเอง

“ไม่ได้เพคะ...เพราะพระองค์เป็นผู้หญิงจึงต้องแต่งตัวให้เรียบร้อยเพคะ” เกตุแก้วตอบ

“งั้นฉันเอาชุดนี้แหล่ะ..”ชลธารพูดเสร็จก็ถอนหายใจ

“สามหมื่นสองพันเก้าสิบบาทค่ะ”..พนักงานแคทเชียร์บอก

“ทำไมแพงจังหล่ะ” ชลธารถ้วง

“พระองค์ต้องใส่ชุดที่เหมาะกับยศสิเพคะถึงจะถูก....” เกตุแก้วพูดขึ้น

“ฉันไม่เอา...มันแพงเกินไป” ชลธารถ้วงอีกครั้ง

“ดิฉันตกลงเอาชุดนี้ค่ะ...คิดเงินได้ค่ะ” เกตุแก้วพูดกับพนักงาน

“กล้าดีไงขัดคำสั่งฉัน...”ชลธารคิดในใจ

“เชิญขึ้นรถเพคะองค์หญิง” เกตุแก้วพูด

“ไปชุดนี้เลยเหรอ” ชลธารถามพร้อมกับมองชุดตัวเอง

“เพคะองค์หญิง..ที่เหลือก็แค่ไปทำผมนิดหน่อยเพคะ” เกตุแก้วพูดพร้อมกับมองดูรายการในสมุดเล่มเล็กของเธอ

“ทำผม(ตาย.ฉันอยากตายร้อยวันพันปีฉันไม่เคยให้ใครมาแตะหัวฉัน....มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยะ)” ชลธารอุธานขึ้น

  …………………….. …………………………..

       ในตอนนี้รถเบนซ์คันสีดำเงาก็ได้จอดที่หน้าบ้านสุรวดี  แล้วก็มีชายสวมสูทสีดำสองคนลงมาเปิดประตูรถ....ซึ่งก็ได้มีขาที่ขาวเนียนราวกับนุ่นพร้อมกับรองเท้าส้นสูงสีชมพู....ผมของเธอดัดเป็นลอนซึ่งก็เข้าได้ดีกับผมสีดำของเธอ ชุดสี่ลูกท้อชมพูดที่มีชายผ้ากระโปรงพลิ้วไหวกับเสื้อที่มีสายพันคอ เผยให้เห็นหลังที่ขาวเนียนของเธอ   ใบ้หน้าของหญิงสาวผู้นั้นไม่ต้องแต่งอะไรมากก็ดูงามได้อย่างไม่น่าเชื่อ

“เชิญทางนี้เพคะองค์หญิง”  เกตุแก้วพูดขึ้นเมื่อชลธารออกมาจากรถแล้ว

“จริงเหรอครับเสด็จแม่...”เสียงของจองฮุคดังมาจากห้องนั่งเล่น

“ยังไม่มาอีกเหรอเนี่ยะ..องค์หญิงคนนี้ช้าจัง”จองฮุคยังคงพูดต่อไป

 กึก..กึก.... เสียงส้นสูงได้ดังมาจากทางด้านหลังของจองฮุคและมันก็หยุดเมื่อจองฮุคหันไปมอง....

“คริกๆๆฮ่าๆๆๆๆ...ใครพาองค์หญิงตัวปลอมมาเหรอนี่”  จองฮุคพูดพร้อมกับหลิ่งตามองชลธารชัดๆ

“ไม่ผิดหรอกเพคะองค์ชาย..นี่คือองค์หญิงชลธารเพคะ”เกตุแก้วพูดขึ้นพร้อมกับก้มหัว

“แม่หัวฟู..เนี่ยะเหรอ”จองฮุคทำตาโตพร้อมกับทำหน้าทะเล้นจ้องมองชลธาร

“ยัยหัวฟูงั้นเหรอ...” ชลธารพึมพำพร้อมกับจ้องหน้าเขมงไปที่จองฮุค

“นี่คือพระราชินีแห่งเกาหลีเพคะ มีพระนามว่า สุรวดีเพคะ” เกตุแก้วพูดพร้อมกับยื่นมือไปทางผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านหน้าของจองฮุค

