คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Pluto:step 4
ชีวิตแทยอนช่วงนี้ราบเรียบสุดๆ ไปเรียน กินข้าว อ่านนิยาย เป็นไม้กันหมาให้ยุนอา และคุยกับนาอึน
นาอึนทำเหมือนเธอเป็นของเล่นอยู่เสมอ นึกจะมาก็มา นึกจะหายไปก็หายไปเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนแทยอนคงจะว้าวุ่นจนทำอะไรไม่ได้ แต่ตอนนี้คงต้องยอมรับว่าทิฟฟานี่เรียกความสนใจจากเธอไปได้มากกว่า
“แท นังชะนีหอยขมของแกมันยังไม่รับฉันเป็นเพื่อนอีกว่ะ”
“ไปเรียกเขาอย่างนั้นได้ไงวะ”
ยุนอายักไหล่ ยืนยันว่ายังไงก็จะเรียกอย่างนี้ พวกเราแอ๊ดเฟรนทิฟฟานี่ไปก็นานแล้ว แต่ก็ไม่เห็นว่าอีกคนจะรับเลยสักนิด “เพื่อนในเฟสนางก็มีแต่ผู้ชาย” เรื่องนี้แทยอนก็พอจะรู้อยู่บ้าง
“ฉันว่าแรดว่ะแก”
แทยอนทิ้งตัวพิงพนักที่นั่ง ไม่เถียงยุนอา ไม่รู้จะเอาอะไรไปเถียงด้วยล่ะ เธอเองก็ยังไม่รู้จักทิฟฟานี่ดีพอ คุยกันยังไม่เคยคุยเลยเหอะ
“ฉันลองให้พี่คยูฮยอนกับจงฮยอนน้อฉันแอ๊ดไปแล้วเหมือนกัน แต่นางก็ไม่รับ”
“ลงทุนนะแกเนี่ย”
เธอก็คิดว่าอย่างนั้น เธอยังจำหน้าน้องเธอตอนบอกให้แอ๊ดเฟรนทิฟฟานี่ได้ อีกคนเล่นตัวมาก ถามอยู่นั่นแหละว่าจะแอ๊ดทำไม เธออ้อนอยู่นานกว่าจะช่วย
“จงฮยอนบอกว่าไม่เห็นจะสวยเลยสักนิด”
ยุนอาหัวเราะ “ฉันก็ว่างั้นแหละ วันก่อนฉันเจอชัดๆ ลองมองดูดีๆว่าใช่ทิฟฟานี่มั้ยเพราะไม่แน่ใจ”
แทยอนพยักหน้าเป็นเชิงว่าฟังอยู่ “แบบมองจากข้างหลังไหล่โคตรกว้าง บึ้กมากอ่ะแก พอยืนเทียบกับแฟนนางนี่นางดูถึกกว่าแฟนนางซะอีก”
“ฮะ แฟนทิฟฟานี่…ไหนวันก่อนแกบอกเพื่อน”
“แฟนย่ะแก จูงหมาไปวิ่งอยู่ทุกวัน เมื่อวานพอเห็น ฉันก็กะจะวิ่งไปเฉียดดูหน้าชัดๆ แกรู้มั้ยว่านางทำไง”
“ทำไง”
“วิ่งหนีออกนอกสนามเลยค่า”
ยุนอาเล่าออกรสออกชาติ แต่สมองแทยอนมันนิ่งตั้งแต่บอกว่าทิฟฟานี่มีแฟนแล้ว ยุนอาเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ต่อ แต่แทยอนกลับแทรกไป “แฟนทิฟฟานี่ชื่ออะไรวะ”
