คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : {๔} วันแรกของการเป็นบอดี้การ์ด [แก้ไขแล้ว]
๙.๐๐ น.
" ฮะ..ฮ๊าววว ~ " คนตัวเล็กตื่นมาด้วยอาการงัวเงีย
" เฮ้ย !!!! O.o พี่โตโน่ใส่ชุดนี้เท่ห์เป็นบ้าเลย " เมื่อคนตัวเล็กเห็นคนตัวสูงที่ใส่ชุดสูทยืนอยู่ข้างเตียงก็ตาโตเเล้วรีบลงไปหาทันที
" ไปอาบน้ำได้แล้วครับคุณหนู =___= "
" เย้ยย ! พี่โตโน่อย่าเรียกริทว่าคุณหนูดิ ริทไม่ชอบเรียกริทอย่างเดิมอ่ะดีแล้ว >O< "
" ไม่ได้เพราะผมเป็นบอดี้การ์ดของคุณ "
" T^T ริทอยากได้พี่ชายคนเดิมกลับมา ฮึก.. "
" เด็กดีเขาต้องไม่ร้องไห้รู้ไหมครับ ? " คนตัวสูงเอื้อมมือไปลูบหัวน้องชาย
" งั้นพี่ชายก็อย่าเรียก..ฮึก..ริทว่าคุณหนู..เลยนะ แล้วก็..ฮึกกลับมาเป็น..ฮึก..พี่ชายคนเดิมด้วย T3T "
" ถ้าให้ผมกลับมาทำตัวเหมือนพี่ชายก็ได้ แต่ผมคงจะเรียกคุณเหมือนเดิมไม่ได้หรอกนะ "
" พี่โตโน่ ได้โปรดToT อย่าเรียกแทนตัวเองว่าผม แล้วก็อย่า..ฮึก..เรียกริทว่าคุณหนูเลยนะ ถือว่าริทขอ เรื่องเดียวนะ ฮึก.. T^T "
" ก็ได้ครับ พี่ไม่เรียกริทว่าคุณหนูแล้วนะ " โตโน่ดึงน้องชายตนเองเข้ามากอดปลอบ
" ขอบคุณครับ ..ฮึก "
" ไม่ร้องนะเด็กดีของพี่ " โตโน่ใช้นิ้วเช็ดน้ำตาของน้องชาย โตโน่จากที่เป็นคนขรึมๆต้องกลายมาเป็นคนอ่อนโยนเมื่อเห็นน้ำตาของน้องชาย
" ไปอาบน้ำได้เเล้วนะคุณชายน้อย " โตโน่ลูบหัวน้องชายตนเองเบาๆ
" พี่โต.. " คนตัวเล็กยังพูดไม่จบคนตัวสูงก็พูดขัดเสียก่อน
" พี่ขอเรียกริทว่า คุณชายน้อยนะ "
" ได้ครับ...ริทยอมก็ได้ "
" งั้นก็ไปอาบน้ำได้แล้ว " โตโน่พูดพร้อมหยิบผ้าเช็ดตัวให้น้องชาย
" ครับ ^^ " ริทยิ้มให้พี่ชายเเล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
" เฮ้ออ ~สุดท้ายก็แพ้น้ำตาของริทอีกตามเคย " คนตัวสูงถอนหายใจเฮือกใหญ่เเล้วทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าห้องน้ำ
[Zen]
ตอนนี้ผมกำลังวุ่นวายกับเสื้อผ้าอยู่ครับ จะใส่ชุดไหนแล้วพี่โตโน่เห็นเเล้วเป็นต้องอึ้งดีนะ เสื้อเชิร์ตสีชมพูอ่อนกับกางเกงขาเดฟสีขาว รึจะเป็นเสื้อยืดสีฟ้าอ่อนกับกางเกงยีนส์
" เฮ้ออออ ~ เอาเสื้อยืดสีฟ้าอ่อนกับกางเกงยีนส์ล่ะกัน "
