คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CROSS ROADS l 3 l
CROSS ROADS l 3 l
ทางด้านเจสสิก้า
เป็นเวลาเกือบสักพักแล้วที่ฉันมาถึงที่นี่
ฉันทนไม่ได้ที่ต้องเจ็บปวดทุกครั้งที่ได้เห็นชื่อของเขาที่ถูกสลักลงบนแผ่นหินนั่น ถึงแม้ว่ามันถูกเขียนไว้ได้สวยมากก็ตาม แต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนไปเลย มันทำให้ฉันนึกถึงเขา เตือนให้ฉันรู้ว่าเขาได้ตายจากฉันไปแล้ว
" ที่รัก ทำไมคุณถึงไปก่อนฉันกันล่ะ? " เจสสิก้าพยายามร้องไห้อย่างเงียบๆในขณะที่ทรุดตัวลงกับผืนหญ้าหน้าหลุมศพ
2 ปีแล้วที่เขาจากฉันไป
" ฉันเคยคิดนะว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป แต่นายก็ดันทิ้งฉันไปก่อน "
" จอง ซู ยอน "
" มีอะไร? นายรู้มั้ยเวลาที่นายเรียกชื่อเกาหลีของฉันเต็มๆแบบนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกตกใจกลัวนะรู้มั้ย? เสี่ยวลู่หาน " ฉันเอ่ยบอกเขาอย่างเงียบๆและวางหนังสือลงเพื่อมองหน้าเขา
พวกเราทั้งสองคนมีความสุขกับช่วงพักกลางวันใต้ต้นไม้ที่พวกเราชอบ เขานอนหลับบนตักของฉันในขณะที่ฉันนั่งอ่านหนังสือ
เป็นเวลาเกือบ 3 ปีแล้วที่ฉันคบกับเขา
พวกเราเข้ามหาลัยที่เดียวกัน และยังเรียนเกี่ยวกับศิลปะเหมือนกัน ฉันอยากเป็นดีไซเนอร์ในขณะที่ลู่หานอยากเป็น *ภัณฑารักษ์ ( *คนดูแลพิพิธภัณฑ์พวกศิลปะ )
" อืม ผมไม่สนหรอกว่านั่นมันจะทำให้คุณตกใจ ตราบเท่าที่มันสามารถทำให้คุณไม่สนใจหนังสือมากกว่าผมได้ล่ะก็ ผมยอมนะ" เขาทำปากยู่ใส่ฉัน จนฉันอดไม่ได้ที่จะต้องบีบจมูกเขาเล่น
" พวกเรียกร้องความสนใจ " ฉันแหย่เขา
" อ่าห้ะ ชีวิตคนเรามันสั้นนะเจส และผมก็ไม่อยากจะปล่อยเวลาให้มันผ่านไปเปล่าๆ "
เขาลุกขึ้นและสัมผัสใบหน้าของฉันอย่างทะนุถนอมแล้วบรรจงกดริมฝีปากจูบฉันอย่างแผ่วเบา
" เมื่อ 2-3 นาทีที่ผ่านมา นายยังทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจอยู่เลย แต่ดูตอนนี้สินายพูดเหมือนอย่างกับเป็นคนแก่แหนะ ลู่ อายุจริงๆของนายเท่าไหร่กันแน่นะ? " ฉันพูดติดตลกแต่เขาไม่ได้ขำหรือหัวเราะออกมาแถมยังทำสีหน้าท่าทางจริงจังให้ฉันดู
" ก็อายุเยอะมากพอที่จะแต่งงานกับเธอนะ จองซูยอน " เขาตอบฉัน
"ลู่..."