“ชื่อซีวอน หน้าตาก็งั้นๆน่ะนะ”
“แบบนี้ก็ไม่เหมาะกับฟานี่ดิ”
“ก็เหมาะกว่าแกอ่ะ”
ถ้าไม่พูดก็ไม่มีใครว่าหรอกค่ะคุณอิมยุน เดี๋ยวแทยอนก็แช่งให้เจอพี่สิก้าซะเลยนี่
ใกล้เวลาเข้าเรียนแล้ว คนเต็มลิฟท์ไปหมด ยุนอาทำหน้าที่กดลิฟท์ ส่วนแทยอนก็ยืนอยู่ด้านหลังยุนอา หันหน้าเข้าหากำแพงลิฟท์ ไม่สนใจสายตาคนอื่นๆ อยากบอกให้รู้ว่าคิมแทติสท์
“ลิฟท์เต็มแล้วยังจะมีคนเข้ามาอีกหรอวะ”
แทยอนกระซิบกระซาบกับยุนอา แค่นี้ก็เบียดจนจะรวมร่างเป็นโกโก้ครั้นช์อยู่แล้ว เข้ามาอีกก็ขี่คอกันไปเลยเถอะ
ลิฟท์หยุดลงที่ชั้นสาม แทยอนมองออกไปหัวใจแทบจะวายตาย
คุณพี่เจสสิก้าสี่มิติคนงามยืนอยู่หน้าลิฟท์ พอลิฟท์เปิดคุณเธอเห็นหน้ายุนอาปั๊ปก็สะดุ้งซะตัวกระตุกเลย ยุนอาก็ช็อกเงิบหน้าตานี่แสดงออกชัดสุดๆ ส่วนคิมแทก็อึ้งกิมกี่กันเลยทีเดียว ต๊ายยยย พอนึกถึงไม่นานนางก็โผล่มาเลยนะเนี่ย
พี่เจสสิก้าพยักหน้าเป็นเชิงว่าให้ไปเถอะ เธอไม่ขึ้น ยุนอาก็กดปิดลิฟท์ จังหวะนั้นแทยอนคิดขึ้นได้ว่าเธอต้องทำอะไรสักอย่าง
“ฉันถีบแกออกไปหาพี่เขาดีมั้ยยุนอา”
และเธอก็มั่นใจว่าเสียงของเธอดังพอให้ยุนอาหันมาหน้าหงิกใส่เธอ ส่วนพี่สิก้าก็ตกใจยกใหญ่ คิมแทสะใจอย่างบอกไม่ถูก
ดีนะที่เธอตั้งสติได้ถึงพูดทันก่อนที่ลิฟท์จะปิด โมเม้นท์งามๆต้องบอกคิมแทค่ะ คิมแทจัดให้
พอถึงชั้นที่พวกเธอลง ออกมาจากลิฟท์ได้ไม่กี่ก้าวยุนอาก็ถอนหายใจ
“แกรู้เปล่าว่าเมื่อกี๊ฉันช็อคมากอ่ะ”
“ใช่ๆ หน้าแกแสดงออกชัดมาก”
“แต่พี่สี่มิติของแกดูตกใจกว่าฉันเยอะ สะดุ้งชัดเจนเลย”
ยุนอาพูดถึงพี่เขาจนเดินถึงห้องเรียน แทยอนคิดว่าคู่นี้ดูมีอะไรบังเอิญบ่อยๆ น่าเสียดายแค่ว่าพี่เขาก็มีแฟนแล้ว แย่จริง คนที่คิมแทว่าสวยมีแฟนหมดทุกคนเลยแฮะ
“แต่ฉันสะใจว่ะที่พูดแบบนั้น”
“นังคิมแท!!!”