ผมหยิบเสื้อผ้าชุดนี้ขึ้นมาแล้วไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เเล้วเดินออกมาตรงโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบน้ำหอมกลิ่นอ่อนๆขึ้นมาฉีดแล้วหวีผมให้เข้าทรง หยิบนาฬิกาขึ้นมาสวม แล้วมองเข้าไปในกระจก
" ดูดีๆเราก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย ^^ "
หลังจากผมหลงตัวเองเสร็จ - -* ผมก็เดินลงไปข้างล่าง ทำโจ๊กให้ผมเเล้วก็น้องกัน เเล้วก็ไม่ลืมที่จะเขียนข้อความติดไว้ที่ตู้เย็นให้น้องชายที่รักของผม
[Tono]
" พี่โตโน่ไม่ทานหรอครับ? งั่มๆ >)w(< " ริทที่กำลังทานข้าวผัดไม่ใส่ผักอยู่ถามผมขึ้น
" พี่กินแล้ว =__= "
" ครับ งั่ม ๆ >)w(< "
๕ นาทีผ่านไป
" อื้มม อิ่มจัง " ริทพูดพร้อมลูบท้องตัวเองไปมา ดูสิกินข้าวยังไงให้ข้าวติดปากได้เนี่ย ผมเดินเข้าไปหาริทเเล้วใช้นิ้วเขี่ยข้าวที่ติดปากออก
' ตึก ๆ ตึกๆ ตึกๆ '
เสียงหัวใจผมเต้นแรงเมื่อสายตาผมกับริทสบกันโดยบังเอิญ เราจ้องตากันอยู่นาน จนกระทั่ง..
" ไอ่โน่ ชั้นมาเเล้วโว้ยย อ้าว น้องริทก็อยู่ด้วยหรอครับ^^ " เสียงไอ่เก่งดังมาก่อนตัว ทำให้ผมกับริทรีบผละสายตาออกจากกัน แล้วหันไปมองไอ่เก่งแทน
" หวัดดีครับพี่เก่ง วันนี้แต่งตัวหล่อจังเลยนะฮะ ^^ " ริทพูดขึ้น
" หล่อจริงๆหรอครับ ? ^///^ วันนี้น้องริทก็น่ารักมากๆเลยนะ "
" แสดงว่า วันอื่นริทก็ไม่น่ารักน่ะสิครับ T^T " ริททำท่าน้อยใจ
" ไม่ใช่ๆนะ น้องริทอ่ะน่ารักทุกวันเลย " ไอ่เก่งพูดพร้อมเดินไปหยิกแก้มริท เห็นเเล้วรู้สึกแปลกๆอยากฆ่าไอ่เก่งยังไงไม่รู้ -*-
" ไปกันเหอะ เดี๋ยวเซนจะรอนะคุณชายน้อย ไอ่เก่ง " ผมพูดแล้วจูงมือริทออกไปโดยมีไอ่เก่งเดินตามมาข้างหลัง
" ฮ่าๆ แกเรียกน้องริทว่าคุณชายน้อยหรอว่ะ ฮ่าๆ ^^ "
" เออ !! มึงจะหยุดขำได้ยัง ? = =** "
" หยุดก็ได้ ฮ่า ๆ "
" มึงจะหยุดไหม ? = =***** "
" โอเคๆ ยอมก็ได้ว่ะ > 0< "
" มึงไปรถมึงนะ ส่วนเดี๋ยวกูกับริทจะไปรถอีกคัน "
" ให้น้องริทไปกับฉันก็ได้เน๊าะ ๆ น้องริท " ไอ่เก่งแย้ง
" แต่กูเป็นบอดี้การ์ดริท ! "
" โอเคๆยอมก็ด้ายย > O< " หลังจากเคลียร์กันเสร็จก็แยกย้ายไปตามรถของตนเอง
" พี่ชายทำไมพี่ชายพูดไม่เพราะเลยล่ะครับ " ริทพูดขึ้นระหว่างผมจูงมือริทเดินไปที่รถ
" พี่ขอโทษ แต่คุณชายน้อยอย่าพูดเหมือนพี่นะครับ =___= "
" ริทไม่พูดอยู่เเล้วริทเป็นคนดีนิ ^0^ "