" แต่งงานกับผมนะ จองซูยอน...ได้โปรดมาเป็นคุณนายเสี่ยวของผมนะ "
เขาขอฉันในขณะที่กุมมือฉันไว้
" ลู่...ทำไมมันกะทันหัน แบบนี้ล่ะ? " ฉันถามเขา
อืม เรายังเรียนมหาลัยกันอยู่เลยนะ และฉันก็คิดว่าเรื่องนี้มันเป็นใหญ่มากๆเลยนะระหว่างเราสองคน
" นี่มันไม่เร็วไปหรอกน่า ตั้งแต่ที่ผมสารภาพว่า เจส แต่งงานกับผมเถอะนะ คุณเป็นเป้าหมายสุดท้ายของผมที่ผมวางไว้ ผมรู้ว่าผมรักคุณได้แค่คนเดียว เจส คุณไม่รู้สึกเหมือนกับผมเหรอ ที่อยากจะใช้ชีวิตจนกว่าจะแก่ตายไปด้วยกัน? "
ฉันใช้เวลาคิดนิดหน่อยกับสิ่งที่เขาพูดออกมา
" ถ้านายได้วางแผนไว้แล้ว แล้วไหนล่ะแหวน? " ฉันถามในขณะที่เลิกคิ้วถามเขา
เขาล้วงมือไปในกระเป๋ากางเกงและหยิบแหวนเพชรออกมา
" แต่งงานกับผมนะจองซูยอน? " เขาถามในขณะที่คุกเข่าลง
" เสี่ยวซูยอน? เจสสิก้า เสี่ยว? อืม ฟังแล้วดูดีนะ " ฉันตอบเขา
คำตอบนั้นทำให้เขายิ้มออกมา
*กริ๊งงงงง*
จองซูจองโทรมา....
ฉันเช็ดน้ำตาในขณะที่กำลังจะกดรับสาย
" ฮัลโหล "
[ ออนนี่ นั่นพี่อยู่ที่ไหนน่ะ? ]
" พี่...กำลังกลับบ้านนะ " ฉันตอบ
[ โกหก...พี่อยู่กับลู่หานอปป้าอีกแล้วสินะ ]
" เธอก็รู้จักฉันดีนิ อืม ใช่มั้ย คริสตัล? "
[ แน่นอน ... ก็ฉันเป็นน้องสาวของพี่นี่นา ชิ พี่โอเคมั้ย?]
" ก็โอเค แล้วทำไม เธอโทรมาล่ะ? "
[ คืองี้ พ่อกับแม่อยู่ที่บ้านแล้วพวกเขาต้องการจะคุยกับพี่ ] เธอตอบ
" อย่าบอกฉันนะว่าพวกเขาอยากให้ฉันไปนัดบอร์ดอีกแล้ว "
ทางด้านโอเซฮุน
เห้อ นี่มันคือวันแต่งงาน
ผมจะแกล้งป่วยดีมั้ยนะ? หรือไม่ก็ขอให้มีโทรศัพท์เข้าและบอกผมว่าให้ไปที่โรงพยาบาลด่วนเพราะว่ามีเหตุฉุกเฉิน?
" ย่าห์ ทำไมนายดูเป็นกังวลจังเซฮุนนี่? " ชานยอลสังเกตเห็นผม
ท่ามกลางผู้คนมากมายทำไมเขาถึงเห็นผมล่ะ?
