.::: ก๊วนแสบ~แจกรัก :::.

ลำดับตอนที่ #4 : อาจารย์และลูกศิษย์หน้าใหม่ 100% (*-*'') (Rewrite)

"เฮ้อ..เมื่อเช้าแอนได้ฟังประกาศมั้ย"  หมวยถอนหายใจแล้วหันมาถาม

"อย่างมันหรอจะฟัง  มันขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์กลางอากาศพร้อมไอ้โอตั้งแต่เริ่มสวดมนต์แล้ว"  เหอะๆ  ไม่ต้องพูดความจริงก็ได้มั้งแซน

"เง้อ  จริงด้วย  อย่างมันหรอจะฟัง"  ฆ่าแกดีมั้ยหมวย

"เออ  แล้วมันมีเรื่องไรละ"  มันจะมีเรื่องไรกั๊นนอกจากเรื่องเรียน (-*-)

"ก็มีอาจารย์ใหม่เข้ามาอ่ะดิ  มาจากมหา'ลัยไหนมะรุ้  แล้วอย่างนี้เค้ากับแกจะเรียนรู้เรื่องมั้ยละ"

"ทำไมละ  ก็แค่โรงเรียนเราเปลี่ยนอาจารย์สอนคณิต(เฉพาะรุ่นชั้น)ทุกปี  เปลี่ยนระบบการสอนทุกปีการศึกษา  แค่นี้เอ๊ง  (T^T)" 

"แล้วแกจะร้องไห้ทำด๋อยไรเล่า (=.=a)" 

"เออวะ  แล้วอาจารย์หน้าตาเป็นไงอ่ะ"  สอนยังไงไม่สำคัญขอให้เจริญหูเจริญตาเป็นพอ กรั๊กๆ (มันโรคจิตอีกแระ : M&M)

"ไม่รู้ดิ  เมื่อเช้ายังไม่มาอ่ะ"  มาวันแรกก็สายเสียแล้วอาจารย์คนใหม่  แล้วเราก็เร่งเดินเพราะจะเข้าชม.โฮมรูมแล้ว   

             ที่หมวยนั้นกังวลก็เพราะว่าพวกเรานั้นกลัวจะปรับตัวเข้ากับอาจารย์ไม่ได้  เราไม่ใช่จิ้งจกนะที่จะรับได้กับสภาพใหม่บ่อยๆ (เป็นจิ้งจกซะงั้น : M&M)  แล้วพวกเราก็ไม่ใช่คนเก่งซักเท่าไหร่หรอก (นอกจากป้าซิน)  กลัวเกรดจะตกแล้วเดี๋ยวจะโดนแม่ฟันหัวแบะ  แล้วโดยเฉพาะรุ่นเรานั้นเจอเปลี่ยนระบบการศึกษาแทบทุกปี  จากจิ้งจกสีธรรมดาตอนนี้จะกลายเป็นสีน้ำเงินแล้ว  กระทรวงก็ชอบหาเรื่องยุ่งให้เด็กจริงๆ  เดี๋ยวเอาระเบิดซีโฟร์ไปปาใส่กระทรวงศึกษาเลยหนิ  (เอาระเบิดซัก 3 โลไปปานะแอน : M&M)  (แกก็เซงเหมือนกันหรอ : แอน)  แล้วอาจารย์คนใหม่ก็ใช่ว่าสอนดีทุกคนนะ  อย่างปีที่แล้วเอาซะเกรดลดเรย  (T^T)

"กตอาจารย์มาเมื่อไหร่ปลุกด้วยเน้อ"  ตอนนี้ได้ที่นั่งแระ  แล้วชั้นกับไอ้โอก็รีบพากันไปเฝ้าพระอินทร์ด้วยกัน (v.,v) z Z

"จึก  จึ๊ก"  ไรว๊า (v"v)

"จึ๊ก  แอนๆ"  เสียงไรแว่วๆน๊อ (V.V)

"จึ๊กๆ"

