ดูบูกิมจิ ชีวิตเด็กไทยในแดนกิมจิ

ลำดับตอนที่ #3 : ย้อนเวลา ไปหาปี สองศูนย์ศูนย์เก้า (2009)

เมื่อตอนเดือน 2 ของปี 2009 เป็นเวลาที่จ๊ะได้เริ่มเรียน ม.5 เทอม 2 แล้วก็เป็นเวลาที่นักเรียนทุกคนจะต้องเริ่มคิดกันแล้วว่าอยากไปที่ไหนดี... ทุกๆคนก็มีความฝันและมหาวิทยลัยที่อยากไป แต่จ๊ะนั้นแทบจะไม่มีเลย...จนมาพบกับมหาวิทยลัยยอนเซ ตอนแรกๆก็นั่งคุยกับเพื่อนๆว่าจะไปเรียนที่ไหนกันดี เพราะรู้ว่าแน่ๆ ก็คงอยู๋ที่ไทยไม่ได้ จ๊ะก็นั่งหาทั้งวันว่าจะไปเรียนที่ไหนดี ตอนแรกก็ดูก่อนเลยว่าอยากเรียนประเทศไหน สิงค์โปร์? จีน? ญี่ปุ่น? เพราะอเมริกากับยุโรปคุณพ่อก็ไม่สนับสนุน.. จนมาเจอเว็บ UIC แล้วพอดีก็มีรุ่นพี่ที่รู้จักที่เรียนอยู๋ที่นี่ก็เลย ลองสมัครมาดูอ่ะค่ะ ตอนสมัครก็กรอกใบ Application ตามปกติแล้วก็ยื่น SAT กับ TOEFL อีกอย่างก็คือ Personal Essay... จ๊ะต้องนั่งเขียนเป็นสิบๆรอบนะกว่าจะยอมส่งไปให้เค้า.. พอส่งเสร็จเราก็นั่งรออีเมลตอบกลับจากทางมหาวิทยลัยว่าผ่านรอบแรกหรือเปล่า การตัดสินรอบแรกนั้นจะเป็นการดูคะแนน ซึ่งจ๊ะก็ผ่านมาได้ ทาง UIC ก็ติดต่อมาอีกว่าเดี๋ยวจะมีนัดสัมภาษณ์ให้เตรียมตัว เราก็นั่งจำประวัศมหาวิทยลัยไปอีก10กว่าหน้า T___T แต่พอมาจริงไม่ได้ใช้เลย ...
หลังจากนั้นไม่นานจ๊ะก็ได้อีเมลตอบรับจากมหาลัยว่าเค้าจะรับจ๊ะไปเป็นนักศึกษาที่นั่น ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรอีกแล้วค่ะ คิดแค่ว่าเรามีที่ไปแล้ว 5555+


ถ้าถามว่าเครียดไหมที่ต้องมาอยู่โซล ก็ตอบได้เลยว่าไม่เครียดแต่เหมือนจะมีบ้างที่อิจฉาเพื่อนๆที่อยู๋อเมริกาเพราะจะได้เจอกันบ่อยมากส่วนเราก็อยู่ตรงนี้คนเดียว แต่เพราะจุดนั้นทำให้จ๊ะยิ่งหาเพื่อนที่นี่ เพื่อที่จะได้มีความสุขแบบคนอื่นเค้าบ้าง...

จากเพื่อนพวกนี้ก็กลายมาเป็น