เปิดซิงหัวใจ สไตล์สาวเซอ . . .

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดซิงหัวใจ สไตล์สาวเซอ . . . ~ Begining 1 **

1*

           - เวลาเจ็ดนาฬิกา  -

“ แม่ !!  หนูต้องรีบไปโรงเรียนแล้วน้าา  ออกมาซักทีสิ ออกมานะ  แม่ !!  ”

“ แกนี่วุ่นวายแต่เช้าเลยนะ  รู้ไหม๊ จองฮีมิน  เงินที่ไปโรงเรียนน่ะ  เงินฉันนะ ”

“ รู้แล้วค่าา คุณลี  ^Q^  แต่ตอนนี้หนูต้องรีบอาบน้ำไปโรงเรียนเพราะฉะนั้นแม่รีบออกมาเถอะน่า  ”

                 ยามเช้าของวันใหม่  ในฤดูใบไม้ผลิ  ขณะที่ฉันกับแม่กำลังทะเลาะกันเรื่องห้องน้ำอยู่นั้น  พี่ชายซึ่งงัวเงียและเงียบอยู่นานได้ออกมาโวยวายใส่ทั้งแม่และฉันที่ทะเลาะกันอย่างกะเด็ก  พอแม่ออกจากห้องน้ำและเริ่มที่จะทำอาหารให้ฉันและพี่ก่อนไปโรงเรียน 

         “ แกสองคนจะกินอารัยล่ะ  เช้านี้ ”  

         แม่ถามทั้งฉันกับพี่ก่อนที่จะตรงเข้าสู่ห้องครัวในส่วนหลังของบ้าน

         “ หนูเอาไข่ดาว ”

         “ ไม่ !! ผมเอาแฮม ”

         “ หนูเอาไข่ดาวก่อน  พี่ชายห้ามแย่งนะ ”

         ตอนนี้ฉันทะเลาะกับพี่อยู่  และยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุด  แม่จึงพูดขัดให้ฉันกับพี่หยุดแขวะใส่กัน

         ฉันอาบน้ำและแต่งตัวเสร็จก่อนพี่  ฉันจึงรัวฝีเท้าลงมาตามบันไดเพื่อมายังโต๊ะอาหาร  ข้างหลังฉันก็มีพี่ชายซึ่งจะรีบลงมาเอาแฮมและวิ่งไปเอาจักรยาน   แต่ก้อต้องผิดหวังเพราะคำพูดของแม่

         “ แฮมจ๋า  อยู่ไหนจ๊ะ  พี่รออยู่ ^^ ”

         “ วันนี้ไม่มีทั้งแฮมและไข่ดาว  ฉันขี้เกียจทำ  แกเอาขนมปังไปคนละก้อนแล้วกันนะ ”  

         “  เอาอีกแล้วว ”   ฉันกับพี่ต่างพูดพร้อมกันอย่างเคย  และชินกับคำพูดของแม่ที่เป็นเหมือนกับทุกที

         “ แม่ไม่ทำแล้วถามทำไมเนี่ย  ”

         ฟังพี่บ่นเสร็จก็รีบหยิบขนมปังและวิ่งไปที่หน้าบ้าน   วันนี้ฉันคงได้จักรยานล่ะ  พี่ยังมัวแต่ทำหน้ามุ่ยกับคำพูดของแม่  พอออกมาหน้าบ้านก็ไม่เห็นจักรยานอยู่แล้ว ฉันหันซ้ายหันขวา ซักพักพี่ก้อเดินออกมาจากหลังบ้านพร้อมด้วยจักรยาน  และหน้าตาที่ยิ้มจนแก้มแทบปริ 

         “ ไปแล้วนะจ๊ะน้องรัก ^^ ”

         “ ไอ้พี่บ้า  เอาจักรยานไปซ่อนอีกแล้วหรอ  ทำไมไม่ไปกะแม่เล่า  แม่ซื้อจักรยานคันใหม่ให้หนูด้วยนะ  ไม่งั้นหนูจะไปอยู่บ้านแชบิน ”

         “ ดีเหมือนกัน  แกไปอยู่กับเพื่อนรักแกก็ได้นะ  ฉันอนุญาต  ประหยัดดี  ฉันจะได้ไม่ต้องทำกับข้าวให้พวกแกตอนเช้า  นี่  ฮีมิน  ปิดบ้านให้ดัด้วยล่ะ  ส่วนซุนมิน  วันนี้เอาจักรยานไปใช่ไหม๊  งั้นก็แวะซื้อขนมปังที่ร้านคุณปาร์คหน้าปากทางมาด้วยล่ะ ”

         “ ไม่เอาหรอก !!!  เดี๋ยวแม่ก็ไม่ทอดแฮมให้กินอีกอ่ะ     แม่นี่เป็นแม่ร้ายที่สุดในโลกเลยรู้ไหม๊ ”

         แม่โบกมือบ๊ายบายฉันกับพี่  แถมยังทำเป็นหูทวนลมเรื่องจักรยานอีก

         นี่ฉันแพ้พี่กะแม่อีกแล้ว  วันนี้ฉันคงต้องขึ้นรถเมล์ไปเรียนอย่างเคย   แม่ออกไปสำนักพิมพ์ที่อยู่ทางเดียวกับโรงเรียนพี่  ทำไมพี่ไปกะแม่นะ  ฉันนี่ซวยจริงๆ ฉันต้องไปโรงเรียนด้วยรถเมล์ มันไม่ใช่ใกล้ๆเลยนะ