"ไรวะ!"  หงุดหงิดแล้วนะเฟ้ย

"OoO" หน้าชั้น

"ToT"  หน้าเพื่อนทุกคน

"-.-^^"  หน้าบุคคลที่ 3 ซึ่งได้ชื่อว่าอาจารย์วัณณี  สุดยอดอาจารย์โหดประจำโรงเรียน

"ขอโต๊ดค๊า"  อาจารย์อย่าเพิ่งฆ่าหนูเลยหนูยังไม่แก่เลย  พวกแกช่วยด้วยสินางยักษ์จะกินฉันแล้ว

"(T^T)"  ชั้นส่งสายตาอ้อนวอนไปให้พวกเพื่อน

"(-.-  )(  -.-)(-.-  )"  สิ่งที่ได้คือการส่ายหัวปฏิเสธ

"สวัสดีตอนเช้า น.ส. แอนเดรีย  (-.-^)"  อาจารย์จะแปลงร่างแล้ววววว

"ส..สวัสดีค่ะอาจารย์ (^/|\^")"  ซีดเรยชั้น  จะมาติดอ่างอะไรตอนนี้ฟร่ะยัยแอน   แล้วอาจารย์ก็กวาดสายตามองทุกคนในห้อง  ในระหว่างนั้นฉันก็...

"นะโม ตัดสระ  ภะคะ วัดใหญ่โต  ธัมนะโม  สังคะจาย  โย่ว!!"  ท่องบทสวด   คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วยเถิ๊ดดด

"แกท่องบทสวดอะไรวะ ดัดแปลงมาจากคัมภีร์บ้าไร " 

"บทสวดชั้นเองแหละ  ชั้นท่องผิดตรงไหนไม่ทราบย่ะ"  (ท่องผิดหมดเลยนั่นหล่า : โอ)  เราสองคนก็นั่งกระซิบกระซาบกัน

"เงียบได้แล้ว!!"  ยัก..เอ๊ย  อาจารย์หันไปสั่งแล้วก็เดินไปหน้าห้อง

"ทำไมแกไม่ปลุกเค้าวะ  ฉี่เกือบราดแหนะไอ้เพื่อนบ้า"

"นี้พวกเธอฉันพาอาจารย์ประจำห้องเธอมาส่งน่ะ  (^-^+)"  อาจารย์แกเปลี่ยนอารมณ์เร็วดีเน๊อะ

"แกว่าอาจารย์ยิ้มแล้วเป็นไงวะ"  ฉันหันไปซุบซิบกับเจนฆ่าเวลา

"ก็ดูสยดสยองไงแอน  รู้สึกว่าเจ๊แกพยายามทำตัวเด็กอยู่นะ"

"จริงหรอแก ได้ข่าวว่าเจ๊แกสนใจนักเรียนชายมากกว่านักเรียนหญิงนะเว้ย"  อันนี้ได้ยินมาจากพี่ดี้

"จริงหรอ  อย่างนี้พวกเราต้องพิทักษ์นักเรียนชายในห้องเราซะแล้วนะ"  จริงด้วยเจนเอ๊ย

"แกๆๆ  อาจารย์ประจำชั้นเราสุดยอดเรย"  แต้มรีบกระซิบกระซาบ

"ไรอ่ะแต้ม  อาจารย์ทำไรแกหรอ"  ฉันรีบหันไปตามเสียงแต้ม  ไอ้แต้มก็ได้แต่พยักเพยิดให้หันไปด้านหน้าห้อง  แล้วชั้นจะรออยู่ใย  หันไปดูตั๊ว!! 