“พระราชินีสุรวดี...เหรอคะ..ทำไมชื่อ”

“ทำไมชื่อเหมือนบ้านหลังนี้หน่ะเหรอ....” พระนางสุรวดีตอบ

“คะ..เพคะ” ชลธารพูด

“ก็เพราะว่าองค์ชายฮีวอนหรือว่าเสด็จพ่อของเจ้าชายจองฮุค พระองค์ทรงสร้างไว้ด้วยพระองค์เอง ซึ่งถือว่าเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์อย่างแท้จริง..”พระนางสุรวดีตอบ

“แล้วพระองค์เป็นคนไทยเหรอเพคะ...” ชลธารถาม

“อ๋อ..ใช่แล้วหล่ะจะ..ฉันเป็นคนไทย...” พระนางสุรวดีตอบแล้วก็ยิ้ม

“เอ่อ...โต๊ะเสวยพระกระยาหารค่ำเตรียมเสร็จแล้วเพคะ...”  เสียงของอีมึนมามาดังขึ้น

“งั้น..เราไปทานอาหารค่ำกันเถอะ..เชิญค่ะองค์หญิงชลธาร” พระนางสุรวดีพูด

        ทั้งสามคนเดินเข้าไปในห้องสี่เหลี่ยมที่ใหญ่ใช่เล่น  ภายในห้องประดับตกแต่งด้วยภาพผนังที่เขียนและวาดด้วยน้ำหมึกสีดำ  แจกันขนาดใหญ่ประดับด้วยดอกไม่กระดาษสี่ชมพูกับสีแดง  มีสำรับอาหารตั้งไว้สามชุด

“เชิญนั่งค่ะ...”พระนางสุรวดีพูดเสร็จก็นั่งลง

“....” ชลธารมองอาหารที่ตั้งอยู่ด้านหน้าของตนอย่างสงสัย

“งงเหรอ...นี่มันคือสำรับอาหารเกาหลี” จองฮุคพูดขึ้นพร้อมกับหยิบตะเกียบ

“ เชอะ...อย่างฉันหน่ะเหรอ...ทำไมฉันจะไม่รู้จัก” ชลธารพูดขึ้นพร้อมกับกวาดตามองไปที่สำรับอาหารของตน

“กล่องแปดเหลี่ยมนั่นคือ เจ้าหญิงนพเก้า...หน่ะจะ”พระนางสุรวดีพูดพร้อมกับเปิดกล่องแปดเหลี่ยมเล็กๆที่วางอยู่ตรงหน้าของเธอ

“คะ..” ชลธารคอยๆเปิดออก

“ข้างในมันคือะไรเหรอเพคะ...” ชลธารถามต่อ

“ ข้างในก็มี ไข่ขาวและไข่แดงเจียวหั่นฝอย ก้ามปูอัดฉีกฝอย เนื้อไก่สุกฉีกฝอย แตงกวาซอยเป็นเส้น เนื้อกุ้งหั่น เห็ดเข็มทองต้ม และก็แครอทหั่นฝอยหน่ะจะ”พระนางสุรวดีพูดพร้อมกับใช้ตะเกียบชี้แนะนำทีละอย่าง

“แล้วถ้วยนี้หล่ะเพคะ” ชลธารถามพร้อมกับใช้ตะเกียบเขี่ยเนื้อไก่ที่อยู่ในถ้วย

“นี่...คนเกาหลีเค้าห้ามใช้ตะเกียบกับซุป....เข้าใจป่ะ” จองฮุคกระซิบบอกชลธาร

“....” ชลธารไม่ตอบได้แต่มองฆ้อนกลับ

“ส่วนนี้ก็คือ ซุปไก่ตุ๋นโสม...ฝีมือของอีมึนมามาเลยนะลองชิมดูซิจ๊ะ”พระนางสุรวดีพูด

