ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บอดี้การ์ดใจร้ายกับคุณชายขี้แง 6♥8

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro[พี่ชายใจร้าย*]

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ค. 53


    " พี่โตโน่วว ~ กินไรงะ แบ่งริทมั่งจิ > <  " เด็กน้อยอายุ4ขวบถามพี่ชายอย่างสนใจ

     

    " เงาะ =______= " พอเด็กน้อยได้ยินก็รีบไปปีนเก้าอี้หยิบเงาะมาจากบนโต๊ะอาหารทันที

     

    " พี่โตโน่ แกะให้มั่ง ^^ " ริทยื่นเงาะในมือไปให้พี่ชายที่แก่กว่าเขา4ปี

     

    " ได้สิ " โตโน่รับเงาะจากน้องชาย แล้วแกะเงาะอย่างง่ายดาย

     

    " พี่โตโน่เก่งจังครับ มาๆริทขอ " ริทตบมือแปะๆแล้วเเบมือขอเงาะ แต่โตโน่กลับกินเงาะลูกนั้นลงคอตัวเองไป

     

    " รสชาติดีนิ " โตโน่รู้ดีว่าน้องชายอยากกินเงาะจะแย่อยู่เเล้ว แต่จะทำไงได้ล่ะเค้าอยากแกล้งน้องชายนิ

     

    " พี่โตโน่ววว > < เมื่อกี้ของริทน๊า คายออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! " ริทร้องโวยวายพร้อมตีพี่ชายตัวเอง

     

    " หรอ? โทษที ไปเอามาใหม่สิ -____- "

     

    " ก้อด๊ายย~ ถ้าไม่ติดว่าแกะไม่ได้นะจะไม่ง้อเล๊ย = 3= " เด็กน้อยบ่นเล็กน้อยก่อนที่จะปีนเก้าอี้ขึ้นไปหยิบเงาะลูกใหม่

     

    " อ่ะ พี่โตโน่ " ริทยื่นเงาะให้พี่ชาย

     

    " แคว๊ก อึกก! " เสียงแกะเงาะตามด้วยเสียงกลืนเงาะของโตโน่ จะเป็นอะไรไหมถ้าเด็กตัวสูงอยากแกล้งน้องชายอีกรอบ

     

    " แง T^T พี่โตโน่ กินของริทอีกเเล้ว แง ริทจะไปฟ้องปะป๊า ToT  " เด็กน้อยร้องไห้โวยวายเป็นการใหญ่ทำให้โตโน่ตกใจรีบดึงน้องชายเข้ามากอดปลอบทันที

     

    " ไม่ร้องนะ! เดี๋ยวแกะลูกใหม่ให้นะครับ " โตโน่กอดเเละลูบหัวริทเพื่อเป็นการปลอบ ถึงเเม้เด็กตัวสูงจะเย็นชาอย่างไง แต่เมื่อเขาเห็นน้ำตาของน้องชายเขาทีไรเป็นต้องใจอ่อนวูบลงทันที

     

    " แง พี่โตโน่ใจร้าย ฮึก...ริทไม่รักพี่ชายเเล้ว..แง T^T "

     

    " พี่ขอโทษนะ เดี๋ยวพี่แกะให้ใหม่นะครับ ไม่ร้องเเล้วนะเด็กดี "

     

    " แง T^T แต่ริทจะกินลูกเมื่อกี้อ่ะ " เด็กน้อยร้องไห้เอาแต่ใจ

     

    " นี่ๆลูกนี้ดีกว่านะ " โตโน่ลุกขึ้นไปหยิบเงาะลูกสีแดงสวยลูกใหม่

     

    " ไม่อาววว แง แง ริทจะกินลูกเมื่อกี้ ๆ > < "

     

    " =____= " โตโน่มองริทด้วยสายตาระอาที่น้องชายเอาแต่ใจตัวเองอย่างงี้

     

    " TT^TT ริทจะกินลูกเมื่อกี้ แง๊งง ! " เด็กน้อยเริ่มเอาแต่ใจมากขึ้นชักดิ้นชักงออยู่กับพื้น

     

    " โอเค ก็ได้ -___- " โตโน่ยอมแพ้เมื่อเห็นน้ำตาไหลออกมาจากตาของริทอีกครั้ง

     

    " ไหนๆ *0* " ริทลุกขึ้นมาดูอย่างสนใจ

     

    " ดูนะ พี่จะเอาเงาะลูกเมื่อกี้ออกมาจากท้อง โอมม..เพี้ยง " โตโน่แอบซ่อนเงาะไว้ในมือเเล้วเเกล้งคลำๆบริเวณท้องของตัวเอง

     

    " นี่ไง =__= " โตโน่แบมือที่มีเงาะให้ริทดู

     

    " เย้ๆ ! ได้เงาะลูกเมื่อกี้คืนมาแล้ว เย้ๆ พี่โตโน่เก่งจังเลย \\^[]^// " เด็กน้อยตบมือเปาะแปะอย่างดีใจ โตโน่ยื่นเงาะที่แกะแล้วให้ริท

     

    " ขอบคุณครับ แง่มๆ >)w(< " ริทกินเงาะอย่างเอร็ดอร่อย

     

    " อร่อยจังเลย แล้วเมื่อกี้ที่พี่ชายกินเงาะลูกนี้ อร่อยไหม? ^^ "

     