"ง่ะ  ทำไมอาจารย์หน้าเด็กจังเลยวะแถมหล่อโคด  มาเป็นแฟนกับหนูมั้ยค่ะ  หนูโสดนะค่ะอาจารย์  รับหนูไว้พิจารณาซักคนป่าว"  นี่คือสิ่งที่อยากพูด  แต่พูดไม่ได้ (T0T)  

          แต่รู้สึกว่าอาการของซินกะบาสเราจะไปก่อนเสียแล้ว  เจ๊ทั้ง 2 ดูสดชื่นแจ่มใสมากเลย ส่วนโอก็อ้าปากหวอจนกลัวว่าสัตว์ที่มันเลี้ยงไว้ในปากจะหลุดออกมาเพ่นพ่าน  พี่กบก็ขมวดคิ้วจนมันจะผูกเป็นเชือกรองเท้าได้แล้ว  แอลกับหมวยก็จับมือกันแน่นเชียวสงสัยตกใจที่มีคนหล่อมาเป็นอาจารย์ประจำชั้น  แซนกะเจนก็ดี๊ด๊าใหญ่เลย  แต้มก็มีอาการตกใจเหมือนกับโอ  คนสุดท้ายกตนั่งหน้านิ่งไม่มีความตื่นเต้นใดๆเลย  (มันยังมีความรู้สึกอยู่มั้ยเนี๊ย : เพื่อนมัน)

"พอได้แล้วแก  หมั่นไส้วะ"  ง่ะ  หันมาจ้องหนูทำไมอ่ะอาจารย์หน้าหล่อ  หนูพูดผิดนิดส์เดียวเองน๊า

"พวกเธออย่าไปแกล้งอาจารย์เค้านะ  เค้าเพิ่งมาใหม่  อย่าให้ครูรู้เชียวละว่ามีคนแกล้งอาจารย์"  รู้สึกว่าเจ๊แกจะหวงจังเลยนะค่ะ  พอเจ๊แกพูดจบหันมาส่งยิ้มหวานให้กับอาจารย์หนุ่มแล้วก็เดินสบัดตูดออกไป

"มันจะอะไรนักหนา  กะแค่อาจารย์ใหม่คนนึง"  ชั้นพูดเบาๆ  แต่เฮียแกดันได้ยินอ่ะเด๊  หูเฮียทำด้วยอะไรค๊า  อย่าเพิ่งฆ่าหนูด้วยสายตาสิค๊า  (แกไปหาเรียกเฮียได้ไงวะ คัยอนุญาต : M&M)

"ครูชื่อ  พงศกร  ธนกรพิสุทธิ์  ครูจะมาเป็นอาจารย์ประจำชั้นพวกเธอ  แล้วก็จะมาเป็นครูสอนคณิตศาสตร์พวกเธอด้วย" 

"แหมทำมาเป็นพูดขรึม  ชิ๊ๆ"  รอบนี้เฮียแกไม่ได้ยินแฮะ  สะจายๆ  (^0^)
"อาจารย์ขา  อาจารย์ชื่อเล่นอะไรหรอค่ะ" 

"ริอาจจีบอาจารย์รึงัย  พยูน  ไม่ดูตัวเองซะเลยนะ"  กตพูดแล้วว๊อยยยย   กตพูดแล้ว  โย่วๆๆๆ  ปิดซอยฉลองโต๊ะจีนลิงเร๊ย  เพื่อนหนูพูดได้แล้วค๊า   (เวอร์ไปๆ : กต)

"ยัยกต  แกพูดว่าอะไรนะ  แล้วชั้นก็ไม่ได้ชื่อพยูนด้วยนะย่ะ" 

"โอ๊ะ โอ๋  กตจ๋า  อย่าไปพูดว่า พาเยียร์อย่างนั้นซิจ๊ะ  เดี๋ยวพาเยียร์จะแปลงร่างเอานะกต  แอนสู้กับสัตว์ประหลาดไม่เป็นหรอกนะจ๊ะ"  ชั้นพยายามดัดเสียงให้ดูกระแดะเหมือนวิญญาณแรดเข้าสิงห์ในทันใด  แรดจ๋า  อยู่กันอย่างนี้นานนานนะเธอ~

"กรี๊ด!!  นังแอน  แกพูดว่าอะไรน๊า!!"    จะกรี๊ดทำเพื่อ!!

