.::: ก๊วนแสบ~แจกรัก :::.

ลำดับตอนที่ #1 : พญามาร บุกโลกกก!! (-.-a) (Rewrite)

"เฮ้ยตื่นดิวะนังหมูตอน  แกหลับรึแกตายว่ะ  ตื่นเซ๊  ตื๊นนน  ไม่ตื่นใช่ม๊ายยย" หลังจากเสียงนรกที่ร้องเรียกได้สงบลง  บางอย่างจากนรกได้มาเยือนผู้ที่หลับอยู่

"ตุ๊บ  แผละ  โอ๊ยยย!"  นี่คือสิ่งที่นรกประทานมาให้

"ไอ้พี่บ้า  ปลุกดีๆไม่เป็นรึงัยห๊า ทำไมต้องเอาพระบาทของพี่มาฟาดเข้ากับพระพักตร์สวยๆของหนูด้วย"  เจ้าของร่างร้องเสียงหลงพลางลุกขึ้นมาจากพื้น  หลังจากได้โหม่งหัวลงไปนรกรอบนึง 

"ก็แกตื่นที่ไหนล่ะ  ปลุกมาตั้งนานแล้ว  จนว่าฉันจะลงไปโทรเรียกปอเต๊กตึ๊งมาเก็บศพแกไปแล้วนะรู้มั้ย"  เจ้าตัวผู้ซึ่งโดนด่าไปถึงกับเถียงไม่ออก

"ตูหลับเป็นตายขนาดนั้นเชียว เหอะๆ" ผู้เคราะห์ร้ายคิดอย่างงงๆ

"โธ่พี่  ก็คนกำลังฝันถึงเทพบุตรสุดหล่อสุดสวาทขาดใจอยู่หนิ  ใครเค้าอยากจะตื่นกัน" ผู้พูดพูดไปโดยไม่นึกถึงสภาพหูของตนเองในอนาคต

"ไอ้น้องเวน  ชั้นมาปลุกแกก้อดีเท่าไหร่แล้วนะรู้มั้ย  มันจะสายแล้วนะว๊อยย  วันนี้ไปโรงเรียนไม่ใช่วันหยุดเทศการคนขี้เกียจอย่างแกน๊า  แล้วก็..ชั้นไม่อยากให้ที่รักของชั้นรอนานนะเว้ย  ไปอาบน้ำได้แล้ว"  หลังจากพี่สุดที่เลิพเทศนาจนบรรลุขั้นโสดาบันไปสามรอบมันก็เดินออกไป

"แกเป็นพี่หรือเป็นแม่ชั้นเนี๊ย" ชั้นคิดพลางรีบแต่งตัวเพราะยังไม่อยากจะบรรลุธรรมขั้นอื่นอีก

        อ้อ..ลืมแนะนำตัว  ชั้น นส.แอนเดรีย  รัตนศักดิ์  ลูกสาวคนสวยของ คุณสุรศักดิ์และคุณหญิงแอนนา ผู้เป็นเจ้าของบริษัทส่งออกเฟอร์นิเจอร์ขนาดใหญ่ ตรากระซู่บิน (คัยคิดชื่อให้ว่ะ : M&M) ชั้นกับพี่เป็นลูกครึ่ง ไฮโซม๊ะ ก๊ากๆ  ครึ่งผีครึ่งค..เอ๊ยครึ่งไทยครึ่งอังกฤษ  มีพี่สาวอยู่ 1 ตน ชื่อแอนดี้ ซึ่งนิสัยมันไม่ได้หวานเหมือนชื่อมันซักนิด แถมนับวันยิ่งทำตัวเหมือนพญามาร (-.-)

         หลังจากได้แปลงกายลงมาเป็นผู้เป็นคนอีกรอบหญิงสาวผู้น่าถีบก้อเสด็จลงมาถึงข้างล่างจนได้  พร้อมกับพบเจอหน้าพญามาร  แล้วแล้วการต่อสู้ก้อได้เริ่มต้นขึ้น  เสียงดาบฟันกัน "โช๊งเช๊ง" เลือดสาดกระเซ็น  กลิ่นเลือดคละคลุ้งเต็มไปหมด...เอ่อ นิยายไรวะเนี๊ย  เข้าเรื่องดีกว่ามั่วไปนาน

