ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [5sos]Rejects?

    ลำดับตอนที่ #2 : ch.1(40%)

    • อัปเดตล่าสุด 11 ม.ค. 58


    Ch.1


    เช้าเปิดเทอมใหม่ของผมเอง อากาศสดชื่นดี ปิดเทอมที่ผ่านมาผมซุกตัวอยู่แต่ในบ้านกลายร่างกายเป็น*ฮิกกี้ เปิดเทอมใหม่นี้ผมไม่หวัง

    *กลุ่มคนที่ตัดขาดตัวเองออกจากสังคมส่วนใหญ่

    อะไรมากหรอก แต่ดูเหมือนแม่ผมหวังว่าจะเปลี่ยนแปลงผมที่ทำตัวเหมือนเด็กไร้ประโยชน์ให้มีคุณค่าบ้างด้วยการว่าจ้างเด็กอัจฉริยะ

    ด้านการเรียนอย่างลุคเฮมมิ่งมาติวช่วงเย็นที่บ้าน แล้วไอ้เด็กนั้นก็ตกลงกับแม่ผมซะด้วยสิ โอเคถึงเวลาที่ผมต้องไปโรงเรียนแล้วล่ะ
     





    มันเกือบเป็นเช้าที่ดีแล้วถ้าไม่ติดที่ไมเคิลโดนคนแปลกหน้านอนพิงไหล่ตลอดทางไปโรงเรียนเลย






    เขาหลับตาลงเนื่องจากล้าจากการนั่งเล่นคอมทั้งคืนได้นอนตอนตีสองกว่าๆ นิสัยที่แก้ไม่ได้ของเขานั้นแหละถ้าถามว่าไปเรียนจะเรียนรู้เรื่องไหม?ก็พอรู้เรื่องสำหรับไมเคิลนั้นแหละเขาชินกับการนอนดึกเล็กๆน้อยๆซะแล้ว






    ไมเคิลสัมผัสได้ถึงบ้างอย่างที่ไหล่ข้างซ้ายของเขามันหนัก เหมือนมีใครมากดทับ เขาเหลือบตามองบ้างอย่างที่ไหล่






    เด็กเอเชีย? ผมสีดำ? นอนซบอย่างไม่รู้เรื่อง ควรจะปลุกหรือไม่ จนกว่าจะถึงหน้าโรงเรียน ควรปลุกถ้าเด็กคนนี้ยังไม่ตื่น






    เด็กเอเชียยังหลับตาพริ้มอยู่สำหรับไมเคิล ทำให้เขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจสัก






    ถึงโรงเรียนแล้วแต่เด็กหัวดำยังไม่ตื่นนั้นแหละถึงเวลาที่ไมเคิลจะต้องปลุกแล้ว เขาทำการเขย่าเด็กหัวดำนี้จนเจ้าตัวตื่น กระพริบตามองหน้าไมเคิลอย่างงุนงง หลังจากนั้นเจ้าตัวก็มองสภาพรอบๆแล้วเดินลงรถไปหน้าตาเฉย






    ถือว่าทำดีไม่หวังผลแล้วกันไมเคิล :(






    ไมเคิลเลือกที่จะลงรถเกือบๆสุดท้ายมองเส้นทางให้ดีเดินชิดเสา เยี่ยมทางสะดวก ไมเคิลเดินก้มหน้าก้มตาไปที่ห้องเรียนแต่ไม่ทันได้เข้าตึกก็มีมือใครสักคนจับเขาไว้






    “เดี๋ยว คลิฟฟอร์ด”






    เหอะ --- ลุค เฮมมิ่งส์





    “มีอะไร เฮมมิ่งส์”







    “แม่นายบอกให้เรามาโรงเรียนด้วยกันนิทำไมนายไม่รอฉันที่บ้าน”







    ผมจำไม่ได้เลยว่าแม่บอกผมตอนไหน เมื่อวานแม่ก็แค่พูดชมหมอนี้ ไม่มีประโยคไหนเลยที่บอกว่าเราต้องไปด้วยกัน อะไรกันวะเนี่ย!






    “เดี๋ยวนะเฮมมิ่งส์ แม่ฉันไม่ได้บอกเลยว่า นายกับฉันต้องมาโรงเรียนด้วยกันนะ”






    “…”






    เหอะเงียบเลยสิ แต่ว่ามือเจ้านี้มันยังหนึบกับมือผมอยู่เลยครับ จะทำยังไงดีผมไม่ชอบมือมันเลย T_T






    “ถ้าไม่มีอะไรก็ปล่อยมือฉัน เฮมมิ่ง” ผมจะสะบัดมือหมอนั้นออกแต่กับกลายเป็นโดนหมอนั้นรวบมือสองข้างเลย  จะทำอะไรของมันเนี่ย






    “ถึงแม่นายไม่บอกแต่ฉันก็อยากไปกับนาย! ฉันบอกแม่นายเมื่อวานแล้ว”






    ไอ้บ้านี้ชักจะน่ารำคาญแล้วครับ มันอยากให้ผมก่อเรื่องทะเลาะวิวาทแต่เช้าของการเปิดเทอมใหม่เลยหรือไงกัน แล้วมีสิทธิ์อะไรที่ต้องให้ผมไปกับมันด้วย แล้วมือเนี่ยจะปล่อยได้หรือยังวะครับ  ผมจะทำไงดีเนี่ยไมเคิลคิดสิจะสลัดไอ้หน้าตุ๊ดนี้ให้พ้นยังไงดี แล้วไอ้ที่บอกว่าอยากไปกับผมนี่อะไร? จะเล่นตลกอะไร?






    “….” ผมทำหน้านิ่งๆ จงใจเงียบจ้องลุคเฮมมิ่งส์ หมอนั้นเองก็จ้องผมกลับเหมือน แต่ทำไมรู้สึกแปลกๆเหมือนผมจะรู้สึกประมาท ชะมัดที่เฮมมิ่งส์จ้องนานขนาดนี้






    "...."





    "โอเค ไมเคิล ถือว่านายตกลงฉันไปละ” ไงงั้นละครับ!!!  O_O;!!





    - - - - - - - - - - - -40% - - - - - - - - - - - - -
    NOTE: ขอโทษด้วยค่ะ เราเป็นคนเขียนเรื่องช้าและสั้นมาก บวกกับช่วงเปิดเทอมงานเราก็เยอะเหมือนกันทำให้เขียนได้ช้ามากๆเลย :(

    You're welcome

    @chicha-jb ขอบคุณที่ติดตามค่ะ :)
    @patiph เราเป็น Muke AF เหมือนกันค่ะ อันที่จริงเรา Bottom micheal 55 และก็ขอบคุณที่ติดตามค่ะ :)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×