เธอกับยุนอาทำงานเสร็จก่อนเพื่อนตามคาด เธอสองคนเดินชิลๆออกมาสบายใจ และเป็นเรื่องปกติที่แทยอนกับยุนอาต้องแวะไปห้องน้ำก่อนเสมอ
เธอมองดูห้องที่ห่างจากห้องที่เธอเรียนสองห้อง พวกสัตวแพทย์ ห้องเงียบชะมัด ประตูก็เปิดทิ้งไว้
“คงลงไปกินข้าวหมดแล้วล่ะมั้ง หรือไม่ก็พักเบรก ได้ยินเสียงดังอย่างกับนกแตกรังตั้งแต่ตอนเรียนอยู่แล้ว”
แทยอนตอบอืม เธอเข้าห้องน้ำพร้อมกับยุนอา แต่เธอเสร็จก่อน ใครๆก็บอกว่าแทยอนเข้าห้องน้ำเร็ว แต่แทยอนคิดว่าพวกเขาใช้เวลาในห้องน้ำนานเกินไปต่างหาก
“แกนี่ท่าทางจะชอบดาวจริงๆนะ”
“ไม่รู้ดิ แต่ฟานี่ทำให้ฉันชอบนาอึนน้อยลงว่ะ”
“ถึงขนาดนั้นเชียว”
เรื่องของเธอกับนาอึนรู้กันยกกลุ่ม เพื่อนๆเธอต่างก็คิดเหมือนเธอที่ว่านาอึนเป็นคนเพอร์เฟคส์ แต่นิสัยชอบกั๊กตามประสาคนสวย รวย เก่ง เป็นเรื่องที่ทั้งกลุ่มของเธอไม่ค่อยโอเคนัก
เธอยืนมองเงาในกระจกอย่างคนไม่มีอะไรทำ แต่แล้วใจเธอก็กระตุกวูบเมื่อเห็นร่างของใครบางคนเดินตัวปลิวผ่านเข้าห้องน้ำถัดจากยุนอา
“แกก็เดินไปขอเบอร์เลยดิวะ เรียนห้องข้างๆนี้เอง”เจอทิฟฟานี่แทยอนก็หัวใจจะวายแล้ว
พอยุนอาพูดแบบนี้เธอช็อคเงิบกว่า อยู่ดีๆมันจะพูดออกมาทำไมวะเนี่ย แทยอนรีบเร่งเดินเข้าไปเตะประตูห้องน้ำที่ยุนอาอยู่สองสามที ยุนอาก็เงียบไปสักพัก
“อะไรวะ ก็ชอบไม่ใช่อ่อ ไม่เห็นเป็นไรเลย”
นาทีนี้แทยอนอยากจะเดินหนีออกจากห้องน้ำแล้วทิ้งยุนอาไว้คนเดียวจริงๆ เธอไม่ได้ยินเสียงอะไรจากห้องน้ำที่ทิฟฟานี่เข้าไปเลย มันเงียบไปหมด เงียบอย่างกับเข้าไปนั่งหลับ ยังไงทิฟฟานี่ก็ต้องได้ยิน เสียงดังลั่นซะขนาดนี้
แป๊ปเดียวยุนอาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แทยอนส่งซิกพยักเพยิดให้ยุนอาหันไปมองห้องข้างๆ ขยับปากแบบไม่มีเสียง
“ดาว”
ยุนอาหัวเราะ ล้างมืออ้อยอิ่งถ่วงเวลา แทยอนรีบลากตัวมันออกมาจากห้องน้ำ มันส่งเสียงลอดไรฟันด้วยใบหน้าสะใจ “แก้แค้น”
ถ้ามันไม่สูงเกินไปเธอจะกระโดดเตะก้านคอให้ แทยอนเร่งเท้าเดินหนีไปทางลิฟท์ ยุนอาได้ทีก็ตระโกนเสียงดัง
“จะรีบไปไหนไอ้แท!!!!”
มันยักคิ้วให้เธอ แทยอนรีบแก้ตัวกลับ “หิวข้าวเว่ย”
“รีบหรอแทยอน คิม แทยอน!!!”
ให้ตายเถอะยุนอา นี่มันแก้แค้นเธอกลับหนักกว่าที่เธอแกล้งมันอีกนะเนี่ย งานนี้ทิฟฟานี่คงรู้ตัวชัดแน่ๆ
