คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Exo&B2st Drama Luv รักของเรามัน...ไร้ตรรกะ 60%
1
และยิ่งวันนี้ลูกชายคนสุดท้องของครอบครัวปาร์ค อย่าง ปาร์ค ชานยอล พาคนที่ได้ชื่อว่าเป็น"หวานใจ" มาเปิดตัวอย่างเป็นทางการถึงงานชั้นสูงอย่างนี้ด้วยแล้ว ก็ยิ่งโหมไฟความสนใจของนักข่าวให้ต้องตะโกนรัวคำถามใส่ต่างๆนานา
จนคนที่เป็นหวานใจของบุคคลที่สาวๆอยากควงคู่ด้วย เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมานิดหน่อย ได้แต่ค้อมหัวตอบเล็กน้อยให้อย่างมีมารยาทกับเหล่านักข่าวที่รุมกันจนแทบจะพังแผงกั้นออกมาแล้ว เห็นอย่างนั้น ชานยอลจึงกระชับมือของคนตัวเล็กไว้แน่นขึ้นกว่าเดิม แล้วบีบเบาๆเป็นเชิงให้กำลังใจ
" ไม่เป็นไรนะ แบคฮยอน "
ชานยอลกระซิบบอกข้างหูร่างบางที่แสนรักด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม จนคนที่ฟังแก้มขึ้นสีระเรื่อเพราะเขินกับเสียงทุ้มชวนฝันนั่น แบคฮยอนพยักหน้าเล็กน้อยแต่หนักแน่นในความรู้สึก ว่าเขาไม่เป็นไร ก่อนจะส่งยิ้มหวานๆตอบให้ร่างสูงสบายใจ แต่ชานยอลรู้ดี ว่าแบคฮยอนเป็น... ร่างบางไม่ชอบอะไรแบบนี้ เสียงกดชัตเตอร์กระหน่ำรัวไม่หยุด แสงแฟลชวูบวาบ นักข่าว หรืองานสังคมที่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน แต่ที่ทนได้ ก็เพราะเขาล้วนๆ
เพราะที่จริงแบคฮยอนไม่ได้อยากมางานนี้เลยสักนิด และจะไม่ได้มาด้วยซ้ำ เพราะเจ้าตัวไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับแวดวงพวกนี้เลย แต่เป็นเขาเองนั่นแหล่ะ ที่ขอร้อง (แกมบังคับ) ให้แบคฮยอนมา ถึงแม้ตอนแรกคนตัวเล็กจะไม่ยอมและตั้งคำถามกับเขาว่าจะให้ตนไปงานเพื่ออะไร แต่ชานยอลก็ตอบกลับด้วยประโยคชนิดที่เอาแต่ใจตัวเองสุดๆ ตามประสาลูกคนสุดท้องที่ได้รับการตามอกตามใจมาทั้งชีวิต
" ก็เพื่อประกาศให้ทุกคนรู้ไง ว่านายเป็นแฟนฉัน! ไม่ว่าใครหน้าไหนก็จะมายุ่งด้วยไม่ได้อีก!"
