คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Pluto:step3
หลังจากวันนั้น แทยอนบอกได้แค่ว่าเธอไม่ค่อยได้พบกับทิฟฟานี่สักเท่าไหร่ การสอบเทอมที่หนึ่งมันทำให้พวกเรายุ่งวุ่นวายจนไม่มีเวลาทำอย่างอื่น และเธอก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะมุ่งมั่นตามตอแยทิฟฟานี่ขนาดนั้น จนตอนนี้ขึ้นเทอมสองซะแล้ว
“ไม่ใช่เพราะว่าแกก็มองคนอื่นไว้หรอวะ”
“เอ๊ะ ไอนี่นิ่”
มันจริงอย่างที่ยุนอาพูด ทิฟฟานี่เป็นคนที่น่าสนใจ แต่เธอเองก็มองคนอื่นด้วยเหมือนกัน แค่มองน่ะนะ
เพราะความรู้สึกว่าน่าสนใจเท่านั้นเอง
“ฉันเจอพี่เขาตั้งแต่วันรับน้องวันแรกๆว่ะ โคตรติสท์อ่ะ”
“อะไรติสท์”
“ก็พี่เขาดูเซอร์ๆ ไปนั่งที่นู่นทุกวันเลย ฉันเห็นแค่ห่างๆ คณะอะไรก็ไม่รู้ ปีไหนก็ไม่รู้ ชื่ออะไรก็ไม่รู้”
“เขาไปนั่งรอแฟนเขาเปล่าวะ”
“นั่นสินะ แต่ก็ช่างเหอะ ฉันแค่ชอบมองเฉยๆ”
แทยอนชอบมอง ชอบมองอะไรที่ให้ความรู้สึกว่าน่าสนใจ ทุกอย่างที่ดูแล้วทำให้สดชื่น คนอื่นก็เลยเข้าใจผิดๆอยู่ตลอด
“ไอ้เจ้าชู้”
“ไม่ได้เจ้าชู้เว่ย แค่ชอบมอง”
“ไม่ต้องปฏิเสธเลยแก”
ทั้งยุนอา ทั้งยูริ เอาจริงๆก็ทั้งกลุ่มนั่นแหละ ชอบมองว่าเธอเจ้าชู้ ไม่มีใครเข้าใจอารมณ์คิมแทหรอกว่าติสท์ขนาดไหน ถ้าเธอเจ้าชู้จริงป่านนี้คงมีคนให้มานั่งควงแล้วล่ะ
“น่ารักจริงๆหรอวะ เห็นแกบอกน่ารักทีไรก็ไม่ผ่านทุกที”
“จริงๆยุนอา แบบว่าแค่เห็นก็รู้สึกว่าครบทั้งรูป รส กลิ่น เสียงเลยล่ะ”
“ฉันว่าแกโรคจิตว่ะแท”
“ไม่นะเว่ย ถ้าเจอเมื่อไหร่ฉันจะชี้ให้แกดู พี่สี่มิติ”
แทยอนหงอย เธอหงอยไปมากตั้งแต่เธอกลับมาคุยกับนาอึน กลับมาคุยนะ ไม่ใช่กลับมาคบ เธอกับนาอึนถึงจะเคยมีความสัมพันธ์ที่ให้ความรู้สึกมากมาย แต่เราก็มีหลายเรื่องที่เข้ากันไม่ได้เลยสักนิด
“เฮ้อ จะทำไงดีวะเนี่ย”
แทยอนปลงไม่ตกกับชีวิตของตัวเอง เธอยังห่วงนาอึนอยู่เวลาที่เห็นอีกฝ่ายขึ้นสถานะเหนื่อยจัง อย่างนู้นอย่างนี้
เพราะเราต้องมาเรียนไกลบ้านเหมือนกัน แทยอนเลยกลัวว่าอีกคนจะไม่มีใครไว้ให้ปรึกษาปัญหาชีวิต
“เป็นไรแท”
ยุนอาที่หยิบชีทคณิตเสร็จตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เดินมานั่งข้างๆเธอ สภาพยุนอาตอนนี้ก็ผูกผมลวกๆตามปกติทุกเช้า ยุนอาตื่นสาย มาเรียนสาย หมายถึงมาสายกว่าเธอ ยุนอามักจะมาก่อนเวลาเรียนประมาณห้านาที
“เปล่า”
“เอ้อ เดี๋ยวนี้ฉันเจอดาวทุกวันเลยล่ะ”
“ทิฟฟานี่น่ะหรอ”
เหมือนหูเธอจะมีจุดตรวจจับชื่อของทิฟฟานี่อยู่ ยุนอาแอบหัวเราะ