          “ เฮ้อ... ”

          นี่ก้อสายมากแล้วฉันรีบวิ่งไปจากประตูใหญ่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะเข้าห้องเรียนก่อนที่อาจารย์แว่นหนาจะเข้าโฮมรูม    

         “ แฮกๆ  - -* ”

         “ เสียใจด้วยนะจองฮีมิน  เธอมาช้าไป  59 วินาที  ไปยืนคาบไม่บรรทัดหน้าระเบียงไป ”

         ฉันทำหน้าล้อเลียนอาจารย์แว่นหนาก่อนที่จะมองไปรอบๆระเบียง  และไม่เห็นใคร  วันนี้ฉันช้าที่สุดอีกแล้วหรอ  ทำไมกันนะ  ฉันจะต้องอยู่กับอาจารย์คนนี้ไปอีกกี่เดือนกันหา ? 

         ตอนนี้ฉันยืนคาบไม้บรรทัดมาตั้ง 10 นาทีแล้ว  หมดเวลาโฮมรูมซะทีอย่างที่ฉันตั้งใจ  ดีจัง  ฉันจะได้เข้าห้องซักที

        ***  กริ๊งง  ๆ  ๆ  ๆ  ๆ   ***

         “ หมดเวลาโฮมรูมแล้วนะ  ครูฝากเรื่องห้องด้วยนะจ๊ะมยองนัมจู  เอ่อ .. คิมแชบิน  ออกไปเรียกเพื่อนเธอที่ระเบียงมาซิ ”

         “ ค่ะ ”

         ตอนนี้แชบินออกมาตามฉันแล้วก็บ่นยัยอาจารย์แว่นหนา

         “ เข้ามาได้แล้วฮีมิน  เธอนี่ก้อไม่รู้จักมาให้เช้าเลยนะ  ”

         “ ก้อ..... ”   ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบจบ  แชบินก้อพูดแซง

         “ ไม่ต้องบอกเลยว่าแย่งห้องน้ำกับแม่ แล้วก็แย่งจักยานกับพี่  เธอนี่มันยังไงกันนะ ”

         “ ก็มันจริงนี่  ถ้าเธอบ่นฉันอีก  ฉันจะไปอยู่บ้านเธอแล้วนะ ”

         “ เอาเถอะวันนี้เป็นวันดี  อย่าทำหน้างออย่างนั้นสิจ๊ะเจ้าหญิง   ”

         “ วันดีอะไร  ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย ”

         “ ....  -O-  ”

         ไม่มีคำตอบใดใดจากปากแชบิน  มีแต่รอยยิ้มเจ้าเล่ที่เธอมักจะยิ้มให้ฉันเวลามีความลับกับฉันเรื่อยเลย     ชีวิตฉันมันอารัยกันนักหนานะ  ทั้งแม่ พี่   แชบิน   อาจารย์   ยัยมยองนัมจู  รอบข้างมีฉันมีแต่คนร้ายกาจทั้งนั้นเลย  TT_TT

         - เวลาเลิกเรียน -

         “ นี่  !!  ฮีมิน  วันนี้ไปคาราโอเกะกันนะ ”

         “ ไม่ไป -๐- ”

         “ นี่  !!  ไปเหอะนะ  วันนี้เธอว่างไม่ใช่หรอ ?? ”

         “ ไม่ว่าง  แล้วก้อไม่ไปด้วย ”

         “ ก็ดี  งั้นวันเสาร์นี้ฉันมีตั๋วคอนเสิรต์วงโอคิตะ  ตกลงไม่ไปใช่ม่ะ ”

         “ >O<  ไปดิ  ไปจ้าา   วันนี้จะไปไหนดีล่ะ  ฮะ ”         

         แชบินทำหน้างงกับท่าทางของฉัน

         ฉันเก็บกระเป๋าเสร็จก้อเดินออกจากห้องตามแชบินไป  จนไปถึงร้านคาราโอเกะแห่งนึง  ตอนนี้เวลาแค่หกโมงเย็นเองทำไมคนมันเยอะอย่างนี้นะ  ซักพักก็มีชายคนหนึ่งเดินมาหาแชบินด้วยท่าทางที่ดูสนิทกันดี  สงสัยยัยแชบินจะไปหว่านเสน่ห์อีกล่ะสิ  แล้วข้างหลังแฟนของแชบินเป็นใครกันนะ  ??? 

         “ ฮีมิน  นี่คังแดฮยอน” ~ “ แดฮยอน  นี่จองฮีมิน ”

         “ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ”

         แชบินแนะนำแฟนเธอให้ฉันรู้จัก  ให้ตาย !!  เนี่ยหรอ  วันสำคัญ  งี่เง่าจริงๆเลย  ยัยแชบิน  ถ้าไม่เห็นแก่  คังแจจินละก็ฉันจะไม่มาเลย  วันเสาร์นี้ฉันจะไปดูคังแจจิน  ไปดูคอนเสิร์ตวงโอคิตะ แล้วหลังจากนั้นฉันจะไม่มาวันบ้าบอแบบนี้อีกแล้วว 

         ตอนนี้ดูทางท่าแดฮยอนกำลังจะแนะนำคนที่อยู่ข้างหลังให้แชบินและฉันได้รู้จัก