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อใจแบคฮยอน หรือมองว่าร่างบางนั้นพร้อมจะไปจากเขาได้ทุกเมื่อ หัวใจรักของแบคฮยอนน่ะ บริสุทธิ์ และไม่มีความเคลือบแคลงกับรักที่มีให้เขา แต่ชานยอลไม่ชอบพวกคนที่มาขายขนมจีบให้แฟนเขาอยู่บ่อยๆต่างหาก ครั้งแรกที่เขาพบกับแบคฮยอน เพราะเจ้าตัวมาเป็นติวเตอร์ภาษาให้กับลู่ฮาน พี่ชายคนที่สองของบ้าน ตอนนั้น ถึงแม้จะยังไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายเท่าตอนนี้ ร่างสูงยังได้เห็นกับตาเลยว่า คนตัวเล็กนั้นมีคนมารุมจีบขนาดไหนทั้งผู้หญิงผู้ชาย และตอนนี้ผ่านเลยมากว่าสองปี ดูเหมือนพวกคนเหล่านั้นจะมีมากขึ้นกว่าแต่ก่อนด้วย แม้จะรู้ว่าชานยอลเป็นคนยังไง และถึงแม้แบคฮยอนจะปฏิเสธไปกี่รอบ พวกมันก็ยังกล้าเสนอหน้ามารับร่างบางหลังติวหนังสือให้ลู่ฮานเสร็จ ถึงหน้าประตูบ้านเขา
เพราะอย่างนั้น คนที่แสนจะหวงของๆตัวเองอย่างคุณชาย ปาร์ค ชานยอล ถึงได้พาคนรักของตนมาที่งานใหญ่แห่งนี้ เพื่อเป็นการประกาศให้คนที่ไม่รู้จะได้รู้ว่าแบคฮยอนเป็นของเขา ส่วนคนที่รู้อยู่แล้ว....
จะได้ให้มันเป็นความจริงตอกย้ำให้เจ็บมากยิ่งขึ้น!
แต่!!!
ก็อาจจะยกเว้นคนๆนี้ไว้สักคนนึง...
ร่างสูงในชุดทักซิโดสีดำเรียบหรู แสนจะดูดี จนเรียกให้ลูกไฮโซในงานแถวนั้นทุกคนต้องหันไปลอบมองนาทีละหลายรอบ ของ ซน ดงอุล หยิบสมาร์ทโฟนของตนที่ราคาแพงระยับขึ้้นมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วกดโทร.ออกหาใครบางคนที่ตนกำลังรอ ขณะจิบบรั่นดีในแก้วทรงสูงไปพลาง สายตาคมไม่ได้โฟกัสที่ใดเป็นพิเศษ ไม่ได้มองไปยังกลุ่มคุณหนูแสนสวยในค่ำคืนนี้ที่กำลังรอคอยให้เขาสบตาด้วยด้วยซ้ำ ที่จริงแล้ว นอกจากเขากำลังรอสายคนๆหนึ่งอยู่ เขากำลังรอที่จะเห็นหน้าใครอีกคนต่างหาก! คนที่ผู้หญิงทุกคนอยากเป็น!
หวานใจของ ปาร์ค ชานยอล
พยอน แบคฮยอน!!
ใบหน้าหล่อคมคายกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นตระกูลปาร์คเดินเข้ามาในงาน หนึ่งในนั้น มี พยอน แบคฮยอนอยู่ด้วย คนที่เขาจำหน้าได้ไม่มีวันลืม แม้จะไม่เคยพานพบหรือรู้จักกันมาก่อน แต่เพียงรูปและข้อมูลที่มี มันก็เพียงพอแล้วสำหรับความรู้สึกนี้.... ความรู้สึกเกลียด!
ดงอุลกระตุกยิ้มร้ายอีกครั้ง ก่อนจะยกบรั่นดีขึ้นกรอกลงคอรวดเดียวจนหมด
หึ ควงแขนกับคนที่ดีไม่เท่าลูกชายตระกูลปาร์ค มันคงน่าอายมากสินะ...
ดงอุลมองครอบครัวปาร์คเดินเข้าไปทักทายครอบครัวนักธุรกิจรุ่นใหญ่ที่อีกฟากหนึ่งของห้องโถง ตาคมทันเห็น ชานยอล โน้มตัวลงไปปัดไรผมที่บังตาให้พยอน แบคฮยอน ก่อนคนตัวเล็กกว่าจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับร่างสูง แล้วอมยิ้มเขินๆ
แต่ในสายตาดงอุลแล้ว รอยยิ้มนั่น ไม่ต่างอะไรจากมารยาที่คนตัวเล็กสร้างขึ้น ทั้งๆที่คนรอบตัว เมื่อมองรอยยิ้มของแบคฮยอนแล้ว กลับรู้สึกว่าโลกนี้มันสว่างสไวและน่าอยู่กว่าเดิม
มองหน้าแฟนนายเข้าไว้นะ ปาร์ค ชานยอล จำให้ดีๆล่ะ นายจะไม่ได้เห็นคนๆนี้ไปอีกพักใหญ่เลยล่ะ!