“ใช่ เจอทุกเย็นเลย ฉันเห็นไปวิ่ง ออกกำลังกายน่ะ”
ยุนอาตีเทนนิส ในขณะที่แทยอนไม่คิดจะจับไอ้ไม้แพงๆกับลูกของมัน แค่ราคาลูกของมันก็ทำให้เธอกินข้าวอิ่มได้แล้ว ผิดจากยุนอาที่บ้านมันมีฐานะ(มาก) บ่นเรื่องจะเปลี่ยนไม้เทนนิสอยู่บ่อยๆ
“ไปวิ่งกับเพื่อน”
“อื้ม เพื่อนผู้ชาย” ยุนอาหรี่ตามองเธอ “หรืออาจจะเป็นแฟน”
โอเค ถ้ามันไม่พูดประโยคหลังจะเยี่ยมมาก
“สวยๆอย่างนั้นน่าจะมีแฟนแล้ว ไม่แปลกหรอก”
“อื้ม ก็จริง”
ทำไมเธอใจห่อเหี่ยวแปลกๆ เหมือนลูกโป่งโดนปล่อยลมเลย
“แต่จริงๆแล้วอาจจะเป็นเพื่อน ก็เพื่อนทิฟฟานี่ที่เป็นผู้ชายมีเยอะจะตายไป”
ยุนอาหัวเราะ สนุกสนานกับการแกล้งปั่นหัวเธอเล่น “เอาเวลาไปส่องพี่หมอแทคยอนของแกเถอะไป”
“นั่นก็แค่หนึ่งในตัวเลือก”
“แต่ก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดนิ่”
ยุนอายิ้มๆ ไม่ได้ปฏิเสธอะไร พี่แทคยอนก็โอเคนะ ถ้าตัดเรื่องดำ กามใหญ่ บึ้กๆ แล้วยังโลกส่วนตัวสูง ไม่รักษาคำพูดของพี่แกไปได้ ผู้ชายคนนี้คงจะเพอร์เฟคส์
“แม่งช่วงนี้ไม่โทรมาเลยว่ะ ไปตีเทนนิสก็ไม่เจอ”
ดูเหมือนอค แทคยอนจะเข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตของเพื่อนสาวเธอเข้าไปเรื่อยๆทุกที
“เรียนหนักเปล่าวะ พวกสัตวแพทย์ก็เรียนหนักตลอด”
“อืม ช่วงนี้คงจะมีสอบนั่นแหละ” ยุนอายอมรับกับเหตุผลของเธอ แต่ก็ยังไม่วายบ่นอุบอิบ “แต่ก็น่าจะโทรมาบ้างนี่หน่า”
แทยอนตัวติดกับยุนอามากขึ้นทุกวัน อาจเป็นเพราะเราคุยกันได้ทุกเรื่อง หยอกกันได้ทุกอย่าง ค่อนข้างรู้ใจกัน จนหลายคนมองว่าเราเป็นคู่หูกัน แต่บางคนก็เข้าใจผิด…
“ไม่ไปหายุนอาหรอจ๊ะพ่อหนุ่มคังอิน”
“ยุนอามีแฟนนิ่หรอแท”
เอิ่ม… คังอินเดินเข้ามาหาเธอในคาบอังกฤษที่เธอกับยุนอาเรียนแยกห้องกัน แทยอนแทบจะหลุดหน้าเอ๋อๆไป แต่ยังเก๊กหน้ายิ้มๆทันอยู่
ในสมองเธอตีกันแทบแย่ ยุนอามันมีแฟนตอนไหนวะ
“แฟนยุนอาคือใครน่ะแท”
อยากจะตระโกนใส่หน้าคังอิน พ่อหนุ่มน้อยอีกคนที่ตกหลุมรักเพื่อนของเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น เธอยังไม่รู้เลยว่ายุนอามันไปมีแฟนตอนไหน แล้วมาถามว่าแฟนยุนอามันเป็นใคร
“ไม่ลองไปถามยุนอาเองล่ะ”
“อ่อ…ที่จริงแล้วยุนกับแทคบกันอยู่ใช่มั้ยล่ะ ถึงได้ไม่ยอมบอก”
ไอ้บ้าคังอิน เธอเอ๋อ เอ๋อจนมันเดินจากไป ไม่ได้ปฏิเสธอะไรทั้งนั้น มึนงงอยู่นานนึกได้ก็ไม่ทันการซะแล้ว คิดได้ไงวะ
“ยุนอา คังอินมันคิดว่าเราสองคนเป็นแฟนกันว่ะ”
“What!!!!”
