>>>สาวสุดซ่าท้าใจนายเพลย์บอย<<<

ลำดับตอนที่ #5 : -+ผมอยากแกล้งเธอ/น้องผมร้ายไม่ใช่+-(70%)

-+ผมอยากแกล้งเธอ/น้องผมร้ายไม่ใช่เล่น+-

                หลังจากหายเหนื่อยผมก็มาอาบน้ำที่ห้องพักนักกีฬา แล้วก็เดินไปรับน้องสาวตัวดี 

“พี่ณุทำไมวันนี้เลิกเร็วจังค่ะ”เพนนีตะโกนถามผม ผมโบกมือให้ สาวๆสามคนกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่

“ปกติจ๊ะ เธอนั่นแหละทำไมยังไม่เก็บของอีก”ผมเขกหัวน้องตัวดีเบาๆ

“โอ๊ย เจ็บนะค่ะ :P”

“ไง ยัยซุ่มซ่าม เย็นนี้คงไม่เบี้ยวนะ”ทำไมเวลาผมเจอเธอแล้วผมถึงอยากแกล้งเธอ
นะ

“รดา ด้วยนะครับ”ผมหันมาถาม

“ค่ะ”รดาตอบรับผม

“เธอหละ ยัยซุ่มซ่ามว่าไง”ผมเริ่มอยากแกล้งเธออีกแล้ว

“แน่นอนย่ะ ถ้าจะเบี้ยวก็เพราะปากนายนั่นหละ”เธอพูด แต่ไม่ยอมละจากหนังสือ
นิยายที่เธออ่าน

“โหห งั้นไม่ไว้ใจ เอาเบอร์เธอมา”ผมไม่รอช้าหยิบมือถือของเธอมาแล้วกดเบอร์ผม
แล้วโทรออก เครื่องผมดังแล้ว

“เรื่องอะไรที่จะต้องให้นาย”เธอเงยหน้าขึ้นมาแล้ว

“นี่นาย...”ไม่ทันแล้วผมรีบลากเพนนีไป

“แล้วจะโทรไปเตือนนะจ๊ะ ยัยน่ารัก”ผมตะโกนกลับไป ใช่ฮะเธอน่ารักจริงๆ

“พี่ณุ อะ แกล้งเพื่อนเพนนีอีกแล้ว”เพนนีงอลผมอีกแล้ว

“โอ๋ๆๆ อย่างอนซิน้องสาวสุดสวยของพี่”ผมต้องง้อเธอซะแล้ว

“งั้นก่อนเข้าบ้าน ไปเข้าห้าง เลือกกระเป๋าซักใบสองใบดีไหม ไม่จำกัดวงเงิน พี่ซื้อให้”มุขนี้ยังใช้ได้ไหมน้า

“ไม่ค่ะ”ไม่งั้นหรอ

“งั้นไปซื้อรองเท้ากับกินไอติมด้วยดีไหม”เพิ่มๆ 55+

“โอเชค่ะ พี่ชายสุดหล่อ”เพนนีหันมายิ้มแล้วคล้องแขนผม แล้วผมก็ลูบหัวเธอเบาๆ

“นี่! ยัยชะนีเธอเป็นใคร มาเกาะแกะอะไรณุยะ”เสียงใครหละนั่น ผมกับเพนนีหันหลังไป

“เชอร์รี่”ผมพูดเบาๆเธอมากับเพื่อนอีกสองคน แล้วเธอมาได้ไงเนี่ย เธอเป็นส่วนหนึ่งของ คอเล็กชั้นผมฮะ

“นี่ เธอณุเค้ามีเจ้าของแล้วนะ เค้าเป็นของฉัน แล้วณุมากลับยัยนี่ได้ไง”เชอร์รี่พูดรัวคำถาม แล้วเดินมาทำท่าจะกระชากแขนน้องผมแต่ผมจับมือเธอซะก่อน ไม่มีทางให้เธอมาทำร้าย แตะต้องตัวน้องผมหรอก

“จะทำอะไรของเธอเนี่ย”ผมตะหวาดเธอ

“ณุ..ณุตะหวาดเชอร์รี่ ณุ ปกป้องมันหรอ”เธอหันมา ทำท่าจะร้องไห้

“ใช่ เค้าปกป้องฉัน มีอะไรไหม แล้วนี่พี่ณุไม่ใช่ของๆเธอ เข้าใจซะใหม่ด้วย จุ๊บ”เพ
นนีพูดจบแล้วหอมแก้มผม น้องผมร้ายไม่ใช่เล่นนะเนี่ย

“อ๊าย...หลอน..”เชอร์รี่ทำท่าจะเถียงแต่ไม่ทันน้องผม

“ไปเถอะค่ะพี่ณุ จะพาเพนนีไปเที่ยวไม่ใช่หรอค่ะ”เพนนีพุดแล้วลากผมออกมา ผม
ยังไม่ได้พูดอะไรเลย

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ณุ ทำแบบนี้กับเชอร์รี่ไม่ได้นะ”ผมเดินออกมาโดยไม่สนใจเชอร์รี่

“พี่ณุ คนแบบนี้คบด้วยได้ไงอะ ไม่เอาๆ พี่สะใภ้เพนนีไม่เอาแบบนี้นะ”เพนนีรีบบอกผม

“นี่แน่ะ”ผมหยิกแก้มเธอเบาๆ

“พี่ณุอะ”เธอทำท่าไม่พอใตผมเล็กน้อย

“ร้ายนักนะเรา รู้ไหมนั่นน่ะลูกสาวคนเดียวของมาเฟียใหญ่แถบนี้เชียวนะ ไม่กลัวหรือไง”ผมทำท่าขู่เธอ

“ไม่กลัวค่ะ มีพี่ณุทั้งคน”เธอยิ้มหวานให้ผม

“รู้มากนักนะเรา”