ยัยตัวร้าย กับ นายบ้าบอ

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ ๒ : แฟนเพื่อน ฟุตบอล น้องWain

            “หูย ๆ แม่ครูใจดีกะชั้นมากมายย ยย ย ไม่ตัดผมชั้นด้วยแหละแก”ฉันบอกกับบูด้วยท่าทาง ดีใจ ไม่ให้ดีใจได้ไงล่ะ ก็ฉันไม่โดนตัดผมนี่นา ^^//

            “TT เหมือนแกเยาะเย้ยชั้น เลยอ่ะ”กร๊ากก กก ก สะใจจริงๆเลยเชียวก็ บู มันโดนตัดจนสั้นเลยอ่ะดิ ^^ คริคริ

                “ฮ่า ๆๆ ๆ สมน้ำหน้าแก ไม่มีวาทศิลป์ในการพูดกะ แม่ครู หุหุ >O<”ฉันหัวเราะและจีบปากจีบคอพูดอย่างสะใจ

                “จำไว้นะเว้ย! เพื่อนกัน T,,T”ยัยบูพูดแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

                “โอ๋ ๆ แก ชั้นล้อเล่น ... ยังไงก็มีคนนึงที่ไม่ล้อแก ดูนู่นมานู่นแล้ว”ฉันชี้ให้มันดูพี่ภู แฟนของมัน เออ.. ไอ่คู่นี้มันก็รักกันจริงเหมือนกันนะเนี่ย .. . พลางคิด เมื่อไหร่ฉันจะมีคนที่รักจริงอย่างมันบ้างหว่า

                “นินทาอะไรพี่อยู่ป่าวเนี่ย?”พี่ภูถาม แล้วทำหน้าแบบไม่ไว้ใจ (ขอโทษเหอะ! หล่อโคตะระ)ถ้าไม่ติดว่าเป็นแฟน บูนะฉันจะจีบซะให้เข็ด 55+

                “ไม่ได้นินทานี่คะ ...อื้มพี่ภูเดี๋ยวเราไปกินนมปั่นร้านเจ๊สั่งลุย ดีมั้ย? ร้านนี้มีแต่คนบอกว่าอร่อย”บูชวนพี่ภูไปทานนมปั่น ฉันเดาเหตุการณ์ต่อไปได้ล่ะ...

                “โอเค เลยครับผ๊ม!!”พี่ภูตอบพร้อม ตะเบ๊ะ แล้วมันก็จริง ...

            “ปุ่นแกอยู่คนเดียวไปก่อนเหอะนะ ไปกินข้าวเองได้มั้ยล่ะ? แต่ระวังด้วยนะแก เดี๋ยวโดนพวกพี่ระ รุมทึ้ง โฮ่ะๆ”ฉันสำลักน้ำลายทันที ที่ยัยบูพูดถึงพวกพี่ระ เพราะ ฉันโคตะระเกลียดมันเลย มันหน้าม่อ ชอบมาแซว + แกล้งฉัน แต่ไม่ใช่ว่าจะเลวร้ายไปหมดหรอกน้า มันก็ มีดีอยู่อย่างหนึ่งแหละ ก็ ... รูปหล่อ พ่อรวย งัย ^^+

                “พูดงี้แกเข้าห้องปกครองกะชั้นเลยมะ? เอาเลยมั๊ย?? เอาเลยป่าววววว”ฉันพูดพร้อมเดินเข้าไปหามันท่าทางนักเลง \\^_______^// << ท่ามันนักเลงตรงไหนวะ??

            “พอเลยแกๆๆ ฉันไปก่อนนะดูแลตัวเองด้วย”หื๋มม มมม พูดเหมือนจะไป รบงั้นแหละ - -*

                “เคๆไปเหอะชั้นดูแลตัวเองได้^^”พลางยิ้มสวยใสอย่างนางเอก เพราะพี่ภูอยู่หรอกน่า ( ตกลงแกจะเอาแฟนเพื่อนให้ได้เลยใช่มั้ย ? )

                ต่อก ๆๆ ๆ

                เสียงฉันเดินผ่านสนามกีฬาอันกว้างใหญ่ มันใหญ่จริงๆน้า ฉันเคยวิ่งแก้บนตอนต้องต่อม.4แหละ แล้วมันก็ดันติดเลยต้องมาวิ่ง -_- เหนื่อยสุดแรง อ่ะ

                ต่อก ๆๆ ๆ ( เสียงฉันเดิน )

                ตู้มม มม ม ( เสียงอะไร ? )

                อร่อกกก กก ค์ ( เสียง ใคร ? )

                เสียงฉันนี่ !!!

