ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Dr.Pop กับ จดหมายจากเรือนจำ

    ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 11 สิ่งมหัศจรรย์ของโลก (Dr.Pop ตอบจดหมาย Mr.X)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.4K
      6
      7 ม.ค. 53

    ถึงคุณX

     

    ดีใจมากๆ ครับที่ได้จดหมายตอบกลับจากคุณX

    ตั้งแต่ส่งจดหมายตอบไปคุณX เชื่อหรือเปล่าว่าป๊อบรอจดหมายกลับจากคุณX ทุกวันเลย 555 มันลุ้นว่าจดหมายจะถึงมือคุณX ไหม แล้วถ้าถึงคุณX จะตอบเมื่อไหร่ ไม่น่าเชื่อว่ากว่าเราจะได้คุยกันอีกครั้งก็ผ่านมาเดือนกว่า ตอนที่ได้จดหมายป๊อบดีใจจนบอกคนอื่นไปทั่วเลย 555 โทรบอกคุณแม่ บอกเพื่อนๆ โพสพอกในเว็บไซต์ว่าได้จดหมายตอบกลับมาแล้ว ไม่รู้ว่าตอนคุณX ได้จดหมายจากป๊อบไปคุณX จะบ้าบออย่างป๊อบหรือเปล่า ^O^

     

    ขณะที่ป๊อบตอบจดหมายอยู่นี้เป็นวันที่ 6 มกราคม ของปี 2010 ขอสวัสดีปีใหม่คุณXด้วยนะครับ

     

    ช่วงนี้เป็นที่ช่วงที่ป๊อบงานเยอะมากๆ เรียกว่าทำงานกันวันชนวันเลยก็ว่าได้ มีหนังสือ 3 เล่มที่ป๊อบต้องปิดต้นฉบับ แต่ละเล่มหนามากๆ บางเล่มป๊อบมีแรงจะเขียนก็เขียนได้เร็ว บางเล่มอยากจะเขียนมากแต่ยังไม่ได้เขียน และบางเล่มก็ไม่มีกำลังใจจะเขียนเลย

     

    ขอโทษที่ต้องบอกข่าวร้าย แต่ตอนนี้ป๊อบไม่มีแรงจะเขียน The Series of Sion จริงๆ ครับ

     

    ตอนที่ได้จดหมายจากคุณX ว่าชอบอ่านเรื่องนี้มากเป็นวันที่ป๊อบเขียนไซออนได้เยอะมาก แต่พอหลังจากนั้นแรงบันดาลใจก็หายไป มันเหมือนกับว่าใจป๊อบไม่ได้อยู่กับการเขียนเรื่องนี้แล้ว ไม่ว่าป๊อบจะบังคับตัวเองแค่ไหนก็ไม่สามารถเขียนได้

    ซึ่งนั่นเป็นดั่งความผิดพลาดครั้งใหญ่ การที่ป๊อบต้องบังคับตัวเองเขียนงานเป็นเรื่องที่ควรทำ

    ดังนั้นป๊อบจึงตัดสินใจบอกบอกอว่า “ป๊อบขอพักการเขียนเล่มนี้ไปก่อน ป๊อบเขียนไม่ออก ไม่มีแรงบันดาลใจจริงๆ” ซึ่งก็ต้องขอบคุณบอกอที่เขาเข้าใจป๊อบ เพราะหากให้ป๊อบฝืนทำต่อไปคงไม่สามารถทำได้แน่ๆ

     

    การทำงานหนักตลอดชีวิตการเป็นนักเขียนทำให้ป๊อบเริ่มมีนิสัยแปลกประหลาด

    บางครั้งป๊อบจะคิดอยากทำอะไรหลายอย่างพร้อมๆ กัน ท้ายที่สุดป๊อบจะหลีกหนีงานเขียนไปสู่การทำอย่างอื่นที่ป๊อบอยากทำ หลายครั้งที่สมาธิต่องานเขียนของป๊อบสั้นมาก หลายวันที่ไม่มีกำลังจะเขียนเลย มันอยากทำโน่น ทำนี่ ทำนั่น

    ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่งานเขียน

    ป๊อบคิดว่าป๊อบมาถึงจึงที่เริ่มเบื่อการเขียนเต็มที คุณXคิดดูนะครับ 9 ปีที่ผ่านมา ป๊อบทำงานไม่มีวันหยุดเลย ทั้งเรียน ทั้งคิวงาน ทั้งต้องเขียนหนังสือ ป๊อบทำงานเต็มที่มาตั้งแต่อายุ 16 ที่ออกหนังสือเล่มแรก จนปัจจุบัน

    ป๊อบกำลังจะ 25 ป๊อบพบว่างานเขียนดึงเอาเวลาความเป็นส่วนตัวจากป๊อบไปมากทีเดียว

    ป๊อบฝันอยากจะทำเพลง อยากมีอัลบั้ม แต่ทำไม่ได้เต็มที่ ต้องพลัดเขามานานเพราะต้องปิดต้นฉบับ

    ป๊อบอยากจะเที่ยวให้สุดเหวี่ยง อยากจะมีเวลาพักผ่อนนานๆ แบบคนอื่นเขา แต่ทำไม่ได้เพราะต้นฉบับ

    หลายครั้งที่ป๊อบอยากไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ แต่ทำไม่ได้เพราะงานเขียนยังไม่เสร็จ

    แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของชีวิตป๊อบถูกงานเขียนดึงไปใช้หมดแล้ว ป๊อบโตขึ้นมาท่ามกลางความหวังของแฟนๆ หนังสือว่า ปีนี้จะมีหนังสือของป๊อบ งานนี้จะมีหนังสือของป๊อบ นั่นคือสิ่งที่บอกให้ป๊อบต้องทำหนังสือออกมาทุกปี

     

    9 ปี กับหนังสือ 16 เล่ม และที่ 17,18,19 ในอีกเวลาไม่นานจากนี้

    สรุปแล้วป๊อบต้องเขียนหนังสือเฉลี่ยปีละ 2 เล่ม

    ยิ่งปี 2009 ป๊อบเขียนหนังสือติดๆ กันแบบไม่ได้พักถึง 7 เล่ม นั่นหนักสำหรับป๊อบพอสมควร

    ปีที่ผ่านมาป๊อบพูดได้เลยว่ามันเป็นปีทองของป๊อบ งานเยอะ มีการก้าวหน้าที่ดี แต่ก็เป็นที่ป๊อบเครียดมากเช่นกัน หลายครั้งที่ร้องไห้คนเดียว หลายครั้งที่ไม่อยากเจอใคร หลายครั้งที่หงุดหงิดแบบไม่มีสาเหตุ และหลายครั้งที่ป๊อบคิดว่า “ทำไมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย”

    แต่ทุกครั้งที่ป๊อบเหนื่อยหรือท้อถอย ป๊อบก็จะมีคำดีๆ จากรอบกายให้ลุกมาใหม่ได้เสมอ

    มีข้อความที่บอกป๊อบว่า “พี่ป๊อบสู้ๆ นะคะ”

    หรือ “รออ่านผลงานอยู่นะครับ”

    หรือ “อยากอ่านเล่มต่อไปเร็วๆ จัง”

    รวมถึงคำล่าสุดที่ป๊อบจะจำไม่ลืม

     

    “ขอบคุณที่ทีมงานดูแลสิ่งมหัศจรรย์ของโลกของX (คุณป๊อบ) อย่างดีนะครับ”

     

    ในชีวิตนี้มีคนเรียกป๊อบหลายอย่าง แต่อย่างหนึ่งที่ไม่เคยมีใครเรียกคือคำว่า “สิ่งมหัศจรรย์ของโลก”

    อ่านเจอตอนแรกก็ขำ แต่วินาทีต่อมาก็รู้สึกว่าคำนี้เป็นคำที่ดีจัง มันมีความหมายที่ลึกซึ้งสำหรับป๊อบมาก

