เกลียดนาย...ผู้ชายกะล่อน

ลำดับตอนที่ #2 : คุณพี่ชายที่แสนดี(เหรอ)

 แล้ววันนี้ก็มาถึง วันอะไรนะเหรอ หึหึ ก็วันตายของไอ้พี่กราฟนะสิ  เพราะอะไรนะเหรอ อ๊าย~ ~ ~ พูดถึงแล้วก็แค้น วันนี้เป็นวันที่คุณพี่ชายที่แสนดี  -_-’’’’ของฉันนัดว่าจะติวหนังสือให้ฉันกับยัยฟาง  แต่ตอนนี้ฉันกับยัยฟางยืนรอพี่ชายผู้ตังค์ไม่หมดไม่กลับบ้านอยู่หน้าห้าง  เน้นว่าหน้าห้างมันบอกว่าให้รออยู่หน้าห้างโดยให้เหตุผลว่า ถ้าอยู่ในห้างมันเปลืองออกซิเจน 0T0 แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นในตอนนี้เพราะว่ามันหลอกให้ฉันรอถึง สองชั่วโมงแล้ว

จะไม่ว่าอะไรสักนิด ถ้าไอ้ตัวข้างๆเนี่ยมันไม่เริ่มสวด

“ไอ้เกรซ”

น่าน พูดไม่ทันขาดคำ ศพไม่สวยแน่ฉัน>_<

“จ๋า ^^ เพื่อนรัก”

แฮะๆ ประจบไว้ก่อน เพื่อศพจะได้สวยๆ เย้!!!

“เมื่อไหร่ไอ้คุณพี่กราฟ จะเสด็จ หา!!!”

แง๊ >< มันเริ่มกลายร่างแล้ว  

“เดี๋ยวก็ถึงแล้ว ใจเย็นๆนะฟาง ^^”

ฉันพยายามยิ้มสู้  

“ เดี๋ยว แถวบ้านแกเรียกว่าเดี๋ยวงั้นเหรอ!! ขอโทษทีวะเกรซ ไอ้สองชั่วโมงเนี่ยแถวบ้านฉันเรียกว่า นานมาก!!”

เอ๊ะ เค้าบอกว่าให้รอ ก็รอไปสิว่ะ จะมาบ่นให้มันได้อะไร  ไอ้นี่เดี๋ยวแม่ตบคว่ำเลย นี่คือสิ่งที่ฉันคิดแต่ไม่กล้าพูดออกไป ก็ลองพูดออกไปสิ มีหวังโดนไอ้ฟางกระโดดงับหูแน่>< 

“มาแล้ว^^ ขอโทษที ที่พี่มาช้ารถมันติดอ่า”

มาแล้ว ไอ้ตัวต้นเหตุหน้าระรื่นมาเชียว ไม่รู้เรอะว่าเกือบจะทำให้โลกสูญเสียบุคลกรผู้หน้าตาดีไปหนึ่งคน

“ทำไมเพิ่งจะเสด็จค่ะคุณพี่ชาย”

“ขอโทษจริงก็บอกแล้วว่ารถมันติด ^^”

มันยังคงยิ้มได้อย่างไม่รู้สำนึก คิดว่าฉันโง่เหรอหอมันกับห้างเนี่ยเดินแป๊ปเดียวก็ถึงแลัว ยังมีหน้ามาอ้างว่ารถติดอีกไอ้พี่กะล่อน!!!  แต่ไม่เป็นไรความหล่อมันหักล้างกันได้ หุหุ^^ ทำไงได้คนมันหน้าตาดีทั้งตระกูลไม่อยากจะเอ่ยอ่ะนะ แต่มันเป็นความจริงทำไงได้ โฮะ โฮะ ^0^

“ชิ! รถติด ถึงเป็นแค่เด็กม.6 ก็ไม่โง่นะคร้าบ ช่วยหาข้ออ้างที่ดีกว่านี้หน่อยสิคุณพี่ชาย ข้ออ้างโคตรเชย”

เอาแล้วไง!! ในที่สุดไอ้ฟางก็ทำหน้าที่ของมันได้ดีจริงๆนั่นคือการปล่อยหมาให้ออกมาวิ่งเล่น

“ อ้าว! ยังมีชึวิตอยู่อีกเหรอครับ คุณน้องทอม”

เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าไอ้สองตัวนี้ไม่ถูกกัน เจอกันทีไรก็เป็นแบบเนี่ย โอ๊ย!! สวยเครียด

“ พูดแบบนี้หมายความว่าไง แล้วใครทอม”

