ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : มันเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของฉันเอง 💕
❤มินฮยอน
นร่าบาเินออไป มันทำใผมเสียไม่น้อย
ทุอย่ามันหยุนิ่ไปหม ผมถอนหายใหนัๆ
เฮ้อ ~
ผมมอูแฮวานที่ยืนมอทาที่ินยอไป
อย่าอาวร พร้อมหยนํ้าาเม็ใส
"ฮะๆ ไ ฮยอ" แฮวานพูเหมือนับว่าเรื่อ
เมื่อี้มันไม่เยเิึ้น และยืนยิ้มทั้นํ้าา
"นายรัินยอมาไม่ใ่เหรอ ทำแบบนี้ทำไม"
ผมถามพร้อมุมมับ และหันหน้ามามอวิว
้านนอแทน
"ผมรัินยอมา เพราะผมรัมาผมึทน
เห็นนที่ผมรั หัหลัผมไม่ไ้ ฮึ" เสีย
พูทีู่สั่นเลืยแม้ไม่ไ้หันลับไปมอ็รู้
ว่าลั้นนํ้าาไว้อย่ามา
"ถะ ถ้า ฮึ ถ้าเป็นนอื่นนะฮยอ ผม ฮึ ะไม่
อะไรเลย". สิ้นำพูแฮวาน็วิ่หายไปอีน
มันทำให้ผมปวหัวมาว่าเิม
ผมไม่รู้ะ้อทำยัไ ผมสับสน
(" ฮยอ ผมนะ ไม่ไ้มีอะไรพิเศษเลยนะ ฮะๆ"
เสียพูเมื่อฮยอับน้อายอมนที่เาวบ
ุมอยู่ อยู่้วยัน มินฮยอนทำเพียยมือึ้น
มาลูบหัวนัวเล็เพื่อปลอบเท่านั้น
"แฮวานอ่า นายนะ พิเศษสำหรับฮยอนะ" น
ัวโพูปลอบ และบอให้รู้ว่านรหน้าสำ
ัับนแ่ไหน แ่เหมือนะไม่รู้ัวสันิ
ว่าำำนั้นมันือารให้วามหวั หรือุ
นวนเผาัวเอีๆนี้เอ)
....
มินฮยอนยืนเียบ พร้อมทบทวนวามรู้สึอ
ัวเอ เารัินยอ เ็น้อยที่แสนะเย็นา
อเา แ่แฮวาน็ือน้อาย ถึแม้บา
รั้ะน่ารำาที่แฮวานเอาแ่ใ และี่เ่า
ับนบ้า แ่เวลาที่ไ้เห็น้านอ่อนแอที่ไม่
มีใรไ้เห็นเลยอแฮวานเา็อที่ะใสั่น
ับเ็นนี้ไม่ไ้ เารู้สึยัไับแฮวานัน
แน่ เาใที่มีนมาผลัออาินยอ
อนูบัน. แ่ที่ทำให้ใมาว่าือเป็น
แฮวาน เาร้อนรนไปหม แ่สมอลับ
สั่ารให้รัษาวามรู้สึออีนไว้ให้มา
ที่สุ ทั้ที่หัวใอเามันแทบะบีบรัให้
ัวอเาระเบิ วามรู้สึที่ลัวใรสัน
เ้าใผิและร้อนรนลัวเาะไม่เป็นเหมือน
เิม. มัน...
ืออะไรันนะ~
❤wanna one ~
แอ๊
เสียเปิประูห้อทำให้ทุนหันมอเป็นาเียว
น 4 นเินออมาพร้อมัน้วยสีหน้าที่่าออ
ไป ินยอูโอเรึ้น แ่ที่น่าห่วือแฮวีเพราะ
ะ็อหนัมา แฮวานนิ่เียบแ่็ยั
ับมือินยอไว้เป็นสัาว่าีันแล้ว
และที่พีือมินฮยอนที่ยิ้มแย้มผิหูผิา
"เอ่อ โอเรแล้วใ่ไหม พวนายนะ" เสียีอ
เอ่อถามน้อๆ้วยวามห่วใย
"..."