                ลูกฟุตบอลใหญ่ๆตามแบบฉบับสากล มันพุ่งเข้ามาที่หลังฉันเต็ม ๆ ถ้าเกิดเป็นละครน้ำเน่า เลือดฉันคงพุ่งออกทางปาก - - แต่นี่ มันนิยายน้ำเน่า (._.o) ฉันเลยได้แต่นั่งกุมหลังด้วยสายตาเจ็บปวดรวดร้าว เจ็บจนร้องไห้แล้วอ๊างง งง ง

                “เฮ้ย! ป้าเป็นไงมั่ง ? เครื่องในไม่พุ่งออกจากปากใช่มั้ย ?”ใครวะ! ทำชั้นแล้วยังจะถามอีก เดี๋ยวเหอะแม่จะด่า .. .

                “ .. . เอ่อ .. . น้องคลิก ///- -///”อร๊ายยย ยย ย น้องคลิกเพื่อนไอ้ป้อง นี่หว่า คนนี้ฉันแอบชอบตั้งแต่น้องเค้าอยู่ม.1 เลยนะเนี่ยย ยย ย >< พรหมลิขิต ชัวร์ ฟันเลย!! (เกี่ยวไร ? )

                “อ้าว! เจ๊เดินไม่ดูตาม้าตาบอลเลยนะเนี่ย ซุ่มซ่ามให้บอลมันพุ่งไปโดนได้ไงเนี่ย ฮู้ววว วว”ไอ้ป้องงง งง ง งง ง พวกแกเตะมาโดนชั้นเองตะหากละเฟ้ย !

            “อ้าว ไอ้ป้องพูดงี้ ก็ไม่ลื่นดิ แกตัวตัวกะชั้นเลยมะเอาเลยมะเอาเลยป่าวว วว ว”ไอ้น้องชายตัวแสบ แกนะแก๊

                “เฮ้ย!พอได้แล้วทั้งพี่ทั้งน้องเลย ปุ่นเจ็บตรงไหนรึป่าวเนี่ย?”พี่ริว พี่ชายที่แสนดีของฉัน ครั้งหนึ่งพี่ริว เคยบอกรักฉัน...แต่ฉันกลับปฏิเสธ เพราะอะไรไม่รู้ /_-

                “เจ็บใจดิพี่ริว ไอ้ป้องตัวแสบกลับบ้านไปชั้นจะฟ้องแม่ ชิ”ลืมความเจ็บไปแร้วหรืออย่างไร ?? ฮ่า ๆ

                “ฟ้องเลย ไม่กลัวเดี๋ยวป้องจะฟ้องพ่อเหมือนกันว่าพี่ปุ่นท้าตีผม แบร่ : P”ไอ้น้องบ้ามันแลบลิ้นใส่ช้าน - -“

            “ไอ้ป้อง ชั้น .. .”อะไร ? ทำไมถึงหยุด ก็เพราะ ..

                “พอได้แล้วทั้ง2คนอ่ะจะทะเลาะกันไปถึงไหน เสียงมันดังโว้ย หนวกหู ป่ะๆ พวกเราเล่นบอลต่อ”เพราะเสียงน้องคลิกฉันถึงต้องยอก เพราะ ลายย ยย ย ~_~

ตอนนี้ มันดู ตื้อๆเพราะคิดอะไรไม่ค่อยออก - -“ ตอนต่อไปสนุกแน่เชื่อสิ แต่ต้องรอ อีก 3 วันเน้อ

คนเราต้องค่อยเป็นค่อยไป จริงมั้ย ??

เปิดเทอมคงอัพได้ นิดเดียว เพราะ ไม่มีเวลาต้องทำเกรดให้กระเตื้อง

T_______________T

เพราะฉะนั้นเม้นให้กำลังใจเค้าด้วยน้า ^^