    " หึหึ " โตโน่หัวเราะเบาๆกับความไร้เดียงสาของน้องชาย[ปลอมๆ]

     

     

    2ปีผ่านไป

     

     

    " พี่โตโน่ไปส่งเค้าในห้องหน่อยนะ เค้าจะแนะนำทุกคนให้รู้จักพี่ชายเลย^0^ " ริทพูดอย่างดีใจเมื่อพี่ชายของเค้ามาส่งเขาที่หน้าโรงเรียน

     

    " ไม่อ่ะ ขี้เกียจ -_____- "

     

    " นะ ๆ พี่ชาย " ริทจับมือพี่ชายแกว่งไปมาเป็นการอ้อน

     

    " ไม่! "

     

    " พี่ชายอย่าใจร้ายได้ไหม? T^T "

     

    " คุณครูครับ ผมฝากน้องชายผมด้วยนะครับ " โตโน่ฝากริทไว้กับคุณครูหน้าโรงเรียน

     

    " แงๆ ไม่อาววว ~ ริทจะหาพี่ชาย แง T0T " โตโน่เดินออกมาให้ห่างจากริท ไม่งั้นเขาคงจะใจอ่อนอีกตามเคย

     

    " ถ้าพี่ไม่ใจร้าย เเล้วเมื่อไหร่นายจะเข้มแข็ง "

     

     

     

    2ปีต่อมา

     

    " พี่ชาย ดูนี่ๆ แฟนเขาหล่อม๊ะ ? " ริทชูรูปในมือในพี่ชายดู

     

    " ริท ริทเป็นผู้ชายรึผู้หญิง =__=++ "

     

    " ผู้ชายครับ^^ "

     

    " แล้วริทจะมีแฟนเป็นผู้ชายได้ไง?-__- "

     

    " ก็ ริทชอบเขานิครับ เขาเป็นคนดีมากๆเลยนะ "

     

    " =_____= "

     

    " อ่อ ๆ ^^a พี่ชายริทไม่ได้มีแฟนคนเดียวนะ ริทมีอีกตั้งเยอะเลย แล้วหนึ่งในนั้นก็มีพี่ชายด้วยนะ " ริทกระโดดกอดพี่ชายตัวเอง

     

          ริทพูดออกมาโดยที่ยังไม่รู้ความหมายขอคำว่า 'แฟน' แต่จะรู้หรือไม่ว่าบุคคลอีกคนนึงที่ถูกกล่าวถึงคิดไปไกลแล้ว

     

    " =///= "

     

    " ริทรักพี่ชายที่สุดเลยนะ จุ๊บ (   ^3^) " ริทหอมแก้มพี่ชายอย่างชื่นใจ

     

    " =///= หนักลงไปได้แล้ว "

     

    " อ่อครับ โทษที ^^ " ริทก้มหัวเป็นการขอโทษพี่ชาย

     

    " -______- เมื่อไหร่จะโตสักที " โตโน่บ่นพึมพำกับตัวเอง

     

     

     

    10ปีผ่านไป

     

     

    [Tono]

     

       เท่าที่ผมจำความได้ผมถูกพ่อบุญธรรมของผมรับมาเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆเวลาที่ผ่านมาท่านไม่เคยทำเหมือนว่าผมเป็นลูกบุญธรรมเลย ท่านทำเหมือนผมเป็นลูกชายแท้ๆของท่าน ท่านไม่เคยเข้าข้างลูกชายแท้ๆของท่านอย่างริทเลย แต่ท่านจะเข้าข้างคนที่ถูกเสมอ ท่านบอกกับผมเสมอว่า 'โตโน่ ลูกก็เหมือนลูกแท้ๆพ่อคนนึงพ่อฝากริทด้วยนะลูก' จนตอนนี้บุญคุณของท่านมันมากมายเหลือเกินสำหรับผมถึงเวลาเเล้วสิที่ผมจะได้ทดแทนุญคุณท่านบ้าง

     

    " ท่านครับ? " ผมเดินเข้าไปหาพ่อที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะในห้องทำงาน

     

    " ว่าไงลูก ? บอกกี่ครั้งแล้วให้เรียกพ่อว่าพ่อ "

     

    " เอ่อครับ...พ่อครับ..ผมอยากตอบแทนบุญคุณพ่ออ่าฮะ "

     

    " ฮ่า ๆ ไม่ต้องหรอกลูก ที่พ่อทำให้เราทุกๆอย่างอ่ะ ก็เพราะเราเหมือนลูกชายพ่อคนนึง "

     

    " แต่..ผมอยากทำอะไรให้พ่อบ้าง "

     

    " อื้ม... " บุคคลที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อ[บุญธรรม]ทำท่าคิดหนัก

     

    " ... "

     

    " งั้นก็มาเป็นบอดี้การ์ดให้ริทสัก6เดือน แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง "

     

    " เอ่อ...ก็ได้ครับ " ผมจะตอบรับตกลงทันที ถ้าไม่ใช่ข้อเสนอนี้ เพราะหลายปีที่ผ่านมาผมก็เหมือนเป็นบอดี้การ์ดริทอยู่เเล้ว ก็เหมือนผมไม่ได้ตอบแทนพ่อน่ะสิ งั้นผมจะทำให้ริทเข้มแข็งให้ได้เพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณล่ะกันนะครับพ่อ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×