"..."
และ็เียบอบลับมา ทำให้ทุนหน้าเสีย
แ่แล้วแฮวาน็ยิ้มออมา และาม้วยสาม
ร่าที่ลี่ยิ้มออมาเหมือนัน
"ฮ่าๆ เราุยันแล้วฮะทุน" เสียใสอแฮวี
บอ ทำให้ทุนโลใ่อนที่เหล่าสมาิ
ทั้หลายะมาึัวทั้สี่นมานัุ่ยัน
" อ่า ะว่าไีละ" มินฮยอนพูเมื่อถูเหล่าสมาิ
รุม "เอาเป็นว่าะพูย่อๆละันนะ" เสียทุ้มบอ
่อนะุมมือแฮวานไว้และเริ่มเล่น
.......... 30นาที่อน ...........
ทั้ห้อเียบริบนนที่ทนวามอึอัไม่ไหว
พูึ้น.
"ยาห์ มันอึอันะฮยอ" แฮวีโวยวายึ้นมาทำ
ให้ทั้สามนถอนหายใ
"แฮวีอ่า นายออไป่อนเถอะ" มินฮยอนพู
เพราะไม่อยาให้น้อเล็มารับรู้อะไรที่หนัหนา
เินัว
"ไม่ ห้ามไล่ ไม่ไป ไม่หนี ะสิ" ว่าแล้วร่าเล็็
สวมอเ้าเอวเล็อินยอทันที
"ไม่เป็นไรหรอฮะ" ินยอพูพร้อมโอบน้อไว้
เพราะรู้ว่าแฮวีนะห่วนแ่ไหน และน็ไม่
อยามีวามลับับน้อ้วย
"อ่าาา " เสียพ่นลมหายใอแฮวานัึ้น
่อนะับไหล่ินยอพร้อมบีบเบาๆ
"โทษนะินยอที่ฮยอนะ ว่านายแบบนั้น ฮยอ
รันายมาเลยนะินยอ รันไม่อยาเ็บ
เพราะนายเลยละ". เสียพูแผ่วเบาพร้อมนํ้าา
ที่ไหลลมาเป็นสายแ่ไร้ารสะอื้นอแฮวาน
ทำให้นัวโร้อนรนนแทบมอไหม้
แฮวีทำเพียนั่ฟัในอ้อมออพี่ายเท่านั้น
และพยายามทำวามเ้าใเรื่อราว
"ฮยอนะ เห็นแ่ัว ฮึ " ำพูสุท้ายพร้อมนํ้าา
ที่มามายพลั่พรูออมาปานเื่อนแ ทำให้
ินยอรีบึัวฮยอเ้าอทันที
"ผม ฮึ ผมนะ ไม่โรธฮยอเลยรับ ฮึ ผมนะ
แ่เพีย น้อย. ใ ฮยอ ฮึ " เสียพูิๆัๆ
ที่ลั่นนํ้าาไว้สุทนพร้อมลูบหลัปลอบฮยอ
อนอย่าถนุถนอม
านั้นทั้ห้อ็อยู่ับเสียร้อไห้ อสามน
มินฮยอนที่เห็นว่าสอนเ้าใันแล้ว
และอนนี้เารู้ใัวเอแล้ว ร่าโสูลมหายใ
เ้าอย่าแรพร้อมถอนลมหายใออมาอย่า
แผ่วเบา
" อ่า พวนายนะ หยุไ้แล้ว นที่เห็นแ่ัวือ
ฮยอ่าหา" เสียพูที่ริัและมั่นทำให้
ทั้สามหันมอพี่ให่ในห้อแล้วเ็นํ้าาให้
ัน
" ะว่าไีละ เฮ้อ เมื่อ่อนฮยอนะเยหลรัเ็
นหนึ่เานะ เป็นนเียบๆ ถ่อมัว แ่ถ้าไ้รู้ั
ริๆเาเป็นนที่สใสร่าเริ และมีนํ้าใมาเลย
ละ. วันหนึ่ที่ฮยอท้อนเือบะถอนัวออไป