" ไม่มีอะไรหรอกครับฮยอง...ผมแค่คิดถึงเรื่องที่โรงพยายาล " ผมโกหกเขา
" อ่า หยุดคิดถึงเรื่องโรงพยายาลสักพักนะ โอเคมั้ย? " เขาพูด พร้อมกับยักคิ้วให้ผม
" ย่าห์ ยอล นายกำลังทำให้เซฮุนนี่กลัวนะ " คริสพูดขัดจังหวะชานยอล
จากที่มองดู คริสรู้ว่า ทำไมผมถึงรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ใช่ คริสรู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับแทยอน และผมก็ไม่ค่อยจะเข้าใจว่าทำไมเขาถึงขอให้ผมยกโทษให้เขา เขาไม่ใช่คนที่ทำให้ชานยอลกับแทยอนเจอกันอีกครั้ง จริงๆแล้วมันเป็นความผิดของผมเองแหละ ถ้าผมไม่พาพวกเขาไปที่บาร์ในคืนนั้น แน่นอนเลยว่าพวกเขาคงไม่ได้เจอกันเป็นแน่
" อืม แต่เดี๋ยวก่อนนะ แทยอนบอกฉันว่าทิฟฟานี่ไม่อยากคู่กับนายอ่ะคริส " ชานยอลบอกให้คริสรู้ นั่นมันทำให้เขาขบกรามแน่น
นี่มันเป็นเรื่องปกติระหว่างพวกเรา 3 คน คริสไม่ได้บอกความในใจกับทิฟฟานี่ในอดีตที่ผ่านมา และในทางกลับกันเขาคบหากับปาร์คโซจิน คริสอู๋ เขายังคงปฏิเสธความรู้สึกที่มีต่อทิฟฟานี่ฮวัง
" และฉันขอพนันได้เลยว่า เจสสิก้าจะต้องรู้สึกไม่สบายใจแน่ๆถ้าได้คู่กับฉัน เพราะฉันต้องทำให้เธอนึกถึงญาติของฉันแน่ๆ " คริสบอก
" และนายชอบที่จะคู่กับทิฟฟานี่มากกว่างั้นสิ " ผมพูดเสริม
" ฉันไม่เคยพูดแบบนั้นนะ " คริสปฏิเสธ
" โอเค งั้นฉันคู่กับเจสสิก้าเอง " ผมเสนอ
" นี่เพื่อน โซจินได้วีนใส่นายแน่ ฉันหวังว่านายจะพร้อมรับมือนะ " ชานยอลเตือน
" ไปบอกโซจินนะ ว่าฉันเลือกจองซูยอน และนายก็ไม่มีทางเลือก " ผมตบบ่าคริสฮยอง
" ผมต้องไปห้องรับรองก่อน " ผมบอกตัวเองในสิ่งที่ต้องทำก่อนเป็นอย่างแรกในตอนนี้
ระหว่างทางไปห้องรับรอง ผมเดินผ่านห้องของแทยอน ผมพยายามที่จะแอบดูอยู่ตรงประตู และเห็นเธอกับเพื่อนรักของเธอ แต่บรรยากาศมันค่อนข้างจะแปลกออกไป
" ซูยอน เธอแน่ใจนะว่าเธอโอเคน่ะ? " แทยอนถามเจสสิก้าในขณะที่กุมมือเธอไว้
" ย่าห์ แทง หยุดกังวลเรื่องของฉันได้แล้ว วันนี้คือวันสำคัญของเธอ ในวันนี้ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเกี่ยวกับเธอสิ " เจสสิก้าพูดบอกเหตุผล
" แน่ใจนะเจส? " ทิฟฟานี่ถาม
" ฉันก็บอกพวกเธอไปแล้วไง หรือว่าฉันยังไม่ได้บอกกันนะ? " เจสสิก้ายิ้ม
ผมเห็นเธอยิ้มแต่ผมก็เห็นความเศร้าในดวงตาของเธอ มันเกี่ยวกับลู่หานฮยอง
เสี่ยวลู่หานเป็นญาติของคริสฮยองและเป็นคู่หมั้นของเจสสิก้า แต่นั่นมันก็ตอนที่เขายังอยู่กับพวกเราล่ะนะ