หน้าเธอตกใจได้โล่แล้ว หน้ายุนอาตอนนี้ยิ่งกว่าเธอสักล้านเท่า แถมอารมณ์โมโหเข้าไปด้วยเลยเอ้า ทั้งตกใจทั้งโมโห
“คิดได้ไงวะ ไม่มีสมอง”
เอ้อจ้ะ จะไปมีใครมีสมองเท่ากันกับพี่แทคยอนพ่อยอดขมองอิ่มของหล่อนล่ะยะ
“ตอนแรกมันก็บอกฉันว่าแกมีแฟนแล้ว แบบว่าฉันหน้าเอ๋อเลยอ่ะ นึกแบบว่าแกไปมีแฟนตอนไหนวะ”
“นั่นดิ ฉันก็งงเหมือนกัน ฉันเองยังไม่รู้เลยว่าฉันมีแฟนแล้ว”
“แล้วมันก็ถามฉันว่าแฟนแกคือใคร ฉันก็กะจะมาถามแกอยู่เนี่ย”
“จะบ้าเรอะ ฉันยังไม่รู้ตัวเลยว่าฉันมีแฟนแล้ว”
ยุนอากุมขมับ ตอนนี้เธอกับเพื่อนๆของเธอต้องเรียนแยกห้องกันแล้ว มีแค่เธอกับยุนอาที่ยังตัวติดกันอยู่ จะแยกกันก็แค่ตอนเรียนอังกฤษเท่านั้นแหละ
“หรือว่ามันจะคิดว่าแกกับพี่หมอเป็นแฟนกัน”
“หมอเหมอที่ไหน ฉันไม่รู้จัก!!!”
มาเต็ม อารมณ์ของเพื่อนเธอมาเต็มมาก ประมาณว่าถ้างับหัวเธอได้คงงับแทนหัวพี่แทคยอนแล้ว
“อะไรกัน เมื่อก่อนยังเห็นรักกันดี”
“รักบ้าบออะไร คนไม่รักษาคำพูดแบบนั้นฉันโคตรเกลียด!!!”
ปรบมือให้น้องยุนอาคนงาม ตัดใจเร็วไปมั้ยน่ะ==’
“พี่หมอเขาทำอะไรให้แก”
“ก็ไม่รักษาคำพูดมาหลายรอบแล้ว ฉันเกลียดคนแบบนี้มากเลยล่ะแก”
“ถ้าไม่มีพี่หมอแล้ว งั้นแกจะทำยังไงกับเรื่องที่คังอินเข้าใจผิด”
“ปล่อยมันไปสิ เข้าใจผิดก็ดีจะได้ไปให้พ้นๆ”
แทยอนสงสารคนที่มาตกหลุมรักยุนอามากถึงมากที่สุด ยัยนี่เสน่ห์แรง พูดจาดีๆกับคนพวกนั้นตลอด ไม่เคยพูดทำร้ายน้ำใจ แล้วจะให้คนพวกนั้นไปพ้นได้ยังไงกัน แต่เธอก็ไม่เชียร์คังอินหรอกนะ
“หน้าตาไม่ดีแล้วยังหื่นกามอีก”
ยุนอาเริ่มวิจารณ์คังอินแล้วไง
“เฮ้ยดาว เป็นไรมากป่ะวะ”
อุ๊ยตาย เรด้าร์ของคิมแทกระดิก หันซ้ายหันขวาพรึ่บพรั่บแบบเนียนๆ ไหนกันหนอดาว ดาวอะไรหนอ จะใช่คนเดียวกันกับที่เธอคิดรึเปล่า
“ทิฟฟานี่นี่หว่า”
ยุนอากระตุกแขนเธอ ให้หันไปทางที่มันมองอยู่ ถ้าจะบอกว่าเรด้าร์เธอดี คงต้องบอกว่าของยุนอามันดีกว่าเยอะ
จนบางทีแอบคิดว่า หรือมันจะชอบทิฟฟานี่วะ
แทยอนหันตามไป เป็นจังหวะที่ทิฟฟานี่สบตากับเธอพอดีเป๊ะ แทยอนชอบหน้าเอ๋อๆของทิฟฟานี่ชะมัด มันดูขัดกับภาพลักษณ์ดาวมหาลัยผู้เจิดจรัสดีแท้