็ไ้เานนั้นที่่วยให้ฮึึ้นมา. " มินฮยอนหยุ
พัและมอไปที่ินยอ
" เานะเินถือนํ้ามาให้ฮยออนอยู่หลัล้อ
และพูว่า สู้ๆนะรับฮยอ ฮยอนะ
เท่ที่สุเลยละ". ินยอมวิ้ว่อนะาโ
"นะ นั้น ผม ผมเหรอ อนนั้นนะฮยอเป็นไออล
อผมเลยนะ ร้อเพลเ่แถมเ้น็เ่เรียน
รู้เร็ว แฟนลับเยอะ้วย" ินยอพูึ้นเพราะ
ำเหุรา์นั้นไ้ี เาเห็นพี่ายัวโำลั
นั่ถอนหายใอยู่ เาึไปหยิบนํ้ามาให้
ถ้าอนาไ้เบิว์วเียวัน เาะโีมา
เพราะมินฮยอนฮยอนะ เท่สุๆไปเลยละ
"อ่า ฮะๆ หลัานั้นัน็อยูเาห่าๆอย
ให้ำแนะนำและอย่วยเหลือทุรั้ที่มีโอาส
และพยายามให้มาึ้นเพื่อที่ะเบิว์วเียวัน
้วยละ" มินฮยอนมอทุนที่นั่ฟันิ่ๆ
แล้วลี่ยิ้มออมา
"านั้น็ไ้อยู่วเียวันริๆ ฮยอ็เริ่มที่ะ
ัเนึ้นแ่เหมือนเาะไม่รู้ัวเลย แ่ทุ
อย่า็เปลี่ยนไปเมื่อมีเ็เอาแ่ในหนึ่มา
อยู่ในโอวาสอฮยอ" มินฮยอนพูึ้นและมอ
ัว้นเหุ
"ยาาห์ฮยอ ฮึ่มม" แฮวานทำท่าฮึฮั แ่ถู
ินยอับมือไว้มินฮยอนึเริ่มเล่า่อ
" าที่ฮยออยามีบเาทุวัน ลายเป็นว่า
ฮยอ้อมาอยูแลเ็เอาแ่ใแทน
ทุวันฮยอเหมือนอยู่ับเา 24 ั่วโม และ
ไ้เห็นเาในอีหลายมุมมอที่นอื่นไม่เห็น
าที่ฮยอเยิหาวิธีีบเา ลายเป็นว่า
ฮยอ้อมาหาวิธีำหลาบเ็นี้แทน นวันหนึ่"
มินฮยอนหยุแล้วถอนหายใพร้อมมอทุน
ที่ั้าฟัเาอยู่ ึเริ่มเล่า่อ
"ฮยออยาแน่ใในวามรู้สึึัสินใไปบอ
เา ฮยอูบเา้วยวามรู้สึที่แปลใหม่
ไม่ใ่ใเ้นแร แ่มันือเยๆ นมีแรผลั
และนที่ผลัทำให้ฮยอใและร้อนรน
แ่อนนั้นมันลับสับสน ทั้อยาอธิบายให้นร
หน้าฟั ทั้อยารัษาวามรู้สึออีนไว้
อโทษนะ. ินยออ่า แฮวานอ่า" มินฮยอน
พูเสียรู้สึผิสุๆ
"ฮยอ ^^" แฮวานับมือมินฮยอนแร่อาาศไปมา
พร้อมยิ้มร่า. ทุนึหัวเราะออมา
"เอ่อ. ผม็มีเรื่อะสารภาพรับ" ินยอพูึ้น
หลัามินฮยอนเล่าบ ทุนึมอมาทา
ินยอที่ับมือแฮวีึ้นมาพร้อมมอหน้าอย่า
สื่อวามหมาย
"เอ่อ ..... ั้ใฟัีๆนะรับ. ^^ "
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
ฝาเอาไว้ในใเธอ ~ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น