นักเลงบ้านนอก - นิยาย นักเลงบ้านนอก : Dek-D.com - Writer
×

    นักเลงบ้านนอก

    ไอ้หมาย เด็กหมุ่มผู้อับโชคในชีวิตวัยเด็กเขาไม่เคยได้พบกับความสุขเลยจนเมืออายุได้ 10 ปีเขาก็เข้าเมืองกรุงด้วยการแอบขึ้นรถไฟ จนเป็นจุดเริ่มต้นของ "นักเลงบ้านนอก"

    ผู้เข้าชมรวม

    906

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    906

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  5 ก.ย. 53 / 08:22 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เฮ้ย ๆ ๆ ไอ้หมามาแล้วโว่ย
    วู้ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
    ไงวะพ่อมึงไปไหน? แม่มึงตายรึยัง
    ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ~

    "ไหนๆ ๆ มาให้กูตบหัวหน่อยเดะ"
    สิ้นเสียงคำสบอันหยาบกระด้าน ผมก็เงื้อไม้ที่ได้จากเศษไม้ฝาโลง
    ฟาด !!! ไปที่กกหูมันอย่างแรง จนเลือดสาดซัดออกมาพร้อมเสียงโอดครวญ
    ด้วยความเจ็บปวด จากนั้นผมก็ ฟาด ๆ ๆ อย่างไม่ยั้งมือ
    จากหน้าที่ดูอ้วนท้วมคางสองชั้นตอนนี้ได้ยับเยินอย่างสยดสยอง
    ไม่เหลือเค้าโครงของคน พวกเด็กวัดที่มุงดูต่างอึ้งกลับการกระทำที่ผมทำไป

     
    นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของการเริ่มต้น
    ไม่นานผมก็เบื่อบ้านนอกแล้วได้เข้า
    พระนคร เพื่อไปหาประสบการณ์ในชีวิต

    แต่ทว่าผมกลับเลือกทางเดินให้ตนเองเป็นนักเลงคุมกรุง!!






    สวัดดีค่ะ ขอต้อนรับเข้าสู่โลกนิยายไทยฉบับใหม่
    แปลกแหวกแนว มีความเป็นไทยในตนตัว

    รื่องนี้ที่แต่งขึ้นเพราะมีความสนใจในความเป็นนักเลงคนไทย
    คนไทยในสมัยก่อนมียุคหนึ่งที่นักเลงครองเมือง นั่นคือ พ.ศ 2499





    ข้าพเจ้านับถือนักเลงไทยในสมัยก่อนมาก
    เพราะเป็นนักเลงที่รักสงบ!! จะสู้ก็ต่อเมื่อมีเรื่องจริงๆ
    ไม่ใช่อัฒพาลเหมือนในสมัยนี้


     

    ลักษณะของนักเลงสมัยก่อนก็คือ
    มักจะหวีผมเรียบๆ ใส่เสื้อเชิตหรือเสื้อสถาบัน
    ที่ตนเรียนอยู่แล้วพันแขนขึ้น
    มักอยู่กันเป็นกลุ่ม 4ถึง 5 คนขึ้นไป
    ใส่กางเกงขาเล็ก(ในสมัยนี้เรียกว่าขาเด๊ป)
    ดูได้จาก การทำขวดโค๊กยัดเข้าที่ขากางเกง
    ถ้ายัดเข้าไม่ได้แสดงว่าเด๊ปจริงๆ
    นอกจากจะมีคมแฝกหรืออาวุตอื่นๆ
    คู่กายแล้วยังมี หวี ประจำตัวด้วย
    จะพกไว้ที่กระเป๋ากางเกงเป็นหวีเล็กๆ


     


    ตัวละครในเรื่องไม่มีตัวตนอยู่จริงแล้วไม่ได้เกี่ยวข้องหรือพาดพึงบุคคลใดๆทั้งสิ้น
    อ่านเพื่อความบันเทิง



    ช่องทางการติดต่อ


     

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น