ยัยเปิ่นสุดซ่าพบเจอนายฮอต

ลำดับตอนที่ #3 : มาสาย+เฮียไพฑูณย์

จอดค่ะ จอด  ชั้นบอกให้มอเตอร์ไซด์วินจอดที่หน้าโรงเรียนและจ่ายตังค์



หวังว่าพวกครูคงไม่อยู่แถวนี้นะ  ชั้นพูดพร้อมย่องเข้าโรงเรียน เพราะตอนนี้เกือบ9โมง



หวาย! เฮียไพฑูณย์  ชั้นอุทานขึ้นและแอบอยู่ตรงประตู  เฮียไพฑูณย์ที่ชั้นพูดถึงนี้อาจารย์ฝ่ายปกครอง ตัวสูงผิวคล้ำผมสั้นๆ หน้าตาค่อนช้าง



ดุ ที่ตอนนี้กำลังเช็คเด้กที่มาสาย



อาศัยจังหวะนี้ขึ้นห้องดีกว่า ชั้นพูดพร้อมเริ่มย่องขึ้นบันได



ไปๆ เสร็จแล้วขึ้นห้อง วันหลังมาสายอีกจะให้ร้องเพลงชาติกลาสนามบาสเลย เสียเฮียกางเกงแดงพูดกับเด้กที่มาสาย เฮียกางเกงก้คือเฮียไพ



ฑูณย์นั้นหละ เพราะแกเป้นอาจารย์สอนวิชาพละ เลยชอบใส่กางเกงวอร์มแดงและกระเป๋าหนังสะพายชข้าง



รีบไป รีบไป  ชั้นพูดกับตัวเองและรีบไปที่บันได



เฮ้ย ! เสียงเฮียดังขึ้น



สงสัยเรียกคนอื่นมั่ง ชั้นคิดเข้าตัว้องและรีบไปที่บันได



นี้หยุดเลยจะไปไหน บอกให้หยุดงั้ย เฮียพูดมาทางชั้น



ตอนนี้ชั้นหยุดอยู่กับที่และมองซ้ายขวาหาคนที่เฮียเรียก



ไม่ต้องหัน เธอนั่นแหละ  เฮียพูดกับชั้นพร้อมกวักมือเรียกชั้น



มานี้ มานี้ มาสายแล้วคิดหลบ จะลงโทษให้หนักเลย  เฮียพูดกับชั้น



ชั้นทำตามที่สั่งและก้มหน้าเดนไปหา



เฮ้ย เสียงเฮียตะโกนขึ้นทำเอาชั้นตกใจและเงยหน้ามอง



นี้หยุด  เฮียพูดต่อ



ก้หยุดแล้วงั้ยค่ะ อาจารย์ ชั้นพูดกับเฮียเบาๆแบบงงๆ ก้ชั้นทำตามที่สั่งแล้วนี้ยังมาสั่งอะไรอีก



มานี้เลย  เฮียพูดต่อ



ได้ค่ะ  ฃั้นพูดและเดินไปข้างหน้า



ไม่ใช่เทอ ชั้นหมายถึงนายนู่น  เขาบอกและชี้มือไปข้างหลังชั้น



ตอนนี้มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังเดินมา น่าจะอยู่สักม.6 น่าตาดูดีเหมือนกัน แต่รู้สึกว่า.......เฮ้ย!



นั่นไอ้โรคจิตบนรถเมล์นี้หน่า อยู่โรงเรียนเดียวกับชั้นหรอเนี่ย  ชั้นพูดขึ้นเบาๆ



บ่นอะไรของเธอนะ  อาจารย์ถามชั้น(ขอเปลี่ยนจากเฮียเป้นอาจรย์หน่อย)



เปล่าค่ะ ชั้นตอบทั้งที่ในหัวมีแต่คำถามและอยากตะโกนด่านายนั่น



งั้ยมาแล้วคิดหลบหรอ แต่ช้าไปนะเธอนะคนที่2 นายรตะ  อาจารย์พูดกับนายรตะหรือไอ้โรคจิตน่น



คนแรกนะยัยเนี่ย  อาจารย์พูดกับนายรตะพร้อมชี้มือมาทางชั้น ที่ตอนนี้หลังให้เขา



ผมไม่ได้คิดหลบชะหน่อยอาจารย์ แต่ผมเห็นขยะอยู่แถวนั้นๆเลยเดินเก็บครับ  นายนั่นตอบ แต่ฟังดูเหมือนแก้ตัวขุ่นๆ


เหรอ สงสัยว่าวันนี้โรงเรียนเรามีขยะเยอะงั้นเด็กดีอย่างพวกเธอคงไม่อยากเห้นโรงเรียนสกปรกหรอกใชไม่       อาจารย์ยิงคำถามมา