' ฮัลโหล'
' นายอยู้ไหนแล้ว ' ดงอุลถามปลายสาย ด้วยเสียงทุ้มต่ำ
' ฉันอยู่ในงานแล้ว...เห็นรึยัง ตรงซุ้มดอกไม้ ' คนปลายสายตอบกลับ
' อืม แล้วนายล่ะ เห็นไอ้ชานยอลรึยัง? '
' เห็นแล้วล่ะ เขาก็...ใช้ได้เลยนี่ ถึงว่า--'
คิ้วเข้มขมวด ถึงว่าอะไร? ' พูดให้มันดีๆนะ ยัง โยซอบ '
' เปล่าหรอก ลืมมันไปซะ ถือว่าฉันยังไม่ได้พูดอะไรให้นายเคืองหูล่ะกัน
แต่ว่า....
นายแน่ใจแล้วนะ ดงอุล ที่จะทำอย่างนี้ '
' ถ้านายกลัวเรื่องชื่อเสียงตัวเองจะเสียหายล่ะก็ ฉันจะชดใช้ให้เท่าที่นายต้องการเลย-- '
' ฉันไม่ได้กังวลเรื่องนั้นแล้วล่ะ แต่ฉันเป็นห่วงนายต่างหาก --- บางทีการแก้แค้นก็ไม่ใช่ทางออกที่จะทำให้นายรู้สึกดีขึ้น หรือจะพาพี่ชายนายกลับมาได้หรอกนะ! '
' นายไม่เข้าใจหรอก โยซอบ นายไม่มีวันเข้าใจ ความรู้สึกนั้นของฉัน.....'
' แล้วนายจะให้ฉันเริ่มแผนเมื่อไหร่ '
' เมื่อนายเห็นว่ามีโอกาส '
' คำตอบนายไม่ค่อยวอนอวัยวะเบื้องล่างเท่าไหร่เลยนะ '
' หึ ยังไงก็แล้วแต่ รถจอดรออยู่ด้านนอกนะ '
ร่างสูงวางสายจากโทรศัพท์ แล้วเก็บสมาร์ทโฟนลงกระเป๋ากางเกงดังเดิม ก่อนจะหยิบเหล้าเชอร์รี่จากเด็กเสิร์ฟขึ้นมาดื่ม สลับกับมองใบหน้าหวานของพยอน แบคฮยอน ที่อยู่ฝั้งตรงข้ามห้องโถง มือก็กอบกุมกับไอ้ชานยอล ปากก็ขยับคุยกับพี่ชายของมันอย่างสนุกสนาน
มีความสุขซะจริงนะ
ทำตัวอย่างกับคนไม่เคยทำให้ใครเขาทุกข์ทรมาณเพราะตัวเองจนต้องฆ่าตัวตาย
นายมีความสุขมากใช่มั้ย? พยอน แบคฮยอน
เหมือนความทุกข์ไม่เคยมีบนโลก...เหมือนรู้แค่ว่ารัก...ไม่มีอกหัก...ไม่เจ็บปวด
ถ้าอย่างนั้นแล้ว...
ฉันจะเป็นคนสอนบทเรียนเหล่านั้นให้กับนายเอง!!!
.
....
เหมือนที่นายทำกับพี่ชายฉันไงล่ะ!!!
