คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : File 1 : Andio Ganterras
วันศุกร์ที่ 11 พฤศจิกายน 2548
15:30 น.
ชายผิวคร้ามเงยหน้าขึ้นมองตัวเองในกระจกห้องน้ำก่อนจะถอนหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อย.....นานเท่าไหร่แล้วนะที่เราถูกเตือนเรื่องนั้น....2 วัน....3วัน หรือนานเป็นปี?
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ขออภัยครับคุณแอนดิโอ ใกล้ถึงเวลางานแล้วนะครับ" เสียงของชายหนุ่ม..คนของบริษัทนั้น...
"อืม..นายไปก่อนเลยอิชิดะ.."
"แต่...."
"ไปเถอะ เอารถอีกคันนึงไปนะ เดี๋ยวฉันตามไปทีหลัง"
"คุณแน่ใจนะครับ" เอาอีกแล้ว คำพูดที่ดูเหมือนห่วงใย แต่น้ำเสียง....
"ยังไม่ถึงเวลาไม่ใช่รึ?"
"ถ้าเวลางานล่ะก็ใกล้แล้วล่ะครับ แต่ถ้าท่านหมายถึงเวลา..นั้นล่ะก็ สามทุ่มสามนาทีก็คอยดูแล้วกัน.."
"พอได้แล้วอิชิดะ" น้ำเสียงของชายในห้องน้ำเริ่มกร้าวขึ้น ก่อนที่เสียงต่อยกระจกดังปังจะตามมา
"..ฉันไม่ได้ต้องการความห่วงใยจอมปลอมของแก"
"...รับทราบครับ คุณแอนดิโอ" แล้วเสียงปิดประตูโรงแรมห้องVIPก็ดังขึ้นอย่างเงียบกริบ..
แอนดิโอเดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะแต่งตัวด้วยเสื้อเชื้ตสีขาวกับเนคไทสีเลือดหมู...วันนี้เป็นวันสำคัญ..วันเปิดงานศิลปะของฉัน...
"งานของฉันกำลังไปได้สวย...ใครจะไปยอมตายง่ายๆวะ!" ชายผิวคร้ามตะโกนกร้าวฮึมฮัมในลำคอก่อนจะสบถเสียงดัง
กริ๊ง..กริ๊ง..
'โทรศัพท์?....ที่นี่มันโรงแรม..ใครจะโทรมาตอนนี้กัน..' แอนดิโอคิด ก่อนที่จะตัดสินใจเดินไปรับโทรศัพท์
"ฮัลโหล สวั.."
"...ไม่มีใครหนีความตายไปได้หรอกครับ คุณแอนดิโอ ผมขออวยพรให้งานเปิดตัวรูปชิ้นใหม่ของคุณเป็นไปด้วยดีนะครับ...สวัสดี"
"เดี๋ยว! แกเป็นค.."
กริ๊ก ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
ชายผิวคร้ามยืนอึ้งถือโทรศัพท์ค้างไว้อย่างนั้น จะด้วยอุปทานหรือเปล่าไม่ทราบ แอนดิโอรู้สึกว่าเสียงนั้นมันคุ้นหูเหลือเกิน!
"เข้าใจเลือกเวลาโทรมาจริงนะ..ไอ้ตัวซวย" แอนดิโอครางเบาๆในลำคอ แล้วหยิบกระเป๋าสีดำใบใหญ่ที่อยู่กลางห้องออกมา
"ความตายน่ะ..ฉันจะหนีให้ได้เลยคอยดู!" แล้วเสียงปิดประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง
15:42 น.
แอนดิโอเดินเข้ามา ณ โรงจอดรถของโรงแรมด้วยท่าทีที่ฮึดฮัด ถ้าบอกว่าชายคนนี้เป็นศิลปินก็คงจะไม่มีใครเชื่อจนกว่าจะได้เห็นผลงานของเขา แอนดิโอเป็นผู้ชายร่างใหญ่ แถมยังเป็นฝรั่งอีก เพียงแต่ว่าผิวของเขาเป็นสีเกรียมๆที่ดูเหมือนคนเอเชียทั่วไป สิ่งเดียวที่ทำให้คนคิดว่าเขาเป็นฝรั่งก็คงจะเป็นการที่เขาพูดภาษาไทยไม่ชัดนั่นเอง
แอนดิโอเดินมาที่รถของตัวเองก่อนจะจ้องมองด้วยความแปลกใจ
'เอ๊ะ! ยางรถแบน? เป็นไปได้ยังไง ก็เราเพิ่ง...หรือว่า! ไม่สิ โดนเจาะจริงๆด้วย' แอนดิโอขนลุกเกรียวโดยไม่ทราบสาเหตุ ท่าทีฮึดฮัดที่มีอยู่เมื่อกี๊หายไปในพริบตา
"แกนะแก.." แอนดิโอสบถ "แน่จริงก็โผล่หัวออกมา!!!" ***************************************************
เราเป็นคนแต่งเรื่องช้ามากๆๆ ยังไงเก๊าะฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
ปล.ที่ว่าแต่งช้าคือ...ตอนที่2 อาจจะออกมาในอีก 3 เดือนให้หลัง
อย่าคิดมากน่า -*- สาธุๆ [7/4/49]
***************************************************
เราเป็นคนแต่งเรื่องช้ามากๆๆ ยังไงเก๊าะฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
ปล.ที่ว่าแต่งช้าคือ...ตอนที่2 อาจจะออกมาในอีก 3 เดือนให้หลัง
อย่าคิดมากน่า -*- สาธุๆ [7/4/49]
***************************************************
เราเป็นคนแต่งเรื่องช้ามากๆๆ ยังไงเก๊าะฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
ปล.ที่ว่าแต่งช้าคือ...ตอนที่2 อาจจะออกมาในอีก 3 เดือนให้หลัง
อย่าคิดมากน่า -*- สาธุๆ [7/4/49]
ความคิดเห็น