ในที่สุดแทยอนก็ยิ้มให้กับเจสสิก้าที่ส่งยิ้มมาให้เธอ รอยยิ้มของเธอนั้นมันสวยมาก สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยได้เห็นมาเลย และมันก็ทำให้ผมเศร้า เมื่อรู้ว่าเธอไม่เคยยิ้มแบบนั้นให้ผมเลย รอยยิ้มที่สวยสุดๆของเธอนั้นนะมีไว้เพื่อชานยอลฮยอง
หลังจากที่ผมเดินไปถึงห้องรับรอง ผมเห็นพ่อแม่ของผมคุยอยู่กับชานยอลฮยองและคุยกับพ่อแม่ของคริสฮยอง พ่อแม่ของพวกเราสนิทกันมาก หรือแม้แต่ตอนที่พ่อแม่ของชานยอลฮยองยังอยู่ ผมเดินไปหาพวกเขา
" พ่อ แม่ " ผมทักทาย
" โอ้ ลูกชายฉันดูดีมากเลยในชุดทัสซิโด้ พวกลูก 3 คนดูโตมากเลย โตมาเป็นผู้ชายที่หล่อมากเลย " แม่พูดกับผม
" อืม แต่ในวันนี้ชานยอลดูหล่อที่สุด " แม่ของคริสเอ่ยชมทำให้ชานยอลเขินเล็กน้อย
" ชานยอล ลูกช่วยแนะนำให้เซฮุนมองหาผู้หญิงสักคนสิ พ่ออยากได้หลานจะแย่แล้ว " พ่อพูดกับชานยอล
" พ่อ! " ผมเอ่ย
" อะไร? มันเป็นความจริงนะ พ่อเริ่มแก่แล้วและถ้าลูกมีหลานให้พ่อจะผู้หญิงหรือผู้ชายก็ทำให้พ่อมีความสุข " พ่อพูดอย่างใช้เหตุผล
ผมได้แต่กรอกตา เป็นแบบนี้อีกแล้ว พูดถึงเรื่องแต่งงานของผมอีกแล้ว
" รวมทั้งคริส ชานยอล ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ค่อยปลื้มโซจินสักเท่าไหร่ แต่ฉันก็อยากที่จะเห็นลูกชายของฉันแต่งงานเร็วๆเหมือนกัน " แม่ของคริสก็เขามาร่วมสนทนาด้วย และพ่อของคริสก็กระซิปกับคุณป้าทำให้เธอดูเศร้า
งานแต่งเริ่มแล้ว ตามแผนการแล้วผมได้คู่กับเจสสิก้า ไม่มีรอยยิ้มปรากฎอยู่บนใบหน้าของเธอเลย ไม่มีแม้แต่การเสแสร้ง เธอคงคิดว่าลู่หานควรจะอยู่กับเธอด้วยในตอนนี้
อืม จริงๆแล้วเธอดูดี ดูค่อนข้างดีกว่าเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เธอดูสูญเสีย อ่อนแอ และพังทลาย ในตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะข้ามผ่านช่วงชีวิตในตอนนั้นไปได้แล้ว
" นี่ ดร.โอ การจ้องคนอื่นเป็นเวลานานแบบนั้นมันไม่ดีเลยนะ " เธอเอ่ยถึงผมโดยไม่ได้มองหน้า
เรากำลังเดินคู่ในขณะที่กำลังเดินเข้าโบสถ์ ทิฟฟานี่และคริสเดินตามหลังเรา
" ผมขอโทษที่ทำให้คุณเข้าใจผิดนะ มิสจอง แต่ผมไม่ได้จ้องคุณนะ ผมเห็นคิดว่าคุณดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อน " ผมอธิบาย
" อ่าหะ นั่นมันก็เกือบจะ 2 ปีแล้วนะ ดร.โอ และฉันเชื่อว่านี่มันคงถึงเวลาแล้วที่ฉันจะก้าวผ่านมันไป " เธอตอบผมก่อนที่จะถึงตาเรา
มันเจ็บมากเลยนะที่ต้องฟังเสียงเธอ พูดคำว่า 'ตกลงค่ะ' และให้คำสัตย์ต่อชานยอล