"เงียบ!!  ครูชื่อเล่นชื่อแพท   แล้วนักเรียนใหม่ที่อยู่ข้างนอกก็เข้ามาได้แล้ว" 

"แอ๊ดดด  แอ๊ด  ปัง"  เอ่อ  ประตูโรงเรียนเรามันย่ำแย่ขนาดนั้นเชียวหรือ  แต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นมาหลังจากประตูปิดคือ  เด็กหนุ่มหน้าตาดี๊ดี  ทำไมมันหน้าตาดีขนาดนี้ฟร่ะ  หน้าสวยยังกับผู้หญิงเชียวแหนะ  

ห๊า!!  หน้าสวยหรอ

"แซน"  เพื่อนๆในกลุ่มพากันพูดชื่อนี้ออกมาจนเจ้าของชื่อถึงกับสะดุ้ง หันมามองทางต้นเสียงด้วยใบหน้าซีดไร้สีชมพูแต่งแต้ม   พร้อมมือที่กำแน่น 

"อะไรหรอ  เค้าไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย"  ไม่ได้เป็นไรบ้านแกเด๊  เหงื่อแตกยังกะไปวิ่งอยู่ทะเลทราย

"ลืมๆเรื่องเก่าไปบ้างเถอะ แซน"  แกพูดดีมากแอล 

"สวัสดีครับผมชื่อ  กันย์  วริณธรณ์  เพิ่งย้ายมาใหม่  ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร๊าบบบ (^w^)"  ทำไมแกต้องทำหน้าแมวด้วยวะ

"สวัสดีครับผมชื่อ  ภัทริน  วงศ์สุกุล  ฝากตัวด้วยนะครับ (^0^)  "  เฮ้ย!  นายผ้าอนามัยเมื่อเช้านี่หว่า  โอ้พระพุทธเจ้าช่วยลูกช้างแมมมอธด้วย  หนูไม่อยากเจอกับมัน (T0T)

"กรี๊ด!!  พ่อรูปหล่อทั้งสอง  มานั่งข้างเจ๊มั้ยฮ๊า" 

"เจ๊ปอป  เอ๊ย!!  เจ๊ป๊อป  อย่าไปแกล้งเด็กซิค่ะเค้าเพิ่งมาใหม่นะค่ะ"  นังพยูนพูดพลางสงสายตาวิ๊บวับไปหาไอ้หล่อสองคนหน้าห้อง

"มานั่งข้างเค้ามั้ยตัวเอง"  "มานั่งข้างเค้าเถอะ"  และอีกหลายๆเสียงจากชะนีในห้องก็ร้องเรียกให้ไอ้หล่อสองคนนั้นมานั่งใกล้ๆตัวเอง

"กต  เค้าหนวกหูจัง  บอกให้มันเงียบๆหน่อยดิ"  แซนหันไปบอกกตแล้วก็ฟุบลงโต๊ะอีกรอบ และแล้วนรกก็มาเยือนห้องเรียน

"พอได้แล้วโว๊ย!!  มาเรียนนะเว๊ยไม่ได้ให้มาหาอย่างอื่น  หัดเงียบๆบ้างเซ่  เดี๋ยวแม่ก็เล่นของใส่ยกห้องเลยหนิ  นายสองคนนะ  มานั่งข้างไอ้แทนละกัน  เข้าที่ได้แล้ว!!"  หลังจากกตด่าเสร็จ  มันก็หันไปพูดกับแซน

"สบายหูยังจ๊ะแซน  กตบอกให้พวกเค้าเงียบแล้วละ"  เปลี่ยนอารมณ์เร็วจังนะเพื่อน  ไอ้พวกนั้นก็เลยมานั่งอยู่โต๊ะหลังพวกเราไปโดยปริยายตามคำสั่งกต  (เพื่อนแกน่ากลัววะ : M&M)

"เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย  เอาละครูมีเรื่องประกาศ  วันศุกร์หน้าโรงเรียนจัดให้พวก ม.4 ไปทัศนศึกษาต่างจังหวัด 3 วัน 2 คืน  เดี๋ยวคาบบ่ายวิชาครู ครูจะเอาจดหมายมาให้  ครูไปละ"  เฮียแกก็เดินออกไปพร้อมกับเสียงกระพือปีกของฝูงแมลงวันในห้องก็กระหึ่ม เป็นเสียง หึ่งๆ ทั่วห้อง  (เปรียบเทียบได้ทุเรศมั๊ก : หมวย) 

"พวกนายว่าอาจารย์จะพาไปเที่ยวไหนวะ"  โอกับแต้มก็หันไปขอความคิดเห็นพวกผู้ชายข้างหลัง

"ยะลาชัวร์!!  อาจารย์จะส่งแกไปปราบโจรใต้แน่ๆเลย  สู้ให้ชนะนะโอ" 

"ไอ้ตี๋  ไอ้ปากหมา  เงียบไปเลยๆ  แกซิอาจารย์จะส่งแกไปปัตตานีแน่นอน" 

"แกซิๆ"
"แกต่างหาก  แบร่ๆ"
"แกๆๆๆๆ"

"พวกแกพอได้แล้ว  จะเถียงไรกันนักหนา  อายเด็กใหม่บ้างดิ"  เสียงป้าซินหันมาตวาดเจ้าหมาสองตัวที่กัดกันอยู่

"แหะๆ  ขอโทษแทนหมาของซินด้วยนะค่ะ  พวกนายสองคนชื่อเล่นไรจ๊ะจะได้ทำความรู้จักกันไว้"  ป้าเปลี่ยนเพื่อนเป็นหมาซะแล้ว 

"ป้าอ่ะ  ทีงี้พูดเพราะเชียวนะ"  โอกับตี๋พากันงอนใส่ป้า  พวกแกโกรธกันอยู่มะช่ายติ

"ผมชื่อมายครับ (^w^)" 

"ผมชื่อกันย์ครับคุณคนสวย  (*w*)"

"นายไม่ต้องมาหลอกจีบคนแก่ได้มั้ยละ (-.-+)"  เเซนเริ่มปกติเเล้วมั้ง

"อะไรละเธอ  ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ (+-.-)"  

"ก็นายกำลังจะหลอกจีบป้าซินของเรา  เพื่อที่จะใช้ให้ป้าทำงานให้นายใช่มั้ย"   เอ่อแกคิดมากไปป่าววะ  กันย์ยังไม่ได้คุยกับป้าเลยซักแอะ

"แซนจ๋า~  แซนว่าซินแก่หรอจ๊ะ (-w-^)"  ซวยแล้วมั้ยละแซนว่าป้าแก่

"แซนขอโต๊ดดด  แซนไม่ได้ตั้งจายน๊า(แต่เจตนานิดๆ)  ซินอย่าโกรธน๊า"

"ก้อได้ๆ  เลิกคิดมากได้แล้วแซน  ซินว่าเรื่องนั้นมันจบลงไปนานแล้วนะอย่าคิดถึงมันอีกเลย" 

"อื้อๆ  ก็ได้  รอบนี้นายชนะนายกันย์  ฝากไว้ก่อนเหอะ!!"  ถ้ามันไม่รับฝากละแก๊

"ได้ครับ  อย่าลืมมาเอาคืนนะไม่งั้นผมคิดดอกเบี้ยนะ  แ ซ น ดี้ "  ทำไมแกต้องกระซิบกระซาบด้วยฟร่ะ  ตูไม่ได้ยิน

"พอเลยไอ้หื่น  ไปนั่งที่ซะ"  แล้วไอ้แซนก็สบัดตูดไปนอนฟุบอยู่โต๊ะ  ตกลงแกคุยไรกันวะ  (นางเอกเราช่างอยากรุ้จริงนะ : M&M)

"เพื่อนเธอเค้าเป็นอะไรอะ" 