ฟางเดินเข้าไปหาพี่กราฟอย่างหาเรื่อง ฉันรีบเข้าไปห้ามก่อนที่หน้าตาที่บรรพบุรุษให้มาของพี่ชายฉันจะไม่เหลือซาก จากหมัดของฟาง

“ก็หมายความไปอย่างที่พูดไงครับ ส่วนที่ว่าใครทอมไหนว่าไม่โง่ไง  ก็น่าจะคิดออกนะ^^”

ไอ้พี่บ้าก็เห็นๆอยู่ว่าฟางมันเริ่มเดือดจนจะไหม้แล้ว ยังจะเอาตีนไปเขี่ยขี้ เอ๊ย!! น้ำมันไปราดไฟอีก

“พูดงี้ก็สวยสิ!!   ตัวต่อตัวเลยมา ไอ้กระจั้ว”

ดูเหมือนตอนนี้เราสามคนจะเป็นจุดสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ  ก็แน่อ่ะนะ ^^เป็นธรรมดาที่คนหน้าตาดีสามคนยืน(ทะเลาะ) กันอยู่จะต้องโดนมองเป็นธรรมดา แต่ดูเหมือนว่าไอ้สองตัวข้างๆฉันเนี่ยมันจะไม่รู้สึกเลยสักนิด= =’’’

“เรียกใครกระจั้วหา!! ยัยทอมแสบ”

“ก็ไปส่องกระจกดูสิครับคุณพี่ชาย”

อ๊ายยย  กรี๊ดดดดดด~ ~ ~   ไม่ใช่นะยะพี่ชายออกจะหน้าตาเหมือนไจ๋ไจ๋หล่อกว่าด้วยซ้ำมันยังเรียกว่า กระจั้ว ใช้หัวเข่ามองรึไงยะ  พี่ฉันหล่อขนาดนี้มันยังเรียกกระจั่ว แล้ว สวย ใส ไร้เสน่ห์ เอ๊ยไม่ใช่ สวย ใส มีเสน่ห์แบบฉันมันไม่เรียกว่าแพนเค้กหรอ      หุหุ  ^0^ 

“มากไปแล้วนะ ยัยทอม”

ดูเหมือนพี่กราฟเองก็จะเริ่มเดือดแล้วเหมือนกัน  แล้วฉันก็มาอยู่กึ่งกลางระหว่างเพื่อนรักกับพี่ชายผู้แสนดี (รึป่าว)

ซ้ายก็พี่  ขวาก็เพื่อน หุบปากไว้ดีกว่าเพื่อรักษาชีวิตอันน้อยนิดนี้ให้คงอยู่เป็นสัตว์ป่าหายากของโลกต่อไป อาเมน

“ ใครทอม ถามหน่อยฟางเหมือนทอมตรงไหน”

เหมือนมากฟาง ฉันสามารถตอบแทนพี่กราฟได้เลยว่าเหมือนมากกกกกกกก     ถ้าฉันไม่เป็นเพื่อนแกมาตั้งแต่เด็กๆ ฉันต้องคิดว่าแกเป็นทอมแน่ๆ  แต่… ฉันไม่กล้าตอบมันอ่าเดี๋ยวมันหักคอเอา><

“ก็ไปส่องกระจกดูสิคร้าบ คุณน้องทอม”

“หนอย”

“โอ๊ย!! พอๆทั้งพี่ทั้งน้องทะเลาะกันอยู่ได้ เกรซอายคนจะแย่อยู่แล้ว”

ฉันรีบห้ามศึกก่อนที่มันจะบานปลายไปมากกว่านี้  ทะเลาะกันอยู่ได้ปวดประสาทจริงๆ โอ๊ย! สวยเครียด

“ ทะเลาะกันอยู่ได้ไปเกลียดกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้วรึไง  จะมีสักครั้งไหมที่จะพูดกันดีๆ!!”

“ไม่มีวัน / ไม่มีวัน”

ฟางกับพี่กราฟพูดขึ้นพร้อมกันแล้วรีบหันหน้าไปคนละทาง เออ!! พร้อมเพรียงสามัคคีกลมเกลียวกันดีจริงๆ

“งั้นหยุดทะเลาะกันก่อน แล้วไปหาอะไรกินดีกว่านะเกรซหิวจะแย่อยู่แล้ว”

“ ก็ได้ / ก็ได้”

ฟางกับพี่กราฟมองหน้ากัน ก่อนที่จะ….

“ชิ / ชิ”

แล้วหันกันไปคนละทาง  เฮ้อ เหนื่อยใจจริงๆเลย   > <