มันเจ็บที่ต้องเห็นเธอในตอนนี้ เธอดูสวยมากและเธอดูมีความสุขสุดๆ แต่ทั้งหมดนั้นไม่ใช่สำหรับผม และเราก็ไม่เคยที่จะได้เป็นแบบนั้นกัน
ผมพยายามสงบจิตสงบใจ ระหว่างพิธีการ ผมต้องพยายาม ผมต้องทำได้
ไม่มีใครรู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอยกเว้นตัวผมเองและคริส และเธอก็ไม่ควรที่จะได้รับรู้เรื่องนี้รวมทั้งชานยอลด้วย มันจะทำลายมิตรภาพของพวกเราและงานแต่งของพวกเขา
" ด้วยคำสัตย์สัญญาสาบานของคุณ ผมจะพูดว่าคุณและภรรยาของคุณ ในตอนนี้เชิญจูบกันได้เลย " บาทหลวงคิมจุนมยอนประกาศ
ชานยอลดึงผ้าคลุมหน้าของแทยอนออก เขาขยับไปใกล้ใบหน้าของเธอ แทยอนยิ้มให้ชานยอล ผู้คนส่งเสียงเชียร์ว่าที่คู่แต่งงานคู่ใหม่ มิส และ มิสเตอร์ ปาร์ค ชานยอล
นี่มันคงเป็นอะไรที่เจ็บปวดมากเท่าที่ผมเคยเห็นมา มันทำให้ผมเจ็บที่เห็นเธออยู่กับเขา ระหว่างการทานมื้อค่ำกับตระกูลปาร์คและคิม เมื่อตอนที่พวกเขาเล่าเรื่องราวอันสุดแสนพิเศษระหว่างกันและกันแล้วยังจะเรื่องการตกลงรักกันอีก
มันทำให้ผมเจ็บที่ต้องเห็นพวกเขามาโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมพ่อของเธอด้วยกัน
แต่ผมคิดว่าการที่ได้เห็นเธอแต่งงานกับเขามันก็ทำให้ผมเจ็บทุกครั้งเจ็บมากกว่าการเอาภาพตอนที่เธออยู่กับเขามารวมกันซะอีก
ทางด้านเจสสิก้า
ฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจ เพราะแทยอนแต่งงานหรอกนะ ฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนและฉันก็ไม่ได้รักชานยอล และฉันก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจที่เธอได้แต่งงานก่อนฉัน
มันก็แค่การที่ฉันได้ถูกเชิญมาที่งานแต่งงานของแทยอนในครั้งนี้ มันทำให้ฉันนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว
ในตอนนี้ ฉันเคยเป็น เจสสิก้า เสี่ยว
ความเจ็บปวดมันหนักหนามากเหลือเกิน ฉันไม่คิดว่าฉันจะรับมือกับมันได้ถ้าไม่พึ่งแอลกอฮอล์ ในตอนนี้น่ะเหรอ ฉันอยู่ที่บาร์ จมอยู่กับความเศร้า ฉันไม่อยากโทรหาทิฟฟานี่เพราะตอนนี้เธอคงอยู่กับครอบครัว และฉันก็ไม่อยากไปขัดจังหวะการเข้าหอคืนแรกระหว่างชานยอลกับแทยอน
คริสตัลงั้นเหรอ? ไม่เด็ดขาด เธอจะต้องรายงานเรื่องของฉันให้พ่อกับแม่ฟังแน่ๆ แล้วพวกเขาก็จะให้ฉันไปนัดบอร์ดอีกครั้ง
ฉันเพิ่งจะดื่มหมดไป สองแก้ว แอลกอฮอล์มีผลกับร่างกายของฉันมาก ฉันควรจะไปได้แล้วในขณะที่ยังควบคุมตัวเองได้อยู่
ฉันลุกขึ้นยืนจากที่นั่ง และฉันก็เหลือบไปเห็นคนรู้จักหน้าตาคุ้นๆที่ตั้งหน้าตั้งตาดื่มจนหมดแก้วที่สาม