"ขึ้นรถได้รึยังยัยแอน  แกจะเฝ้าพระอินทร์กลางอากาศรึงัยวะ ชั้นยังไม่อยากสายวันแรกหรอกนะ"  แกกะสายวันอื่นใช่มะยัยพี่พญามาร (=.,=)

"แต่เค้ายังไม่ได้กินข้าวเลยน๊า"  หลังผู้พูดพูดจบก็แถบจะกระโดดไปฝังตัวเข้ากับเบาะรถ  เพราะสายตาของคุณพี่เธอจ้องมาประมาณว่า "ถ้าแกไม่รีบขึ้นแกไม่ได้กินข้าวอีกแน่ตลอดชีวิต"

      เมื่อรถเคลื่อนที่ออกจากบ้านก็เหมือนกับว่ามีคนยกนรกเข้ามาในรถ  สภาพของคนในรถคนนึงคือแสยะยิ้ม  ส่วนอีกคนนั่งตัวลีบเป็นกรีบกระเทียม  หลับตาปี๋ เหงื่อแตก ตัวสั่นยังกะคนเข้าทรง

"ยัยแอน  แกจะกลัวไรว๊า  ขับไม่เร็วนะเว้ย"  ไม่เร็วบ้าน Grandmother แกดิเหยียบ 120 แถมปาดหน้าสิบล้อบ้างละ  พวกรถทัวร์มั้งละ  แกกะลอบฆ่าน้องแกใช่ม๊าย  เห็นน้องสวยกว่าอ่ะดิ (เหยียบ150 เลยแอนดี้ : M&M)

"นี่พี่..เค้าจำยี่ห้อพวกรถสิบล้อได้หมดแล้วละไม่ต้องไปหาปาดให้เค้าดูใกล้ๆหรอก  รู้อยู่ว่าขับรถเก่ง  แต่เค้ายังไม่อยากไปอาบน้ำพุร้อนในนรกนะ (TT^TT)"

         นรกบ้านใครวะมีน้ำพุร้อน ยังกะสถานที่ท่องเที่ยว  มันคิดได้ไงเนี๊ย สงสัยขับเร็วไปนิดมันเลยเกิดภาพหลอนแน่เลย     แอนดี้คิดพลางลดความเร็วลงนิดส์นึงเพราะกลัวน้องเสียสติไปเสียก่อน

        ในที่สุดพระพุทธเจ้าก็สงสารคนแต่งกลัวว่านางเอกของเรื่องจะบ้าไปก่อน

"โอ๊ววว  ถึงแล้วว๊อยยโรงเรียน"  ฉันตะโกนแล้วก็รีบวิ่งออกจากรถ  แถบจะลงไปจูบดินในทันทีทันใด  มันช่างต่างกับการนั่งอยู่บนรถกับพี่ที่สุด 

"ไปดูบอร์ดป่ะแอนจะได้รู้ห้องซะที"  แล้วก้อเห็นเจ๊แกแหวกฝูงเสือ สิงห์ กระทิง แรด  ผลุบหายเข้าไปในดงสัตว์ป่า (โรงเรียนหรือสวนสัตว์เนี๊ย : M&M)

"จะได้อยู่ห้องไหนน๊อ  จะมีเพื่อนชั้นอยู่บ้างมั้ยเนี๊ย  แล้วมันจะมีผู้ชายมั้ย  แล้วจะมีคนสวยกว่าชั้นรึป่าว"  นางเอกเราก้อบนพึมพำไปเรื่อยจนพลางไล่ดูชื่อตัวเอง  คนเริ่มมองว่านังนี่มันสติดีรึป่าว  คนแต่งละอยากจะตะโกนบอกคนให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่ามันบ้า  มันจะมาข่มขืนผู้ชายในโรงเรียน กร๊ากๆๆ (คนแต่งบ้าวะแอนถอนตัวยังทันเว้ย : แอนดี้)

"แอนว่าไง  อยู่ห้องไหนอ่ะ"  เสียงพี่สาวตัวดีถามหลังจากแหวกฝูงกระซู่มาหาฉันพร้อมกับกระดาษขาวในมือ

"5/3 อ่ะ  แล้วพี่ละ"