เรื่องที่ว่าทุกคนอยากจะเข้ามาทำความรู้จักกับลูกๆทั้งสามของตระกูลปาร์ค อันได้แก่ คริส ลุ่ฮาน และชานยอล นั้น เป็นความจริง แต่ก็ใช่ว่าอยากจะเข้ามาทำความรู้จักก็เข้ามาได้ง่ายๆเหมือนเดินผ่านประตู เพราะ คุณหญิง ปาร์ค นารัน แม่ผู้บังเกิดเกล้าของคนทั้งสามนั้น คัดคนที่เธอจะยอมให้รู้จักกับลูกเธอชนิดที่ว่าข้อสอบของโอลิมปิคทุกวิชายังยอมแพ้ ยกธงขาวให้ แต่...ก็ยกเว้นกรณีหนึ่งคือ เธอชอบคนๆนั้นเป็นพิเศษอย่างไม่มีเหตุผล ตัวอย่างน่ะเหรอ? ก็เช่น พยอน แบคอยอน
กับจาง ฮยอนซึง ยังไงล่ะ !
ฉะนั้นแล้ว คริส ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนโตสุดของบ้านตระกูลปาร์ค จึงต้องมายืนข้างๆมารดาผู้บังเกิดเกล้าที่กำลังพูดคุยกับครอบครัวจาง ครอบครัวนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ อย่างสนุกสนานในแบบผู้ดี หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ พาเขามาดูตัวคนที่แม่ปลื้มหนักหนาอย่างจาง ฮยอนซึง นั่นเอง
ร่างสูงไม่ได้สนใจคนตรงหน้ามากนัก คริสรู้แค่ว่าฮยอนซึงมีใบหน้าสวยเกินผู้หญิงบางคน ร่างเพรียวแบบบาง เย็นชาและดูเย่อหยิ่งจนไม่น่าคุยด้วย นั่นคือทั้งหมดที่ลูกชายคนโตสุดแห่งตระกูลปาร์คตัดสินอยอนซึงในแวบแรกที่เห็นตอนกลับมาจากอเมริกา แล้วก็ถูกแม่จับตัวพาไปนัดบอดกับคนตรงหน้า ที่ตอนนั้น ทำหน้าตาราวกับว่า การนัดบอดกับเขา เป้นความทุกข์ที่สุดในชีวิตแล้ว...
ใช่ว่าฮยอนซึงทุกข์คนเดียวซะที่ไหน เขาเองก็ไม่ต่างกัน แผนเซอรืไพรส์วันเกิดไอรีนต้องพังลงไม่เป้นท่าก็เพราะนัดบอดบ้าๆนั่นแหล่ะ..
“ คริส ! ทักทายน้องสิ ”
คำสั่งจากผู้เป็นแม่ ได้หรือที่จะไม่ทำตาม ถึงคริสจะไม่อยากทำก็เถอะ แต่ร่างสูงก็ฝืนใจทำมันลงไป
“ เอ โย่ว หวัดดี ”
เตรียมจะเข้าไปแท็กมือด้วยแต่เมื่อเห็นสีหน้าไม่เล่นและไม่เข้าใจมุขของฮยอนซึงด้วยแล้ว ร่างสูงก็ถึงกับต้องหยุดชะงักไปทันที พร้อมชักมือกลับมา รู้สึกหน้าแตกเป็นเสี่ยงๆ คริสพยายามอย่างมากที่จะไม่อารมณ์เสียให้คนตรงหน้าเห็นได้ชัด
น่าเกลียดมาก มาต่อแค่ 10% และยังไม่จบพาร์ทอินโทรคู่คริสซึงเลยยย-__-
ค่อยคุยกันหลังจากครบ 100% นะคะ อีกครึ่งที่เหลือ จะเป็นพาร์ทของอินโทรของคู่คริสซึง ลู่ฮาน เซฮุน และก็ กีกวังค่ะ แอบสปอยล์ไว้เล็กน้อย
* อย่าลืม อ่านแล้วเม้นด้วยนะคะ *
ความคิดเห็น