เขาดื่มแก้วที่สามหมดแล้ว ฉันสงสัยจังเขามีเรื่องอะไรให้กลุ้มใจกัน การเป็นคนมีจิตใจดี ทำให้ฉันเดินเข้าไปหาเขา
" เซฮุน นายโอเคมั้ย? " ฉันถาม
" โอ้ มิสจองนี่ คุณมาทำอะไรที่นี่ คุณก็เศร้าเหมือนกันงั้นเหรอ? " เขาถาม
เขาเมาแล้ว เขาเมาแล้วจริงๆ
" เซฮุน ฉันคิดว่านายไม่ควรอยู่ที่นี่นานนะ " ฉันแนะนำเขา
" อ่าใช่ ผมว่า ผมจะ " เขาพยายามจะลุกขึ้นแต่ก็ล้มเหลว
ฉันช่วยพยุงเขาให้ยืนตรงๆ อืม ในขณะที่ฉันนั้นยังควบคุมตัวเองได้ ฉันควรจะไปส่งผู้ชายคนนี้ที่บ้านของเขา
" เซฮุน บ้านนายอยู่ที่ไหน ฉันจะไปส่งนายเอง " ฉันกำลังจะถามเขา จู่ๆเขาก็หมดสติไปซะงั้น นี่มันอะไรกันเนี่ย
ฉันพยุงเขาไปยังรถของฉัน และฉันก็หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา ฉันโทรหาคริสเขาเป็นเพียงคนเดียวในรายชื่อโทรศัพท์ของเซฮุนที่ฉันรู้จักนอกเหนือจากชานยอล
[ฮัลโหล?]
" ฮัลโหล นั่นคริสใช่มั้ย? "
[ นั่นใครกันนะ? ]
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพูดกับเขาทางโทรศัพท์ มันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะจำแม้กระทั่งเสียงของฉันไม่ได้
" นี่ฉันเอง เจสสิก้าจอง "
[ โอ้ เจสสิก้าเป็นเธอนั่นเองที่โทรมา ตอนนี้เธออยู่กับเซฮุนงั้นเหรอ? ]
" ใช่ ฉันเจอเขาโดยบังเอิญที่บาร์ และสภาพเขาดูแย่มาก ฉันอยากได้ที่อยู่ของเขานายพอจะบอกฉันได้มั้ย ฉันจะได้ไปส่งเขาที่บ้าน "
[ ที่อยู่ของเขา? ฟังดูแล้วเหมือนเธอก็เมาด้วยนะ จะเป็นอะไรมั้ยเจส ถ้าผมจะอยากรู้ว่าพวกคุณอยู่ที่ไหน ผมจะได้ไปพาพวกคุณกลับบ้านถูก? ]
" ไม่เป็นไรคริส ฉันโอเค ฉันไม่อยากรบกวนนาย และตอนนี้ฉันก็ไม่ได้เมาด้วย "
[ โอเค งั้น อพาร์ทเมนต์ของเขาอยู่ที่ xxxxx ]
"โอเค ขอบคุณมากนะคริส"
[ไม่เป็นไร]
*กดวาง*
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
แชป 3 มาแล้วจย้า เหมือนตอนนี้จะสั้นตอนแรกที่อ่าน แต่ไม่เลยค่ะ ยาว แก่นของเรื่องอยู่ในแชปนี้หมดเลย ฮ่าฮ่า สำหรับคนที่สงสัยทำไมแทรักชานยอลคือมันเป็นภาคต่อมาจากเรื่องนี้นะคะ https://www.asianfanfics.com/story/view/663370/contractual-wife-romance-taeyeon-marriage-chanyeol-chantae-exotaeng ไปตามอ่านกันได้ 555555 แหมสงสารทั้งเซฮุนและเจสสิก้าเลยค่ะชีวิตรักเศร้าสร้อยกันเหลือเกิน ตอนหน้าสนุกแน่ๆค่ะตอนที่ 4 สปอยล์อ่อน อิอิอิอิอิ ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ บรั้ยส์ *โบกมือลา*
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น