" ริทเอ้ยไม่ใช่..คุณชายน้อยว่าพี่เป็นคนไม่ดีงั้นหรอ? "
" ริทป่าวซะหน่อย..พี่ชายนั่นแหละคิดเอง คิกคิก ^^ " ริทพูดเเล้ววิ่งขึ้นรถไป ร้ายใหญ่เเล้วนะน้องชาย
" อ้าว ไปกันสิครับเดี๋ยวเซนรอนะ " ริทโผล่หัวมาจากหน้าต่างแล้วบอกผม
" ครับ -___- " ผมพูดเเล้วเดินขึ้นรถไป
ณ.บนรถ
" พี่ชายๆ " ริทที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเรียกผม
" มีอะไรครับ คุณชายน้อย -____- "
" ริทอยากฟังเพลง " ผมเอื้อมมือไปเปิดเพลงให้ริท
' จะต้องทำยังไงให้เธอมารัก ถามเธอจริงช่วยตอบได้ไหม ~ '
" เพลงนี้ ริทชอบมากๆเลยพี่ชาย คนร้องน่ารักดี "
" พี่ว่าเพลง นิยายคนร้องหล่อกว่านะ =___= "
" ริทว่าคนร้องเพลงนี้น่ารักกว่า !! " ริทเริ่มขึ้นเสียง จะอะไรนักหนาเถียงเอาเป็นเอาตายยังกับตัวเองเป็นคนร้อง -*-
" ครับ ๆ คุณชายน้อย น่ารักกว่าก็น่ารักกว่า -__-;; "
" ยอมตั้งแต่แรกก็จบ ^^ "
" พี่ชายครับ แล้วถ้าเปิดเทอมพี่ชายจะทำยังไง ไปเรียนชั้นเดียวกับริทงั้นหรอ ? "
" อืม ก็คงตามนั้นล่ะมั้ง =___= "
" ฮ่า ๆ เด็กโขล่ง ฮ่า ๆ ^O^ " ริทหัวเราะอย่างสะใจ
" หยุดหัวเราะเลย =____=++ "
" ฮ่า ๆ ก็มันขำนิครับ ฮ่า ๆ ตัวสูง หน้าแก่มาเรียนปี1กับริท ฮ่า ๆ "
" พี่สูงรึคุณชายน้อยเตี้ย "
" .... " พูดคำนี้ไปเงียบเลยครับ
" ฮึก...แทงใจดำ " ริทพูดเบาๆกับพยายามกั้นสะอื้น นี่ร้องไห้อีกแล้วหรอ ?
" ร้องไห้หรอ ? -___- "
" ริทป่าวนะ ..ฮึก " ผมเอื้อมมือไปจับหน้าริทให้หันมา
" เฮ้อออ ~ น้ำตาเต็มหน้าอย่างนี้เนี่ยนะไม่ได้ร้อง " ผมวางมือจากหน้าริท แล้วหันไปดูทางต่อ
" ฮึก...ริทไม่ได้ร้องนะ แค่แอร์มันเข้าตา "
" ไม่ร้องก็ไม่ร้อง ไม่ร้องอ่ะดีเเล้ว อย่างนี้สิถึงจะเรียกว่าเด็กดี " ผมต้องจำใจเชื่อครับไม่งั้นริทคงปล่อยโฮใหญ่ออกมาเเน่ -*-
" ครับ...ริทเป็นเด็กดี ^[++++]^ " ริทหันมายิ้มโชว์ฟันเหล็กให้ผม ตึกๆ ตึกๆ หัวใจผมเต้นเเรงอีกเเล้ว
" พี่ชาย "
" อะไรอีกล่ะ - - "
" ริทรักพี่ชายนะ ถึงพี่ชายจะใจร้ายกับริทยังไง พี่ชายก็คือพี่ชายที่ริทรักที่สุดเสมอ "
" อืม...-///- "
" .... "
" พี่ก็รักคุณชายน้อยนะ " รักเกินคำว่า..น้องชายด้วย
" >////<..ครับ " พี่คงจะหลงรักนายเต็มหัวใจเเล้วแหละ แต่ระหว่างเรายังไงพี่น้องก็คือพี่น้อง [มั้ง?]
ความคิดเห็น