“เปล่าๆ”
ทิฟฟานี่ชักสายตากลับจากเธอแล้วเดินมึนๆเบลอๆไปตามแรงดึงของเพื่อน แทยอนอมยิ้ม
“ยิ้มอะไร”
“เปล่า”
“มองใหญ่เลยนะแก”
“เอ้า แกก็มอง”
เธอชักจะกังวลจากสายตาของยุนอาที่มองทิฟฟานี่ซะแล้วสิ ถึงมันจะย้ำให้เธอฟังบ่อยๆว่าไม่มีทางคิดอะไรกับทิฟฟานี่ ยกทิฟฟานี่ให้เธอคนเดียวเลยก็เหอะ
“มองแต่ไม่ได้สนใจ เจอบ่อยจนเบื่อแล้ว”
ประโยคที่มันเหมือนไม่มีอะไรแต่เธอกลับคิดมากแปลกๆ หรือเธอจะกังวลบ้าบอไปเอง ลางสังหรณ์มันเริ่มมา เธอชอบใครทีไร เป็นอันต้องลงที่คนๆเดียวกันกับเพื่อนสนิททุกที ขอแค่ครั้งนี้อย่าให้มันเป็นอย่างนั้นเลย
วันนี้เป็นอีกวันที่กลุ่มเราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน เดินมากินข้าวพร้อมๆกัน เลิศมากค่ะ
พอเดินผ่านห้องสโมสรแทยอนก็อดไม่ได้ที่จะมองผ่านห้องกระจกห้องเล็กๆไป มองผ่านๆก็พบเจอสิ่งที่น่าสนใจ
“เฮ้ย พี่สี่มิติ!!!!”
พูดแค่นั้นพวกเพื่อนๆของเธอก็หันตามกันให้พรึ่บ ส่วนแทยอนก้าวเท้ารวดเร็วทันใจเดินหนีออกไปจากทางนั้น มุ่งหน้าไปโรงอาหาร ปล่อยให้พวกเพื่อนๆยืนจ้องพี่เขาอยู่อย่างนั้น
“อีแท!!!”
ยุนอารีบก้าวเข้ามาตะปบไหล่เธอ แทยอนหันมามองเมื่อพ้นจากตรงนั้นแล้ว อุ๊ยตาย ทำไมเพื่อนในกลุ่มพากันมองเธอตาเขียวเชียว
“แกพูดเสียงดังแล้วเดินหนี ปล่อยให้พวกฉันจ้องพี่เขาเนี่ยนะ”
ควอนยูริจอมโวยวายเจ้าเดิมเริ่มจิกกัดเธอทันทีทันใด
“ใช่ ห้องสโมเปิดประตูไว้ก็ไม่บอก”
ตามมาด้วยดงเฮ
“อ้าว ประตูเปิดไว้หรอ ไม่เป็นไรหรอก เขาคงไม่ได้ยินหรอก”
ซูยองเบ้หน้าใส่เธอ “ไม่ได้ยินบ้าอะไรอ่ะ ประตูเปิดกว้างจนจะขับรถสิบล้อเข้าไปได้อยู่แล้ว”
บางทีมันก็เว่อร์ไปนะ แทยอนคิดว่าอย่างนั้น “เรียกพี่สี่มิติ เขาไม่รู้หรอกว่าเราไม่ถึงเขา”
คราวนี้เป็นตายุนอาแล้วที่บีบไหล่เธอซะแน่น มันจ้องหน้าเธอ พยายามทำท่าทางน่ากลัว แต่เธอกลับรู้สึกขำมากกว่า
“รู้ดิ ทั้งห้องมีเขานั่งอยู่คนเดียว แล้วพวกเราเล่นจ้องเขาซะขนาดนั้น ฉันหนีไม่ทัน พี่เขาจ้องฉันตาเขียวเลยT^T”