เออ ใช่ค่ะ    ชั้นตอบโดยมรนายเพชรหันมามองหน้าชั้นก่อนพยักหน้าตาม

ดีมาก    ก่อนอื่นมาลงบันทึกการมาสายก่อน  วันแรกก้มาสายซะละ  เด้กไทยหนอเด้กไทย   อาจารย์พูดพร้อมควานหาสมุดบันทึก

มาเธอคนแรกเลย ลงชื่อและเขียนเหตุผลทำไมมาสาย     อาจารย์เรียกให้ชั้มาเซ็นสมุด

ค่ะ     ชั้นรับคำแลเดินไปที่สมุดทำท่าจะเขียน  แต่มันนึกไม่ออก

นี้ช้าจัง  รีบเขียนเข้าจะได้รีบขึ้นห้อง    อาจารย์เร่งชั้น

ค่ะ ค่ะ   ชั้นรับคำคร้งที่2  แต่มันก้นึกไม่ออกอยู่ดี

เออ ช้าจัง  ออกๆๆก่อน ให้คนอื่นเขียนก่อนเลย  ยืนนึกเรื่องซะ   อาจารย์บอกชั้น  และให้นายเพชรเข้ามาเขียน

ได้ครับ  ผมชื่อ นายรตะ  โพอุทัย  อยู่ชั้นม.6/1  สาเหตุที่มาสายก้เพราะ   เสียงนายเพชรพูดเยบเรียงคำ  แบบเด็กๆๆหัดพูด  ทำให้ชั้นแอบบขำ

สาเหตุที่มาสายก้เพราะ  กระผมตื่นสายนิดหน่อย พอขึ้นรถเมล์ก้มาเจอผู้หญิงเปิ่นๆคนหนึ่งทำให้ผมตกรถเมล์แลมาสาย  จบ   เสียงนายเพชรพูดจบ  และหันมายักคิ้วใส่ชั้น

อะไรของนาย   ชั้นหันไปถามนายเพชรที่ยืนยักคิ้วใส่ชั้น


มีมรยาทหน่อย   อาจารย์หันมาดุชั้น

อืมๆๆ   มะเทอไม่ต้องเขียนเล่ามาชั้นเขียน  เองไม่งั้นเที่ยงก้ไม่เรียนกัน   อาจารย์พูดกับชั้น

ค่ะ   คือเมื่อเช้าหนูตื่นสาย  พอพ่อมาส่งได้ครึ่งทางเห้นว่าไม่ทันแน่เลยลงมาขึ้นรถเมล์พอมาขึ้นรถเมล์ก้ดันมาเจอไอ้โรคจิต  หนูก้เลยจัดการซะ  ซักพักรถเมล์ดับ หนูก้เลยต้องช่วยเขาเข็นเลยทำให้มาสายยังง้แหละค่ะ    ชั้นเล่าให้อาจาย์ฟังแบบเด้กเล่านิทาน

เทอจัดการมันยังงั้ย    อาจารย์ถามชั้นแบบสงสัย


หนูก้ต่อยมันนะ        ชั้นพูดและหันไปดูตาของนายเพชรที่ยังเขียวอยู่เลย


เทอชืออะไรนะ    อาจารย์ถามชั้น


 พิมพ์ชาญค่ะ   อยู่52    ชั้นตอบแบบมั่นใจ


ตื่นสายทั้งคู่ บ้านอยู่ไหนเนี่ยนาฬิกาขาดตลาดรึงั้ย    อาจารย์พูดต่อ


บ้านหนูไม่ได้อยู่ใกล้พวกโรคจิตหรอก   ชั้นตอบงึม


เป้นอะไรของเทออีกเนี่ย        อาจารย์ถามชั้น


ขึ้นไปเรียนได้ละ   และตอนเที่ยงอย่าลืม ลงมาทำหน้าที่เด็ฏดีด้วย   อาจารย์สั่ง

ค่ะ/ครับ   ชั้นแลนาเพชรโรคจิตรับคำและเดินขึ้นห้องไป











+++++++++++++++++++แถลงนิดนึง+++++++++++++++++++



ไม่ได้อัพซะนาน เลย



พอดี มันไม่มีเวลา ไหนจะอ่านหนังสือ เตรียมสอบ และเตรียมแข่งตางๆ



หน้าเบื่อสุดๆ



แต่ยังงั้ยก้ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ



ช่วยเม้น+vote ด้วยนะค่ะ



สักนิดก้ยังดีนะค่ะ



แล้วมีเวลาว่างจะต่อให้จบ