    ป๊อบไม่เคยคิดว่างานเขียนของป๊อบจะยิ่งใหญ่หรือเป็นอะไรมากกว่าหนังสือ แต่ทุกวันนี้ผลงานของป๊อบไม่ใช่หนังสือทั่วไป มันได้กลายเป็นแรงบันดาลใจ กลายเป็นสื่อกลางแห่งโลกจินตนาการระหว่างป๊อบกับผู้คนอีกมากมาย

    และเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ทำให้ป๊อบกับคนดีๆ อีกมายมายรู้จักกัน

    11 ปีที่แล้ว หากป๊อบไม่เริ่มคิดโครงเรื่องไวท์โรดตอน 14 คงไม่มีหนังสือเล่มแรกตอนอายุ 16

    9 ปีที่แล้ว หากหนังสือเล่มแรกไม่ได้ออกเมื่อตอนป๊อบอายุ 16  ป๊อบคงไม่กลายเป็นดร.ป๊อบอย่างทุกวันนี้

    9 ปีที่แล้วหากป๊อบไม่ได้กลายเป็นดร.ป๊อบ ป๊อบก็คงเป็นเด็กหนุ่มธรรมดาที่ใช้ชีวิตสนุกสนานเต็มที่

    แต่ 9 ปีที่แล้วหากป๊อบไม่ได้กลายเป็นดร.ป๊อบ ชีวิตของป๊อบคงไม่ดีอย่างที่เป็นเช่นวันนี้

     

    และ 9 ปีที่แล้วหากป๊อบไม่ได้กลายเป็นดร.ป๊อบ ป๊อบคงไม่ได้สิ่งมหัศจรรย์ของใครเลย

     

    ขอบคุณคุณXที่ทำให้ป๊อบคิดได้ว่าป๊อบต้องทำอะไร ต้องทำเพื่อใคร และต้องทำอะไรต่อไป

    แม้ตอนนี้แรงบันดาลใจที่จะเขียน Sion จะหายไป แต่สักวันมันจะกลับมาใหม่ ตอนนี้ป๊อบขอทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับการเขียนไวท์โรด และ Boys And A Doll ไปก่อน

    แม้อานาคตจะไม่ใช่สิ่งที่แน่นอน แต่ปีใหม่นี้ป๊อบก็ตั้งความหวังว่ามันจะเป็นปีที่ดีกว่าเดิม

    ป๊อบหวังว่าทุกงานที่ป๊อบทำจะประสบความสำเร็จดังหวัง ป๊อบหวังว่าผู้คนจะรักมัน จะติดตามมัน และพูดถึงมันอย่างสนุกสนาน ป๊อบหวังให้งานของป๊อบเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคนได้กล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ หวังให้งานของป๊อบเติมไฟฝันให้พวกเขา และหวังให้พวกเขาประสบความสำเร็จเช่นกัน

     

    ขอบคุณXอีกครั้งที่เห็นความสำคัญของงานป๊อบ

     

    ปีใหม่นี้ป๊อบขอให้คุณXเจอแต่เรื่องดีๆ มีความสุขกับทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ขอให้แคล้วคลาดจากอุปสรรคและทุกข์ภัยใดๆ ทั้งปวง รักษาสุขภาพด้วยอาการเมืองไทยชักประหลาดขึ้นทุกที ขอให้คุณXสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา ขอให้รู้ว่ามีอีกหลายคนคอยเป็นกำลังใจให้คุณXเสมอ ทั้งป๊อบ คนที่อ่านเรื่องราวซึ่งป๊อบถ่ายทอดลงอินเตอร์เน็ต คนใกล้ชิดคุณX เพื่อนๆ คนX และคนที่รักคุณX ขอให้คุณXรู้ว่าคุณมีค่าเสมอในสายตาของป๊อบและอีกหลายคน

     

    สำหรับป๊อบ เราสองคนไม่แตกต่างกัน

     

