เทวดาไม่ธรรมดา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

              สวัสดีครับผมมีชื่อว่า ทิวเขา ชื่อสั้นๆว่าทิว เพื่อนชอบเรียกว่า อาทิว นี่ยังไม่รวมฉายาของผมที่เพื่อนๆตั้งมาให้  ในชีวิตผมหรอ.......ผมก็เหมือนเด็ก 17 ปีธรรมดาๆคนหนึ่งมีเพื่อนมีพี่น้องและ "เทวดาคุ้มครองผมตลอด"

  บ้านผมอยู่ห่างจากตัวเมืองไม่ใกล้ไม่ไกลแต่ก็มีความเจริญมาถึงอยู่บ้านบ้านผมเป็นบ้านที่มีครอบครัวใหญ่พอควรโดยมี พ่อเป็นผู้นำ มีแม่คอยสั่งสอนมีน้องคอยก่อกวน มีปู่ย่าตายาย คือผู้น่าเคารพนับถือ เป็นไงล่ะใหญ่น่าดู
                 ในชีวิตของผม ผมก็.............มีเรื่องแปลกๆหลายเรื่องที่ผมอธิบายให้ใครหลายคนไม่เชื่อ เมื่อเป็นอย่างนั้นผมจึงได้แต่เก็บไว้ในใจ ในสายตาเพื่อนๆผมเป็นคนตลก[มั้ง] สบายๆ แต่ก็ เอาเรื่องพอตัวมีบ้างที่ผมเข้าห้องปกครอง เรื่องชกต่อยอะไรประมาณนี้แต่ก็ไม่ถึงกับลาออก เมื่อมีเรื่องทีไรเป็นต้องรู้ถึงหูพ่อทันที  แล้วเมื่อผมกลับถึงบ้านก็จะมักโดนตี ผมก็ไม่ได้โกรธพ่อหรอกแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อไม่ฟังเหตุผลผมก่อนเลย ตีผมอยู่ท่าเดียวแม่ก็เข้ามาห้ามเสมอและพ่อก็ใจอ่อนเสมอ....
                  พูดถึงพ่อ พ่อเป็นในเข้มขรึม ไม่พูดมากแต่จะลงมือทำตลอด พ่อผมชื่อ เมคิณชื่อเล่นๆก็เมฆ ผมชอบล้อพ่อผมว่า "เสือยิ้มยาก" เพราะนานๆทีจะเห็นพ่อยิ้มซักหนหนึ่ง พ่อผมเป็นคนใจดี และใจอ่อนให้แม่บ่อยๆพ่อผมอยู่ในวงการนักการเมืองพ่อบอกว่าในอนาคตพ่อจะเป็นอบต.ให้ได้(ซึ่งผมคิดว่าคงจะยาก)
                   พูดถึงแม่ แม่ผมเป็นหญิงที่ผมรักที่สุด แม่เป็นคนใจดี ยิ้มตลอดแต่ชอบ บ่น บ่นได้ทุกเรื่องเวลาแม่หัวเสียอะไรซักอย่าง แม่ผมชื่อ ฝน ชื่อจริงๆชื่อหยาดเพชรฌา แม่ผมทำงานเกี่ยวกับสาธารณะสุขประจำอำเภอ
                    เห็นผมเป็นอย่างนี้ผมก็มีน้องกับเขาเหมือนกัน น้องผมเธอเป็นคนที่ผมอยาก เตะมันที่สุด ไม่รู้ว่ามันน่ารักตรงไหนเพื่อนผมถึงได้จีบมันไม่เลิก นิยามคำว่า "ญอผู้หญิงโสภา" คงใช้กับมันไม่ได้หรอก เพราะมันเป็น หญิงที่ไม่แคร์อะไรเท่าที่ควร ไม่สนใจอะไรเล๊ยยยยยยยย ความเป็นหญิงคงมีในตัวมันแค่ 10 เปอร์เซ็นกระมัง น้องผมชื่อพลอย ชื่อจริงคือ ไพริน มันอยู่ม.3 ผมกับน้องห่างกัน2 ปี เลยคุยกันได้รู้เรื่องถึงแม้จะน้อยนิดก็ตาม
                     ปู่ย่าตายาย น่ะหรอ ท่านเป็นผู้อาวุโสที่น่ารัก บางทีผมก็มักไปคุยกับพวกท่านบ่อยๆเพราะผมคุยอะไรด้วยพวกท่านก็เห็นด้วยหมด ทุกอย่าง(ทุกอย่างจริงๆ) ปู่กับย่า  เป็นคนภาคกลางซึ่งท่านทั้ง 2 เป็นคนตั้งชื่อให้ผมนั่นเอง ส่วนตากับยายท่านเป็นคนอีสานโดยกำเนินท่านมีความเชื่อเรื่องโบราณๆตามประสาคนแก่และเป็นที่คนนับถือของชุมชนที่ผมอยู่ ตากับยายได้เป็นคนตั้งชื่อจริงให้พลอย ชื่อผมกับน้องล้วนเป็นชื่อที่มาจากหนึ่งในอัญมณี ศิริมงคล 9 อย่าง ซึ่งตระกูลทางปู่นิยมตั้งชื่อลูกหลานจากอัญมณี9 อย่างนี้
                      และนี่คือครับครัวของผมซึ่งอยู่กันกันอย่างสุจริต และเดินบนทางสายกลางอย่างพอเพียง
               >>>>เรื่องทั้งหมดจะไม่ดำเนินการต่อถ้าคุณไม่คลิกเปิดหน้าต่อไป.....