"เอาหน่าอย่าไปถือสามันละกัน  เอาไว้ว่างๆจะเล่าให้ฟัง"  ฉันหันไปบอกนายกันย์  นายก็ไม่ได้ดูเลวร้ายอะไรหรอกเน๊าะ

"เธอชื่อไรอ่ะ (*w*)"  ถามคัยไม่ถามไปถามกตเร๊อะนายผ้าอนามัย

"กตไม่ตอบนายหรอก  อย่าไปมองมันแบบนั้นด้วย  จะหาว่าชั้นไม่เตือน"   ลืมตัวไปคุยกับมันซะแร้ว  มันหันมามองหน้าแล้วๆๆ  (T=T) 

"เธอ  คนเมื่อเช้าหนิ (-///-)"  แกจะเขินทำด๋อยไรเล่า

"อ้าวแอน  แกจำหนุ่มเมื่อเช้าไม่ได้หรอ~" 

“โอแกหุบปากซักสามนาทีก็ไม่มีคนว่าแกเป็นใบ้หรอกนะ”

“จำไม่ได้เลยหรอ~” โอถามย้ำอีกรอบ

"เหอะๆ  ใครหรอ  เค้าจำไม่ได้เค้าความจำเสื่อม  สมองเค้าได้รับการกระทบกระเทือนมากไปหน่อย  เค้าจำอะไรไม่ได้เลย  (TOT)" 

"หึหึ  ผมไม่ไปบอกใครหรอกคุณ  ผมก็อายเป็นนะที่ไปหาเก็บ...ได้"

"แต่ชั้นอายยิ่งกว่านะ  นายห้ามไปบอกคัยนะ ชั้นไหว้ก็ได้นะเว้ย(T/|\T)”

"ก็ได้  แต่คุณบอกประวัติเพื่อนคุณคนนั้นให้หน่อยดิ" 

เฮือก!!  คิดผิดคิดใหม่ได้นะ

"กตนะหรอ  นายชอบกตหรอ  เหอะๆ" วอนหาที่ตายแล้วนะมาย

"ทำไมหรอ  น่ารักดีออก  เมื่อกี้ก็โคดเท่เลยตอนตะโกนด่าเพื่อนอ่ะ"  นายมันโรคจิต (-.-")

"คุยไรกันสองคนอ่ะ" 

"ป่าวค๊าบบคุณหญิงแต้ม (^-^")"  ชั้นหันไปยิ้มแหยๆให้แต้ม

"ไรอ่ะแซนเหงื่อแตกเชียว"  พี่กบพูดกับชั้นหลังจากมานั่งที่แล้ว 

"นี่ๆ ไอ้เบสท์  แกดูแลเพื่อนใหม่ให้หน่อยดิ  ชั้นกลัวเจ๊ๆทั้งหลายจะเอามันไปเขมือบซะก่อน"  เสียงหมวยหันไปฝากฝังไอ้สองตัวนั้น

"เอาดิ  จะได้ครบทีมฟุตบอลเลย  เอิ๊กๆ"

"แกเห็นเพื่อนเป็นเพื่อนหรือแกเห็นเพื่อนเป็นนักฟุตบอลวะ"   คราวนี้แอลหันไปแขวะเบสท์

"โธ่  แอลก้อ  เดี๋ยวก็ไม่รับเป็นเพื่อนซะเลย"  ลองดูซิแกเดี๋ยวแม่จับกดคอห่านเลย

"อาจารย์หญิงมาแล้วว๊อยยย  เข้าที่ๆๆๆ"  สิ้นเสียงทุกคนก็เข้าประจำที่ด้วยใบหน้าอันซีดเผือด  พร้อมกับความคิดเดียวที่แล่นเข้าสมองคือ  "จะรอดมั้ยวะเรา"  แต่ก็มีไอ้หน้าหล่อสองคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วยเลย  ว่าตัวเองกำลังจะเจออะไรในอนาคตอันใกล้