กลุ่มเธอนั่งกันครบถ้วน วันนี้เรานัดทานข้าวเที่ยงกัน ทั้งดงเฮ ซูยอง ยูริ ประเด็นการพูดคุยกันก็เป็นเรื่องทั่วๆไป และช็อตเด็ดของเธอ และยุนอา เพื่อนๆหัวเราะชอบใจ
“พี่สิก้าเข้าใจผิดหนักเลยนะนั่น”
“ก็ใช่น่ะดิซู ฉันล่ะอยากบอกพี่เขาจริงๆว่าคนที่ชอบพี่เขาคือไอ้แทไม่ใช่ฉัน”
แทยอนส่ายหัว “ฉันไม่ได้ชอบพี่เขา ฉันชอบทิฟฟานี่คนเดียว อร๊ายยยย”
ใส่จริตให้มันเอาแขนยาวๆผลักเธอ “ทีตอนอยู่ในห้องน้ำทำไมไม่พูดล่ะยะ”
“ก็ฉันไม่กล้านี่หว่า”
อีกอย่างฮวัง ทิฟฟานี่ก็มีแฟนแล้ว ถึงเธอจะปากดีพูดกับเพื่อนๆอยู่บ่อยๆว่าอีกเดี๋ยวก็คงเลิกกันก็เหอะ
ยูริทุบโต๊ะเสียงดังเรียกให้พวกเธอหันไปสนใจ “ฉันรู้แล้วนะเรื่องแฟนทิฟฟานี่น่ะ”
“แล้วไง”
“ก็พี่ซีวอนดูดีๆแล้วหล่อสุดๆเลยนะเว่ย แถมยังเรียนสัตวแพทย์เหมือนทิฟฟานี่ด้วย หน้าตาดี มีฐานะ”
ยุนอาเองก็ทำท่าเหมือนพึ่งนึกได้ “ใช่ๆ แฟนนางดูดีๆแล้วหล่อมาก แถมเขายังดูรักกันมากด้วยแหละแก”
ชีวิตคิมแทช่างห่อเหี่ยว “แต่จืดๆแบบนั้นคงคบกันได้ไม่นานหรอก”
“เขาก็ดูหวานกันออก มีซื้อนาฬิกาข้อมือคู่กันด้วย”
แทยอนถอนหายใจ “ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ให้ฉันเจอเขาก่อนก็คงดี”
สิ่งที่เธอคิดถูกขัดด้วยคำพูดของดงเฮ “ถ้าย้อนเวลากลับไปแกก็คงจะไม่รู้จักเขา แล้วจะรักกันได้ไงวะ”
นั่นสินะ ย้อนเวลาได้หรือไม่ได้ก็ไม่ต่างกัน ที่พวกนั้นพูดมาพี่ซีวอนดูเพอร์เฟคส์จริงๆนั่นแหละ ทิฟฟานี่ก็คงเป็นแค่ดาวมหาลัยที่รักแฟนมากแต่ติดที่ชอบเช็คเรตติ้งเท่านั้นเองล่ะมั้ง
หน้าจอแช็ตของเธอเต็มไปด้วยประโยคพูดคุยยาวยืด ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่นาอึนพูดยาวๆกับเธอหลังจากหายไปนาน นาอึนมาระบายว่ามีผู้หญิงมาชอบ ควรทำยังไงดี แล้วให้เหตุผลว่าที่มาถามเธอเพราะเธอมีประสบการณ์ตรง
แทยอนให้คำปรึกษาว่าให้ปฏิเสธไปตรงๆ คุยกันวนไปวนมาอยู่ดีๆนาอึนก็ถามว่ามีใครเข้ามาจีบเธอบ้างรึเปล่า
แทยอนถึงได้ตอบเชิงขำๆว่าแม้แต่หมายังไม่กล้าเห่าเลย
นี่เป็นครั้งแรกล่ะมั้งที่คุยกับนาอึนแล้วเธอหัวเราะ เธอคิดว่าขณะนี้ความรู้สึกของเธอที่มีกับนาอึนมันถอยหลังไปเรื่อยๆ
ถึงแม้ว่าระหว่างเธอกับทิฟฟานี่จะไม่มีอะไรคืบหน้าก็ตาม
พอมาเจอยุนอาตอนเช้าเธอก็คุยกันถึงเรื่องนี้ ยุนอาตบเข่าฉาดใหญ่
“นางเนียนจริงๆว่ะ ทำเป็นถามนู่นถามนี่แล้วสุดท้ายก็วนมาเรื่องสำคัญที่นางอยากรู้”
