Our Little Secret

          ผมไม่เชื่อในความรัก

          ไม่เชื่อว่าสิ่งนั้นจะสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ไม่เคยเชื่อว่าสิ่งที่มนุษย์มโนภาพและลุ่มหลงไปเองจะมีอิทธิพลกับคนอย่างผม คนที่ไม่เคยได้รับและให้ความรักกับใครเลยตั้งแต่เด็กจนโต

            โกหกเหรอ ? เปล่าเลย

            พ่อกับแม่ผมหย่ากันตั้งแต่ผมอายุสามขวบ และเด็กที่ไม่มีใครต้องการอย่างผมก็ถูกส่งไปให้ย่าที่ทำร้ายร่างกายผมทุกวันเช้ากลางวันเย็นหลังอาหาร อยู่กับพี่เลี้ยงที่มักถมน้ำลายลงไปในอาหารที่เขาทำให้กินและขโมยเงินก้อนสุดท้ายของย่าไปหลังจากเธอโดนไล่ออก สุดท้ายผมในวัยหกขวบก็ถูกปล่อยไว้หน้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

            และตอนนี้ผมในวัยสิบเจ็ด… ต้องออกมาเผชิญโลกกว้างอย่างจริงจัง

 คุณรู้ไหมฉันกลัวอะไรมากที่สุด ?

            บางคนกลัวผี กลัวเกรดตก กลัวไม่มีแฟน กลัวตาย

            สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือกลายเป็นเหมือนกับคนอื่น

กลัวที่จะเป็นแค่เด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่ง กลัวที่จะเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา กลัวว่าชีวิตๆ นี้จะไร้ซึ่งความหมาย และเมื่อมีใครถามถึงคนที่เคยถูกเรียกว่า มิดไนต์ จะมีคนตอบกลับมาแค่ว่าเธอทำงานอะไร มาจากครอบครัวอะไร แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวกับตัวฉันจริงๆ ให้ใครกล่าวถึง เป็นแค่ชื่อๆ หนึ่งในความทรงจำ ฉันอยากให้ตาพวกเขาเบิกกว้าง และน้ำเสียงของพวกเขาเปลี่ยนเมื่อพูดถึงตัวฉัน อยากให้ตัวตนของฉันมีความหมาย ว่ามันไม่ใช่เพียงแค่ชื่อเท่านั้น

            ฉันอยากให้ตัวตนฉันยังมีชีวิตอยู่ถึงแม้ลมหายใจจะหมดสิ้น

            มันเหมือนเป็นความรับผิดชอบส่วนตัวอย่างหนึ่งที่จะทำให้ชีวิตเรามีความหมาย

            ฉันเลยต้องแตกต่าง เพราะมันมีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะให้คนจำฉันได้อย่างที่ตัวฉันเป็น