“ส่วนไอ้แดงๆนี่ใช่..กิมจิรึเปล่าเพคะ.....” ชลธารพูดพร้อมกับเขี่ยที่กิมจิ

“ถูกต้องแล้วหล่ะจะ..ทานกันได้แล้วหล่ะ” พระนางสุรวดีพูดเสร็จก็หยิบตะเกียบขึ้นมา

“คริกๆๆ ขอให้อร่อยนะองค์หญิง” จองฮุคหันมาเยาะเย้ยชลธาร

“เชอะ..”ชลธารสะบัดหน้าหนี

         ในตอนนี้ชลธารได้แต่คอยมองสังเกตวิธีการทานอาหารเกาหลีและเธอก็ได้ทำผิดๆถูกๆ ซึ่งชาวเกาหลีจะใช้ช้อนในการตักข้าวและซุป   ส่วนกับนั้นจะใช้ตะเกียบคีบ....

……….. …………………………..

“เป็นอย่างไรบ้างองค์หญิงชลธาร” พระนางสุรวดีถามชลธาร

“อ๋อ...อาหารหน่ะเหรอเพคะ..ก็อร่อยมากเพคะ” ชลธารตอบ

“อร่อยอะไร....ฉันยังไม่เห็นเธอทานหมดเลยซักอย่าง” จองฮุคพูด

“........” ชลธารเงียบ

“แล้วหนูตัดสินใจได้รึยังจ๊ะ..”พระนางสุรวดีถามชลธาร

“ตัดสินใจ..อะไรเหรอคะ”ชลธารถามด้วยสีหน้าสงสัย

“ก็เรื่องการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมหน่ะจะ”พระนางสุรวดีตอบกลับ

“...เอ่อ..คือ..”

“ส่วนองค์ชายจองฮุคเค้าก็ตอบรับข้อเสนอแล้วหล่ะจะ”

“แม้ฉันจะไม่เต็มใจก็ตามเถอะ”จองฮุครีบพูดแทรกขึ้นพร้อมกับหน้าบึ้ง

“เออ.....คือว่า”ชลธารอึกอัก

“นี่..ก็รีบตอบไปสิ”จองฮุคพูด

“ไม่เอา..จองฮุคลูกไม่ควรทำนิสัยอย่างนี้นะ” พระนางสุรวดีพูด

“เอ่อ..คือ”ชลธารยังคงแน่คิดอยู่

“ถ้าจะปฏิเสธก็ได้นะจ้ะ..”พระนางสุรวดีพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปจับที่บ่าของชลธาร

“เอ่อ..หม่อมฉันตกลงเพคะ....”ชลธารก้มหน้า

“.....แน่ใจแล้วใช่มั้ยองค์หญิงชลธาร” พระนางสุรวดีถามกลับ

“เพคะ..หม่อมฉันตัดสินใจแน่ชัดแล้ว” ชลธารพูด

     ทั้งสามสนทนาเรื่องราวต่างๆกันไปราวๆชั่วโมงกว่าก็ถึงเวลาที่ชลธารต้องกลับวัง

“หม่อมฉันขอลานะเพคะ” ชลธารพูดพร้อมกับสวัสดี

“คงมีโอกาสได้เจอกันที่เกาหลีนะจ๊ะ...”พระนางสุรวดีพูดพร้อมกับยิ้ม

     ชลธารเดินไปขึ้นรถที่มาจอดรอเธออยู่ที่หน้าบ้าน  ในตอนนี้ท้องฟ้าได้มืดครึ้มแล้วมีเพียงแสงสว่างที่มาจากไฟประดับของบ้าน  บรรยากาศโดยรอบมันช่างดูแล้วเงียบเหงาพิกล 