ดูไปๆมาๆยุนอาจะเคืองแค้นนาอึนมากกว่าที่เธอรู้สึกซะอีก ยุนอาบอกว่าไม่ชอบการที่นาอึนเห็นเธอเป็นของเล่น นี่มันนิสัยเดียวกันกับแฟนเก่าของยุนอาชัดๆ
“เหมือนดัมเมเชี่ยนของแกเลยอ่ะดิ”
“อะไร ดัมเมเชี่ยน”
“ก็แฟนเก่าแกไง”
“ทำไมแกเรียกอย่างนั้น”
“ก็แกเรียกที่รักฉันว่าชะนีหอยขมก่อนนี่หว่า”
ยุนอาทำปากขมุบขมิบว่าหมั่นไส้เธอ แทยอนหัวเราะ แทยอนคิดว่าแฟนเก่ายุนอาหน้าตาก็งั้นๆ แล้วยังนิสัยที่ยุนอาเล่ามา เธอคิดไว้นานแล้วว่าเธอกับยุนอานี่ชะตากรรมเดียวกันจริงๆ เจอแต่คนประเภทเดียวกันเสมอ อันที่จริงน่าให้นาอึนกับแฟนเก่าของยุนอาคบกันซะ
“เออ เมื่อวานฉันเจอดาวของแกว่ะ”
“ที่ไหนวะ” แทยอนสนใจเพราะดูคราวนี้ยุนอาตื่นเต้นในการเล่ามากกว่าคราวก่อนๆ
“เจอข้างร้านข้าว ฉันไปนั่งกินข้าว ส่วนที่รักของแกก็เข้าร้านสะดวกซื้อ”
แทยอนพยักหน้า “แล้วไงต่อ”
“ฉันกินข้าวแล้วก็นั่งมองเข้าไปข้างใน ก็เห็นนางขี่มอเตอร์ไซค์ออกมา..โหย คนอะไรโคตรขี้เกียจอ่ะ ร้านอยู่ใกล้กับหอนางแค่นี้เอง เดินมาก็ได้ไม่ยอมเดิน”
ยุนอาลากออกนอกเรื่องไปแสดงความคิดเห็นอีกแล้ว
“แต่ที่สำคัญนางมองมาทางฉัน แบบปรายตามออ่ะแก มองจนนางเดินเข้าไป ฉันก็แบบกินข้าวมันไก่อยู่ พอมองไปซอกตู้ไอติมก็เห็นนางเอกยืนจ้องฉันอยู่ทางนั้น พอนางเห็นฉันมองกลับไปนางสะดุ้งเลยอ่ะแก แล้วรีบเดินไปจ่ายตังค์ พอนางเอกออกจากร้านก็ปรายตามองฉันอีก พอฉันจ้องกลับนางก็เชิดใส่แล้วรีบเดินหนีไป”
“มึนๆน่ารักดีว่ะ”
“น่ารักกับแป๊ะอะไร คงตกใจว่าฉันจับได้ที่นางแอบส่อง ไม่อยากจะบอกว่าส่องซอกไหนไม่ส่องดันส่องซอกประจำที่ฉันเอาไว้ส่องคนอื่น โฮะๆๆๆ”
แทยอนหัวเราะตาม พลาดจริงๆนั่นแหละนะ ยุนอาน่ะหูตาไวจะตายไป ว่าแต่…ทิฟฟานี่เป็นคนที่แปลกๆจริงๆนะ ถ้าแทยอนไม่รู้ว่าทิฟฟานี่มีแฟนแล้ว เธออาจคิดว่า…
“ถ้านางไม่ได้มีแฟนแล้ว ฉันคงเผลอคิดว่านางก็สนใจแกแน่ๆเลยแทยอน”
“นั่งหน้าห้องก่อนมั้ย”
แทยอนพยักหน้า ยุนอายิ้มกริ่มใส่เธอ ทุกครั้งตอนรอเรียนฟิสิกส์ แทยอนกับยุนอาต้องมานั่งแหมะอยู่บนเก้าอี้ตรงทางเดินนอกห้องเรียน เพราะคณะสัตวแพทย์เรียนอยู่ห้องใกล้ๆ
พวกเธอนั่งหยอกล้อกันเล่น พูดเรื่องนู้นเรื้องนี้จนแทยอนมองไปทางลิฟท์แล้วเห็นใครบางคนพ้นประตูมา ผู้ชายคนนั้นจ้องเธอแล้วอมยิ้ม แทยอนมึนๆงงๆคิดว่าคุ้นหน้าผู้ชายคนนี้ชอบกล สักพักคนที่ตามมาก็ทำให้ใจเธอเต้นรัว ฮวัง ทิฟฟานี่ที่หันหน้ามาเจอเธอก็อยู่ในอาการเดียวกัน