ไว้อาลัยแก่วีรสตรีประจำกลุ่ม อิมยุนอา แต่ยังไงแทยอนก็ยืนยันนะว่าเรื่องนี้เธอไม่ผิด เอาคืนแล้วกันที่ยุนอาชอบไปเจอกับสุดที่รักของเธอโดยบังเอิญบ่อยๆ ฮ่าๆๆๆ
แทยอนจำได้ว่าเธอเป็นคนที่ปลื้มพี่สี่มิติเพราะความอาร์ตติสท์ของพี่เขา แต่ทำไมคนที่ดูจะเวิ้นเว่อโดยไม่รู้ตัวยิ่งกว่าเธอก็คืออิมยุนอาล่ะ
“พอมองชัดๆแล้วพี่เขาน่ารักนะ”
“อืม”
“น่ารักกว่าทิฟฟานี่อีก”
“อืม”
“ยิ่งยิ้มยิ่งน่ารักมากเลยอ่ะ”
“แกไปจ้องหน้าเขาตอนไหนน่ะ”
เอาจริงๆแทยอนยังไม่เคยมองหน้าเขาชัดๆเลย เดินเฉี่ยวไปเฉี่ยวมา แทยอนจะสนใจมองก็ต่อเมื่อรู้สึกว่าวันนั้นอารมณ์เธอมาจริงๆ แล้วยุนอานี่มันอะไร
“ก็ตอนเดินผ่านไง เดินผ่านบ่อยๆ เจอบ่อยๆ แต่เขาดูเหมือนจะยังสงสัยเรื่องที่ฉันจ้องหน้าเขาอยู่เลยอ่ะ”
“ทำใจเหอะยุนอา”
“ก็เพราะแกแหละแทยอน”
“แฟร์ๆเว่ย ฉันมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้แกเสมอ”
“ถุย!!”
เห็นนะว่ายุนอาแอบอมยิ้มน่ะ ถ้ายุนอาชอบ แทยอนก็คิดว่าน่าสนใจดีนะ คู่นี้ถ้าลงเอยกันจะเป็นยังไงกันแน่นะ
“ฉันว่าแกกับพี่เขาก็เหมาะสมกันดีออก”
“จะบ้าหรอ ฉันไม่สนใจหรอก” ยุนอาหันหน้าไปทางอื่น หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น แทยอนที่นั่งอยู่เก้าอี้ตรงกันข้ามก็เลยถือโอกาสพักสายตาหันไปมองต้นไม้เขียวๆซะบ้าง
“แกไปขอเฟสกับถามชื่อพี่เขามาจากพี่คยูฮยอนสิ เดี๋ยวฉันส่องให้”
โอ้โห นี่ยุนอาจะทำเพื่อเธอหรอ จริงๆน่ะหรอ น่าเชื่อมากเลยจนอยากจะดิ้นตาย
ถ้าเดาไม่ผิด …อิมยุนอากำลังชอบพี่สี่มิติโดยไม่รู้ตัวซะแล้วล่ะ….
แล้วคิมแทยอนคนนี้ก็ไม่เคยปฏิเสธเพื่อนรัก เมื่อกลับถึงห้องแล้วออนเฟส แทยอนก็จัดการบรรยายลักษณะของพี่สี่มิติให้พี่คยูฮยอนได้รับรู้ทั้งหมด รออยู่นานก็ได้เฟสมาจนได้
เธอส่งไปให้ยุนอา ยุนอามันก็รีบแอ๊ด แล้วส่งข้อความมาวี้ดว้ายกับเธอว่าน่ารักจังเลยอะไรทำนองนั้น
ท่าทางจะเป็นเอามาก แต่ก็ดีแล้ว เธอจะชงคู่นี้ให้ยุนอามันมายุ่งกับทิฟฟานี่ของเธอไม่ได้เลย คอยดูสิ
-พี่เขาชื่ออะไรอ่ะพี่คยูฮยอน
-ชื่อเจสสิก้าครับ
ความคิดเห็น