“ฉันทำอะไรลงไปหล่ะเนี่ยะ” ชลธารพูดพร้อมกับกำหมัดทุบลงที่เบาะรถ 

“ทำไงได้เราพูดไปแล้วหนิ....(ถ้าไม่ใช่เพราะหมอนั่น...ฉันไม่ยอมแพ้นายเด็ดขาด)”ชลธารพูดเสร็จก็เอานิ้วไปกดที่สวิตซ์เปิดหน้าต่าง 

“ทำไมชีวิตเราต้องเป็นแบบนี้ด้วย....”ชลธารพูดพร้อมกับมองออกไปที่ทางด้านนอกรถ

         แสงไฟริมทางสาดส่องเข้ามาภายในรถ  บรรยากาศรอบข้าเต็มไปด้วยผู้คนที่เดินพลุกพล่านอยู่ข้างถนน แต่มันกลับไม่ได้ทำให้ชลธารรู้สึกดีขึ้นมาเลยซักนิดเดียว

…..………………………………………………..

กริ๊ง........เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น....

“อืม..ตื่นแล้วตื่นแล้ว...”ชลธารพูดพร้อมกับเอามือไปกดนาฬิการเพื่อให้หยุดปลุก

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังตามมาติดๆทำเอาชลธารนั้นพาลหงุดหงิดขึ้นมาทันที

“องค์หญิงเพคะ...ตื่นรึยังเพคะ” แม่นมถาม

“...” ไม่มีเสียงตอบจึงทำให้แม่นมเปิดประตูเข้ามาในห้อง

“วันนี้...องค์หญิงไม่ต้องไปเรียนนะเพคะ” แม่นมพูดขึ้น

“......(ว้าว...นี้แหล่ะที่ฉันต้องการ)” ชลธารยังคงคงมาดแน่นิ่งเอาไว้

“วันนี้..องค์หญิงต้องเสด็จไปเรียนภาษาเกาหลี....แล้วก็วัฒนธรรมเกาหลีเบื้องต้นเพคะองค์หญิง” เกตุแก้วพูดพร้อมกับเดินเข้ามาในห้องชลธาร

“.....อะไรนะ”..ชลธารถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“รีบไปแต่งตัวเถอะเพคะองค์หญิง”เกตุแก้วพูดพร้อมกับจดอะไรบางอย่างลงในสมุดประจำตัวของเธอ

“...(ฉันอยาก..ตาย.......................)”ชลธารร้องกรี๊ดอยู่ภายในใจ

“นี่เพคะองค์หญิงอาหารเช้า” เกตุแก้วพูดพร้อมกับเปิดฝาแก้วที่ครอบถาดอาหารไว้

“กิมจิ ข้าว ซุปใสซี่โครงไก่ และก็เครื่องเคียงเพคะองค์หญิง” เกตุแก้วพูด

“อา..อะไรนะ.....จะให้ฉันทานอย่างนี้ทุกเช้าเลยเหรอ” ชลธารถาม

“ไม่หรอกเพคะองค์หญิง” เกตุแก้วพูดพร้อมกับยื่นใบรายการอาหารให้

“นี่คือ รายการอาหารในอาทิตย์นี้เพคะ” เกตุแก้วแนะนำ

“กิมจิ.....ซุปโสม..ทำไมมันเยอะอย่างนี้หล่ะ”ชลธารกวาดตามองทั่วใบรายการอาหาร

“องค์หญิงต้องทรงฝึกไว้นะเพคะจะได้คุ้นเคยกับอาหารของเกาหลีเพคะ...”เกตุแก้วพูด

“แล้วจะรีบให้ฉันคุ้นไปทำไม”ชลธารถ้วง

“ก็อีกสิบวันองค์หญิงก็ต้องเสด็จไปเกาหลีแล้วนะเพคะ”เกตุแก้วตอบ

“สิบวัน...”ชลธารอุธานขึ้นทันที

ติดตามชมตอนต่อไป..........