แทยอนทำเป็นหันไปมองยุนอาแต่หางตาเธอก็ยังมองอีกฝ่ายอยู่ “ตึ่งดึ่งดึ่งดึ่งดึ่ง”
“ทำอะไรของแกวะ”
เธอถามยุนอาเบาๆ ยุนอาส่งเสียงนี้เป็นระยะๆพร้อมนัยน์ตาเป็นประกายใส่เธอขณะที่ทิฟฟานี่เดินผ่าน “ดนตรีเวลาเจอปลาฉลามไง”
แทยอนเห็นเพื่อนขิงทิฟฟานี่หัวเราะ เพื่อนกลุ่มใหญ่เดินเกาะกลุ่มกันเร่งฝีเท้านำทิฟฟานี่ ทิ้งให้ทิฟฟานี่กับผู้ชายคนนั้นเดินตามหลังห่างๆ
แทยอนมองตามไปด้วยความสนใจ ส่วนยุนอาก็เอาแต่หัวเราะเธอ ผู้ชายคนนั้นคือเพื่อนคนสนิทที่ทิฟฟานี่ชอบให้ทำผมให้นี่หน่า เธอพอจะจำได้แล้ว ว่าแต่…ทำไมเขาถึงมองเธอแล้วยิ้มแปลกๆ
แล้วยังกลุ่มเพื่อนของทิฟฟานี่อีก หรือว่าทิฟฟานี่เล่าให้คนอื่นฟังไปหมดแล้วว่าเธอชอบอ่ะ โอ้ ไม่นะชีวิตคิมแท
“ระยะประชิดเชียวนะแก ฮิ้ววววว”
ขณะที่แทยอนยังมึนๆงงๆมองตามอีกฝ่ายไปด้วยจังหวะหัวใจที่ยังเต้นไม่ปรกติ ยุนอาก็ยังคงแซวเธออย่างต่อเนื่อง ไม่รู้สรุปมันอยากช่วยหรือแกล้งเธอกันแน่
แล้วลางสังหรณ์ของแทยอนก็จริง เพื่อนของทิฟฟานี่ที่เร่งเดินเข้าห้องเรียนไปก่อน ปิดประตูหนีทิฟฟานี่กับผู้ชายคนนั้น ทิฟฟานี่ดึงประตูแต่พวกนั้นก็ไม่ยอมเปิดให้เข้า
เธอเห็นทิฟฟานี่หันมามองเธอเลิ่กลั่ก เขย่าประตูจะเข้าห้องซะให้ได้ ส่วนผู้ชายคนนั้นกลับยืนนิ่งๆ มองเธอแบบเต็มๆตาแล้วยิ้ม ยิ้มแบบเดิม เขามองเธอสลับกับมองทิฟฟานี่ที่แสดงอาการกระสับกระส่ายที่เข้าห้องไม่ได้
จากคนที่เดินนิ่งๆผ่านเธอไป ตอนนี้กลายเป็นคนที่ร้อนรนหันมามองเธอแว้บๆแล้วก็ไปเขย่าประตูห้องเหมือนเดิม
สักพักเพื่อนของทิฟฟานี่ก็ปล่อยประตู ทิฟฟานี่หันมามองเธออีกครั้งก่อนจะรีบเข้าห้องไป ตรงนี้ไกลจากตรงนั้นพอสมควร แทยอนถึงไม่เห็นหน้าทิฟฟานี่ชัดนักว่าอีกฝ่ายมีสีหน้าอย่างไร
ทันทีที่เพื่อoชายของทิฟฟานี่เข้าห้องไป แทยอนก็เห็นประตูปิดปั้งรวดเร็ว มีเพียงเสียงโวยวายใส่เพื่อนตามด้วยเสียงหัวเราะของเพื่อนๆทิฟฟานี่ที่เล็ดลอดออกมาก่อนประตูจะปิดเท่านั้น
แทยอนเผลอยิ้มกว้างโดยไม่รู้ตัว เธอชอบท่าทางหลุดๆของทิฟฟานี่ ถึงเธอจะงงๆกับท่าทางของทิฟฟานี่และเพื่อนๆของทิฟฟานี่ก็เถอะ แต่พอมานั่งคิดดีๆแล้ว ….หรือว่าทิฟฟานี่จะกลัวเธอมากถึงได้มีท่าทางรนรานไม่อยากเจอเธอขนาดนั้นนะ
ความคิดเห็น