"6/3 อ่ะ แกเจอเพื่อนแกมั้งยังเดี๋ยวชั้นจะไปหายัยหวานกับทับทิมแระ  แล้วอย่าลืมมัดผมใหม่ด้วยนะเว้ย"  มันพูดจบมันก้อเดินไปเรย 

เจ๊แกจะถามชั้นทำเพื่อ?    ฉันเองก้อได้แต่คิดไปสงสัยไปในตัวพี่สาวว่ามันประสาทหรือมันบ้าพร้อมกับเอากระจกมาส่องสภาพตัวเอง

"คนหรือผีวะนั่น" ฉันสบถเบาๆ เพราะสภาพตอนนี้ฉันเหมือนกับไปทำการข่มขืนผู้ชายมาซักโหลนึง  ผมเพ้ากระเซอะกระเซิง

"แค่แหวกฝูงสัตว์ป่าไปดูบอร์ดแค่เนี๊ยถึงกับโทรมขนาดนี้เชียว เหอๆ" ฉันคิดไปแล้วก้อมัดผมใหม่

"เฮ้ยไอ้แอน  อยู่ทางนี้โว๊ยไอ้เพื่อนเวร"  เอ่อ มันเรียกเพื่อนมันอย่างนี้หรอ

"ไรวะไอ้โอ  ชะนีออกลูกเป็นละมั่งรึงัยวะ" ฉันตอกกลับไปเล่นเอาซะโออึ้ง

"ก็ใช่อ่ะดิวะ เนี๊ยมันอยุ่แถวนี้ด้วยนะเว้ย"

"(O๐O) ไหนวะๆ พูดเล่นๆนะเว้ย  มีจิงง่ะ"

"ก็นี่ไงแกยื่นเด่นเป็นสง่าอยู่หน้าชั้นไง"  สิ้งเสียงไอ้โอฉันก้อออกแรงวิ่งเป็นแรดเห็นผู้ชาย  เตรียมนอจ๊วกแทงเพื่อนรวมสายพันธุ์เดียวกัน

"ก๊ากๆๆ  วิ่งให้ทันนะแก  ชั้นนักวิ่งนะเฟร้ย!!" โอตะโกนพลางวิ่งหนีแอนเดรีย  ผู้ซึ่งเป็นเพื่อนกับเธอมานานแสนนาน

"อย่าหนีสิวะ  มาให้แม่ขวิดก่อนเร๊ววว"

"ไม่หนีก้อโง่ดิวะ"

"ไอ่เพื่อนเล๊ววว"

"คุณครับ"  อยู่ดีๆก็มีไอ้หน้าหล่อคนนึงมาขวางหน้าฉันไว้ 

โอ๊วพ่อเทพบุตร  หลงรักฉันใช่ม๊า  ฉันรู้ว่าฉันสวยแต่ไม่ต้องเรียกดังขนาดนั้นก็ได้นะค่ะ  กรี๊ดๆๆ   นางเอกเราคิดเองเออเองหมดเลย (>.,<)

 
"เอ่อ..มีอะไรหรอค่ะ"  ตอนนี้ไอ้โอก้อเดินมาหยุดอยู่ข้างๆ  ทำท่าอายๆไว้ลูก  พอเค้าเผลอจับมันปล้ำเลย 

ณ ตอนนี้มารยาร้อยล้านเล่มเกวียนของคุณแอนเดรียก้อได้ขุดขึ้นมาใช้พร้อมกันทั้งหมด 

"เอ่อ..คือว่าผม"  กรี๊ดๆๆๆอยากจับลากเข้าป่า  หน้าแดงซะด้วย   เขิลเราชัวร์เรย กรี๊ดๆๆ

โห  ไอ้แอนสเน่ห์แรงจังวุ้ย  เพื่อนหนูๆ (^w^)          โอยิ้มพลางคิดว่าเพื่อนตัวเองเสน่ห์แรง

"เอ่อ..คือว่า"

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

กลับมารีไรท์รอบที่ล้าน  

เรื่องนี้มันคงไม่จบง่ายๆเเน่เรย

เรื่องนี้ออกแนวดองเค็มจนอร่อยแระ

 
อ่านไปเถอะนะ