    เราสองคนยืนอยู่บนโลกเดียวกัน แม้จะมีอะไรขวางกั้นแต่เราก็เป็นคนเหมือนกัน

    เรามีความสุข มีความทุก มีสมหวัง มีผิดหวัง มีความฝัน และมีจุดหมาย

    เมื่อคิดกลับไปในแง่ของคุณXป๊อบถึงเข้าใจว่าถ้าคุณXสามารถเข้มแข็งและฝ่าฟันทุกอย่างได้ป๊อบก็ต้องทำได้เช่นกัน เรามีสองแขน สองขา หนึ่งสมอง และหนึ่งหัวใจเหมือนกัน

    มันเป็นความจริงที่ว่าเราไม่มีอะไรต่างกันเลย

    คุณXบอกป๊อบว่านี่เป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดของคุณX ป๊อบจะบอกว่าป๊อบก็มีช่วงเวลานั้นเช่นกัน

    แต่ในจุดที่เจอเรื่องแย่ๆ ที่สุดนั้นป๊อบเรียนรู้ที่กลับมายืนอีกครั้ง เรียนรู้ที่จะรับมือกับมัน ต่อสู้กับมันในที่สุดก็เอาชนะ แล้วไปสู่จุดที่สูงยิ่งกว่า กลายเป็นป๊อบในปัจจุบันที่กล้าจะเผชิญกับทุกสรรคที่พุ่งเข้ามา กลายเป็นว่าอุปสรรคขวางหนามต่างๆ ที่ผ่านมาช่างดูไร้ค่าเหลือเกิน

     

    และอย่างที่ป๊อบบอกว่าเราไม่ต่างกัน ดังนั้นถ้าป๊อบทำได้คุณXก็ต้องทำได้เช่นกัน

     

    เราจะเป็นกำลังใจให้กันอย่างนี้ตลอดไป มีอะไรเขียนมาปรึกษาป๊อบได้ อาจจะนานหน่อยที่ต้องรอจดหมายตอบกลับ แต่ป๊อบรับรองและสัญญาว่าจะตอบกลับทุกฉบับ ป๊อบไม่เคยทิ้งเพื่อนอยู่แล้ว

     

    ยิ่งกับเพื่อนที่มหัศจรรย์อย่างคุณX ป๊อบไม่มีทางลืมหรอกครับ

     

    สุขสันต์ปีใหม่ Happy New Year ครับ ^O^

     

    ปล 1. ขอบคุณมากที่ตอบมาเป็นตัวพิมพ์ เห็นถึงความทุ่มเทมากๆ ครับ แต่ถ้าจะเขียนก็ได้นะครับผม ป๊อบยินดีอ่านทุกอย่างครับผม

    ปล 2.  แล้วคุณXละครับหวังอะไรสำหรับปีใหม่? วางแผนจะทำอะไรบ้างหรือเปล่าครับ?

    ปล 3. คุณXรู้ไหมว่าเรื่องราวของเราที่ป๊อบเอาลงเว็บนั้นมีคนติดตามและชอบมากมายเลยครับ หลายคนอ่านแล้วน้ำตาไหลเลยนะ 555 หลายคนชื่นชมคุณXมาก แล้วก็มีหลายคนที่ส่งความห่วงใยความปรารถดีมาให้คุณXด้วย ป๊อบใช้ชื่อXในเว็บว่า Mr.X ดูลึกลับดีนะคัรบ 555

    ปล 4. ป๊อบตัดสินใจจะส่งหนังสือไปให้ทางห้องสมุดเรือนจำเพราะผู้คุมบอกว่านั่นเป็นวิธีเดียวที่มันจะถึงมือคุณXได้ ยังไงไปยืมจากห้องสมุดนะครับผม คาดว่าน่าจะไปถึงพร้อมๆ กับจดหมายฉบับนี้ล่ะครับ

    ปล 5.  ป๊อบอายุ 24 ครับ แต่ในวินาทีที่คุณX อ่านจดหมายป๊อบ ป๊อบคงอายุ 25 แล้ว 555

     

    ขอบคุณที่ให้เกียรติตอบจดหมายป๊อบ จะเฝ้ารอจดหมายฉบับต่อไปครับ

     

     

     

     

     

     

    เราเพื่อนกัน ^O^

    Dr.Pop

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×